BREVIARIUM ROMANUM

8 ianuarius 2022
Tempus nativitatis, hebd. II

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Magi vidéntes párvulum
eóa promunt múnera,
stratíque votis ófferunt
tus, myrrham et aurum régium.

Agnósce clara insígnia
virtútis ac regni tui,
Puer, cui trinam Pater
prædestinávit índolem:

Regem Deúmque annúntiant
thesáurus et fragrans odor
turis Sabǽi, at mýrrheus
pulvis sepúlcrum prǽdocet.

O sola magnárum úrbium
maior Bethlem, cui cóntigit
ducem salútis cǽlitus
incorporátum gígnere!

Hunc et prophétis téstibus
îsdémque signatóribus
testátor et sator iubet
adíre regnum et cérnere:

Regnum quod ambit ómnia
dia et marína et térrea
a solis ortu ad éxitum
et tártara et cælum supra.

Iesu, tibi sit glória,
qui te revélas géntibus,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Dóminus facit mirabília magna solus, in ætérnum misericórdia eius.

Hæc scripta sunt ad correptionem nostram, in quos fines sǽculorum devenerunt. (1 Cor 10, 11)

¹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

² Quis loquétur poténtias Dómini, *
      audítas fáciet omnes laudes eius?
³ Beáti, qui custódiunt iudícium *
      et fáciunt iustítiam in omni témpore. –

⁴ Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui, *
      vísita nos in salutári tuo,
⁵ ut videámus bona electórum tuórum, †
      ut lætémur in lætítia gentis tuæ, *
      ut gloriémur cum hereditáte tua. –

⁶ Peccávimus cum pátribus nostris, *
      iniúste égimus, iniquitátem fécimus.
⁷ Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua, †
      non fuérunt mémores multitúdinis misericordiárum tuárum *
      et irritavérunt ascendéntes in mare, mare Rubrum.
⁸ Et salvávit eos propter nomen suum, *
      ut notam fáceret poténtiam suam. –

⁹ Et incrépuit mare Rubrum et exsiccátum est, *
      et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
¹⁰ Et salvávit eos de manu odiéntis *
      et redémit eos de manu inimíci.
¹¹ Et opéruit aqua tribulántes eos: *
      unus ex eis non remánsit.
¹² Et credidérunt verbis eius *
      et cantavérunt laudem eius. –

¹³ Cito oblíti sunt óperum eius *
      et non sustinuérunt consílium eius;
¹⁴ et concupiérunt concupiscéntiam in desérto *
      et tentavérunt Deum in inaquóso.
¹⁵ Et dedit eis petitiónem ipsórum *
      et misit saturitátem in ánimas eórum. –

¹⁶ Et zeláti sunt Móysen in castris, *
      Aaron sanctum Dómini.
¹⁷ Apérta est terra et deglutívit Dathan *
      et opéruit super congregatiónem Abíram.
¹⁸ Et exársit ignis in synagóga eórum, *
      flamma combússit peccatóres. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Dóminus facit mirabília magna solus, in ætérnum misericórdia eius.

Ant. 2 Edúxit Israel de médio Ægýpti, in manu poténti et brácchio exténto.

¹⁹ Et fecérunt vítulum in Horeb *
      et adoravérunt scúlptile;
²⁰ et mutavérunt glóriam suam *
      in similitúdinem tauri comedéntis fenum.
²¹ Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, *
      qui fecit magnália in Ægýpto,
²² mirabília in terra Cham, *
      terribília in mari Rubro.
²³ Et dixit quia dispérderet eos, *
      nisi affuísset Móyses eléctus eius:
   stetit in confractióne in conspéctu eius, *
      ut avérteret iram eius, ne destrúeret eos. –

²⁴ Et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem, *
      non credidérunt verbo eius.
²⁵ Et murmuravérunt in tabernáculis suis, *
      non exaudiérunt vocem Dómini.
²⁶ Et elevávit manum suam super eos, *
      ut prostérneret eos in desérto
²⁷ et ut deíceret semen eórum in natiónibus *
      et dispérgeret eos in regiónibus.
²⁸ Et adhæsérunt Beélphegor *
      et comedérunt sacrifícia mortuórum;
²⁹ et irritavérunt eum in adinventiónibus suis, *
      et irrúpit in eos ruína.
³⁰ Et stetit Phínees et fecit iudícium, *
      et cessávit quassátio,
³¹ et reputátum est ei in iustítiam, *
      in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum. –

³² Et irritavérunt eum ad aquas Meríba, *
      et vexátus est Móyses propter eos,
³³ quia exacerbavérunt spíritum eius, *
      et témere locútus est in lábiis suis. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Edúxit Israel de médio Ægýpti, in manu poténti et brácchio exténto.

Ant. 3 Confitémini Deo cæli; ipse redémit nos ab inimícis nostris.

³⁴ Non disperdidérunt gentes, *
      quas dixit Dóminus illis.
³⁵ Et commíxti sunt inter gentes *
      et didicérunt ópera eórum.
³⁶ Et serviérunt sculptílibus eórum, *
      et factum est illis in scándalum. –

³⁷ Et immolavérunt fílios suos *
      et fílias suas dæmóniis.
³⁸ Et effudérunt sánguinem innocéntem, †
      sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, *
      quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
   Et infécta est terra in sanguínibus, †
³⁹   et contamináti sunt in opéribus suis *
      et fornicáti sunt in adinventiónibus suis. –

⁴⁰ Et exársit ira Dóminus in pópulum suum *
      et abominátus est hereditátem suam
⁴¹ et trádidit eos in manus géntium, *
      et domináti sunt eórum, qui odérunt eos.
⁴² Et tribulavérunt eos inimíci eórum, *
      et humiliáti sunt sub mánibus eórum. –

⁴³ Sæpe liberávit eos; †
      ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo *
      et corruérunt in iniquitátibus suis.
⁴⁴ Et vidit tribulatiónem eórum, *
      cum audívit clamórem eórum. –

⁴⁵ Et memor fuit testaménti sui *
      et pænítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
⁴⁶ Et dedit eos in miseratiónes *
      in conspéctu ómnium, qui captívos dúxerant eos.
⁴⁷ Salvos nos fac, Dómine Deus noster, *
      et cóngrega nos de natiónibus,
   ut confiteámur nómini sancto tuo *
      et gloriémur in laude tua. –

⁴⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel †
      a sǽculo et usque in sǽculum. *
      Et dicet omnis pópulus: "Fiat, fiat".

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Confitémini Deo cæli; ipse redémit nos ab inimícis nostris.

V. Lauda, Ierúsalem, Dóminum.
R. Qui emíttit elóquium suum in terra.

LECTIO PRIOR

De libro Isaíæ prophétæ

     Propter Sion non tacébo et propter Ierúsalem non quiéscam, donec egrediátur ut splendor iustítia eius, et salus eius ut lampas accendátur. Et vidébunt gentes iustítiam tuam et cuncti reges glóriam tuam; et vocáberis nómine novo, quod os Dómini nominábit. Et eris coróna glóriæ in manu Dómini et diadéma regni in manu Dei tui.
     Non vocáberis ultra Derelícta, et terra tua non vocábitur ámplius Desoláta; sed vocáberis Beneplácitum meum in ea, et terra tua Nupta, quia complácuit Dómino in te, et terra tua erit nupta. Nam ut iúvenis uxórem ducit vírginem, ita ducent te fílii tui; ut gaudet sponsus super sponsam, ita gaudébit super te Deus tuus.
     Super muros tuos Ierúsalem constítui custódes; tota die et tota nocte, in perpétuo non tacébunt. Qui commonétis Dóminum, ne taceátis et ne detis siléntium ei, donec stabíliat et donec ponat Ierúsalem laudem in terra. Iurávit Dóminus in déxtera sua et in bráchio fortitúdinis suæ: «Non dabo tríticum tuum ultra cibum inimícis tuis, neque bibent fílii aliéni vinum tuum, in quo laborásti. Quia, qui collígerint illud, cómedent et laudábunt Dóminum, et qui vindémiam fécerint, illud bibent in átriis sanctuárii mei.
     Transíte, transíte per portas, paráte viam pópulo. Stérnite, stérnite sémitam, elígite lápides, eleváte signum ad pópulos». Ecce Dóminus audítum fecit in extrémis terræ: «Dícite fíliæ Sion: Ecce salus tua venit, ecce merces eius cum eo et prǽmium eius coram illa. Et vocábunt eos Pópulus sanctus, Redémpti a Dómino; tu autem vocáberis Quæsíta, Cívitas non derelícta».

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Sermóne in sancta Theophanía sancto Hippólyto presbýtero attribúto

     Ad Ioánnem venit Iesus, et baptísmum ab eo suscépit. O res digníssima admiratióne! Infinítum flumen, quod lætíficat civitátem Dei, exígua ablúitur aqua. Fons incomprehensíbilis, qui vitam ómnibus homínibus progérminat et término caret, a parvis et temporáriis aquis obrúitur.
     Qui ubíque præsens est nec usquam abest, incomprehensíbilis ángelis et ab hóminum conspéctu remótus, ad baptísmum accédit ut ipsi plácuit. Et ecce apérti sunt ei cæli, et vox facta est dicens: Hic est Fílius meus diléctus, in quo complácui.
     Amátus amórem génerat, et lux immateriális lucem inaccessíbilem. Hic est qui Ioséphi nominátus est fílius, et meus est Unigénitus secúndum divínam esséntiam.
     Hic est Fílius meus diléctus: esúriens ille, qui innúmera alit mília; labórans, idémque récreans laborántes; non habens ubi caput reclínet suum, et ómnia gerens manu; qui pátitur, et ómnibus medétur passiónibus; qui cǽditur cólaphis, et mundum donat libertáte; qui in látere percútitur, et latus Adámi córrigit.
     Sed mentem, quæso, mihi accuráte inténdite: volo enim recúrrere ad fontem vitæ, et fontem medélas scaturiéntem contemplári.
     Pater immortalitátis immortálem Fílium ac Verbum in mundum misit, qui venit ad hómines, lotúrus eos aqua et Spíritu: et regeneratúrus ad ánimæ corporísque incorruptibilitátem, inspirávit in nos spíritum vitæ, et incorruptíbili armatúra nos índuit.
     Si ígitur homo factus immortális est, deus étiam erit. Si vero per aquam et Spíritum Sánctum a regeneratióne ex lavácro deus fit, comperítur étiam post resurrectiónem a mórtuis cohéres Christi esse.
     Igitur præcónis voce proclámo: Veníte, omnes tribus géntium, ad baptísmatis immortalitátem. Hæc est aqua cum Spíritu coniúncta, qua paradísus rigátur, terra pinguéscit, increméntum plantæ cápiunt, génerant animália; atque ut ómnia compéndio ampléctar, per quam regenerátus homo vivificátur, qua Christus baptizátus est, in quam Spíritus Sanctus colúmbæ spécie descéndit.
     Qui enim cum fide in hoc regeneratiónis lavácrum descéndit, renúntiat diábolo, et Christo se addícit; hostem ábnegat, at Christum Deum esse confitétur; servitútem éxuit, índuit adoptiónem; redit ex baptísmo spléndidus ut sol, rádios iustítiæ effúlgurans; quod vero máximum est, revértitur fílius Dei et Christi cohéres.
     Ipsi glória et poténtia cum sanctíssimo, bono et vivífico eius Spíritu, nunc sit et semper et in ómnia sǽcula sæculórum. Amen.

RESPONSORIUM

ORATIO

Orémus:
Deus, cuius Unigénitus in substántia nostræ carnis appáruit, præsta, quǽsumus, ut per eum, quem símilem nobis foris agnóvimus, intus reformári mereámur. Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)