lat

BREVIARIUM ROMANUM

15 maius 2019
Pro O.P.: B. Andreæ Abellon, presbyteri


Andreas Sancti Maximini in Gallia anno 1375 natus, adulescens Praedicatorum habitum induit in conventu Sanctae Mariæ Magdalenæ dicato cuius claustrum perfecit. Studiis et artibus liberalibus nitens, theologiam docuit Monte Pessulano, Parisiis et Avenione, sed præcipue prædicationem exercuit in Provincia [Provence] et in Comitatu Venassino. Civitatem Aquensem in primis dilexit cuius cives consolatus est immani pestilentia oppressos. Disciplinam regularem restauravit in coenobiis quæ rexit « longanimitate potius et virtutum suarum exemplo quam præproperis agéndi rationibus ». Obiit Aquis Sextiis [Aix-en-Provence] die 15 maii 1450. Leo XII die 19 augusti 1902 illius cultum confirmavit.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Veníte, servi, súpplices,
et mente et ore extóllite
dignis beátum láudibus
nomen Dei cum cántico.

Hoc namque tempus illud est,
quo sæculórum iúdicem
iniústa morti trádidit
mortálium senténtia.

Et nos amóre débito,
timóre iusto súbditi,
advérsus omnes ímpetus
quos sævus hostis íncutit,

Unum rogémus et Patrem
Deum regémque Fílium
simúlque Sanctum Spíritum,
in Trinitáte Dóminum. Amen.

PSALMODIA

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

Psalmus 118 (119), 145-152
XIX (Coph)

145 Clamávi in toto corde, exáudi me, Dómine; *
         iustificatiónes tuas servábo.
146 Clamávi ad te, salvum me fac, *
         ut custódiam testimónia tua. –

147 Prævéni dilúculo et clamávi, *
         in verba tua supersperávi.
148 Prævenérunt óculi mei vigílias, *
         ut meditárer elóquia tua. –

149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine, *
         secúndum iudícium tuum vivífica me.
150 Appropinquavérunt persequéntes me in malítia, *
         a lege autem tua longe facti sunt. –

151 Prope es tu, Dómine, *
         et ómnia præcépta tua véritas.
152 Ab inítio cognóvi de testimóniis tuis, *
         quia in ætérnum fundásti ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 93 (94)
Dominus iustorum ultor

Vindex est Dominus de his omnibus: ... non enim vocavit nos Deus in immundítia, sed in sanctificatione. (Cf. 1 Th 4, 6. 7)

I

1 Deus ultiónum, Dómine, *
      Deus ultiónum, effúlge.

2 Exaltáre, qui iúdicas terram, *
      redde retributiónem supérbis. –

3 Usquequo peccatóres, Dómine, *
      úsquequo peccatóres exsultábunt?

4 Effabúntur et loquéntur protérva, *
      gloriabúntur omnes, qui operántur iniquitátem. –

5 Pópulum tuum, Dómine, humíliant *
      et hereditátem tuam vexant.

6 Víduam et ádvenam interfíciunt *
      et pupíllos occídunt.

7 Et dixérunt: "Non vidébit Dóminus, *
      nec intélleget Deus Iacob." –

8 Intellégite, insipiéntes in pópulo, *
      et, stulti, quando sapiétis?

9 Qui plantávit aurem, non áudiet, *
      aut qui finxit óculum, non respíciet?

10 Qui córripit gentes, non árguet, *
      qui docet hóminem sciéntiam?

11 Dóminus scit cogitatiónes hóminum *
      quóniam vanæ sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

II

12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine, *
       et de lege tua docúeris eum,

13 ut mítiges ei a diébus malis, *
       donec fodiátur peccatóri fóvea.

14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam *
       et hereditátem suam non derelínquet.

15 Quia ad iustítiam revertétur iudícium, *
       et sequéntur illam omnes, qui recto sunt corde. –

16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes, *
       aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?

17 Nisi quia Dóminus adiúvit me, *
       paulo minus habitásset in loco siléntii ánima mea.

18 Si dicébam: "Motus est pes meus", *
       misericórdia tua, Dómine, sustentábat me.

19 In multitúdine sollicitúdinum meárum in corde meo, *
       consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam. –

20 Numquid sociábitur tibi sedes iniquitátis, *
       quæ fingit moléstiam contra præcéptum?

21 Irruunt in ánimam iusti *
       et sánguinem innocéntem condémnant.

22 Et factus est mihi Dóminus in præsídium *
       et Deus meus in rupem refúgii mei;

23 et reddet illis iniquitátem ipsórum, †
       et in malítia eórum dispérdet eos, *
       dispérdet illos Dóminus Deus noster.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

LECTIO BREVIS

1 Io 5, 5-6a
Quis est qui vincit mundum, nisi qui credit quóniam Iesus est Fílius Dei? Hic est qui venit per aquam et sánguinem, Iesus Christus; non in aqua solum sed in aqua et in sánguine.


V. Gavísi sunt discípuli, allelúia.
R. Viso Dómino, allelúia.

ORATIO

Orémus:

Deus, vita fidélium, glória humílium, beatitúdo iustórum, ad preces súpplicum benígnus inténde, ut, qui promíssa tuæ sítiunt largitátis, de tua semper abundántia repleántur. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)