Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
Communia applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Splendor patérnæ glóriæ,
de luce lucem próferens,
lux lucis et fons lúminis,
diem dies illúminans.
Verúsque sol, illábere
micans nitóre pérpeti,
iubárque Sancti Spíritus
infúnde nostris sénsibus.
Votis vocémus et Patrem,
Patrem perénnis glóriæ,
Patrem poténtis grátiæ,
culpam reléget lúbricam.
Infórmet actus strénuos,
dentem retúndat ínvidi,
casus secúndet ásperos,
donet geréndi grátiam.
Mentem gubérnet et regat
casto, fidéli córpore;
fides calóre férveat,
fraudis venéna nésciat.
Christúsque nobis sit cibus,
potúsque noster sit fides;
læti bibámus sóbriam
ebrietátem Spíritus.
Lætus dies hic tránseat;
pudor sit ut dilúculum,
fides velut merídies,
crepúsculum mens nésciat.
Auróra cursus próvehit;
Auróra totus pródeat,
in Patre totus Fílius
et totus in Verbo Pater. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Deus noster maniféste véniet, et non silébit.
Non veni solvere legem, sed adimplere. (Cf.Mt 5, 17)
I
1 Deus deórum Dóminus locútus est *
et vocávit terram a solis ortu usque ad occásum.
2 Ex Sion speciósa decóre Deus illúxit, *
3 Deus noster véniet et non silébit:
ignis consúmens est in conspéctu eius *
et in circúitu eius tempéstas válida. –
4 Advocábit cælum desúrsum *
et terram discérnere pópulum suum:
5 „Congregáte mihi sanctos meos, *
qui disposuérunt testaméntum meum in sacrifício.“
6 Et annuntiábunt cæli iustítiam eius, *
quóniam Deus iudex est.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Deus noster maniféste véniet, et non silébit.
Ant. 2 Immola Deo sacrifícium laudis.
7 „Audi, pópulus meus, et loquar; †
Israel, et testificábor advérsum te: *
Deus, Deus tuus ego sum.
8 Non in sacrifíciis tuis árguam te; *
holocáusta enim tua in conspéctu meo sunt semper.
9 Non accípiam de domo tua vítulos, *
neque de grégibus tuis hircos. –
10 Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum, *
iumentórum mille in móntibus.
11 Cognóvi ómnia volatília cæli, *
et, quod movétur in agro, meum est.
12 Si esuríero non dicam tibi; *
meus est enim orbis terræ et plenitúdo eius. –
13 Numquid manducábo carnes taurórum *
aut sánguinem hircórum potábo?
14 Immola Deo sacrifícium laudis *
et redde Altíssimo vota tua;
15 et ínvoca me in die tribulatiónis: *
éruam te, et honorificábis me.“
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Immola Deo sacrifícium laudis.
Ant. 3 Misericórdiam vólui, et non sacrifícium: et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.
16 Peccatóri autem dixit Deus: †
„Quare tu enárras præcépta mea *
et assúmis testaméntum meum in os tuum?
17 Tu vero odísti disciplínam *
et proiecísti sermónes meos retrórsum. –
18 Si vidébas furem, currébas cum eo; *
et cum adúlteris erat pórtio tua.
19 Os tuum dimittébas ad malítiam, *
et lingua tua concinnábat dolos. –
20 Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris *
et advérsus fílium matris tuæ proferébas oppróbrium.
21 Hæc fecísti, et tácui. †
Existimásti quod eram tui símilis. *
Arguam te et státuam illa contra fáciem tuam. –
22 Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum, *
nequándo rápiam, et non sit qui erípiat.
23 Qui immolábit sacrifícium laudis, honorificábit me, †
et, qui immaculátus est in via, *
osténdam illi salutáre Dei.“
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Misericórdiam vólui, et non sacrifícium: et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.
V.
Audi, pópule meus, et loquar.
R.
Deus, Deus tuus ego sum.
LECTIO PRIOR
De libro Ieremíæ prophétæ
In diébus illis: Accessérunt omnes príncipes bellatórum, scílicet Ióhanan fílius Cáree et Iezanías fílius Osaíæ et univérsum vulgus,
a parvo usque ad magnum, dixerúntque ad Ieremíam prophétam: «Cadat orátio nostra in conspéctu tuo, et ora pro nobis ad Dóminum Deum
tuum pro univérsis relíquiis istis, quia derelícti sumus pauci de plúribus, sicut óculi tui nos intuéntur; et annúntiet nobis Dóminus
Deus tuus viam, per quam pergámus, et verbum, quod faciámus». Dixit autem ad eos Ieremías prophéta: «Audívi. Ecce ego oro ad Dóminum
Deum vestrum secúndum verba vestra; omne verbum, quodcúmque respónderit pro vobis indicábo vobis, nec celábo vos quidquam». Et illi
dixérunt ad Ieremíam: «Sit Dóminus inter nos testis verax et fidélis, si non iuxta omne verbum, in quo míserit te Dóminus Deus tuus
ad nos, sic faciémus. Sive bonum est sive malum, voci Dómini Dei nostri, ad quem míttimus te, obœdiémus, ut bene sit nobis, cum
audiérimus vocem Dómini Dei nostri».
Cum autem compléti essent decem dies, factum est verbum Dómini ad Ieremíam, vocavítque Ióhanan fílium Cáree et omnes príncipes
bellatórum, qui erant cum eo, et univérsum pópulum a mínimo usque ad magnum et dixit ad eos: «Hæc dicit Dóminus Deus Israel, ad
quem misístis me, ut prostérnerem preces vestras in conspéctu eius: Si quiescéntes manséritis in terra hac, ædificábo vos et non
déstruam, plantábo et non evéllam; iam enim placátus sum super malo, quod feci vobis. Nolíte timére a fácie regis Babylónis, quem
vos pávidi formidátis; nolíte metúere eum, dicit Dóminus, quia vobíscum sum ego, ut salvos vos fáciam et éruam de manu eius; et dabo
vobis, ut misericórdiam inveniátis, et ipse miserébitur vestri et habitáre vos fáciet in terra vestra.
Si autem dixéritis vos: “Non habitábimus in terra ista”, nec audiéritis vocem Dómini Dei vestri dicéntes: “Nequáquam, sed ad terram
Ægýpti pergémus, ubi non vidébimus bellum et clangórem tubæ non audiémus et famem non sustinébimus et ibi habitábimus”; propter hoc
nunc audíte verbum Dómini, relíquiæ Iudæ. Hæc dicit Dóminus exercítuum, Deus Israel: Si posuéritis fáciem vestram, ut ingrediámini
Ægýptum, et intravéritis, ut ibi peregrinémini, gládius, quem vos formidátis, ibi comprehéndet vos in terra Ægýpti, et fames, pro
qua estis sollíciti, adhærébit vobis in Ægýpto, et ibi moriémini».
Et non audívit Ióhanan fílius Cáree et omnes príncipes bellatórum et univérsus pópulus vocem Dómini, ut manérent in terra Iudæ. Sed
tollens Ióhanan fílius Cáree et univérsi príncipes bellatórum univérsos reliquiárum Iudæ, qui revérsi fúerant de cunctis géntibus,
ad quas fúerant ante dispérsi, ut peregrinaréntur in terra Iudæ, viros et mulíeres et párvulos et fílias regis et omnem ánimam, quam
relíquerat Nabuzardán princeps satéllitum cum Godolía fílio Ahicam fílii Saphan, et Ieremíam prophétam et Baruch fílium Neríæ, et
ingréssi sunt terram Ægýpti, quia non obœdiérunt voci Dómini; et venérunt usque ad Taphnis.
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Sermóne sancti Leónis Magni papæ De beatitudínibus
Mérito vidéndi Deum beatitúdo cordis promíttitur puritáti. Splendórem enim veri lúminis sordens ácies vidére non póterit; et quod
erit iucúnditas méntibus nítidis, hoc erit pœna maculósis. Declinéntur ígitur terrenárum calígines vanitátum et ab omni squalóre
iniquitátis óculi tergántur interióres, ut serénus intúitus tanta Dei visióne pascátur.
Ad hoc enim promeréndum illud intellégimus pertinére quod séquitur: Beáti pacífici, quóniam fílii Dei vocabúntur. Beatitúdo ista,
dilectíssimi, non cuiúslibet consensiónis, nec qualiscúmque concórdiæ est, sed illíus de qua dicit Apóstolus: Pacem habéte ad Deum,
et de qua dicit Prophéta: Pax multa diligéntibus legem tuam, et non est illis scándalum.
Hanc pacem étiam arctíssima amicitiárum víncula, et indiscrétæ similitúdines animórum non veráciter sibi víndicant, si non cum Dei
voluntáte concórdant. Extra dignitátem huius pacis sunt improbárum parilitátes cupiditátum, fœdera scélerum et pacta vitiórum. Amor
mundi cum Dei amóre non cóngruit, nec ad societátem filiórum Dei pérvenit qui se a carnáli generatióne non dívidit. Qui autem semper
cum Deo mente sunt sollíciti serváre unitátem spíritus in vínculo pacis, numquam ab ætérna lege disséntiunt, fidéli oratióne dicéntes:
Fiat volúntas tua sicut in cælo et in terra.
Hi sunt pacífici, hi bene unánimes sanctéque concórdes, vocándi ætérno nómine fílii Dei, coherédes autem Christi: quia hoc merébitur
diléctio Dei et diléctio próximi, ut nullas iam adversitátes séntiat, nulla scándala pertiméscat; sed finíto ómnium tentatiónum
certámine, in tranquillíssima Dei pace requiéscat, per Dóminum nostrum, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Beáti qui hábitant in domo tua, Dómine.
Non habemus hic manentem civitatem, sed futuram inquirimus. (Hebr 13, 14)
2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum! *
3 Concupíscit et déficit ánima mea in átria Dómini.
Cor meum et caro mea *
exsultavérunt in Deum vivum.
4 Etenim passer invénit sibi domum, †
et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos: *
altária tua, Dómine virtútum, rex meus et Deus meus.
5 Beáti, qui hábitant in domo tua: *
in perpétuum laudábunt te. –
6 Beátus vir, cuius est auxílium abs te, *
ascensiónes in corde suo dispósuit.
7 Transeúntes per vallem sitiéntem in fontem ponent eam, *
étenim benedictiónibus véstiet eam plúvia matutína.
8 Ibunt de virtúte in virtútem, *
vidébitur Deus deórum in Sion. –
9 Dómine Deus virtútum, exáudi oratiónem meam; *
áuribus pércipe, Deus Iacob.
10 Protéctor noster áspice, Deus, *
et réspice in fáciem christi tui. –
11 Quia mélior est dies una in átriis tuis super mília, †
elégi ad limen esse in domo Dei mei *
magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum. –
12 Quia sol et scutum est Dóminus Deus, †
grátiam et glóriam dabit Dóminus; *
non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia.
13 Dómine virtútum, *
beátus homo, qui sperat in te.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Beáti qui hábitant in domo tua, Dómine.
Ant. 2 Veníte, et ascendámus ad montem Dómini.
2 Erit in novíssimis diébus *
præparátus mons domus Dómini in vértice móntium,
et elevábitur super colles, *
et fluent ad eum omnes gentes.
3 Et ibunt pópuli multi et dicent: †
«Veníte et ascendámus ad montem Dómini, *
ad domum Dei Iacob,
ut dóceat nos vias suas, *
et ambulémus in sémitis eius»;
quia de Sion exíbit lex *
et verbum Dómini de Ierúsalem.
4 Et iudicábit gentes *
et árguet pópulos multos,
et conflábunt gládios suos in vómeres *
et lánceas suas in falces;
non levábit gens contra gentem gládium, *
nec exercebúntur ultra ad prœlium.
5 Domus Iacob, veníte, *
et ambulémus in lúmine Dómini.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Veníte, et ascendámus ad montem Dómini.
Ant. 3 Cantáte Dómino, benedícite nómini eius.
Cantabant quasi canticum novum ante sedem in conspectu Agni. (Cf. Ap 14, 3)
1 Cantáte Dómino cánticum novum, *
cantáte Dómino, omnis terra.
2 Cantáte Dómino, benedícite nómini eius, *
annuntiáte de die in diem salutáre eius.
3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, *
in ómnibus pópulis mirabília eius. –
4 Quóniam magnus Dóminus et laudábilis nimis, *
terríbilis est super omnes deos.
5 Quóniam omnes dii géntium inánia, *
Dóminus autem cælos fecit.
6 Magnificéntia et pulchritúdo in conspéctu eius, *
poténtia et decor in sanctuário eius. –
7 Afférte Dómino, famíliæ populórum, †
afférte Dómino glóriam et poténtiam, *
8 afférte Dómino glóriam nóminis eius.
Tóllite hóstias et introíte in átria eius, *
9 adoráte Dóminum in splendóre sancto.
Contremíscite a fácie eius, univérsa terra, *
10 dícite in géntibus: "Dóminus regnávit!"
Etenim corréxit orbem terræ, qui non commovébitur; *
iudicábit pópulos in æquitáte. –
11 Læténtur cæli et exsúltet terra, †
sonet mare et plenitúdo eius; *
12 gaudébunt campi et ómnia, quæ in eis sunt.
Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum †
13 a fácie Dómini, quia venit, *
quóniam venit iudicáre terram.
Iudicábit orbem terræ in iustítia *
et pópulos in veritáte sua.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Cantáte Dómino, benedícite nómini eius.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Benedíctus Dóminus * a sǽculo et usque in sǽculum.
R. Benedíctus Dóminus * a sǽculo et usque in sǽculum.
V. Qui facit mirabília solus.
R. A sǽculo et usque in sǽculum.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Benedíctus Dóminus * a sǽculo et usque in sǽculum.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. Benedíctus Dóminus Deus noster.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. Benedíctus Dóminus Deus noster.
PRECES
Deum, qui hómines in mundo pósuit, ut concórditer ad suam glóriam opus fíeret ab illis, eníxe rogémus:
Fac nos te glorificáre, Dómine.
Creátor universórum Deus, benedícimus tibi,
— qui nobis mundi bona dedísti vitámque nostram hucúsque servásti.
Réspice nos, qui labórem cotidiánum suscípimus,
— et óperis tui partícipes nos tuæ voluntáti confórma.
Opus nostrum hodiérnum sic redde nostris frátribus fructuósum,
— ut cum eis et pro eis terrénam civitátem, quæ tibi pláceat ædificémus.
Nobis et ómnibus, quibus hódie occurrémus, adésto,
— gáudium largíre et pacem.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda
et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua et in opéribus mandatórum tuórum, ut hic
et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)