BREVIARIUM ROMANUM

7 december 2014
II DOMINICA Adventus

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Vox clara ecce íntonat,
obscúra quæque íncrepat:
procul fugéntur sómnia;
ab æthre Christus prómicat.

Mens iam resúrgat tórpida
quæ sorde exstat sáucia;
sidus refúlget iam novum,
ut tollat omne nóxium.

E sursum Agnus míttitur
laxáre gratis débitum;
omnes pro indulgéntia
vocem demus cum lácrimis,

Secúndo ut cum fúlserit
mundúmque horror cínxerit,
non pro reátu púniat,
sed nos pius tunc prótegat.

Summo Parénti glória
Natóque sit victória,
et Flámini laus débita
per sæculórum sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Véniet ecce Rex excélsus cum potestáte magna ad salvándas gentes, allelúia.

Psalmus 103 (104)
Hymnus ad Dominum creatorem

Si quis in Christo nova creatura; vetera transierunt, ecce, facta sunt nova. (2 Cor 5, 17)

I

¹ Bénedic, ánima mea, Dómino. *
    Dómine Deus meus, magnificátus es veheménter!
  Maiestátem et decórem induísti, *
²   amíctus lúmine sicut vestiménto. –

  Exténdens cælum sicut velum, *
³   qui éxstruis in aquis cenácula tua.
  Qui ponis nubem ascénsum tuum, *
    qui ámbulas super pennas ventórum.
⁴ Qui facis ángelos tuos spíritus *
      et minístros tuos ignem uréntem. –

⁵ Qui fundásti terram super stabilitátem suam, *
      non inclinábitur in sǽculum sǽculi.
⁶ Abýssus sicut vestiméntum opéruit eam, *
      super montes stabant aquæ. –
⁷ Ab increpatióne tua fúgiunt, *
      a voce tonítrui tui formídant.
⁸ Ascéndunt in montes et descéndunt in valles, *
      in locum, quem statuísti eis.
⁹ Términum posuísti, quem non transgrediéntur, *
      neque converténtur operíre terram. –

¹⁰ Qui emíttis fontes in torréntes; *
      inter médium móntium pertransíbunt,
¹¹ potábunt omnes béstias agri, *
      exstínguent ónagri sitim suam.
¹² Super ea vólucres cæli habitábunt, *
      de médio ramórum dabunt voces.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Véniet ecce Rex excélsus cum potestáte magna ad salvándas gentes, allelúia.

Ant. 2 Gaude et lætáre, fília Ierúsalem: ecce Rex tuus véniet tibi. Sion, noli timére, quia cito véniet salus tua.

II

¹³ Rigas montes de cenáculis tuis, *
      de fructu óperum tuórum sátias terram.
¹⁴ Prodúcis fenum iuméntis *
      et herbam servitúti hóminum,
  edúcens panem de terra *
¹⁵   et vinum, quod lætíficat cor hóminis;
  exhílarans fáciem in óleo, *
      panis autem cor hóminis confírmat. –

¹⁶ Saturabúntur ligna Dómini *
      et cedri Líbani, quas plantávit.
¹⁷ Illic pásseres nidificábunt, *
      eródii domus in vértice eárum.
¹⁸ Montes excélsi cervis, *
      petræ refúgium hyrácibus. –

¹⁹ Fecit lunam ad témpora signánda, *
      sol cognóvit occásum suum.
²⁰ Posuísti ténebras, et facta est nox: *
      in ipsa reptábunt omnes béstiæ silvæ,
²¹ cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant *
      et quǽrant a Deo escam sibi.
²² Oritur sol, et congregántur, *
      et in cubílibus suis recúmbunt.
²³ Exit homo ad opus suum *
      et ad operatiónem suam usque ad vésperum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Gaude et lætáre, fília Ierúsalem: ecce Rex tuus véniet tibi. Sion, noli timére, quia cito véniet salus tua.

Ant. 3 In advéntu summi Regis mundéntur corda hóminum, ut digne ambulémus in occúrsum illíus: quia ecce véniet et non tardábit.

III

²⁴ Quam multiplicáta sunt ópera tua, Dómine! †
      Omnia in sapiéntia fecísti, *
      impléta est terra creatúra tua.
²⁵ Hoc mare magnum et spatiósum et latum: †
      illic reptília, quorum non est númerus, *
      animália pusílla cum magnis;
²⁶ illic naves pertransíbunt, *
      Levíathan, quem formásti ad ludéndum cum eo. –

²⁷ Omnia a te exspéctant, *
      ut des illis escam in témpore suo.
²⁸ Dante te illis, cólligent, *
      aperiénte te manum tuam, implebúntur bonis.
²⁹ Averténte autem te fáciem, turbabúntur; †
      áuferes spíritum eórum, et defícient *
      et in púlverem suum reverténtur.
³⁰ Emíttes spíritum tuum, et creabúntur, *
      et renovábis fáciem terræ. –

³¹ Sit glória Dómini in sǽculum; *
      lætétur Dóminus in opéribus suis.
³² Qui réspicit terram et facit eam trémere, *
      qui tangit montes, et fúmigant.
³³ Cantábo Dómino in vita mea, *
      psallam Deo meo quámdiu sum.
³⁴ Iucúndum sit ei elóquium meum, *
      ego vere delectábor in Dómino. –

³⁵ Defíciant peccatóres a terra †
      et iníqui, ita ut non sint. *
      Bénedic, ánima mea, Dómino.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 In advéntu summi Regis mundéntur corda hóminum, ut digne ambulémus in occúrsum illíus: quia ecce véniet et non tardábit.

V. Respícite et leváte cápita vestra.
R. Quóniam appropínquat redémptio vestra.

LECTIO PRIOR

De libro Isaíae prophétæ

     Revelátum est operiméntum Iudæ, et respexísti in die illa armamentárium domus Saltus; et scissúras civitátis David vidístis, quia multiplicátæ sunt; et congregástis aquas piscínæ inferióris. Et domos Ierúsalem numerástis et destruxístis domos ad muniéndum murum; et lacum fecístis inter duos muros pro aqua piscínæ véteris; sed non suspexístis ad eum, qui fecit hæc, et eum, qui hæc de longe formávit non vidístis.
     Et vocábit Dóminus Deus exercítuum in die illa ad fletum et ad planctum, ad calvítium et ad cingéndum saccum; et ecce gáudium et lætítia occídere boves et iuguláre pecus, comédere carnes et bíbere vinum: «Comedámus et bibámus, cras enim moriémur». Et revelátum est in áuribus meis a Dómino exercítuum: «Certe non dimittétur iníquitas hæc vobis, donec moriámini!», dicit Dóminus Deus exercítuum.
     Hæc dicit Dóminus Deus exercítuum: «Vade, ingrédere ad procuratórem istum, ad Sobnam præpósitum palátii: “Quid tibi hic? Aut quis tibi hic, quia excidísti tibi hic sepúlcrum?”. Effódiens in excélso sepúlcrum suum, excavábat in petra tabernáculum sibi.
     Ecce Dóminus veheménter proíciet te, homo, violénter te apprehéndens, in globum te convólvet glómerans, quasi pilam mittet te in terram latam et spatiósam: ibi moriéris et ibi erunt currus glóriæ tuæ, ignomínia domus dómini tui.
     Et expéllam te de statióne tua et de ministério tuo depónam te. Et erit in die illa: vocábo servum meum Elíacim fílium Helcíæ, et índuam illum túnicam tuam et cíngulo tuo cingam eum et potestátem tuam dabo in manu eius; et erit in patrem habitántibus Ierúsalem et dómui Iudæ.
     Et dabo clavem domus David super úmerum eius; et apériet, et non erit qui claudat; et claudet, et non erit qui apériat. Et figam illum paxíllum in loco secúro, et erit in sólium glóriæ dómui patris sui».

RESPONSORIUM

R. Hæc dicit Sanctus et Verus, qui habet clavem David: * Ecce dedi coram te óstium apértum, quod nemo potest cláudere.
V. Servásti verbum meum, et non negásti nomen meum. * Ecce dedi coram te óstium apértum, quod nemo potest cláudere.

LECTIO ALTERA

Ex Commentáriis Eusébii Cæsariénsis epíscopi in Isaíam

     Vox clamántis in desérto, paráte viam Dómini, rectas fácite sémitas Dei nostri. Apérte declárat ea quæ in vaticínio ferúntur, non Ierosólymæ, sed in desérto gerénda esse; nempe quod futúrum sit, ut glória Dómini appáreat, et salutáre Dei in omnis carnis notítiam véniat.
     Et hæc quidem secúndum históriam et ad verbum, tunc impléta sunt, cum Ioánnes Baptísta salutárem Dei advéntum prædicávit in desérto Iordánis, ubi salutáre Dei visum fuit. Nam tunc Christus eiúsque glória ómnibus innótuit, cum, ipso baptizáto, apérti sunt cæli, et Spíritus Sanctus, in colúmbæ spécie descéndens, super eo insédit, patérnaque vox deláta est, Fílio testimónium reddens, Hic est Fílius meus diléctus, ipsum audíte.
     Hæc quippe dicebántur, quia Deus in desértum, a sǽculo impérvium et inaccéssum, adventúrus erat. Erant porro gentes omnes Dei cognitióne vácuæ, a quarum áditu omnes iusti Dei ac prophétæ arcebántur.
     Quámobrem iubet vox illa viam paráre Dei Verbo, et ínviam asperámque complanáre, ut en advéniens Deus noster prógredi váleat. Paráte viam Dómini: ea est evangélica prædicátio nóvaque consolátio, quæ salutáre Dei in ómnium hóminum notítiam veníre exóptat.
     Super montem excélsum ascénde, qui evangelízas Sion. Exálta in fortitúdine vocem tuam, qui evangelízas Ierúsalem. Hæc præmissórum senténtiæ appríme convéniunt, atque opportúne evangelistárum mentiónem fáciunt, et advéntum Dei ad hómines annúntiant, postquam de voce in desérto clamánte sermo hábitus est. Etenim prophetíam de Ioánne Baptísta evangelistárum méntio congruénter sequebátur.
     Quænam ígitur hæc Sion est, nisi quæ ántea Ierúsalem vocabátur? Nam et ipsa mons erat, quod declárat Scriptúra illa quæ dicit: Mons Sion hic, in quo habitásti; et Apóstolus: Accessístis ad Sion montem. Num forte chorus apostólicus, ex prisco pópulo ex circumcisióne deléctus, hac ratióne significátur?
     Hæc enim Sion et Ierúsalem est, quæ salutáre Dei accépit, quæ et ipsa monti Dei, vidélicet unigénito Verbo eius, sublímis impónitur: quam iubet, conscénso monte sublími, salutáre verbum annuntiáre. Quis autem ille est, qui evangelízat, nisi evangélicus chorus? Quid est evangelizáre? univérsis homínibus, et ante omnes, civitátibus Iuda, Christi in terram advéntum prædicáre.

RESPONSORIUM

R. Præcúrsor Dómini venit, de quo ipse testátur: * Nullus maior inter natos mulíerum Ioánne Baptísta.
V. Hic est enim prophéta, et plus quam prophéta, de quo Salvátor ait. * Nullus maior inter natos mulíerum Ioánne Baptísta.

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

PSALMODIA

Ant. 1 Urbs fortitúdinis nostræ Sion, Salvátor ponétur in ea murus et antemurále: aperíte portas, quia nobíscum Deus, allelúia.

Psalmus 117 (118)
Vox iubilationis et salutis

Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis ædificatoribus, qui factus est in caput anguli. (Act 4, 11)

¹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

² Dicat nunc Israel, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
³ Dicat nunc domus Aaron, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
⁴ Dicant nunc, qui timent Dóminum, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

⁵ De tribulatióne invocávi Dóminum, *
      et exaudívit me edúcens in latitúdinem Dóminus.
⁶ Dóminus mecum, *
      non timébo, quid fáciat mihi homo.
⁷ Dóminus mecum adiútor meus, *
      et ego despíciam inimícos meos. –

⁸ Bonum est confúgere ad Dóminum *
      quam confídere in hómine.
⁹ Bonum est confúgere ad Dóminum *
      quam confídere in princípibus.

¹⁰ Omnes gentes circuiérunt me, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹¹ Circumdántes circumdedérunt me, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹² Circumdedérunt me sicut apes †
       et exarsérunt sicut ignis in spinis, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹³ Impelléntes impulérunt me, ut cáderem, *
       et Dóminus adiúvit me.
¹⁴ Fortitúdo mea et laus mea Dóminus, *
       et factus est mihi in salútem. –

¹⁵ Vox iubilatiónis et salútis *
       in tabernáculis iustórum:
¹⁶ "Déxtera Dómini fecit virtútem! †
       Déxtera Dómini exaltávit me; *
       déxtera Dómini fecit virtútem!" –

¹⁷ Non móriar, sed vivam *
       et narrábo ópera Dómini.
¹⁸ Castígans castigávit me Dóminus *
       et morti non trádidit me.
¹⁹ Aperíte mihi portas iustítiæ, *
       ingréssus in eas confitébor Dómino. –

²⁰ Hæc porta Dómini; *
       iusti intrábunt in eam. –

²¹ Confitébor tibi, quóniam exaudísti me *
       et factus es mihi in salútem. –

²² Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes, *
       hic factus est in caput ánguli;
²³ a Dómino factum est istud *
       et est mirábile in óculis nostris.
²⁴ Hæc est dies, quam fecit Dóminus: *
       exsultémus et lætémur in ea. –

²⁵ O Dómine, salvum me fac; *
       o Dómine, da prosperitátem! –

²⁶ Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. *
       Benedícimus vobis de domo Dómini. –

²⁷ Deus Dóminus et illúxit nobis. *
       Instrúite sollemnitátem in ramis condénsis usque ad córnua altáris. –

²⁸ Deus meus es tu, et confitébor tibi, *
       Deus meus, et exaltábo te. –

²⁹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
       quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Urbs fortitúdinis nostræ Sion, Salvátor ponétur in ea murus et antemurále: aperíte portas, quia nobíscum Deus, allelúia.

Ant. 2 Omnes sitiéntes, veníte ad aquas: quǽrite Dóminum dum inveníri potest, allelúia.

Canticum
Omnis creatura laudet Dominum Creator ... est benedictus in sǽcula (Rom 1, 25)

⁵² Benedíctus es, Dómine Deus patrum nostrórum, *
       et laudábilis et superexaltátus in sǽcula; –

    et benedíctum nomen glóriæ tuæ sanctum *
       et superlaudábile et superexaltátum in sǽcula. –

⁵³ Benedíctus es in templo sanctæ glóriæ tuæ *
       et superlaudábilis et supergloriósus in sǽcula. –

⁵⁴ Benedíctus es in throno regni tui *
       et superlaudábilis et superexaltátus in sǽcula. –

⁵⁵ Benedíctus es, qui intuéris abýssos †
       sedens super chérubim, *
       et laudábilis et superexaltátus in sǽcula. –

⁵⁶ Benedíctus es in firmaménto cæli *
       et laudábilis et gloriósus in sǽcula. –

⁵⁷ Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Omnes sitiéntes, veníte ad aquas: quǽrite Dóminum dum inveníri potest, allelúia.

Ant. 3 Ecce Dóminus noster cum virtúte véniet, ut illúminet óculos servórum suórum, allelúia.

Psalmus 150
Laudate Dominum

Psallite spiritu, psallite et mente, hoc est: glorificate Deum et ánima et corpore vestro. (Hesychios)

¹ Laudáte Dóminum in sanctuário eius, *
      laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
² Laudáte eum in magnálibus eius, *
      laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius. –

³ Laudáte eum in sono tubæ, *
      laudáte eum in psaltério et cíthara,
⁴ laudáte eum in týmpano et choro, *
      laudáte eum in chordis et órgano,
⁵ laudáte eum in cýmbalis benesonántibus, †
      laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: *
      omne quod spirat, laudet Dóminum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ecce Dóminus noster cum virtúte véniet, ut illúminet óculos servórum suórum, allelúia.

LECTIO BREVIS

Hora est iam vos de somno súrgere, nunc enim própior est nobis salus quam cum credídimus. Nox procéssit, dies autem appropiávit. Abiciámus ergo ópera tenebrárum et induámur arma lucis.

RESPONSORIUM BREVE
V. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
V. Qui ventúrus es in mundum.
R. Miserére nobis.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Fuit Ioánnes in desérto, baptízans et prǽdicans baptísmum pæniténtiæ in remissiónem peccatórum.

De Messia eiusque præcursore

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Fuit Ioánnes in desérto, baptízans et prǽdicans baptísmum pæniténtiæ in remissiónem peccatórum.

PRECES
Dóminum Iesum Christum, fratres caríssimi, deprecémur, qui est iudex vivórum et mortuórum ipsi dicéntes:
     Veni, Dómine Iesu.

Christe Dómine, qui peccatóres salváre venísti,
— nos ab omni tentatiónum adversitáte defénde.
Qui ad iudícium maniféste ventúrus esse créderis,
— poténtiam tuæ salvatiónis in nobis osténde.
Da nobis legis tuæ præcépta virtúte spíritus custodíre,
— ut advéntum tuum in caritáte præstolári possímus.
Tu, qui es benedíctus in sǽcula, fac ut per misericórdiam tuam pie et sóbrie in hoc sǽculo vivámus,
— exspectántes beátam spem et advéntum magnificéntiæ tuæ.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Omnípotens et miséricors Deus, in tui occúrsum Fílii festinántes nulla ópera terréni actus impédiant, sed sapiéntiæ cæléstis erudítio nos fáciat eius esse consórtes. Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)