Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
S. Francisci Xavier, presbyteri, memoria
Communia applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
HYMNUS
Christe, cunctórum dominátor alme,
plebs tibi supplex résonet in aula,
ánnuo cuius rédeunt colénda
témpore festa.
Hic locus nempe vocitátur aula
regis imménsi nitidíque cæli
porta, quæ vitæ pátriam peténtes
áccipit omnes.
Hæc tuam plebem sacra cogit ædes,
hæc sacraméntis pia ditat usque,
cǽlicis escis alit in perénnis
múnera vitæ.
Quǽsumus ergo, Deus, ut seréno
ádnuas vultu fámulos gubérnans,
qui tui summo célebrant amóre
gáudia templi.
Æqua laus summum célebret Paréntem
teque, Salvátor, pie rex, per ævum;
Spíritus Sancti résonet per omnem
glória mundum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1Attóllite, portæ, cápita vestra, et elevámini, portæ æternáles. Allelúia.
Maxime Domini passio commendatur in hoc psalmo. (S. Augustinus)
2 Exáudi, Deus, vocem meam in meditatióne mea; *
a timóre inimíci custódi ánimam meam.
3 Prótege me a convéntu malignántium, *
a multitúdine operántium iniquitátem. –
4 Qui exacuérunt ut gládium linguas suas, †
intendérunt sagíttas suas, venéfica verba *
5 ut sagíttent in occúltis immaculátum.
Súbito sagittábunt eum et non timébunt, *
6 firmavérunt sibi consílium nequam.
Disputavérunt, ut abscónderent láqueos, *
dixérunt: "Quis vidébit eos?"
7 Excogitavérunt iníqua, †
perfecérunt excogitáta consília. *
Interióra hóminis et cor eius abýssus. –
8 Et sagittávit illos Deus; †
súbito factæ sunt plagæ eórum, *
9 et infirmávit eos lingua eórum.
Caput movébunt omnes, qui vidébunt eos, *
10 et timébit omnis homo;
et annuntiábunt ópera Dei *
et facta eius intéllegent. –
11 Lætábitur iustus in Dómino et sperábit in eo, *
et gloriabúntur omnes recti corde.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1Attóllite, portæ, cápita vestra, et elevámini, portæ æternáles. Allelúia.
Ant. 2Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum. Allelúia.†
I
2 Cæli enárrant glóriam Dei, *
et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
3 Dies diéi erúctat verbum, *
et nox nocti índicat sciéntiam. –
4 Non sunt loquélæ neque sermónes, *
quorum non intellegántur voces:
5 in omnem terram exívit sonus eórum *
et in fines orbis terræ verba eórum. –
6 Soli pósuit tabernáculum in eis, †
et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo, *
exsultávit ut gigas ad curréndam viam.
7 A fínibus cælórum egréssio eius †
et occúrsus eius usque ad fines eórum, *
nec est, quod se abscóndat a calóre eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Illa quæ sursum est Ierusalem, libera est, quæ est mater nostra. (Gal 4, 26)
1 Fundaménta eius in móntibus sanctis; †
2 díligit Dóminus portas Sion *
super ómnia tabernácula Iacob.
3 Gloriósa dicta sunt de te, *
cívitas Dei! –
4 Memor ero Rahab et Babylónis inter sciéntes me; †
ecce Philistǽa et Tyrus cum Æthiópia: *
hi nati sunt illic.
5 Et de Sion dicétur: „Hic et ille natus est in ea; *
et ipse firmávit eam Altíssimus.“ –
6 Dóminus réferet in librum populórum: *
„Hi nati sunt illic.“
7 Et cantant sicut choros ducéntes: *
„Omnes fontes mei in te.“
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
De libro Apocalýpsis beáti Ioánnis apóstoli
Venit unus de septem ángelis habéntibus septem phíalas, plenas septem plagis novíssimis, et locútus est mecum dicens: «Veni, osténdam tibi
sponsam uxórem Agni». Et sústulit me in spíritu super montem magnum et altum et osténdit mihi civitátem sanctam Ierúsalem descendéntem de
cælo a Deo, habéntem claritátem Dei; lumen eius símile lápidi pretiosíssimo, tamquam lápidi iáspidi, in modum crystálli; et habébat murum
magnum et altum et habébat portas duódecim et super portas ángelos duódecim et nómina inscrípta, quæ sunt duódecim tríbuum filiórum Israel.
Ab oriénte portæ tres et ab aquilóne portæ tres et ab austro portæ tres et ab occásu portæ tres; et murus civitátis habens fundaménta duódecim,
et super ipsis duódecim nómina duódecim apostolórum Agni.
Et qui loquebátur mecum, habébat mensúram arúndinem áuream, ut metirétur civitátem et portas eius et murum eius. Et cívitas in quadro pósita
est, et longitúdo eius tanta est quanta et latitúdo. Et mensus est civitátem arúndine per stádia duódecim mília; longitúdo et latitúdo et
altitúdo eius æquáles sunt. Et mensus est murum eius centum quadragínta quáttuor cubitórum, mensúra hóminis, quæ est ángeli. Et erat structúra
muri eius ex iáspide, ipsa vero cívitas aurum mundum símile vitro mundo. Fundaménta muri civitátis omni lápide pretióso ornáta: fundaméntum
primum iaspis, secúndus sapphírus, tértius chalcedónius, quartus smarágdus, quintus sárdonyx, sextus sárdinus, séptimus chrysólithus, octávus
berýllus, nonus topázius, décimus chrysóprasus, undécimus hyacínthus, duodécimus amethýstus.
Et duódecim portæ duódecim margarítæ sunt, et síngulæ portæ erant ex síngulis margarítis. Et platéa civitátis aurum mundum tamquam vitrum perlúcidum.
Et templum non vidi in ea: Dóminus enim Deus omnípotens templum illíus est, et Agnus. Et cívitas non eget sole neque luna, ut lúceant ei,
nam cláritas Dei illuminávit eam, et lucérna eius est Agnus. Et ambulábunt gentes per lumen eius, et reges terræ áfferunt glóriam suam in
illam; et portæ eius non claudéntur per diem, nox enim non erit illic; et áfferent glóriam et divítias géntium in illam. Nec intrábit in
ea áliquid coinquinátum et fáciens abominatiónem et mendácium, nisi qui scripti sunt in libro vitæ Agni.
RESPONSORIUM
Tempore Quadragesimæ: De libro primo Regum
In diébus illis: Congregávit Sálomon omnes maióres natu Israel — omnes príncipes tríbuum, duces familiárum filiórum Israel ad regem
Salomónem — in Ierúsalem, ut deférrent arcam fœderis Dómini de civitáte David, id est de Sion. Convenítque ad regem Salomónem univérsus
Israel in mense Ethanim in sollemnitáte, ipse est mensis séptimus. Venerúntque cuncti senes Israel, et tulérunt sacerdótes arcam et portavérunt
arcam Dómini et tabernáculum convéntus et ómnia vasa sanctuárii, quæ erant in tabernáculo; et ferébant ea sacerdótes et Levítæ.
Factum est autem, cum exíssent sacerdótes de sanctuário, nébula implévit Dómini, et non póterant sacerdótes stare et ministráre propter
nébulam; impléverat enim glória Dómini domum Dómini. Tunc ait Sálomon: «Dóminus dixit ut habitáret in nébula. Ædíficans ædificávi domum in
habitáculum tuum, firmíssimum sólium tuum in sempitérnum».
Stetit autem Sálomon ante altáre Dómini in conspéctu omnis ecclésiæ Israel et expándit manus suas in cælum et ait: «Dómine Deus Israel, non
est símilis tui Deus in cælo désuper et super terra deórsum, qui custódis pactum et misericórdiam servis tuis, qui ámbulant coram te in toto
corde suo; qui custodísti servo tuo David patri meo, quæ locútus es ei: ore locútus es et mánibus perfecísti, ut et hæc dies probat. Nunc
ígitur, Dómine Deus Israel, consérva fámulo tuo David patri meo, quæ locútus est ei dicens: “Non auferétur de te vir coram me, qui sédeat
super thronum Israel, ita tamen, si custodíerint fílii tui viam suam, ut ámbulent coram me, sicut tu ambulásti in conspéctu meo”. Et nunc,
Dómine Deus Israel, firméntur verba tua, quæ locútus es servo tuo David patri meo. Ergone putándum est quod vere Deus hábitet super terram?
Si enim cælum et cæli cælórum te cápere non póssunt, quanto magis domus hæc, quam ædificávi! Sed réspice ad oratiónem servi tui et ad preces
eius, Dómine Deus meus; audi clamórem et oratiónem, quam servus tuus orat coram te hódie, ut sint óculi tui apérti super domum hanc nocte ac
die, super locum, de quo dixísti: “Erit nomen meum ibi”, ut exáudias oratiónem, qua orat te servus tuus in loco isto, ut exáudias deprecatiónem
servi tui et pópuli tui Israel, quodcúmque oráverint in loco isto, et exáudies in loco habitáculi tui in cælo et, cum exaudíeris, propítius eris».
RESPONSORIUM
De Epístola prima beáti Petri apóstoli
Caríssimi: Deponéntes omnem malítiam et omnem dolum et simulatiónes et invídias et omnes detractiónes, sicut modo géniti infántes, rationále sine dolo
lac concupíscite, ut in eo crescátis in salútem, si gustástis quóniam dulcis Dóminus. Ad quem accedéntes, lápidem vivum, ab homínibus quidem reprobátum,
coram Deo autem eléctum, pretiósum, et ipsi tamquam lápides vivi ædificámini domus spiritális in sacerdótium sanctum offérre spiritáles hóstias
acceptábiles Deo per Iesum Christum. Propter quod cóntinet Scriptúra: «Ecce pono in Sion lápidem angulárem, eléctum, pretiósum; et qui credit in eo, non confundétur».
Vobis ígitur honor credéntibus; non credéntibus autem «Lapis, quem reprobavérunt ædificántes, hic factus est in caput ánguli» et «lapis offensiónis
et petra scándali»; qui offéndunt verbo non credéntes, in quod et pósiti sunt.
Vos autem genus eléctum, regále sacerdótium, gens sancta, pópulus in acquisitiónem, ut virtútes annuntiétis eius, qui de ténebris vos vocávit in
admirábile lumen suum; qui aliquándo non pópulus, nunc autem pópulus Dei; qui non consecúti misericórdiam nunc autem misericórdiam consecúti.
Caríssimi, óbsecro tamquam ádvenas et peregrínos abstinére vos a carnálibus desidériis, quæ mílitant advérsus ánimam; conversatiónem vestram inter
gentes habéntes bonam, ut in eo, quod detréctant de vobis tamquam de malefactóribus, ex bonis opéribus considerántes gloríficent Deum in die visitatiónis.
Subiécti estóte omni humánæ creatúræ propter Dóminum: sive regi quasi præcellénti sive dúcibus tamquam ab eo missis ad vindíctam malefactórum,
laudem vero bonórum; quia sic est volúntas Dei, ut benefaciéntes obmutéscere faciátis imprudéntium hóminum ignorántiam, quasi líberi, et non quasi
velámen habéntes malítiæ libertátem, sed sicut servi Dei.
Omnes honoráte, fraternitátem dilígite, Deum timéte, regem honorificáte.
RESPONSORIUM
Ex Homilíis Orígenis presbýteri in Iesu Nave
Omnes, qui in Christum Iesum crédimus, lápides vivi esse dícimur, secúndum quod Scriptúra pronúntiat, dicens: Vos autem estis lápides vivi, ædificáti
domus spiritális in sacerdótio sancto, ut offerátis spiritáles hóstias, acceptábiles Deo per Iesum Christum.
Sicut autem in istis terrénis lapídibus observáre nóvimus, ut hi quidem lápides, qui validióres sunt et potentióres, primi in fundaménta iaciántur,
ut ipsis credi et superpóni possit totíus ædifícii pondus, ita intéllege étiam de lapídibus vivis esse áliquos in fundaméntis huius spiritális ædifícii.
Qui autem sunt isti qui in fundaméntis collocántur? Apóstoli et prophétæ. Sic enim dicit Paulus hæc ipse docens: Ædificáti, inquit, supra fundaméntum
Apostolórum et prophetárum, ipso angulári lápide Christo Iesu Dómino nostro.
Ut autem promptiórem te prǽpares, o audítor, ad huius ædifícii constructiónem, ut lapis áliquis inveniáris vicínior fundaménto, disce quia et ipse
Christus huius, quod nunc descríbimus, ædifícii fundaméntum est. Sic enim dicit apóstolus Paulus: Fundaméntum enim áliud nemo potest pónere præter
id quod pósitum est, qui est Christus Iesus. Beáti ergo, qui supra istud tam nóbile fundaméntum ædifícia religiósa et sancta constrúxerint.
Sed in hoc ædifício ecclésiæ opórtet esse et altáre. Unde ergo árbitror quod quicúmque ex vobis lapídibus vivis apti sunt in hoc et prompti ut
oratiónibus vacent, ut die noctúque obsecratiónes ófferant Deo et supplicatiónum víctimas ímmolent, ipsi sunt, ex quibus Iesus ædíficat altáre.
Sed intuére quid laudis ipsis lapídibus altáris adscríbitur. Sicut dixit, inquit, legislátor Móyses ædificári altáre ex lapídibus íntegris, quibus
ferrum non est iniéctum. Qui sunt isti íntegri lápides? Forte isti tales lápides íntegri et incontamináti sancti Apóstoli esse possint, omnes simul
unum altáre faciéntes, propter unanimitátem atque concórdiam. Sic enim referúntur omnes, simul unanímiter orántes et aperiéntes os suum, dixísse:
Tu, Dómine, qui corda ómnium nosti.
Isti ergo, qui póterant unánimes, una voce atque uno spíritu oráre, ipsi fortásse digni sunt qui débeant omnes simul unum altáre constrúere, super
quod Iesus sacrifícium ófferat Patri.
Tamen et nos tentémus dare óperam, ut éadem dicámus omnes unánimes, unum sentiéntes, nihil per contentiónem neque per inánem glóriam geréntes, sed
in uno sensu atque in eádem senténtia permanéntes, si forte possímus étiam nos apti éffici lápides ad altáre.
RESPONSORIUM
Vel alia:
Ex Sermónibus sancti Augustíni epíscopi
Celébritas huius congregatiónis, dedicátio est domus oratiónis. Domus ergo nostrárum oratiónum ista est, domus Dei nos ipsi. Si domus Dei nos ipsi,
nos in hoc sǽculo ædificámur, ut in fine sǽculi dedicémur. Ædifícium, immo ædificátio, habet labórem, dedicátio exsultatiónem.
Quod hic fiébat, quando ista surgébant, hoc fit modo cum congregántur credéntes in Christum. Credéndo enim quasi de silvis et móntibus ligna et
lápides præcidúntur; cum vero catechizántur, baptizántur, formántur, tamquam inter manus fabrórum et opíficum dolántur, collineántur, complanántur.
Verúmtamen domum Dómini non fáciunt, nisi quando caritáte compaginántur. Ligna ista et lápides si non sibi certo órdine cohærérent, si non se
pacífice innécterent, si non se ínvicem cohæréndo sibi quodam modo amárent; nemo huc intráret. Dénique, quando vides in áliqua fábrica lápides et
ligna bene sibi cohærére, secúrus intras, ruínam non times.
Volens ergo Dóminus Christus intráre, et in nobis habitáre, tamquam ædificándo dicébat: Mandátum novum do vobis, ut vos ínvicem diligátis. Mandátum,
inquit, do vobis. Véteres enim erátis, domum mihi nondum faciebátis, in vestra ruína iacebátis. Ergo, ut eruámini de vestræ ruínæ vetustáte, vos ínvicem amáte.
Consíderet ergo cáritas vestra, ædificári adhuc istam domum toto, sicut prædíctum est et promíssum, orbe terrárum. Cum enim ædificarétur domus post
captivitátem, sicut habet álius psalmus, dicebátur: Cantáte Dómino cánticum novum; cantáte Dómino, omnis terra. Quod ibi dixit: cánticum novum; hoc
Dóminus dixit: mandátum novum. Quid enim habet cánticum novum, nisi amórem novum? Cantáre amántis est. Vox huius cantóris fervor est sancti amóris.
Quod ígitur hic factum corporáliter vidémus in pariétibus, spiritáliter fiat in méntibus; et quod hic perféctum cérnimus in lapídibus et lignis,
hoc, ædificánte grátia Dei, perficiátur in corpóribus vestris.
Principáliter ergo grátias agámus Dómino Deo nostro, a quo est omne datum óptimum, et omne donum perféctum; et eius bonitátem tota cordis alacritáte
laudémus, quóniam ad construéndam istam domum oratiónis fidélium suórum visitávit ánimum, excitávit afféctum, surrogávit auxílium; inspirávit necdum
voléntibus ut vellent, adiúvit bonæ voluntátis conátus ut fácerent; ac per hoc Deus, qui operátur in suis et velle et perfícere pro bona voluntáte,
hæc ómnia ipse cœpit, ipse perfécit.
RESPONSORIUM
I VESPERAS
HYMNUS de II. vesperis.
PSALMODIA
Ant. 1 Platéæ Ierúsalem gaudébunt, et omnes vici eius cánticum lætítiæ dicent: Allelúia.
Tempore Quadragesimæ: Ant. In templo Dómini omnes dicent: glóriam.
Maxime Domini passio commendatur in hoc psalmo. (S. Augustinus)
2 Exáudi, Deus, vocem meam in meditatióne mea; *
a timóre inimíci custódi ánimam meam.
3 Prótege me a convéntu malignántium, *
a multitúdine operántium iniquitátem. –
4 Qui exacuérunt ut gládium linguas suas, †
intendérunt sagíttas suas, venéfica verba *
5 ut sagíttent in occúltis immaculátum.
Súbito sagittábunt eum et non timébunt, *
6 firmavérunt sibi consílium nequam.
Disputavérunt, ut abscónderent láqueos, *
dixérunt: "Quis vidébit eos?"
7 Excogitavérunt iníqua, †
perfecérunt excogitáta consília. *
Interióra hóminis et cor eius abýssus. –
8 Et sagittávit illos Deus; †
súbito factæ sunt plagæ eórum, *
9 et infirmávit eos lingua eórum.
Caput movébunt omnes, qui vidébunt eos, *
10 et timébit omnis homo;
et annuntiábunt ópera Dei *
et facta eius intéllegent. –
11 Lætábitur iustus in Dómino et sperábit in eo, *
et gloriabúntur omnes recti corde.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Maxime Domini passio commendatur in hoc psalmo. (S. Augustinus)
2 Exáudi, Deus, vocem meam in meditatióne mea; *
a timóre inimíci custódi ánimam meam.
3 Prótege me a convéntu malignántium, *
a multitúdine operántium iniquitátem. –
4 Qui exacuérunt ut gládium linguas suas, †
intendérunt sagíttas suas, venéfica verba *
5 ut sagíttent in occúltis immaculátum.
Súbito sagittábunt eum et non timébunt, *
6 firmavérunt sibi consílium nequam.
Disputavérunt, ut abscónderent láqueos, *
dixérunt: "Quis vidébit eos?"
7 Excogitavérunt iníqua, †
perfecérunt excogitáta consília. *
Interióra hóminis et cor eius abýssus. –
8 Et sagittávit illos Deus; †
súbito factæ sunt plagæ eórum, *
9 et infirmávit eos lingua eórum.
Caput movébunt omnes, qui vidébunt eos, *
10 et timébit omnis homo;
et annuntiábunt ópera Dei *
et facta eius intéllegent. –
11 Lætábitur iustus in Dómino et sperábit in eo, *
et gloriabúntur omnes recti corde.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Maxime Domini passio commendatur in hoc psalmo. (S. Augustinus)
2 Exáudi, Deus, vocem meam in meditatióne mea; *
a timóre inimíci custódi ánimam meam.
3 Prótege me a convéntu malignántium, *
a multitúdine operántium iniquitátem. –
4 Qui exacuérunt ut gládium linguas suas, †
intendérunt sagíttas suas, venéfica verba *
5 ut sagíttent in occúltis immaculátum.
Súbito sagittábunt eum et non timébunt, *
6 firmavérunt sibi consílium nequam.
Disputavérunt, ut abscónderent láqueos, *
dixérunt: "Quis vidébit eos?"
7 Excogitavérunt iníqua, †
perfecérunt excogitáta consília. *
Interióra hóminis et cor eius abýssus. –
8 Et sagittávit illos Deus; †
súbito factæ sunt plagæ eórum, *
9 et infirmávit eos lingua eórum.
Caput movébunt omnes, qui vidébunt eos, *
10 et timébit omnis homo;
et annuntiábunt ópera Dei *
et facta eius intéllegent. –
11 Lætábitur iustus in Dómino et sperábit in eo, *
et gloriabúntur omnes recti corde.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Maxime Domini passio commendatur in hoc psalmo. (S. Augustinus)
2 Exáudi, Deus, vocem meam in meditatióne mea; *
a timóre inimíci custódi ánimam meam.
3 Prótege me a convéntu malignántium, *
a multitúdine operántium iniquitátem. –
4 Qui exacuérunt ut gládium linguas suas, †
intendérunt sagíttas suas, venéfica verba *
5 ut sagíttent in occúltis immaculátum.
Súbito sagittábunt eum et non timébunt, *
6 firmavérunt sibi consílium nequam.
Disputavérunt, ut abscónderent láqueos, *
dixérunt: "Quis vidébit eos?"
7 Excogitavérunt iníqua, †
perfecérunt excogitáta consília. *
Interióra hóminis et cor eius abýssus. –
8 Et sagittávit illos Deus; †
súbito factæ sunt plagæ eórum, *
9 et infirmávit eos lingua eórum.
Caput movébunt omnes, qui vidébunt eos, *
10 et timébit omnis homo;
et annuntiábunt ópera Dei *
et facta eius intéllegent. –
11 Lætábitur iustus in Dómino et sperábit in eo, *
et gloriabúntur omnes recti corde.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
LECTIO BREVIS
INVITATORIUM
Ant. Christum, Sponsum Ecclésiæ, adorémus in ea. Allelúia.
Vel: Christum, qui diléxit Ecclésiam, veníte, adorémus. Allelúia.
Psalmus invitatorius ut in Ordinario.
LAUDES MATUTINAS
HYMNUS
Anguláris fundaméntum
lapis Christus missus est,
qui paríetum compáge
in utróque néctitur,
quem Sion sancta suscépit,
in quo credens pérmanet.
Omnis illa Deo sacra
et dilécta cívitas,
plena módulis in laude
et canóre iúbilo,
trinum Deum unicúmque
cum fervóre prǽdicat.
Hoc in templo, summe Deus,
exorátus ádveni,
et cleménti bonitáte
precum vota súscipe;
largam benedictiónem
hic infúnde iúgiter.
Hic promereántur omnes
petíta acquírere
et adépta possidére
cum sanctis perénniter,
paradísum introíre
transláti in réquiem.
Glória et honor Deo
usquequáque altíssimo,
una Patri Filióque
atque Sancto Flámini,
quibus laudes et potéstas
per ætérna sǽcula. Amen.
Ant. 1 Domus mea domus oratiónis vocábitur. Allelúia.
Ad Deum vigilat, qui opera noctis reicit.
2 Deus, Deus meus es tu, *
ad te de luce vígilo.
Sitívit in te ánima mea, *
te desiderávit caro mea.
In terra desérta et árida et inaquósa, †
3 sic in sancto appárui tibi, *
ut vidérem virtútem tuam et glóriam tuam.
4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas, *
lábia mea laudábunt te. –
5 Sic benedícam te in vita mea *
et in nómine tuo levábo manus meas.
6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea, *
et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
7 Cum memor ero tui super stratum meum, *
in matutínis meditábor de te,
8 quia fuísti adiútor meus, *
et in velaménto alárum tuárum exsultábo. –
9 Adhǽsit ánima mea post te, *
me suscépit déxtera tua.
10 [Ipsi vero in ruinam quæsierunt animam meam,*
introibunt in inferiora terrae,
11 tradentur in potestatem gladii,*
partes vulpium erunt.
12 Rex vero lætabitur in Deo; †
gloriabuntur omnes, qui iurant in eo,*
quia obstructum est os loquentium iniqua.]
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
52 Benedíctus es, Dómine Deus patrum nostrórum, *
et laudábilis et superexaltátus in sǽcula; –
et benedíctum nomen glóriæ tuæ sanctum *
et superlaudábile et superexaltátum in sǽcula. –
53 Benedíctus es in templo sanctæ glóriæ tuæ *
et superlaudábilis et supergloriósus in sǽcula. –
54 Benedíctus es in throno regni tui *
et superlaudábilis et superexaltátus in sǽcula. –
55 Benedíctus es, qui intuéris abýssos †
sedens super chérubim, *
et laudábilis et superexaltátus in sǽcula. –
56 Benedíctus es in firmaménto cæli *
et laudábilis et gloriósus in sǽcula. –
57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Filii Ecclesiæ, filii novi populi exsultent in rege suo: in Christo. (Hesychius)
1 Cantáte Dómino cánticum novum; *
laus eius in ecclésia sanctórum.
2 Lætétur Israel in eo, qui fecit eum, *
et fílii Sion exsúltent in rege suo.
3 Laudent nomen eius in choro, *
in týmpano et cíthara psallant ei,
4 quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo, *
et honorábit mansuétos in salúte. –
5 Iúbilent sancti in glória, *
læténtur in cubílibus suis.
6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum *
et gládii ancípites in mánibus eórum,
7 ad faciéndam vindíctam in natiónibus, *
castigatiónes in pópulis,
8 ad alligándos reges eórum in compédibus *
et nóbiles eórum in mánicis férreis,
9 ad faciéndum in eis iudícium conscríptum: *
glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
LECTIO BREVIS
PRECES
Nos, lápides vivi, superædificáti lápidi elécto Christo, Patrem omnipoténtem pro Ecclésia deprecémur eius dilécta, et fidem in eam profiteámur, dicéntes:
Hic domus Dei est et porta cæli.
Pater agrícola, víneam tuam emúnda, custódi, multíplica,
— ut in conspéctu tuo omnem terram ímpleat.
Pastor ætérne, ovíle tuum prótege ac proténde,
— ut sub único pastóre, Fílio tuo, oves congregéntur in unum.
Sator omnípotens, sémina verbum in agro tuo,
— ut céntuplum fructum áfferat in messem ætérnam.
Sápiens ædificátor, tuam domum familiámque sanctífica,
— ut cívitas de cælo, Ierúsalem nova, sponsa appáreat ómnibus gloriósa.
Pater noster...
ORATIO
In ipsa Ecclésia dedicata:
Deus, qui nobis per síngulos annos huius sancti templi tui consecratiónis réparas diem, exáudi preces pópuli tui, et præsta, ut fiat hic tibi semper purum servítium et nobis plena redémptio.
Extra ipsam Ecclésiam dedicatam
Deus, qui de vivis et eléctis lapídibus ætérnum habitáculum tuæ prǽparas maiestáti, multíplica in Ecclésia tua spíritum grátiæ, quem dedísti, ut fidélis tibi pópulus in cæléstis ædificatiónem Ierúsalem semper accréscat.
Vel:
Deus, qui pópulum tuum Ecclésiam vocáre dignátus es, da, ut plebs in nómine tuo congregáta te tímeat, te díligat, te sequátur et ad cæléstia
promíssa, te ducénte, pervéniat.
HYMNUS
Urbs Ierúsalem beáta,
dicta pacis vísio,
quæ constrúitur in cælis
vivis ex lapídibus,
angelísque coronáta
sicut sponsa cómite,
Nova véniens e cælo,
nuptiáli thálamo
ræparáta, ut intácta
copulétur Dómino.
Platéæ et muri eius
ex auro puríssimo;
Portæ nitent margarítis
ádytis paténtibus,
et virtúte meritórum
illuc introdúcitur
omnis qui ob Christi nomen
hic in mundo prémitur.
Tunsiónibus, pressúris
expolíti lápides
suis coaptántur locis
per manum artíficis;
disponúntur permansúri
sacris ædifíciis.
Glória et honor Deo
usquequáque altíssimo,
una Patri Filióque
atque Sancto Flámini,
quibus laudes et potéstas
per ætérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Sanctificávit Dóminus tabernáculum suum: Deus in médio eius, non commovébitur. Allelúia.
Filii Ecclesiæ, filii novi populi exsultent in rege suo: in Christo. (Hesychius)
1 Cantáte Dómino cánticum novum; *
laus eius in ecclésia sanctórum.
2 Lætétur Israel in eo, qui fecit eum, *
et fílii Sion exsúltent in rege suo.
3 Laudent nomen eius in choro, *
in týmpano et cíthara psallant ei,
4 quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo, *
et honorábit mansuétos in salúte. –
5 Iúbilent sancti in glória, *
læténtur in cubílibus suis.
6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum *
et gládii ancípites in mánibus eórum,
7 ad faciéndam vindíctam in natiónibus, *
castigatiónes in pópulis,
8 ad alligándos reges eórum in compédibus *
et nóbiles eórum in mánicis férreis,
9 ad faciéndum in eis iudícium conscríptum: *
glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Sanctificávit Dóminus tabernáculum suum: Deus in médio eius, non commovébitur. Allelúia.
Ant. 2 In domum Dómini lætántes íbimus. Allelúia.
Vocabunt nomen eius Emmanuel, quod est interpretatum Nobiscum Deus. (Mt 1, 23).
2 Deus est nobis refúgium et virtus, *
adiutórium in tribulatiónibus invéntus est nimis.
3 Proptérea non timébimus, dum turbábitur terra, *
et transferéntur montes in cor maris.
4 Fremant et intuméscant aquæ eius, *
conturbéntur montes in elatióne eius.
5 Flúminis rivi lætíficant civitátem Dei, *
sancta tabernácula Altíssimi.
6 Deus in médio eius, non commovébitur; *
adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
7 Fremuérunt gentes, commóta sunt regna; *
dedit vocem suam, liquefácta est terra. –
8 Dóminus virtútum nobíscum, *
refúgium nobis Deus Iacob.
9 Veníte et vidéte ópera Dómini, *
quæ pósuit prodígia super terram.
10 Auferet bella usque ad finem terræ, †
arcum cónteret et confrínget arma *
et scuta combúret igne.
11 Vacáte et vidéte quóniam ego sum Deus: *
exaltábor in géntibus et exaltábor in terra. –
12 Dóminus virtútum nobíscum, *
refúgium nobis Deus Iacob.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Sequens canticum dicitur cum Allelúia prouti hic notatur, quando cum cantu profertur; in recitatione vero sufficit ut Allelúia dicatur in initio et fine uniuscuiusque strophæ.
Canticum
De nuptiis Agni
Allelúia.
1 Salus et glória et virtus Deo nostro, *
(R. Allelúia.)
2 quia vera et iusta iudícia eius.
R. Allelúia (allelúia).
Allelúia.
5 Laudem dícite Deo nostro, omnes servi eius *
(R. Allelúia.)
et qui timétis eum, pusílli et magni!
R. Allelúia (allelúia).
Alléluia.
6 Quóniam regnávit Dóminus, Deus noster omnípotens *
(R. Allelúia.)
7 Gaudeámus et exsultémus et demus glóriam ei.
R. Allelúia (allelúia).
Allelúia.
Quia venérunt núptiæ Agni, *
(R. Allelúia.)
et uxor eius præparávit se.
R. Allelúia (allelúia).
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
3 Magna et mirabília ópera tua, *
Dómine Deus omnípotens;
iustæ et veræ viæ tuæ, *
Rex géntium! –
4 Quis non timébit, Dómine, *
et glorificábit nomen tuum?
Quia solus Sanctus, †
quóniam omnes gentes vénient et adorábunt in conspéctu tuo, *
quóniam iudícia tua manifestáta sunt.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
LECTIO BREVIS
PRECES
Salvatórem nostrum, qui ánimam suam pósuit, ut fílios Dei dispérsos congregáret in unum, súpplices implorémus:
Recordáre Ecclésiæ tuæ, Dómine.
Dómine Iesu, qui domum tuam super petram ædificásti,
— Ecclésiam tuam sólida fide ac fidúcia confírma.
Dómine Iesu, de cuius látere sanguis et aqua fluxérunt,
— Ecclésiam tuam testaménti novi et ætérni rénova sacraméntis.
Dómine Iesu, præsens in médio eórum qui congregántur in nómine tuo,
— Ecclésiæ tuæ unánimem oratiónem exáudi.
Dómine Iesu, qui cum Patre mansiónem facis apud eos qui te díligunt,
— Ecclésiam tuam pérfice in dilectióne divína.
Dómine Iesu, qui non éicis foras eum qui venit ad te,
— omnes in domum patérnam immítte defúnctos.
Pater noster...
ORATIO de laudes matutinas
Psalmodia complementaris pro tertia:loco psalmi 121 (122), dici potest 128 (129)
PSALMODIA
Ant. ad tertiam: Templum Dómini sanctum est, Dei cultúra est, Dei ædificátio est. Allelúia.
Accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis, Ierusalem cælestem. (Hebr 12, 22)
1 Lætátus sum in eo quod dixérunt mihi: *
„In domum Dómini íbimus.“
2 Stantes iam sunt pedes nostri *
in portis tuis, Ierúsalem. –
3 Ierúsalem, quæ ædificáta est ut cívitas, *
sibi compácta in idípsum.
4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, *
testimónium Israel, ad confiténdum nómini Dómini.
5 Quia illic sedérunt sedes ad iudícium, *
sedes domus David. –
6 Rogáte, quæ ad pacem sunt Ierúsalem: *
„Secúri sint diligéntes te!
7 Fiat pax in muris tuis, *
et secúritas in túrribus tuis!“ –
8 Propter fratres meos et próximos meos *
loquar: „Pax in te!“
9 Propter domum Dómini Dei nostri *
exquíram bona tibi.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. ad tertiam:
Templum Dómini sanctum est, Dei cultúra est, Dei ædificátio est. Allelúia.
Ant. ad sextam:
Domum tuam, Dómine, decet sanctitúdo in longitúdinem diérum. Allelúia.
Accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis, Ierusalem cælestem. (Hebr 12, 22)
1 Lætátus sum in eo quod dixérunt mihi: *
„In domum Dómini íbimus.“
2 Stantes iam sunt pedes nostri *
in portis tuis, Ierúsalem. –
3 Ierúsalem, quæ ædificáta est ut cívitas, *
sibi compácta in idípsum.
4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, *
testimónium Israel, ad confiténdum nómini Dómini.
5 Quia illic sedérunt sedes ad iudícium, *
sedes domus David. –
6 Rogáte, quæ ad pacem sunt Ierúsalem: *
„Secúri sint diligéntes te!
7 Fiat pax in muris tuis, *
et secúritas in túrribus tuis!“ –
8 Propter fratres meos et próximos meos *
loquar: „Pax in te!“
9 Propter domum Dómini Dei nostri *
exquíram bona tibi.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis, Ierusalem cælestem. (Hebr 12, 22)
1 Lætátus sum in eo quod dixérunt mihi: *
„In domum Dómini íbimus.“
2 Stantes iam sunt pedes nostri *
in portis tuis, Ierúsalem. –
3 Ierúsalem, quæ ædificáta est ut cívitas, *
sibi compácta in idípsum.
4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, *
testimónium Israel, ad confiténdum nómini Dómini.
5 Quia illic sedérunt sedes ad iudícium, *
sedes domus David. –
6 Rogáte, quæ ad pacem sunt Ierúsalem: *
„Secúri sint diligéntes te!
7 Fiat pax in muris tuis, *
et secúritas in túrribus tuis!“ –
8 Propter fratres meos et próximos meos *
loquar: „Pax in te!“
9 Propter domum Dómini Dei nostri *
exquíram bona tibi.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
LECTIO BREVIS
LECTIO BREVIS
LECTIO BREVIS
Vel:
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)