BREVIARIUM ROMANUM

17 september 2010
PER ANNUM, hebd. XXIV
Hebdomada IV

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Noctu vel summo mane:

Galli cantu mediánte
noctis iam calíginem
et profúndæ noctis atram
levánte formídinem,
Deus alme, te rogámus
supplicésque póscimus.

Vigil, potens, lux venísti
atque custos hóminum,
dum tenérent simul cuncta
médium siléntium,
rédderent necnon mortálem
mórtui effígiem,

Excitáres quo nos, Christe,
de somno malítiæ,
atque gratis liberáres
noctúrno de cárcere,
redderésque nobis lucem
vitæ semper cómitem.

Honor Patri sit ac tibi,
Sancto sit Spirítui,
Deo trino sed et uni,
paci, vitæ, lúmini,
nómini præ cunctis dulci
divinóque númini. Amen.

Diurno tempore:

Adésto, rerum cónditor,
patérnæ lucis glória,
cuius amóta grátia
nostra pavéscunt péctora,

Tuóque plena Spíritu,
secum Deum gestántia,
nil rapiéntis pérfidi
diris patéscant fráudibus,

Ut inter actus sǽculi,
vitæ quos usus éxigit,
omni caréntes crímine
tuis vivámus légibus.

Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Deus meus, ne despéxeris deprecatiónem meam, a tribulatióne peccatóris.

Cœpit Iesus pavere et tædere. (Mc 14, 33)

² Auribus pércipe, Deus, oratiónem meam †
      et ne abscondáris a deprecatióne mea; *
³     inténde mihi et exáudi me.
  Excússus sum in meditatióne mea et conturbátus sum *
⁴     a voce inimíci et a tribulatióne peccatóris. –

  Quóniam devolvérunt in me iniquitátem *
      et in ira molésti erant mihi.
⁵ Cor meum torquétur intra me, *
      et formído mortis cécidit super me.
⁶ Timor et tremor venérunt super me, *
      et contéxit me pavor. –

⁷ Et dixi: "Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, *
      et volábo et requiéscam?
⁸ Ecce elongábo fúgiens *
      et manébo in solitúdine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Deus meus, ne despéxeris deprecatiónem meam, a tribulatióne peccatóris.

Ant. 2 Liberábit nos Dóminus de manu inimíci et insidiatóris.

¹³ Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, *
       sustinuíssem útique;
    et si is, qui óderat me, super me magnificátus fuísset, *
       abscondíssem me fórsitan ab eo.
¹⁴ Tu vero, homo coæquális meus, *
       familiáris meus et notus meus,
¹⁵ qui simul habúimus dulce consórtium: *
       in domo Dei ambulávimus in concúrsu. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Liberábit nos Dóminus de manu inimíci et insidiatóris.

Ant. 3 Iacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet.

    Non enim est illis commutátio, *
       et non timuérunt Deum.
²¹ Exténdit manum suam in sócios; *
       contaminávit fœdus suum.
²² Lene super butýrum est os eius, *
       pugna autem cor illíus:
    mollíti sunt sermónes eius super óleum, *
       et ipsi sunt gládii destrícti. –

²³ Iacta super Dóminum curam tuam, †
       et ipse te enútriet; *
       non dabit in ætérnum fluctuatiónem iusto. –

²⁴ Tu vero, Deus, dedúces eos *
       in púteum intéritus.
    Viri sánguinum et dolósi non dimidiábunt dies suos; *
       ego autem sperábo in te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Iacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet.

V. Fili mi, atténde ad sapiéntiam meam.
R. Et prudéntiæ meæ inclína aurem tuam.

LECTIO PRIOR

De libro Ezechiélis prophétæ

     Hæc dicit Dóminus Deus ad Ierúsalem: «Radix tua et generátio tua de terra Chánaan, pater tuus Amorrǽus et mater tua Hetthǽa. Proiécta es super fáciem terræ in abiectióne ánimæ tuæ in die, qua nata es.
     Prætériens autem te vidi te palpitáre in sánguine tuo et dixi tibi, cum esses in sánguine tuo: Vive. Dixi, inquam, tibi: In sánguine tuo vive. Crescéntem quasi germen agri dedi te, et crevísti et grandis effécta es et pervenísti ad mundum mulíebrem. Et transívi per te et vidi te; et ecce tempus tuum, tempus amántium. Et expándi amíctum meum super te et opérui ignomíniam tuam; et iurávi tibi et ingréssus sum pactum tecum, ait Dóminus Deus, et facta es mea. Et lavi te aqua et emundávi sánguinem tuum ex te et unxi te óleo; et vestívi te discolóribus et calceávi te cálceis córii delphíni et cinxi te bysso et índui te sérico. Et ornávi te ornaménto et dedi armíllas in mánibus tuis et torquem circa collum tuum; et dedi ináurem super os tuum et círculos áuribus tuis et corónam decóris in cápite tuo. Et ornáta es auro et argénto et vestíta es bysso et sérico et multicolóribus. Símilam et mel et óleum comedísti et decóra facta es veheménter nimis et apta ad regnum. Et egréssum est nomen tuum in gentes propter spéciem tuam, quia perfécta eras in decóre meo, quem posúeram super te, dicit Dóminus Deus.
     Et habens fidúciam in pulchritúdine tua fornicáta es in nómine tuo et exposuísti fornicatiónem tuam omni transeúnti, quisquis fúerit.
     Proptérea, méretrix, audi verbum Dómini: ecce ego congregábo omnes amatóres tuos. Et convocábunt contra te congregatiónem et lapidábunt te lapídibus et trucidábunt te gládiis suis. Et combúrent domos tuas igni et fácient in te iudícia in óculis mulíerum plurimárum; et fáciam ut désinas fornicári, et mercédes ultra non dabis. Et satiábo indignatiónem meam in te, et auferétur zelus meus a te; et quiéscam, nec iráscar ámplius. Eo quod non fúeris recordáta diérum adulescéntiæ tuæ et provocásti me in ómnibus his, proptérea et ego vias tuas in cápite tuo dabo, ait Dóminus Deus, et non feci iuxta scélera tua in ómnibus abominatiónibus tuis.
     Quia hæc dicit Dóminus Deus: Et fáciam tibi, sicut fecísti, qui despexísti iuraméntum, ut írritum fáceres pactum.
     Et recordábor ego pacti mei tecum in diébus adulescéntiæ tuæ et suscitábo tibi pactum sempitérnum. Et recordáberis viárum tuárum et confúnderis, cum recéperis soróres tuas te maióres cum minóribus tuis, et dabo eas tibi in fílias, sed non ex pacto tuo. Et suscitábo ego pactum meum tecum, et scies quia ego Dóminus, ut recordéris et confundáris, et non sit tibi ultra aperíre os præ confusióne tua, cum placátus fúero tibi in ómnibus, quæ fecísti», ait Dóminus Deus.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Sermóne sancti Augustíni epíscopi De pastóribus

     Iam audístis quid mali pastóres díligant. Vidéte quid néglegant. Quod infirmátum est, non confortástis; et quod male hábuit, non corroborástis; et quod contribulátum est, id est, quod confráctum est, non colligástis; et quod errábat, non revocástis; et quod périit, non inquisístis; et quod forte fuit, confecístis, interfecístis, occidístis. Infirmátur ovis, id est, infírmum cor gerit, ut possit cédere tentatiónibus, incáuto et imparáto si supervénerit.
     Pastor néglegens, quando credit talis, non illi dicit: Fili, accédens ad servitútem Dei, sta in iustítia et timóre, et prǽpara ánimam tuam ad tentatiónem. Qui hæc enim lóquitur, confórtat infírmum et ex infírmo facit firmum, ut non ille cum credíderit próspera huius sǽculi speret. Si enim doctus fúerit speráre próspera sǽculi, ipsa prosperitáte corrúmpitur; superveniéntibus adversitátibus sauciátur aut fortássis extínguitur.
     Non ergo eum ædíficat super petram, qui sic ædíficat, sed super arénam ponit. Petra autem erat Christus. Christi passiónes imitándæ, non a christiánis delíciæ conquiréndæ. Confortátur infírmus, cum ei dícitur: «Spera quidem tentatiónes huius sǽculi, sed ab ómnibus te éruet Dóminus, si ab illo non recésserit retro cor tuum. Nam ad confortándum cor tuum venit ille pati, venit ille mori, venit sputis illiníri, venit spinis coronári, venit oppróbria audíre, venit postrémo ligno confígi. Omnia hæc ille pro te, tu nihil. Non pro illo, sed pro te».
     Quales autem sunt, qui timéntes hos lǽdere quibus loquúntur, non solum non prǽparant ad imminéntes tentatiónes, sed étiam promíttunt felicitátem huius sǽculi, quam Deus ipsi sǽculo non promísit? Ille prædícit labóres super labóres usque in finem ventúros ipsi sǽculo, et tu vis ab ipsis labóribus excéptum esse christiánum? Quia christiánus est, áliquid plus passúrus est in hoc sǽculo.
     Etenim ait Apóstolus: Omnes qui volunt in Christo pie vívere, persecutiónem patiéntur. Iam si tibi placet, pastor tua quǽrens non quæ Iesu Christi, ille dicat: Omnes qui volunt in Christo pie vívere, persecutiónem patiéntur, et tu dic: «Si in Christo pie víxeris, abundábunt tibi ómnia bona. Et si fílios non habes, suscípies et enútries omnes, et nemo tibi moriétur». Hǽccine est ædificátio tua? Atténde quid fácias, ubi ponas. Super arénam est quem constítuis. Ventúrus est imber, influxúrus est flúvius, flatúrus est ventus, impíngent domum istam, et cadet et fiet ruína eius magna.
     Leva de aréna, pone super petram: in Christo sit quem vis esse christiánum. Atténdat ad passiónes Christi indígnas, atténdat illum sine ullo peccáto quæ non rápuit exsolvéntem, atténdat Scriptúram dicéntem sibi: Flagéllat omnem fílium quem récipit. Aut paret se flagellári, aut non quærat récipi.

RESPONSORIUM

ORATIO

Orémus:
Réspice nos, rerum ómnium Deus creátor et rector, et, ut tuæ propitiatiónis sentiámus efféctum, toto nos tríbue tibi corde servíre. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)