BREVIARIUM ROMANUM

22 september 2011
PER ANNUM, hebd. XXV
Hebdomada I

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Magnæ Deus poténtiæ,
qui ex aquis ortum genus
partim remíttis gúrgiti,
partim levas in áera,

Demérsa lymphis ímprimens,
subvécta cælis írrogans,
ut, stirpe una pródita,
divérsa répleant loca:

Largíre cunctis sérvulis,
quos mundat unda sánguinis,
nescíre lapsus críminum
nec ferre mortis tǽdium,

Ut culpa nullum déprimat,
nullum levet iactántia,
elísa mens ne cóncidat,
eláta mens ne córruat.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Clamávi ad te et sanásti me, Dómine; in ætérnum confitébor tibi.

Christus post resurrectionem gloriosam Patri gratias agit. (Cassiodorus)

² Exaltábo te, Dómine, quóniam extraxísti me, *
      nec delectásti inimícos meos super me.
³ Dómine Deus meus, clamávi ad te, *
      et sanásti me.
⁴ Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam, *
      vivificásti me, ut non descénderem in lacum. –

⁵ Psállite Dómino, sancti eius, *
      et confitémini memóriæ sanctitátis eius,
⁶ quóniam ad moméntum indignátio eius *
      et per vitam volúntas eius.
 Ad vésperum demorátur fletus, *
      ad matutínum lætítia. –
⁷ Ego autem dixi in securitáte mea: *
      "Non movébor in ætérnum."
⁸ Dómine, in voluntáte tua *
      præstitísti decóri meo virtútem;
  avertísti fáciem tuam a me, *
      et factus sum conturbátus.
⁹ Ad te, Dómine, clamábam *
      et ad Deum meum deprecábar. –

¹⁰ Quæ utílitas in sánguine meo, *
       dum descéndo in corruptiónem?
 Numquid confitébitur tibi pulvis *
       aut annuntiábit veritátem tuam? –

¹¹ Audívit Dóminus et misértus est mei, *
       Dóminus factus est adiútor meus. –

¹² Convertísti planctum meum in choros mihi, *
       conscidísti saccum meum et accinxísti me lætítia,
¹³ ut cantet tibi glória mea et non táceat. *
       Dómine Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Clamávi ad te et sanásti me, Dómine; in ætérnum confitébor tibi.

Ant. 2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum.

David dicit beatitudinem hominis, cui Deus reputat iustitiam sine operibus. (Rom 4, 6)

¹ Beátus, cui remíssa est iníquitas *
      et obtéctum est peccátum.
² Beátus vir, cui non imputávit Dóminus delíctum, *
      nec est in spíritu eius dolus. –

³ Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, *
      dum rugírem tota die.
⁴ Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua, *
      immutátus est vigor meus in ardóribus æstátis. –

⁵ Peccátum meum cógnitum tibi feci *
      et delíctum meum non abscóndi.
   Dixi: "Confitébor advérsum me iniquitátem meam Dómino." *
      Et tu remisísti impietátem peccáti mei. –

⁶ Propter hoc orábit ad te omnis sanctus *
      in témpore opportúno.
   Et in dilúvio aquárum multárum *
      ad eum non approximábunt.
⁷ Tu es refúgium meum, a tribulatióne conservábis me; *
      exsultatiónibus salútis circúmdabis me. –

⁸ Intelléctum tibi dabo et ínstruam te in via, qua gradiéris; *
      firmábo super te óculos meos.
⁹ Nolíte fíeri sicut equus et mulus, *
      quibus non est intelléctus;
   in camo et freno si accédis ad constringéndum, *
      non appróximant ad te. –

¹⁰ Multi dolóres ímpii, *
       sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
¹¹ Lætámini in Dómino et exsultáte, iusti, *
       et gloriámini, omnes recti corde.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum.

Ant. 3 Dedit ei Dóminus potestátem et honórem et regnum, et omnes pópuli ipsi sérvient.

^11,17 Grátias ágimus tibi, *
           Dómine Deus omnípotens,
        qui es et qui eras, *
           quia accepísti virtútem tuam magnam et regnásti. –

    ¹⁸ Et irátæ sunt gentes, *
           et advénit ira tua, et tempus mortuórum iudicári,
        et réddere mercédem servis tuis prophétis et sanctis *
           et timéntibus nomen tuum, pusíllis et magnis. –

^12,10 Nunc facta est salus et virtus et regnum Dei nostri *
           et potéstas Christi eius,
        quia proiéctus est accusátor fratrum nostrórum, *
           qui accusábat illos ante conspéctum Dei nostri die ac nocte. –

    ¹¹ Et ipsi vicérunt illum propter sánguinem Agni *
           et propter verbum testimónii sui;
        et non dilexérunt ánimam suam *
           usque ad mortem.
    ¹² Proptérea lætámini, cæli *
           et qui habitátis in eis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Dedit ei Dóminus potestátem et honórem et regnum, et omnes pópuli ipsi sérvient.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Cibávit nos Dóminus * ex ádipe fruménti.
R. Cibávit nos Dóminus * ex ádipe fruménti.
V. Et de petra melle saturávit nos.
R. Ex ádipe fruménti.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Cibávit nos Dóminus * ex ádipe fruménti.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Depósuit Dóminus poténtes de sede, et exaltávit húmiles.

⁴⁶ Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
⁴⁷ et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
⁴⁸ quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
⁴⁹ quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
⁵⁰ et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

⁵¹ Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
⁵² depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
⁵³ esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

⁵⁴ Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
⁵⁵ sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Ad Magnificat, ant. Depósuit Dóminus poténtes de sede, et exaltávit húmiles.

PRECES
Laudémus Deum auxílii nostri, in quo nostra spes tota résidet, eúmque invocémus devóte clamántes:
     Réspice fílios tuos, Dómine.

Dómine Deus noster, qui cum pópulo tuo fœdus ætérnum pepigísti,
— fac ut semper tua magnália recolámus.
Univérsum órdinem sacerdotálem in tua pérfice caritáte,
— et fidéles tuos in unitáte spíritus per vínculum pacis semper consérva.
Civitátem terrénam fac ut semper tecum exstruámus,
— ne forte in vanum labórent qui ædíficant eam.
Mitte operários in messem tuam,
— ut magnificétur nomen tuum in géntibus.
Propínquos et benefactóres defúnctos sanctis tuis accénse,
— et nos beátis aliquándo consócia.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Deus, qui illúminas noctem et lumen facis post ténebras radiáre, concéde nobis, ut hanc noctem sine impediménto Sátanæ transeámus, atque matutínis horis ante conspéctum tuum tibi grátias referámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)