Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
TEMPUS PASCHALE, hebd. V
Pro O.P.: Patrocinii beátæ Mariæ Virginis supra Ordinem Fratrum prædicatorum universum, memoria
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Auróra lucis rútilat,
cælum resúltat láudibus,
mundus exsúltans iúbilat,
gemens inférnus úlulat,
Cum rex ille fortíssimus,
mortis confráctis víribus,
pede concúlcans tártara
solvit caténa míseros.
Ille, quem clausum lápide
miles custódit ácriter,
triúmphans pompa nóbili
victor surgit de fúnere.
Inférni iam gemítibus
solútis et dolóribus,
quia surréxit Dóminus
respléndens clamat ángelus.
Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Cantáte Dómino, mementóte mirabílium eius quæ fecit. Allelúia.
Apostoli gentibus manifestant mirabilia Dei in adventu eius. (S. Athanasius)
I
1 Confitémini Dómino et invocáte nomen eius, *
annuntiáte inter gentes ópera eius.
2 Cantáte ei et psállite ei, *
meditámini in ómnibus mirabílibus eius.
3 Laudámini in nómine sancto eius, *
lætétur cor quæréntium Dóminum. –
4 Quǽrite Dóminum et poténtiam eius, *
quǽrite fáciem eius semper.
5 Mementóte mirabílium eius, quæ fecit, *
prodígia eius et iudícia oris eius:
6 semen Abraham, servi eius, *
fílii Iacob, elécti eius. –
7 Ipse Dóminus Deus noster; *
in univérsa terra iudícia eius.
8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui, *
verbi, quod mandávit in mille generatiónes,
9 quod dispósuit cum Abraham, *
et iuraménti sui ad Isaac. –
10 Et státuit illud Iacob in præcéptum *
et Israel in testaméntum ætérnum
11 dicens: „Tibi dabo terram Chánaan *
funículum hereditátis vestræ.“
12 Cum essent número brevi, *
paucíssimi et peregríni in ea
13 et pertransírent de gente in gentem *
et de regno ad pópulum álterum,
14 non permísit hóminem nocére eis *
et corrípuit pro eis reges:
15 „Nolíte tángere christos meos *
et in prophétis meis nolíte malignári.“
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Cantáte Dómino, mementóte mirabílium eius quæ fecit. Allelúia.
Ant. 2 Vénditum iustum Dóminus non derelíquit, sed a peccatóribus liberávit eum. Allelúia.
16 Et vocávit famem super terram *
et omne báculum panis contrívit.
17 Misit ante eos virum, *
in servum venúmdatus est Ioseph.
18 Strinxérunt in compédibus pedes eius, *
in ferrum intrávit collum eius,
19 donec veníret verbum eius, *
elóquium Dómini purgáret eum. –
20 Misit rex et solvit eum, *
princeps populórum, et dimísit eum;
21 constítuit eum dóminum domus suæ *
et príncipem omnis possessiónis suæ,
22 ut erudíret príncipes eius sicut semetípsum *
et senes eius prudéntiam docéret.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Vénditum iustum Dóminus non derelíquit, sed a peccatóribus liberávit eum. Allelúia.
Ant. 3 Memor fuit Dóminus verbi sancti sui, et edúxit pópulum suum in exsultatióne. Allelúia.
23 Et intrávit Israel in Ægýptum, *
et Iacob peregrínus fuit in terra Cham.
24 Et auxit pópulum suum veheménter *
et confortávit eum super inimícos eius.
25 Convértit cor eórum, ut odírent pópulum eius *
et dolum fácerent in servos eius.
26 Misit Móysen servum suum, *
Aaron, quem elégit.
27 Pósuit in eis verba signórum suórum *
et prodigiórum in terra Cham. –
28 Misit ténebras et obscurávit, *
et restitérunt sermónibus eius.
29 Convértit aquas eórum in sánguinem *
et occídit pisces eórum.
30 Edidit terra eórum ranas *
in penetrálibus regum ipsórum.
31 Dixit, et venit cœnomýia *
et scínifes in ómnibus fínibus eórum.
32 Pósuit plúvias eórum grándinem, *
ignem comburéntem in terra ipsórum.
33 Et percússit víneas eórum et ficúlneas eórum *
et contrívit lignum fínium eórum. –
34 Dixit, et venit locústa *
et bruchus, cuius non erat númerus,
35 et comédit omne fenum in terra eórum *
et comédit fructum terræ eórum.
36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum, *
primítias omnis róboris eórum. –
37 Et edúxit eos cum argénto et auro; *
et non erat in tríbubus eórum infírmus.
38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum, *
quia incúbuit timor eórum super eos.
39 Expándit nubem in protectiónem *
et ignem, ut lucéret eis per noctem. –
40 Petiérunt, et venit cotúrnix, *
et pane cæli saturávit eos.
41 Dirúpit petram, et fluxérunt aquæ, *
abiérunt in sicco flúmina.
42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui *
ad Abraham púerum suum. –
43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, *
eléctos suos in lætítia.
44 Et dedit illis regiónes géntium, *
et labóres populórum possedérunt,
45 ut custódiant iustificatiónes eius *
et leges eius servent.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Memor fuit Dóminus verbi sancti sui, et edúxit pópulum suum in exsultatióne. Allelúia.
V.
Deus regenerávit nos in spem vivam, allelúia.
R.
Per resurrectiónem Iesu Christi ex mórtuis, allelúia.
LECTIO PRIOR
De libro Apocalýpsis
Dicit mihi Ioánni ángelus: «Ne signáveris verba prophetíæ libri huius; tempus enim prope est! Qui nocet, nóceat adhuc,
et qui sórdidus est, sordéscat adhuc, et iustus iustítiam fáciat adhuc, et sanctus sanctificétur adhuc.
Ecce vénio cito, et merces mea mecum est, réddere unicuíque sicut opus eius est. Ego Alpha et Omega, primus et novíssimus,
princípium et finis. Beáti, qui lavant stolas suas, ut sit potéstas eórum super lignum vitæ, et portis intrent in civitátem.
Foris canes et venéfici et impudíci et homicídæ et idólis serviéntes et omnis, qui amat et facit mendácium!
Ego Iesus misi ángelum meum testificári vobis hæc super ecclésiis. Ego sum radix et genus David, stella spléndida matutína».
Et Spíritus et sponsa dicunt: «Veni!». Et qui audit, dicat: «Veni!». Et qui sitit, véniat; qui vult, accípiat aquam vitæ gratis.
Contéstor ego omni audiénti verba prophetíæ libri huius: Si quis apposúerit ad hæc, appónet Deus super illum plagas
scriptas in libro isto; et si quis abstúlerit de verbis libri prophetíæ huius, áuferet Deus partem eius de ligno vitæ
et de civitáte sancta, de his, quæ scripta sunt in libro isto.
Dicit, qui testimónium pérhibet istórum: «étiam, vénio cito». «Amen. Veni, Dómine Iesu!». Grátia Dómini Iesu cum ómnibus.
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Enarratiónibus sancti Augustíni epíscopi in psalmos
Meditátio præséntis vitæ nostræ in laude Dei esse debet, quia exsultátio sempitérna futúræ nostræ vitæ, laus Dei erit;
et nemo potest idóneus fíeri futúræ vitæ, qui non se ad illam modo exercúerit. Modo ergo laudámus Deum, sed et rogámus
Deum. Laus nostra lætítiam habet, orátio gémitum. Promíssum est enim nobis áliquid quod nondum habémus; et quia verax
est qui promísit, in spe gaudémus; quia tamen nondum habémus, in desidério gémimus. Bonum est nobis perseveráre in desidério,
donec véniat quod promíssum est, et tránseat gémitus, succédat sola laudátio.
Propter hæc duo témpora, unum quod nunc est in tentatiónibus et tribulatiónibus huius vitæ, álterum quod tunc erit in
securitáte et exsultatióne perpétua, institúta est nobis étiam celebrátio duórum témporum, ante Pascha, et post Pascha.
Illud quod est ante Pascha, signíficat tribulatiónem in qua modo sumus; quod vero nunc ágimus post Pascha, signíficat
beatitúdinem in qua póstea érimus. Ante Pascha ergo quod celebrámus, hoc et ágimus; post Pascha autem quod celebrámus,
significámus quod nondum tenémus. Proptérea illud tempus in ieiúniis et oratiónibus exercémus; hoc vero tempus relaxátis
ieiúniis in láudibus ágimus. Hoc est enim: Allelúia, quod cantámus.
In cápite enim nostro nobis utrúmque figurátum est, utrúmque demonstrátum est. Pássio Dómini osténdit nobis vitam
præséntis necessitátis, quia opórtet laboráre et tribulári et ad extrémum mori; resurréctio vero et clarificátio
Dómini osténdit nobis vitam quam acceptúri sumus.
Nunc ergo, fratres, exhortámur vos ut laudétis Deum; et hoc est quod nobis omnes dícimus, quando dícimus: Allelúia.
Laudáte Dóminum, dicis tu álteri, dicit ipse tibi; cum se omnes exhortántur, omnes fáciunt quod hortántur. Sed
laudáte de totis vobis; id est, ut non sola lingua et vox vestra laudet Deum, sed et consciéntia vestra, vita vestra, facta vestra.
Etenim laudámus modo in ecclésia quando congregámur; cum quisque discédit ad própria, quasi cessat laudáre Deum.
Non cesset bene vívere, et semper laudat Deum. Tunc désinis laudáre Deum, quando a iustítia, et ab eo quod illi
placet, declínas. Nam si a vita bona numquam declínes, lingua tua tacet, vita tua clamat; et aures Dei ad cor tuum.
Quómodo enim aures nostræ ad voces nostras, sic aures Dei ad cogitatiónes nostras.
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Secúndum misericórdiam tuam vivífica me, Dómine, allelúia.
145 Clamávi in toto corde, exáudi me, Dómine; *
iustificatiónes tuas servábo.
146 Clamávi ad te, salvum me fac, *
ut custódiam testimónia tua. –
147 Prævéni dilúculo et clamávi, *
in verba tua supersperávi.
148 Prævenérunt óculi mei vigílias, *
ut meditárer elóquia tua. –
149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine, *
secúndum iudícium tuum vivífica me.
150 Appropinquavérunt persequéntes me in malítia, *
a lege autem tua longe facti sunt. –
151 Prope es tu, Dómine, *
et ómnia præcépta tua véritas.
152 Ab inítio cognóvi de testimóniis tuis, *
quia in ætérnum fundásti ea.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Secúndum misericórdiam tuam vivífica me, Dómine, allelúia.
Ant. 2 Qui vicérunt cantábant cánticum Móysis, servi Dei, et cánticum Agni, allelúia.
1 Cantémus Dómino: †
glorióse enim magnificátus est, *
equum et ascensórem deiécit in mare. –
2 Fortitúdo mea et robur meum Dóminus, *
et factus est mihi in salútem.
Iste Deus meus, *
et glorificábo eum;
Deus patris mei, *
et exaltábo eum! –
3 Dóminus quasi vir pugnátor; *
Dóminus nomen eius!
4 Currus pharaónis et exércitum eius *
proiécit in mare. –
8 In spíritu furóris tui congregátæ sunt aquæ; †
stetit ut agger unda fluens, *
coagulátæ sunt abýssi in médio mari. –
9 Dixit inimícus: «Pérsequar, comprehéndam; †
dívidam spólia, implébitur ánima mea: *
evaginábo gládium meum, interfíciet eos manus mea!». –
10 Flavit spíritus tuus, et opéruit eos mare; *
submérsi sunt quasi plumbum in aquis veheméntibus. –
11 Quis símilis tui in diis, Dómine? †
Quis símilis tui, magníficus in sanctitáte, *
terríbilis atque laudábilis, fáciens mirabília? –
12 Extendísti manum tuam, devorávit eos terra. *
13 Dux fuísti in misericórdia tua pópulo, quem redemísti,
et portásti eum in fortitúdine tua *
ad habitáculum sanctum tuum. –
17 Introdúces eos et plantábis *
in monte hereditátis tuæ,
firmíssimo habitáculo tuo, †
quod operátus es, Dómine, *
sanctuário, Dómine, quod firmavérunt manus tuæ.
18 Dóminus regnábit *
in ætérnum et ultra!
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Qui vicérunt cantábant cánticum Móysis, servi Dei, et cánticum Agni, allelúia.
Ant. 3 Confirmáta est super nos misericórdia eius, allelúia.
Dico ... gentes propter misericordiam glorificare Deum. (Rom 15, 8. 9)
1 Laudáte Dóminum, omnes gentes, *
collaudáte eum, omnes pópuli. –
2 Quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius, *
et véritas Dómini manet in ætérnum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Confirmáta est super nos misericórdia eius, allelúia.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
R. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
V. Qui pro nobis pepéndit in ligno.
R. Allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. In hoc Christus mórtuus est et resurréxit, ut et mortuórum et vivórum dominétur, allelúia.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. In hoc Christus mórtuus est et resurréxit, ut et mortuórum et vivórum dominétur, allelúia.
PRECES
Christum, panem vitæ, qui mensa verbi et córporis sui fruéntes suscitábit in novíssimo die, læti deprecémur:
Da nobis, Dómine, pacem et gáudium.
Fili Dei, qui, suscitátus a mórtuis, princeps es vitæ,
— nos omnésque fratres tuos bénedic et sanctífica.
Tu, qui pacem et gáudium ómnibus in te credéntibus largíris,
— da nos sicut fílios lucis ambuláre et de victória tua lætári.
Adáuge fidem Ecclésiæ peregrinántis in terra,
— ut resurrectiónis tuæ testimónium mundo perhíbeat.
Tu qui, multa passus, in glóriam Patris intrásti,
— luctum mæréntium convérte in gáudium.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Omnípotens ætérne Deus, qui nobis regeneratióne baptísmatis cæléstem vitam conférre dignátus es, præsta, quǽsumus, ut, quos immortalitátis
éfficis iustificándo capáces, usque ad plenitúdinem glóriæ, te moderánte, pervéniant. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)