BREVIARIUM ROMANUM

22 aprilis 2012
III Dominica Paschæ

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Hic est dies verus Dei,
sancto serénus lúmine,
quo díluit sanguis sacer
probrósa mundi crímina.

Fidem refúndit pérditis
cæcósque visu illúminat;
quem non gravi solvit metu
latrónis absolútio?

Opus stupent et ángeli,
pœnam vidéntes córporis
Christóque adhæréntem reum
vitam beátam cárpere.

Mystérium mirábile,
ut ábluat mundi luem,
peccáta tollat ómnium
carnis vitia mundans caro,

Quid hoc potest sublímius,
ut culpa quærat grátiam,
metúmque solvat cáritas
reddátque mors vitam novam?

Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Allelúia, lapis revolútus est ab óstio monuménti, allelúia.

Iustus es, qui es et qui eras, Sanctus. (Ap 16, 5)

³ Magnus Dóminus et laudábilis nimis, *
      et magnitúdinis eius non est investigátio.
⁴ Generátio generatióni laudábit ópera tua, *
      et poténtiam tuam pronuntiábunt.
⁵ Magnificéntiam glóriæ maiestátis tuæ loquéntur *
      et mirabília tua enarrábunt.
⁶ Et virtútem terribílium tuórum dicent *
      et magnitúdinem tuam narrábunt.
⁷ Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt *
      et iustítia tua exsultábunt.
⁸ Miserátor et miséricors Dóminus, *
      longánimis et multæ misericórdiæ.
⁹ Suávis Dóminus univérsis, *
      et miseratiónes eius super ómnia ópera eius. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Allelúia, lapis revolútus est ab óstio monuménti, allelúia.

Ant. 2 Allelúia, quem quæris, múlier? vivéntem cum mórtuis, allelúia.

¹⁰ Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua; *
      et sancti tui benedícant tibi.
¹¹ Glóriam regni tui dicant *
      et poténtiam tuam loquántur,
¹² ut notas fáciant fíliis hóminum poténtias tuas *
      et glóriam magnificéntiæ regni tui.
^13a Regnum tuum regnum ómnium sæculórum, *
      et dominátio tua in omnem generatiónem et generatiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Allelúia, quem quæris, múlier? vivéntem cum mórtuis, allelúia.

Ant. 3 Allelúia, noli flere, María: resurréxit Dóminus, allelúia.

^13b Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis *
      et sanctus in ómnibus opéribus suis.
¹⁴ Allevat Dóminus omnes qui córruunt *
      et érigit omnes depréssos.
¹⁵ Oculi ómnium in te sperant, *
      et tu das illis escam in témpore opportúno.
¹⁶ Aperis tu manum tuam *
      et imples omne ánimal in beneplácito. –

¹⁷ Iustus Dóminus in ómnibus viis suis *
      et sanctus in ómnibus opéribus suis.
¹⁸ Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum, *
      ómnibus invocántibus eum in veritáte.
¹⁹ Voluntátem timéntium se fáciet †
      et deprecatiónem eórum exáudiet *
      et salvos fáciet eos.
²⁰ Custódit Dóminus omnes diligéntes se *
      et omnes peccatóres dispérdet. –

²¹ Laudatiónem Dómini loquétur os meum, †
      et benedícat omnis caro nómini sancto eius *
      in sǽculum et in sǽculum sǽculi.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Allelúia, noli flere, María: resurréxit Dóminus, allelúia.

V. Reflóruit caro mea, allelúia.
R. Et ex voluntáte mea confitébor illi, allelúia.

LECTIO PRIOR

De libro Apocalýpsis

     Ego Ioánnes vidi, cum aperuísset Agnus unum de septem signáculis, et audívi unum de quáttuor animálibus dicens tamquam vox tonítrui: «Veni». Et vidi: et ecce equus albus; et qui sedébat super illum, habébat arcum, et data est ei coróna, et exívit vincens et ut vínceret.
     Et cum aperuísset sigíllum secúndum, audívi secúndum ánimal dicens: «Veni». Et exívit álius equus rufus; et qui sedébat super illum datum est ei, ut súmeret pacem de terra et ut ínvicem se interfíciant, et datus est illi gládius magnus.
     Et cum aperuísset sigíllum tértium, audívi tértium ánimal dicens: «Veni». Et vidi: et ecce equus niger; et qui sedébat super eum, habébat statéram in manu sua. Et audívi tamquam vocem in médio quáttuor animálium dicéntem: «Bilíbris trítici denário, et tres bilíbres hórdei denário; et óleum et vinum ne læseris».
     Et cum aperuísset sigíllum quartum, audívi vocem quarti animális dicéntis: «Veni». Et vidi: et ecce equus pállidus; et qui sedébat désuper, nomen illi Mors, et Inférnus sequebátur eum, et data est illis potéstas super quartam partem terræ, interfícere gládio et fame et morte et a béstiis terræ.
     Et cum aperuísset quintum sigíllum, vidi subtus altáre ánimas interfectórum propter verbum Dei et propter testimónium, quod habébant. Et clamavérunt voce magna dicéntes: «Usquequo, Dómine, sanctus et verus, non iúdicas et víndicas sánguinem nostrum de his, qui hábitant in terra?».
     Et datæ sunt illis síngulæ stolæ albæ, et dictum est illis, ut requiéscant tempus adhuc módicum, donec impleántur et consérvi eórum et fratres eórum, qui interficiéndi sunt sicut et illi.
     Et vidi, cum aperuísset sigíllum sextum, et terræmótus factus est magnus, et sol factus est niger tamquam saccus cilícinus, et luna tota facta est sicut sanguis, et stellæ cæli cecidérunt in terram sicut ficus mittit grossos suos, cum vento magno movétur, et cælum recéssit sicut liber involútus, et omnis mons et ínsula de locis suis motæ sunt. Et reges terræ et magnátes et tribúni et dívites et fortes et omnis servus et liber abscondérunt se in spelúncis et in petris móntium; et dicunt móntibus et petris: «Cádite super nos et abscóndite nos a fácie sedéntis super thronum et ab ira Agni, quóniam venit dies magnus iræ ipsórum, et quis póterit stare?».

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Apología prima sancti Iustíni mártyris pro Christiánis

     Eucharístiæ némini álii licet esse párticeps, nisi qui credat vera esse quæ docémus, atque illo ad remissiónem peccatórum et regeneratiónem lavácro ablútus fúerit, et ita vivat ut Christus trádidit.
     Neque enim ut commúnem panem, neque ut commúnem potum ista súmimus; sed quemádmodum per Verbum Dei caro factus est Iesus Christus salvátor noster et carnem et sánguinem hábuit nostræ salútis causa; sic étiam illam, in qua per precem, ipsíus verba continéntem, grátiæ actæ sunt, alimóniam, ex qua sanguis et carnes nostræ per mutatiónem alúntur, incarnáti illíus Iesu et carnem et sánguinem esse edócti sumus.
     Nam Apóstoli in commentáriis suis, quæ vocántur Evangélia, ita sibi mandásse Iesum tradidérunt: eum scílicet, accépto pane, cum grátias egísset, dixísse: Hoc fácite in meam commemoratiónem. Hoc est corpus meum; et póculo simíliter accépto, actísque grátiis, dixísse: Hic est sanguis meus, ipsísque solis tradidísse. Ex illo témpore hæc semper nobis ínvicem in memóriam revocámus; et qui habémus, indigéntibus ómnibus subvénimus, et semper una sumus. Atque in ómnibus oblatiónibus laudámus creatórem ómnium per Fílium eius Iesum Christum et per Spíritum Sanctum.
     Ac Solis, ut dícitur, die, ómnium sive urbes sive agros incoléntium in eúndem locum fit convéntus, et commentária Apostolórum aut scripta prophetárum legúntur, quoad licet per tempus.
     Deínde, ubi lector désiit, is qui præest admonitiónem verbis et adhortatiónem ad res tam præcláras imitándas súscipit.
     Póstea omnes simul consúrgimus, et preces emíttimus; atque, ut iam díximus, ubi desíimus precári, panis affértur et vinum et aqua; et qui præest, preces et gratiárum actiónes totis víribus emíttit, et pópulus acclámat Amen, et eórum, in quibus grátiæ actæ sunt, distribútio fit et communicátio unicuíque præséntium, et abséntibus per diáconos míttitur.
     Qui abúndant et volunt, suo arbítrio, quod quisque vult, largiúntur, et quod collígitur apud eum, qui præest, depónitur, ac ipse súbvenit pupíllis et víduis, et iis qui vel ob morbum vel áliam ob causam egent, tum étiam iis qui in vínculis sunt et adveniéntibus péregre hospítibus; uno verbo ómnium indigéntium curam súscipit.
     Die autem Solis omnes simul convenímus, tum quia prima hæc dies est, qua Deus, cum ténebras et matériam vertísset, mundum creávit, tum quia Iesus Christus salvátor noster eádem die ex mórtuis resurréxit. Prídie enim Satúrni eum crucifixérunt, et postrídie eiúsdem diéi, id est Solis die, Apóstolis suis et discípulis visus ea dócuit, quæ vobis quoque consideránda tradídimus.

RESPONSORIUM

HYMNUS

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

ORATIO

Orémus:
Semper exsúltet pópulus tuus, Deus, renováta ánimæ iuventúte, ut, qui nunc lætátur in adoptiónis se glóriam restitútum, resurrectiónis diem spe certæ gratulatiónis exspéctet. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)