BREVIARIUM ROMANUM

4 ianuarius 2028
Tempus nativitatis, hebd. II

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Candor ætérnæ Deitátis alme,
Christe, tu lumen, vénia atque vita
ádvenis, morbis hóminum medéla,
  porta salútis.

Intonat terræ chorus angelórum
cǽlicum carmen, nova sæcla dicens,
glóriam Patri, generíque nostro
  gáudia pacis.

Qui iaces parvus dóminans et orbi,
Virginis fructus sine labe sanctæ,
Christe, iam mundo potiáris omni,
  semper amándus.

Násceris cælos pátriam datúrus,
unus e nobis, caro nostra factus;
ínnova mentes, trahe caritátis
  péctora vinclis.

Cœtus exsúltans canit ecce noster,
ángelis læto sociátus ore,
et Patri tecum parilíque Amóri
  cántica laudis. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Commítte Dómino viam tuam, et ipse fáciet.

Beati mites, quóniam ipsi possidebunt terram. (Mt 5, 5)

¹ Noli æmulári in malignántibus, *
      neque zeláveris faciéntes iniquitátem,
² quóniam tamquam fenum velóciter aréscent *
      et quemádmodum herba virens décident. –

³ Spera in Dómino et fac bonitátem, *
      et inhabitábis terram et pascéris in fide.
⁴ Delectáre in Dómino, *
      et dabit tibi petitiónes cordis tui. –

⁵ Commítte Dómino viam tuam et spera in eo, *
      et ipse fáciet;
⁶ et edúcet quasi lumen iustítiam tuam *
      et iudícium tuum tamquam merídiem. –

⁷ Quiésce in Dómino et exspécta eum; †
      noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua, *
      in hómine, qui molítur insídias.
⁸ Désine ab ira et derelínque furórem, *
      noli æmulári, quod vertit ad malum,
⁹ quóniam qui malignántur, exterminabúntur, *
      sustinéntes autem Dóminum ipsi hereditábunt terram. –

¹⁰ Et adhuc pusíllum et non erit peccátor, *
       et quæres locum eius et non invénies.
¹¹ Mansuéti autem hereditábunt terram *
       et delectabúntur in multitúdine pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Commítte Dómino viam tuam, et ipse fáciet.

Ant. 2 Declína a malo et fac bonum; confírmat iustos Dóminus.

¹² Insidiábitur peccátor iusto *
       et stridébit super eum déntibus suis.
¹³ Dóminus autem irridébit eum, *
       quóniam próspicit quod véniet dies eius. –

¹⁴ Gládium evaginavérunt peccatóres, *
       intendérunt arcum suum,
    ut deíciant páuperem et ínopem, *
       ut trucídent recte ambulántes in via.
¹⁵ Gládius eórum intrábit in corda ipsórum, *
       et arcus eórum confringétur. –

¹⁶ Mélius est módicum iusto *
       super divítias peccatórum multas,
¹⁷ quóniam bráchia peccatórum conteréntur, *
       confírmat autem iustos Dóminus. –

¹⁸ Novit Dóminus dies immaculatórum, *
       et heréditas eórum in ætérnum erit.
¹⁹ Non confundéntur in témpore malo *
       et in diébus famis saturabúntur. –

²⁰ Quia peccatóres períbunt, †
       inimíci vero Dómini ut decor campórum defícient, *
       quemádmodum fumus defícient. –

²¹ Mutuátur peccátor et non solvet, *
       iustus autem miserétur et tríbuet.
²² Quia benedícti eius hereditábunt terram, *
       maledícti autem eius exterminabúntur. –

²³ A Dómino gressus hóminis confirmántur, *
       et viam eius volet.
²⁴ Cum cecíderit, non collidétur, *
       quia Dóminus susténtat manum eius. –

²⁵ Iúnior fui et sénui †
       et non vidi iustum derelíctum, *
       nec semen eius quǽrens panem.
²⁶ Tota die miserétur et cómmodat, *
       et semen illíus in benedictióne erit. –

²⁷ Declína a malo et fac bonum, *
       et inhabitábis in sǽculum sǽculi,
²⁸ quia Dóminus amat iudícium *
       et non derelínquet sanctos suos.
    Iniústi in ætérnum disperíbunt, *
       et semen impiórum exterminábitur.
²⁹ Iusti autem hereditábunt terram *
       et inhabitábunt in sǽculum sǽculi super eam.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Declína a malo et fac bonum; confírmat iustos Dóminus.

Ant. 3 Exspécta Dóminum, et custódi viam eius.

³⁰ Os iusti meditábitur sapiéntiam, *
       et lingua eius loquétur iudícium;
³¹ lex Dei eius in corde ipsíus, *
       et non vacillábunt gressus eius.
³² Consíderat peccátor iustum *
       et quærit mortificáre eum;
³³ Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus eius, *
       nec damnábit eum, cum iudicábitur illi. –

³⁴ Exspécta Dóminum et custódi viam eius, †
       et exaltábit te, ut hereditáte cápias terram; *
       cum exterminabúntur peccatóres, vidébis.
³⁵ Vidi ímpium superexaltátum *
       et elevátum sicut cedrum viréntem;
³⁶ et transívit, et ecce non erat, *
       et quæsívi eum, et non est invéntus. –

³⁷ Obsérva innocéntiam et vide æquitátem, *
       quóniam est postéritas hómini pacífico.
³⁸ Iniústi autem disperíbunt simul, *
       postéritas impiórum exterminábitur.
³⁹ Salus autem iustórum a Dómino, *
       et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.
⁴⁰ Et adiuvábit eos Dóminus et liberábit eos †
       et éruet eos a peccatóribus et salvábit eos, *
       quia speravérunt in eo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Exspécta Dóminum, et custódi viam eius.

V. In ipso vita erat.
R. Et vita erat lux hóminum.

LECTIO PRIOR

De Epístola ad Colossénses

     Fratres: Omne, quodcúmque fácitis in verbo aut in ópere, ómnia in nómine Dómini Iesu grátias agéntes Deo Patri per ipsum.
     Mulíeres, súbditæ estóte viris, sicut opórtet in Dómino. Viri, dilígite uxóres et nolíte amári esse ad illas. Fílii, obœdíte paréntibus per ómnia, hoc enim plácitum est in Dómino. Patres, nolíte ad indignatiónem provocáre fílios vestros, ut non pusíllo ánimo fiant. Servi, obœdíte per ómnia dóminis carnálibus, non ad óculum serviéntes, quasi homínibus placéntes, sed in simplicitáte cordis, timéntes Dóminum. Quodcúmque fácitis, ex ánimo operámini sicut Dómino et non homínibus, sciéntes quod a Dómino accipiétis retributiónem hereditátis. Dómino Christo servíte; qui enim iniúriam facit, recípiet id, quod iníque gessit, et non est personárum accéptio.
     Dómini, quod iustum est et æquum, servis præstáte, sciéntes quóniam et vos Dóminum habétis in cælo.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Capítibus quínquies centénis sancti Máximi Confessóris abbátis

     Dei Verbum, carne semel natum (quæ eius propénsa benígnitas ac humánitas est), iis qui velint, semper volens spíritu náscitur; fitque infans, se in illis virtútibus infórmans; ac quo módulo cápere novit suscipiéntem, seípsum maniféstat, nulla livóris labe ac invídia, suæ magnitúdinis amplitúdinem mínuens, sed quasi mensúra ac modo cupiéntium vidére facultátem explórans, sempérque præ mystérii excelléntia, cunctis inaspectábilis perínde persevérans.
     Quámobrem divínus Apóstolus, mystérii vim sapiénter consíderans: Iesus Christus, inquit, heri et hódie; ipse et in sǽcula; ita nimírum, mystérium semper novum intéllegens, nulláque umquam mentis comprehensióne consenéscens.
     Náscitur Christus Deus, assumptióne carnis ánima intellegénte prǽditæ, factus homo; qui ipse rebus concésserat, ut ex níhilo procéderent: stella ab Oriénte intérdiu conspícua micat, magósque ducit quo loco Verbum assúmpta carne iacet; ut osténdat Verbum, quod continétur in lege et prophétis, mýstice superáre sénsuum notítiam et gentes addúcere ad máximum cognitiónis lumen.
     Plane enim legis sermo ac prophéticus, stellæ instar, pie intelléctus, eos qui grátiæ vi secúndum propósitum vocáti sunt, ad Verbum incarnátum agnoscéndum addúcit.
     Idcírco Deus fit perféctus homo, nihil eórum quæ erant natúræ, uno dumtáxat dempto peccáto (quando nec ipsum ex censu natúræ erat), demútans; ut carnis esca obiécta, eius vorándæ insatiábilem dracónem, illíque inhiántem, provocáret; carnis scílicet, quæ illi venénum futúra erat, obténtu, Deitátis in ea occúltæ poténtia, ipsum pénitus proflígans; humánæ vero natúræ remédium foret, ad prístinam eam grátiam instáurans, Deitátis ítidem in ea poténtia.
     Quemádmodum enim ille, effúso in sciéntiæ lignum venéno suo, natúram gustu corrúperat; sic et ipse domínicam carnem vorándam præsúmens, Deitátis in ea virtúte, corrúptus interitúque sublátus est.
     Magnum divínæ incarnatiónis mystérium, semper mystérium manet; quo plane modo Verbum in carne, persóna sua essentiáliter est, quod essentiáliter éadem persóna totum útique exsístit apud Patrem? Quómodo idem, tum totum Deus natúra est, totúmque natúra homo factum est; neutra prorsus desideráta natúra, neque divína, qua Deus est, neque vero nostra, qua homo factum est?
     Hæc sola fides capit mystéria, ipsa nimírum substántia et basis eárum rerum, quæ omnem mentis sensum et ratiónem excédunt.

RESPONSORIUM

ORATIO

Orémus:
Concéde nobis, omnípotens Deus, ut salutáre tuum, quod ad redemptiónem mundi luce nova cælórum procéssit, nostris semper innovándis córdibus oriátur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)