BREVIARIUM ROMANUM

22 december 2011
TEMPUS ADVENTUS, hebd. IV
Hebdomada IV

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Verbum salútis ómnium,
Patris ab ore pródiens,
Virgo beáta, súscipe
casto, María, víscere.

Te nunc illústrat cǽlitus
umbra fecúndi Spíritus,
gestes ut Christum Dóminum,
æquálem Patri Fílium.

Hæc est sacráti iánua
templi seráta iúgiter,
soli suprémo Príncipi
pandens beáta límina.

Olim promíssus vátibus,
natus ante lucíferum,
quem Gábriel annúntiat,
terris descéndit Dóminus.

Læténtur simul ángeli,
omnes exsúltent pópuli:
excélsus venit húmilis
salváre quod períerat.

Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ad te, Dómine, levávi ánimam meam; veni et éripe me, Dómine, ad te confúgi.

¹ Benedíctus Dóminus, adiútor meus, †
      qui docet manus meas ad prœlium *
      et dígitos meos ad bellum.
² Misericórdia mea et fortitúdo mea, *
      refúgium meum et liberátor meus;
   scutum meum, et in ipso sperávi, *
      qui subdit pópulum meum sub me. –

³ Dómine, quid est homo, quod agnóscis eum, *
      aut fílius hóminis, quod réputas eum?
⁴ Homo vanitáti símilis factus est, *
      dies eius sicut umbra prætériens. –

⁵ Dómine, inclína cælos tuos et descénde; *
      tange montes, et fumigábunt.
⁶ Fúlgura coruscatiónem et díssipa eos; *
      emítte sagíttas tuas et contúrba eos.
⁷ Emítte manum tuam de alto; *
      éripe me et líbera me de aquis multis,
   de manu filiórum alienigenárum, †
⁸     quorum os locútum est vanitátem, *
      et déxtera eórum déxtera mendácii. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ad te, Dómine, levávi ánimam meam; veni et éripe me, Dómine, ad te confúgi.

Ant. 2 Da mercédem, Dómine, sustinéntibus te, ut prophétæ tui fidéles inveniántur.

¹² Fílii nostri sicut novéllæ crescéntes *
       in iuventúte sua;
    fíliæ nostræ sicut colúmnæ anguláres, *
       sculptæ ut structúra templi.
¹³ Promptuária nostra plena, *
       redundántia ómnibus bonis;
    oves nostræ in mílibus †
       innumerábiles in campis nostris, *
¹⁴    boves nostræ crassæ.
    Non est ruína macériæ neque egréssus, *
       neque clamor in platéis nostris.
¹⁵ Beátus pópulus, cui hæc sunt; *
       beátus pópulus, cuius Dóminus Deus eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Da mercédem, Dómine, sustinéntibus te, ut prophétæ tui fidéles inveniántur.

Ant. 3 Convértere, Dómine, aliquántulum, et ne tardes veníre ad servos tuos.

^11,17 Grátias ágimus tibi, *
           Dómine Deus omnípotens,
        qui es et qui eras, *
           quia accepísti virtútem tuam magnam et regnásti. –

    ¹⁸ Et irátæ sunt gentes, *
           et advénit ira tua, et tempus mortuórum iudicári,
        et réddere mercédem servis tuis prophétis et sanctis *
           et timéntibus nomen tuum, pusíllis et magnis. –

^12,10 Nunc facta est salus et virtus et regnum Dei nostri *
           et potéstas Christi eius,
        quia proiéctus est accusátor fratrum nostrórum, *
           qui accusábat illos ante conspéctum Dei nostri die ac nocte. –

    ¹¹ Et ipsi vicérunt illum propter sánguinem Agni *
           et propter verbum testimónii sui;
        et non dilexérunt ánimam suam *
           usque ad mortem.
    ¹² Proptérea lætámini, cæli *
           et qui habitátis in eis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Convértere, Dómine, aliquántulum, et ne tardes veníre ad servos tuos.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Veni ad liberándum nos, * Dómine Deus virtútum.
R. Veni ad liberándum nos, * Dómine Deus virtútum.
V. Osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
R. Dómine Deus virtútum.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Veni ad liberándum nos, * Dómine Deus virtútum.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. O Rex géntium et desiderátus eárum, lapísque anguláris, qui facis útraque unum: veni et salva hóminem, quem de limo formásti.

⁴⁶ Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
⁴⁷ et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
⁴⁸ quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
⁴⁹ quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
⁵⁰ et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

⁵¹ Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
⁵² depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
⁵³ esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

⁵⁴ Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
⁵⁵ sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Ad Magnificat, ant. O Rex géntium et desiderátus eárum, lapísque anguláris, qui facis útraque unum: veni et salva hóminem, quem de limo formásti.

PRECES
Christum Dóminum, fratres caríssimi, qui propter nos humiliávit semetípsum, invocémus, cum exsultatióne dicéntes:
     Veni, Dómine Iesu.

Dómine Iesu, qui advéntu tuo subveníre dignátus es mundo,
— ánimas nostras et córpora a delícto purífica.
Quosque mystério incarnatiónis tuæ non confúnderis fratres vocáre,
— aliénos a te éffici ne síveris.
Tales nos rediméndos státuas,
— quáles iudicándos non púnias.
Christe, a cuius divítiis bonitátis et pietátis nihil témporis vacat,
— ac nos percípere immarcescíbilem glóriæ corónam.
Commendámus tibi, Dómine, ánimas eórum qui córporis néxibus absolúti sunt:
— defúncti sǽculo, tibi vivant in ætérnum.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Deus, qui hóminem delápsum in mortem conspíciens, Unigéniti tui advéntu redímere voluísti, præsta, quǽsumus, ut qui húmili eius incarnatiónem devotióne faténtur, ipsíus étiam Redemptóris consórtia mereántur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)