☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

7 augustus 2011
Pro O.P.: S. P. Dominici, presbyteri, sollemnitas

AD I VESPERAS


Calarogæ [Caleruega] in Hispania anno circiter 1172-73 natus, Palenciæ theologicis disciplinis incubuit ac misericordia in pauperes enituit. Canonicus Oxomensis [Osma], orationis studio ac regiminis prudentia ut Supprior (1201) profecit. In partibus Tolosanis hæresi Albigensi perturbatis, prædicationis sedulus minister effectus (1206), evangelicæ paupertatis exemplo ac fraterno in doctrina dialogo novam, approbante Innocentio III, fidei proponendæ rationem attulit. Mulierum quoque partem plurimi faciens in evangelizationis labore, monasterium pro illis Prouille fundavit (1206), quod ipsis proficiendi locum præbere et prædicatoribus auxilium vel, pro adiunctis, refugium præstare posset. Quorundam in « prædicatione Iesu Christi » sociorum oblationem in suis excipiens manibus, primam fraternitatem conventualem Tolosæ con- stituit (1215), novi Ordinis ita fundamenta iaciens.

Canonicalem vitam in apostolicam augens sub Augustini Regula (1216), officium verbi, quod tunc episcoporum tantum munus erat, sibi et Ordini suscepit, quem Honorius III approbavit die 22 decembris 1216. Tunc de universali eiusdem Ordi- nis missione Romæ certior factus (18 ianuarii 1217), in Dei gratia confidens et beátæ Mariæ Virginis patrocinio innixus, fratres in universam Europam dispersit (15 augusti 1217), Parisiis et Bononiæ præsertim, præcipuis tunc studiorum centris, onerosam sibi reservans missionem in partibus Italiæ septentrionalibus hæresi cathara infestis.

«Cum Deo semper loquebatur» ut inde «et de Deo» efficaciter loqui posset. Dum fervida prædicatione Deum hominibus tradebat, vi orationis homines ad Deum trahebat. « Ubicumque virum evangelicum verbo se exhibebat et opere. Cum fratribus sociisve nemo communior, nemo iucundior, optimus et summus consolator ». Bononiæ obiit die 6 augusti 1221. Gregorius IX, qui, cardinalis Ostiæ Tiberinæ, familiarissime illo usus fuerat, ipsum sanctorum albo adscripsit die 3 iulii 1234.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Te patrem magnum cólimus libéntes,
quem sibi fecit Dóminus sacrátum,
nómine insígni proprióque iungens
  pígnora amóris.

Signifer sanctæ sápiens cohórtis,
éxcitas illam, gregis ut redémpti
et fides vivat vigeátque virtus
  intemeráta.

prædicas, instas, alacrésque fratres
mittis ut cunctas próperent ad oras,
lumen ut Christi referántque vitæ
  dona supérnæ.

Tu Deo fidus Dominíque Sponsæ,
ínnocens, pauper nitidúmque morum
factus exémplar, rénovas ad alta
  púraque mundum.

Glóriæ laudes Tríadi beátæ,
quæ tibi tantos státuens honóres,
te sequi nobis tríbuat, datúra
  gáudia cæli. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Præco novus et cǽlicus, missus in fine sǽculi, pauper fulsit Domínicus, forma prævísus cátuli.

Psalmus 140 (141), 1-9
In periculis oratio

Et ascendit fumus incensorum de orationibus sanctorum de manu angeli coram Deo. (Ap 8, 4)

1 Dómine, clamávi ad te, ad me festína; *
      inténde voci meæ, cum clamo ad te.
2 Dirigátur orátio mea sicut incénsum in conspéctu tuo, *
      elevátio mánuum meárum ut sacrifícium vespertínum. –

3 Pone, Dómine, custódiam ori meo *
      et vigíliam ad óstium labiórum meórum.
4 Non declínes cor meum in verbum malítiæ *
      ad machinándas machinatiónes in impietáte
   cum homínibus operántibus iniquitátem; *
      et non cómedam ex delíciis eórum.
5 Percútiat me iustus in misericórdia et íncrepet me; †
      óleum autem peccatóris non impínguet caput meum, *
      quóniam adhuc et orátio mea in malítiis eórum. –

6 Deiécti in manus duras iúdicum eórum, *
      áudient verba mea, quóniam suávia erant.
7 Sicut frusta dolántis et dirumpéntis in terra, *
      dissipáta sunt ossa eórum ad fauces inférni. –

8 Quia ad te, Dómine, Dómine, óculi mei; *
      ad te confúgi, non effúndas ánimam meam.
9 Custódi me a láqueo, quem statuérunt mihi, *
      et a scándalis operántium iniquitátem. –
     10  [Cadent in retiacula sua peccatores simul, *
         ego autem ultra pertranseam.]

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Præco novus et cǽlicus, missus in fine sǽculi, pauper fulsit Domínicus, forma prævísus cátuli.

Ant. 2 Agonízans pro Christi nómine, mundum replet divíno sémine, paupertátis degens sub tégmine.

Psalmus 141 (142)
Tu es refugium meum

Hæc omnia in Domino tempore passionis impleta sunt. (S. Hilarius)

2 Voce mea ad Dóminum clamo, *
      voce mea ad Dóminum déprecor;
3 effúndo in conspéctu eius lamentatiónem meam, *
      et tribulatiónem meam ante ipsum pronúntio. –

4 Cum déficit in me spíritus meus, *
      tu nosti sémitas meas.
   In via, qua ambulábam, *
      abscondérunt láqueum mihi.
5 Considerábam ad déxteram et vidébam, *
      et non erat qui cognósceret me.
   Périit fuga a me, *
      et non est qui requírat ánimam meam. –

6 Clamávi ad te, Dómine; †
      dixi: "Tu es refúgium meum, *
      pórtio mea in terra vivéntium.
7 Inténde ad deprecatiónem meam, *
      quia humiliátus sum nimis.
   Líbera me a persequéntibus me, *
      quia confortáti sunt super me. –

8 Educ de custódia ánimam meam *
      ad confiténdum nómini tuo;
   me circúmdabunt iusti, *
      cum retribúeris mihi."

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Agonízans pro Christi nómine, mundum replet divíno sémine, paupertátis degens sub tégmine.

Ant. 3 Liber carnis vínculo cælum introívit, ubi pleno póculo gustat quod sitívit.

Canticum
De Christo, servo Dei
Phil 2, 6-11

6 Christus Iesus, cum in forma Dei esset, *
      non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo,
7  sed semetípsum exinanívit formam servi accípiens, †
      in similitúdinem hóminum factus; *
      et hábitu invéntus ut homo,
8 humiliávit semetípsum †
      factus obœdiens usque ad mortem, *
      mortem autem crucis. –

9 Propter quod et Deus illum exaltávit †
      et donávit illi nomen, *
      quod est super omne nomen,
10 ut in nómine Iesu omne genu flectátur *
       cæléstium et terréstrium et infernórum
    et omnis lingua confiteátur: *
11   «Dóminus Iesus Christus», in glóriam Dei Patris.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Liber carnis vínculo cælum introívit, ubi pleno póculo gustat quod sitívit.

LECTIO BREVIS

2 Tim 4, 1-2
Testíficor coram Deo et Christo Iesu, qui iudicatúrus est vivos ac mórtuos, per advéntum ipsíus et regnum eius: prædica verbum, insta opportúne, importúne, argue, íncrepa, óbsecra, in omni patiéntia et doctrína.

RESPONSORIUM BREVE
V. In die mandávit Dóminus *misericórdiam suam.
R. In die mandávit Dóminus *misericórdiam suam.
V. Et nocte cánticum eius apud me est.
R. Misericórdiam suam.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. In die mandávit Dóminus *misericórdiam suam.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Beátus Domínicus elevátis mánibus ad cælum dixit: « Pater sancte, tu scis, quia libénter pérstiti in voluntáte tua, et illos, quos dedísti mihi, custodívi et conservávi. Et recomméndo eos tibi, consérva et custódi eos. »

Vel, praesertim in cantu:
Transit pauper ad regni sólium, dux ad sceptrum, victor ad prǽmium, mors in vitam, labor in ótium: præsens cedit luctus in gáudium.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

46 Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
47 et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
52 depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
53 esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

54 Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
55 sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Beátus Domínicus elevátis mánibus ad cælum dixit: « Pater sancte, tu scis, quia libénter pérstiti in voluntáte tua, et illos, quos dedísti mihi, custodívi et conservávi. Et recomméndo eos tibi, consérva et custódi eos. »

Vel, praesertim in cantu:
Transit pauper ad regni sólium, dux ad sceptrum, victor ad prǽmium, mors in vitam, labor in ótium: præsens cedit luctus in gáudium.

PRECES
Beáti Patris Domínici sollémniis congregáti ad eius instar vespertínas preces ad Deum dirigámus:
    Famíliam tuam, Dómine, benígnus réspice.

Providentíssime Deus, qui Ecclésiam tuam beáto Domínico ditáre voluísti,
— nobis ad eius sequélam vocátis largíre páriter illíus veritátis zelum.
Nos ad eius similitúdinem custódi, Dómine,
— in advérsis gaudéntes et in tua semper misericórdia fidéntes.
Frátribus nostris nomen sanctum tuum et tuæ veritátis verbum profiténtibus
— copiósam inter huius mundi insídias grátiam largíre et virtútem.
Fratres nostros atque soróres, qui ministério verbi hominúmque salúti se mancipavérunt, propítius réspice:
— fac ut quamvis repúlsi aut detractáti mínime frangántur.
Defúnctis frátribus et soróribus nostris áperi portam paradísi,
— et concéde nos tuam cum ipsis tandem glóriam contemplári.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Adiuvet Ecclésiam tuam, Dómine, beátus Pater Domínicus méritis et doctrínis, atque pro nobis efficiátur piíssimus intervéntor, qui tuæ veritátis éxstitit prædicátor exímius. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)