BREVIARIUM ROMANUM

19 maius 2014
TEMPUS PASCHALE, hebd. V
Hebdomada I

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Auróra lucis rútilat,
cælum resúltat láudibus,
mundus exsúltans iúbilat,
gemens inférnus úlulat,

Cum rex ille fortíssimus,
mortis confráctis víribus,
pede concúlcans tártara
solvit caténa míseros.

Ille, quem clausum lápide
miles custódit ácriter,
triúmphans pompa nóbili
victor surgit de fúnere.

Inférni iam gemítibus
solútis et dolóribus,
quia surréxit Dóminus
respléndens clamat ángelus.

Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam. Allelúia.

Nunc ánima mea turbata est ... Pater, salvifica me ex hora hac? (Io 12, 27)

² Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
      neque in ira tua corrípias me. –

³ Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum; *
      sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
⁴ Et ánima mea turbáta est valde, *
      sed tu, Dómine, úsquequo? –

⁵ Convértere, Dómine, éripe ánimam meam; *
      salvum me fac propter misericórdiam tuam.
⁶ Quóniam non est in morte, qui memor sit tui, *
      in inférno autem quis confitébitur tibi? –

⁷ Laborávi in gémitu meo, †
      lavábam per síngulas noctes lectum meum; *
      lácrimis meis stratum meum rigábam.
⁸ Turbátus est a mæróre óculus meus, *
      inveterávi inter omnes inimícos meos. –

⁹ Discédite a me omnes, qui operámini iniquitátem, *
       quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
¹⁰ Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, *
       Dóminus oratiónem meam suscépit. –

¹¹ Erubéscant et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei; *
       convertántur et erubéscant valde velóciter.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam. Allelúia.

Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne. Allelúia.

Iterum venturus est iudicare vivos et mortuos.

²  Confitébor tibi, Dómine in toto corde meo, *
      narrábo ómnia mirabília tua.
³ Lætábor et exsultábo in te *
      psallam nómini tuo, Altíssime. –

⁴ Cum convertúntur inimíci mei retrórsum, *
      infirmántur et péreunt a fácie tua.
⁵ Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam, *
      sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.

⁶ Increpásti gentes, perdidísti ímpium; *
      nomen eórum delésti in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
⁷ Inimíci solitúdines sempitérnæ factæ sunt, *
      et civitátes destruxísti: périit memória eórum cum ipsis. –

⁸ Dóminus autem in ætérnum sedébit, *
      parávit in iudícium thronum suum.
⁹ et ipse iudicábit orbem terræ in iustítia, *
       iudicábit pópulos in æquitáte. –

¹⁰ Et erit Dóminus refúgium opprésso, *
       refúgium in opportunitátibus, in tribulatióne.
¹¹ Et sperent in te, qui novérunt nomen tuum, *
       quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne. Allelúia.

Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion. Allelúia.

¹²  Psállite Dómino, qui hábitat in Sion; *
       annuntiáte inter gentes stúdia eius.
¹³  Quóniam requírens sánguinem, recordátus est eórum, *
      non est oblítus clamórem páuperum. –

¹⁴ Miserére mei, Dómine; †
      vide afflictiónem meam de inimícis meis, *
      qui exáltas me de portis mortis,
¹⁵ ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion, *
       exsúltem in salutári tuo. –

¹⁶ Infíxae sunt gentes in fóvea, quam fecérunt, †
       in láqueo isto, quem abscondérunt, *
       comprehénsus est pes eórum.
¹⁷ Manifestávit se Dóminus iudícium fáciens; *
       in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor. –

¹⁸ Converténtur peccatóres in inférnum, *
       omnes gentes, quæ obliviscúntur Deum.

¹⁹ Quóniam non in finem oblívio erit páuperis; *
       exspectátio páuperum non períbit in ætérnum. –

²⁰ Exsúrge, Dómine, non confortétur homo; *
       iudicéntur gentes in conspéctu tuo. –
²¹ Constítue, Dómine, terrórem super eos, *
       sciant gentes quóniam hómines sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion. Allelúia.

V. Cor meum et caro mea, allelúia.
R. Exsultavérunt in Deum vivum, allelúia.

LECTIO PRIOR

De libro Apocalýpsis

     Ego Ioánnes vidi cælum apértum: et ecce equus albus; et qui sedébat super eum, vocabátur Fidélis et Verax, et in iustítia iúdicat et pugnat.
     Oculi autem eius sicut flamma ignis, et in cápite eius diadémata multa, habens nomen scriptum, quod nemo novit nisi ipse, et vestítus veste aspérsa sánguine, et vocátur nomen eius Verbum Dei. Et exércitus, qui sunt in cælo, sequebántur eum in equis albis, vestíti býssino albo mundo. Et de ore ipsíus procédit gládius acútus, ut in ipso percútiat gentes, et ipse reget eos in virga férrea; et ipse calcat tórcular vini furóris iræ Dei omnipoténtis. Et habet super vestiméntum et super femur suum nomen scriptum: Rex regum et Dóminus dominórum.
     Et vidi unum ángelum stantem in sole, et clamávit voce magna dicens ómnibus ávibus, quæ volábant per médium cæli: «Veníte, congregámini ad cenam magnam Dei, ut manducétis carnes regum et carnes tribunórum et carnes fórtium et carnes equórum et sedéntium in ipsis et carnes ómnium liberórum ac servórum et pusillórum ac magnórum».
     Et vidi béstiam et reges terræ et exércitus eórum congregátos ad faciéndum prœlium cum illo, qui sedébat super equum, et cum exércitu eius. Et apprehénsa est béstia et cum illa pseudoprophéta, qui fecit signa coram ipsa, quibus sedúxit eos, qui accepérunt charactérem béstiæ et qui adórant imáginem eius; vivi missi sunt hi duo in stagnum ignis ardéntis súlphure. Et céteri occísi sunt in gládio sedéntis super equum, qui procédit de ore ipsíus, et omnes aves saturátæ sunt cárnibus eórum.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Oratiónibus sancti Gregórii Nysséni epíscopi

     Venit vitæ regnum, et solútum est mortis impérium. Appáruit ália generátio, ália vita, álius vivéndi modus, ipsíus natúræ nostræ commutátio. Quænam generátio? Quæ non ex sanguínibus, neque ex voluntáte viri, neque ex voluntáte carnis, sed ex Deo facta est.
     Cuínam, ínquies, hoc fíeri potest? Audi, nam paucis explicábo. Fetus hic per fidem concípitur, per baptísmatis regeneratiónem in lucem éditur, nutrícem habet Ecclésiam, huius doctrínam et institúta sugit tamquam úbera, illi cæléstis panis est cibus; ætátis perféctio est sublímis vivéndi rátio; núptiæ, consuetúdo sapiéntiæ; líberi, spes; domus, regnum; heréditas et opuléntia, delíciæ paradísi; finis, non mors sed vita illa, quæ dignis paráta est, beatíssima et sempitérna.
     Hæc est dies illa, quam fecit Dóminus, a diébus illis longe divérsa, qui mundi procreatiónis inítio sunt constitúti, quos témporis cursus dimetítur. Alteríus hæc est procreatiónis inítium. In hac enim die cælum novum facit Deus et terram novam, ut ait Prophéta. Ecquod cælum? Firmaméntum eius quæ in Christo est fídei. Ecquam terram? Cor bonum, inquam, ut dixit Dóminus, terram quæ bibit super se veniéntem imbrem, et spicam multíplicem parit.
     In hac creatióne, sol quidem est vita munda; stellæ, virtútes; aer, præclára conversátio; mare, altitúdo divitiárum sapiéntiæ et sciéntiæ! herbæ et gérmina, bona doctrína, divináque documénta, quæ pópulus páscuæ, hoc est, Dei grex carpit, atque depáscitur; árbores feréntes fructum, mandatórum observátio.
     In hac die verus homo procreátur ad imáginem et similitúdinem Dei. Annon mundus tibi fit hoc princípium, Hæc dies, quam fecit Dóminus? Quam neque diem esse dicit prophéta diébus áliis, neque noctem áliis nóctibus símilem?
     Sed quod in hac grátia præstantíssimum est, nondum explicávimus. Hæc mortis dolóres dissólvit. Hæc mortuórum primogénitum édidit.
     Ascéndo, inquit, ad Patrem meum et Patrem vestrum, Deum meum et Deum vestrum. O núntium præclárum et bonum! Qui pro nobis factus est homo, is cum sit Unigénitus, quo nos fratres effíciat suos, se hóminem ad verum Patrem addúcit, ut per se ipsum omnes cognátos secum trahat.

RESPONSORIUM

PSALMODIA

Ant. 1 Gloriabúntur in te omnes qui díligunt nomen tuum, allelúia.

Verbo inhabitante, æternaliter exsultabunt qui eum intra se receperunt.

² Verba mea áuribus pércipe, Dómine; *
      intéllege gémitum meum.
³ Inténde voci clamóris mei, *
      rex meus et Deus meus. –

⁴ Quóniam ad te orábo, Dómine, †
      mane exáudies vocem meam; *
      mane astábo tibi et exspectábo.
⁵ Quóniam non Deus volens iniquitátem tu es; †
⁶     neque habitábit iuxta te malígnus, *
      neque permanébunt iniústi ante óculos tuos. –

⁷ Odísti omnes, qui operántur iniquitátem, †
      perdes omnes, qui loquúntur mendácium; *
      virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus.
⁸ Ego autem in multitúdine misericórdiae tuæ †
      introíbo in domum tuam; *
      adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo. –

⁹ Dómine, deduc me in iustítia tua propter inimícos meos, *
       dírige in conspéctu meo viam tuam.
¹⁰ Quóniam non est in ore eórum véritas, *
       cor eórum fóvea;
    sepúlcrum patens est guttur eórum, *
       mólliunt linguas suas. –

     ¹¹  [Iudica illos, Deus; decidant a cogitationibus suis; †
          secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, *
          quóniam irritaverunt te, Domine.]

¹² Et omnes, qui sperant in te, læténtur, *
       in ætérnum exsúltent.
    Obumbrábis eis, et gloriabúntur in te, *
       qui díligunt nomen tuum;
¹³ quóniam tu benedíces iusto, Dómine, *
       quasi scuto, bona voluntáte coronábis eum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Gloriabúntur in te omnes qui díligunt nomen tuum, allelúia.

Ant. 2 Tuum, Dómine, regnum, et tu es super omnes príncipes, allelúia.

¹⁰ Benedíctus es, Dómine Deus Israel patris nostri, *
       ab ætérno in ætérnum.
¹¹ Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia, *
       glória, splendor atque maiéstas.
    Cuncta enim, quæ in cælo sunt et in terra, tua sunt, *
       tuum, Dómine, regnum, et tu eleváris ut caput super ómnia.
¹² De te sunt divítiæ et glória, *
       tu domináris ómnium. –

    In manu tua virtus et poténtia, *
       in manu tua est magnificáre et firmáre ómnia.
¹³ Nunc ígitur, Deus noster, confitémur tibi *
       et laudámus nomen tuum ínclitum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Tuum, Dómine, regnum, et tu es super omnes príncipes, allelúia.

Ant. 3 Sedébit Dóminus rex in ætérnum, allelúia.

Ecce vox de cælis dicens: «Hic est Filius meus dilectus» (Mt 3, 17).

¹ Afférte Dómino, fílii Dei, *
      afférte Dómino glóriam et poténtiam,
² afférte Dómino glóriam nóminis eius, *
      adoráte Dóminum in splendóre sancto. –

³ Vox Dómini super aquas; †
      Deus maiestátis intónuit, *
      Dóminus super aquas multas.
⁴ Vox Dómini in virtúte, *
      vox Dómini in magnificéntia. –

⁵ Vox Dómini confringéntis cedros; *
      et confrínget Dóminus cedros Líbani.
⁶ Et saltáre fáciet, tamquam vítulum, Líbanum, *
      et Sárion, quemádmodum fílium unicórnium. –

⁷ Vox Dómini intercidéntis flammam ignis, †
⁸    vox Dómini concutiéntis desértum, *
      et concútiet Dóminus desértum Cades.
⁹ Vox Dómini properántis partum cervárum, †
      et denudábit condénsa; *
      et in templo eius omnes dicent glóriam. –

¹⁰ Dóminus super dilúvium hábitat, *
       et sedébit Dóminus rex in ætérnum.
¹¹ Dóminus virtútem pópulo suo dabit, *
       Dóminus benedícet pópulo suo in pace.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Sedébit Dóminus rex in ætérnum, allelúia.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
R. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
V. Qui pro nobis pepéndit in ligno.
R. Allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Qui díligit me, diligétur a Patre meo; et ego díligam eum, et manifestábo ei meípsum, allelúia.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Qui díligit me, diligétur a Patre meo; et ego díligam eum, et manifestábo ei meípsum, allelúia.

PRECES
Iesum, quem Pater glorificávit et herédem ómnium géntium constítuit, exaltémus, orántes:
     Per victóriam tuam salva nos, Dómine.

Christe, qui victória tua portas contrivísti infernáles, peccátum delens et mortem,
— fac nos hódie peccáti victóres.
Tu, qui mortem evacuásti, vitam nobis impértiens novam,
— da ut hódie in hac vitæ novitáte ambulémus.
Qui vitam mórtuis tribuísti, totum genus humánum de morte ad vitam redúcens,
— ómnibus, qui nobis occúrrent, ætérnam vitam concéde.
Qui, sepúlcri tui custódes confúndens, discípulos tuos lætificásti,
— plenam tibi serviéntibus largíre lætítiam.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Deus, qui fidélium mentes uníus éfficis voluntátis, da pópulis tuis id amáre quod prǽcipis, id desideráre quod promíttis, ut, inter mundánas varietátes, ibi nostra fixa sint corda, ubi vera sunt gáudia. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)