| Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |||
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.
HYMNUS
Iam, Christe, sol iustítiæ,
mentis dehíscant ténebræ,
virtútum ut lux rédeat,
terris diem cum réparas.
Dans tempus acceptábile
et pǽnitens cor tríbue,
convértat ut benígnitas
quos longa suffert píetas;
Quiddámque pæniténtiæ
da ferre, quo fit démptio,
maióre tuo múnere,
culpárum quamvis grándium.
Dies venit, dies tua,
per quam reflórent ómnia;
lætémur in hac ut tuæ
per hanc redúcti grátiæ.
Te rerum univérsitas,
clemens, adóret, Trínitas,
et nos novi per véniam
novum canámus cánticum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Clamor meus, Dómine, ad te pervéniat; non abscóndas fáciem tuam a me.
Consolatur nos Deus in omni tribulatione nostra. (2 Cor 1, 4)
I
2 Dómine, exáudi oratiónem meam, *
et clamor meus ad te véniat.
3 Non abscóndas fáciem tuam a me; †
in quacúmque die tríbulor, *
inclína ad me aurem tuam.
In quacúmque die invocávero te, *
velóciter exáudi me. –
4 Quia defecérunt sicut fumus dies mei, *
et ossa mea sicut crémium aruérunt.
5 Percússum est ut fenum et áruit cor meum, *
étenim oblítus sum comédere panem meum.
6 A voce gémitus mei *
adhǽsit os meum carni meæ. –
7 Símilis factus sum pellicáno solitúdinis, *
factus sum sicut nyctícorax in ruínis.
8 Vigilávi *
et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
9 Tota die exprobrábant mihi inimíci mei, *
exardescéntes in me per me iurábant.
10 Quia cínerem tamquam panem manducábam *
et potum meum cum fletu miscébam,
11 a fácie iræ et increpatiónis tuæ, *
quia élevans allisísti me.
12 Dies mei sicut umbra declinavérunt, *
et ego sicut fenum árui.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Clamor meus, Dómine, ad te pervéniat; non abscóndas fáciem tuam a me.
Ant. 2 Réspice, Dómine, in oratiónem humílium.
13 Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes, *
et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
14 Tu exsúrgens miseréberis Sion, †
quia tempus miseréndi eius, *
quia venit tempus,
15 quóniam placuérunt servis tuis lápides eius *
et púlveris eius miseréntur. –
16 Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, *
et omnes reges terræ glóriam tuam,
17 quia ædificávit Dóminus Sion *
et appáruit in glória sua.
18 Respéxit in oratiónem ínopum *
et non sprevit precem eórum. –
19 Scribántur hæc pro generatióne áltera, *
et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum.
20 Quia prospéxit de excélso sanctuário suo, *
Dóminus de cælo in terram aspéxit,
21 ut audíret gémitus compeditórum, *
ut sólveret fílios mortis;
22 ut annúntient in Sion nomen Dómini *
et laudem eius in Ierúsalem,
23 cum congregáti fúerint pópuli in unum *
et regna, ut sérviant Dómino.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Réspice, Dómine, in oratiónem humílium.
Ant. 3 Tu, Dómine, terram fundásti, et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
24 Humiliávit in via virtútem meam, *
abbreviávit dies meos.
Dicam: "Deus meus, †
25 ne áuferas me in dimídio diérum meórum; *
in generatiónem et generatiónem sunt anni tui.
26 Inítio terram fundásti; *
et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
27 Ipsi períbunt, tu autem pérmanes; †
et omnes sicut vestiméntum veteráscent, *
et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur. –
28 Tu autem idem ipse es, *
et anni tui non defícient.
29 Fílii servórum tuórum habitábunt, *
et semen eórum in conspéctu tuo firmábitur."
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Tu, Dómine, terram fundásti, et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
V.
Ecce nunc tempus acceptábile.
R.
Ecce nunc dies salútis.
LECTIO PRIOR
De libro Levítici
Locútus est Dóminus ad Móysen dicens: «Lóquere ad omnem cœtum filiórum Israel et dices ad eos: Sancti estóte, quia sanctus sum ego, Dóminus Deus vester.
Unusquísque matrem et patrem suum tímeat. Sábbata mea custodíte. Ego Dóminus Deus vester.
Nolíte convérti ad idóla, nec deos conflátiles faciátis vobis. Ego Dóminus Deus vester.
Si immolavéritis hóstiam pacificórum Dómino, immolábitis eam ita ut sit vobis placábilis. Eo die, quo fúerit immoláta, comedétur et die
áltero; quidquid autem resíduum fúerit in diem tértium, igne comburétur. Si quid post bíduum coméstum fúerit, profánum erit neque
acceptábile. Qui manducáverit illud, portábit iniquitátem suam, quia sanctum Dómini pólluit, et períbit ánima illa de pópulo suo.
Cum messúeris ségetes terræ tuæ, non tondébis usque ad márginem agri tui, nec remanéntes spicas cólliges. Neque in vínea tua racémos
et grana decidéntia congregábis, sed paupéribus et peregrínis carpénda dimíttes. Ego Dóminus Deus vester.
Non faciétis furtum. Non mentiémini, nec decípiet unusquísque próximum suum.
Non periurábis in nómine meo, nec póllues nomen Dei tui. Ego Dóminus.
Non fácies calúmniam próximo tuo, nec spoliábis eum. Non morábitur merces mercennárii apud te usque mane.
Non maledíces surdo, nec coram cæco pones offendículum; sed timébis Deum tuum. Ego Dóminus.
Non faciétis, quod iníquum est in iudício. Non consíderes persónam páuperis, nec honóres vultum poténtis. Iuste iúdica próximo tuo.
Non eris criminátor et susúrro in pópulo tuo. Non stabis contra sánguinem próximi tui. Ego Dóminus.
Ne óderis fratrem tuum in corde tuo; árgue eum, ne hábeas super illo peccátum. Non quæres ultiónem, nec irascéris cívibus tuis.
Díliges próximum tuum sicut teípsum. Ego Dóminus.
Non declinétis ad pythónes, nec ab haríolis áliquid sciscitémini, ut polluámini per eos. Ego Dóminus Deus vester.
Coram cano cápite consúrge et honóra persónam senis; et time Deum tuum. Ego Dóminus.
Si habitáverit tecum ádvena in terra vestra, non opprimétis eum; sed sit inter vos quasi indígena, et díliges eum sicut teípsum:
fuístis enim et vos ádvenæ in terra Ægýpti. Ego Dóminus Deus vester.
Nolíte fácere iníquum áliquid in iudício, in régula, in póndere, in mensúra. Statéra iusta, æqua póndera, iustum ephi æquúmque hin
sint vobis. Ego Dóminus Deus vester, qui edúxi vos de terra Ægýpti.
Custodíte ómnia præcépta mea et univérsa iudícia et fácite ea. Ego Dóminus».
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Sermónibus sancti Leónis Magni papæ
In Ioánnis evangélio Dóminus dicit: In hoc cognóscent omnes quia mei discípuli estis, si dilectiónem habuéritis ad ínvicem; et in
eiúsdem Apóstoli Epístola légitur: Caríssimi, diligámus ínvicem, quóniam cáritas ex Deo est, et omnis qui díligit, ex Deo natus est
et cognóscit Deum: et qui non díligit, non novit Deum, quóniam Deus cáritas est.
Discútiant ergo se fidélium mentes, et íntimos sui cordis afféctus vera examinatióne diúdicent; ac si repósitum áliquid in consciéntiis
suis de frúctibus caritátis invénerint, Deum sibi inésse non dúbitent, et ut magis magísque tanti hóspitis sint capáces, fiant
perseverántis misericórdiæ opéribus amplióres.
Si enim diléctio Deus est, nullum habére debet términum cáritas, quia nullo potest claudi fine Divínitas.
Ad exercéndum ígitur, dilectíssimi, caritátis bonum, quamvis tempus omne sit cóngruum, præséntes tamen dies speciálius cohortántur:
ut, qui Pascha Dómini cúpiunt cum ánimi et córporis sanctificatióne suscípere, hanc máxime grátiam conéntur acquírere, qua et ómnium
continétur summa virtútum et multitúdo tégitur peccatórum.
Et ídeo celebratúri illud éminens super ómnia sacraméntum, quo iniquitátes nostras Iesu Christi sanguis abolévit, misericórdiæ prímitus
hóstias præparémus; ut, quod nobis bónitas Dei cóntulit, nos quoque eis qui in nos peccavére præstémus.
In páuperes quoque et divérsis debilitátibus impedítos benígnior nunc lárgitas exserátur, ut grátiæ Deo multórum voce referántur,
et ieiúniis nostris egéntium reféctio suffragétur. Nulla enim devotióne fidélium magis Dóminus delectátur, quam ista quæ paupéribus
eius impénditur, et ubi curam misericórdiæ ínvenit, ibi imáginem suæ pietátis agnóscit.
Non timeátur in iis expénsis deféctio facultátum, quóniam ipsa benígnitas magna substántia est, nec potest largitátis deésse matéries,
ubi Christus pascit et páscitur. In omni hoc ópere illa intérvenit manus, quæ panem frangéndo auget, et erogándo multíplicat.
Secúrus et hílaris sit eleemósynæ distribútor, quia tunc máximum lucrum habébit, quando sibi mínimum reserváverit, dicénte beáto
apóstolo Paulo: Qui autem adminístrat semen seminánti, et panem ad manducándum præstábit, et multiplicábit semen vestrum, et augébit
increménta frugum iustítiæ vestræ, in Christo Iesu Dómino nostro, qui vivit et regnat cum Patre et Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Tibi, Dómine, psallam, et intéllegam in via immaculáta.
Si diligitis me, mandata mea servabitis. (Io 14, 15)
1 Misericórdiam et iudícium cantábo; *
tibi, Dómine, psallam.
2 Intéllegam in via immaculáta; *
quando vénies ad me? –
Perambulábo in innocéntia cordis mei, *
in médio domus meæ.
3 Non propónam ante óculos meos rem iniústam, †
faciéntem prævaricatiónes ódio habébo, *
non adhærébit mihi. –
4 Cor pravum recédet a me, *
malígnum non cognóscam.
5 Detrahéntem secréto próximo suo, *
hunc cessáre fáciam;
supérbum óculo et inflátum corde, *
hunc non sustinébo. –
6 Oculi mei ad fidéles terræ, ut sédeant mecum; *
qui ámbulat in via immaculáta, hic mihi ministrábit.
7 Non habitábit in médio domus meæ, qui facit supérbiam; *
qui lóquitur iníqua, non stabit in conspéctu oculórum meórum.
8 In matutíno cessáre fáciam omnes peccatóres terræ, *
ut dispérdam de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Tibi, Dómine, psallam, et intéllegam in via immaculáta.
Ant. 2 Ne áuferas, Dómine, misericórdiam tuam a nobis.
26 Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum, *
et laudábilis et gloriósum nomen tuum in sǽcula,
27 quia iustus es in ómnibus, *
quæ fecísti nobis.
29 Peccávimus enim et iníque égimus recedéntes a te *
et delíquimus in ómnibus. –
34 Ne, quǽsumus, tradas nos in perpétuum propter nomen tuum *
et ne díssipes testaméntum tuum,
35 neque áuferas misericórdiam tuam a nobis †
propter Abraham diléctum tuum *
et Isaac servum tuum et Israel sanctum tuum, –
36 quibus dixísti quod multiplicáres semen eórum *
sicut stellas cæli et sicut arénam, quæ est in lítore maris, –
37 quia, Dómine, imminúti sumus plus quam omnes gentes *
sumúsque húmiles in univérsa terra hódie propter peccáta nostra; –
38 et non est in témpore hoc †
princeps et prophéta et dux, *
neque holocáustum neque sacrifícium, –
39 neque oblátio neque incénsum, †
neque locus primitiárum coram te, *
ut possímus inveníre misericórdiam;
sed in ánima contríta et spíritu humilitátis suscipiámur †
40 sicut in holocáusto aríetum et taurórum *
et sicut in mílibus agnórum pínguium, –
sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, †
et pérfice subsequéntes te,*
quóniam non est confúsio confidéntibus in te. –
41 Et nunc séquimur te in toto corde *
et timémus te et quǽrimus fáciem tuam.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Ne áuferas, Dómine, misericórdiam tuam a nobis.
Ant. 3 Deus, cánticum novum cantábo tibi.
Omnia possum in eo qui me confortat. (Phil 4, 13)
1 Benedíctus Dóminus, adiútor meus, †
qui docet manus meas ad prœlium *
et dígitos meos ad bellum.
2 Misericórdia mea et fortitúdo mea, *
refúgium meum et liberátor meus;
scutum meum, et in ipso sperávi, *
qui subdit pópulum meum sub me. –
3 Dómine, quid est homo, quod agnóscis eum, *
aut fílius hóminis, quod réputas eum?
4 Homo vanitáti símilis factus est, *
dies eius sicut umbra prætériens. –
5 Dómine, inclína cælos tuos et descénde; *
tange montes, et fumigábunt.
6 Fúlgura coruscatiónem et díssipa eos; *
emítte sagíttas tuas et contúrba eos.
7 Emítte manum tuam de alto; *
éripe me et líbera me de aquis multis,
de manu filiórum alienigenárum, †
8 quorum os locútum est vanitátem, *
et déxtera eórum déxtera mendácii. –
9 Deus, cánticum novum cantábo tibi, *
in psaltério decachórdo psallam tibi,
10 qui das salútem régibus, *
qui rédimis David servum tuum de gládio malígno.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Deus, cánticum novum cantábo tibi.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Ipse liberábit me * de láqueo venántium.
R. Ipse liberábit me * de láqueo venántium.
V. Et a verbo malígno.
R. De láqueo venántium.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Ipse liberábit me * de láqueo venántium.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. Qui me sanum fecit, ille mihi præcépit: Tolle grabátum tuum et ámbula in pace.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. Qui me sanum fecit, ille mihi præcépit: Tolle grabátum tuum et ámbula in pace.
PRECES
Grátias Deo Patri, qui Unigénitum suum, Verbum carnem factum, nobis dedit, ut sit noster cibus et vita. Eum deprecémur:
Verbum Christi hábitet abundánter in nobis.
Frequentióre verbi tui auditióne nos dúcere tempus hoc quadragesimále concéde,
— ut Christum, Pascha nostrum, in magna sollemnitáte religiósius honorémus.
Spíritus Sanctus tuus nos dóceat,
— ut ad verum et bonum sequéndum dúbios et errántes hortémur.
Præsta nobis, ut Christi tui áltius percipiámus mystérium,
— et vita nostra id clárius exprimámus.
Purífica et rénova Ecclésiam tuam his diébus salútis,
— ut magis ac magis testimónium tibi éadem reddat.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Exercitátio veneránda sanctæ devotiónis, Dómine, tuórum fidélium corda dispónat, ut et dignis méntibus suscípiant paschále
mystérium, et salvatiónis tuæ núntient præcónium. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)