BREVIARIUM ROMANUM

28 november 2016
TEMPUS ADVENTUS, hebd. I
Hebdomada I

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Vox clara ecce íntonat,
obscúra quæque íncrepat:
procul fugéntur sómnia;
ab æthre Christus prómicat.

Mens iam resúrgat tórpida
quæ sorde exstat sáucia;
sidus refúlget iam novum,
ut tollat omne nóxium.

E sursum Agnus míttitur
laxáre gratis débitum;
omnes pro indulgéntia
vocem demus cum lácrimis,

Secúndo ut cum fúlserit
mundúmque horror cínxerit,
non pro reátu púniat,
sed nos pius tunc prótegat.

Summo Parénti glória
Natóque sit victória,
et Flámini laus débita
per sæculórum sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.

Nunc ánima mea turbata est ... Pater, salvifica me ex hora hac? (Io 12, 27)

² Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
      neque in ira tua corrípias me. –

³ Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum; *
      sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
⁴ Et ánima mea turbáta est valde, *
      sed tu, Dómine, úsquequo? –

⁵ Convértere, Dómine, éripe ánimam meam; *
      salvum me fac propter misericórdiam tuam.
⁶ Quóniam non est in morte, qui memor sit tui, *
      in inférno autem quis confitébitur tibi? –

⁷ Laborávi in gémitu meo, †
      lavábam per síngulas noctes lectum meum; *
      lácrimis meis stratum meum rigábam.
⁸ Turbátus est a mæróre óculus meus, *
      inveterávi inter omnes inimícos meos. –

⁹ Discédite a me omnes, qui operámini iniquitátem, *
       quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
¹⁰ Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, *
       Dóminus oratiónem meam suscépit. –

¹¹ Erubéscant et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei; *
       convertántur et erubéscant valde velóciter.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.

Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.

Iterum venturus est iudicare vivos et mortuos.

²  Confitébor tibi, Dómine in toto corde meo, *
      narrábo ómnia mirabília tua.
³ Lætábor et exsultábo in te *
      psallam nómini tuo, Altíssime. –

⁴ Cum convertúntur inimíci mei retrórsum, *
      infirmántur et péreunt a fácie tua.
⁵ Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam, *
      sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.

⁶ Increpásti gentes, perdidísti ímpium; *
      nomen eórum delésti in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
⁷ Inimíci solitúdines sempitérnæ factæ sunt, *
      et civitátes destruxísti: périit memória eórum cum ipsis. –

⁸ Dóminus autem in ætérnum sedébit, *
      parávit in iudícium thronum suum.
⁹ et ipse iudicábit orbem terræ in iustítia, *
       iudicábit pópulos in æquitáte. –

¹⁰ Et erit Dóminus refúgium opprésso, *
       refúgium in opportunitátibus, in tribulatióne.
¹¹ Et sperent in te, qui novérunt nomen tuum, *
       quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.

Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.

¹²  Psállite Dómino, qui hábitat in Sion; *
       annuntiáte inter gentes stúdia eius.
¹³  Quóniam requírens sánguinem, recordátus est eórum, *
      non est oblítus clamórem páuperum. –

¹⁴ Miserére mei, Dómine; †
      vide afflictiónem meam de inimícis meis, *
      qui exáltas me de portis mortis,
¹⁵ ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion, *
       exsúltem in salutári tuo. –

¹⁶ Infíxae sunt gentes in fóvea, quam fecérunt, †
       in láqueo isto, quem abscondérunt, *
       comprehénsus est pes eórum.
¹⁷ Manifestávit se Dóminus iudícium fáciens; *
       in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor. –

¹⁸ Converténtur peccatóres in inférnum, *
       omnes gentes, quæ obliviscúntur Deum.

¹⁹ Quóniam non in finem oblívio erit páuperis; *
       exspectátio páuperum non períbit in ætérnum. –

²⁰ Exsúrge, Dómine, non confortétur homo; *
       iudicéntur gentes in conspéctu tuo. –
²¹ Constítue, Dómine, terrórem super eos, *
       sciant gentes quóniam hómines sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.

V. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
R. Et salutáre tuum da nobis.

LECTIO PRIOR

De libro Isaíae prophétæ

     Quómodo facta est méretrix cívitas fidélis, plena iudícii? Iustítia habitávit in ea, nunc autem homicídæ. Argéntum tuum versum est in scóriam, vinum tuum mixtum est aqua; príncipes tui infidéles, sócii furum: omnes díligunt múnera, sequúntur retributiónes, pupíllo non iúdicant, et causa víduæ non ingréditur ad illos.
     Propter hoc, ait Dóminus Deus exercítuum, Fortis Israel: «Heu, consolábor super hóstibus meis et vindicábor de inimícis meis. Et convértam manum meam ad te, et éxcoquam ad purum scóriam tuam et áuferam omne stagnum tuum. Et restítuam iúdices tuos, ut fuérunt prius, et consiliários tuos sicut antíquitus; post haec vocáberis “Cívitas iustítiæ, Urbs fidélis”. Sion in iudício redimétur, et qui in ea revérsi sunt, in iustítia».
     Verbum, quod vidit Isaías fílius Amos super Iudam et Ierúsalem.
     Et erit in novíssimis diébus præparátus mons domus Dómini in vértice móntium, et elevábitur super colles, et fluent ad eum omnes gentes. Et ibunt pópuli multi et dicent:
     «Veníte, et ascendámus ad montem Dómini, ad domum Dei Iacob, ut dóceat nos vias suas, et ambulémus in sémitis eius»; quia de Sion exíbit lex et verbum Dómini de Ierúsalem.
     Et iudicábit gentes et arguet pópulos multos, et conflábunt gládios suos in vómeres et lánceas suas in falces; non levábit gens contra gentem gládium, nec exercebúntur ultra ad prœlium.
     Domus Iacob, veníte, et ambulémus in lúmine Dómini.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

E Lítteris pastorálibus sancti Cároli Borroméo epíscopi

     Ecce, dilectíssimi, tempus illud ádeo celebrátum, et sollémne tempus, ut ait Spíritus Sanctus, acceptábile, dies salútis, pacis et reconciliatiónis, tempus quod, ut tot olim votis et suspíriis eníxius ab antíquis patriárchis et prophétis ardentíssime concupítum, cum effúsa lætítia a iusto Simeóne tandem visum, et semper ab Ecclésia sollémniter ádeo celebrátum, sic a nobis debet pia mente, láudibus, et grátiis ætérno Patri, pro exhíbita in hoc mystério misericórdia, in perpétuum habéndis péragi; hoc nempe Unigéniti sui advéntu ex imménso in nos peccatóres amóre illum misit, qui a dǽmonis tyránnide et império nos vindicáret, ad cælum invitáret, in cæléstia penetrália nos introdúceret, veritátem ipsam nobis exhibéret, in morum rectitúdine nos institúeret, virtútum sémina communicáret, grátiæ suæ thesáuris locupletáret, nos dénique in fílio suos et vitæ ætérnæ herédes ascísceret.
     Hoc équidem mystérium dum ánnuum ab Ecclésia recólitur, monémur ut tantæ caritátis nobis exhíbitæ memória in perpétuum renovétur; nos item édocet Christi advéntum non iis modo qui Salvatoris illíus ævo vivébant profuísse, sed eius virtútem nobis ómnibus adhuc communicándam, si sanctæ fídei et sacramentórum ópera grátiam quam nobis ille proméruit, excípere et iuxta eam vitæ nostræ mores sub eius obœdiéntia dirígere velímus.
     A nobis adhuc éxpetit Ecclésia, ut intellegámus quod, ut semel in carne venit in mundum, sic subláto ex parte nostra óbice, quálibet hora et moménto ad nos íterum veníre parátus sit, nostris in ánimis cum gratiárum abundántia spiritáliter habitatúrus.
     Hinc Ecclésia, ut mater piíssima salutísque nostræ studiosíssima, ex témporis huius occasióne hymnis, cánticis aliísque Spíritus Sancti vócibus ritibúsque nos édocet, quo pacto tantum benefícium grato ánimo excipiámus, eiúsque fructu ditémur, et ídeo ad Christi Dómini advéntum mens nostra non minóri apparátu, ac si adhuc ventúrus esset in mundum, disponátur; nec diverso ab eo tam verbis quam exémplis véteris Testaménti, patres, eos ut imitémur, nos edocuérunt.

RESPONSORIUM

PSALMODIA

Ant. 1 Ad te orábo, Dómine, mane exáudies vocem meam.

Verbo inhabitante, æternaliter exsultabunt qui eum intra se receperunt.

² Verba mea áuribus pércipe, Dómine; *
      intéllege gémitum meum.
³ Inténde voci clamóris mei, *
      rex meus et Deus meus. –

⁴ Quóniam ad te orábo, Dómine, †
      mane exáudies vocem meam; *
      mane astábo tibi et exspectábo.
⁵ Quóniam non Deus volens iniquitátem tu es; †
⁶     neque habitábit iuxta te malígnus, *
      neque permanébunt iniústi ante óculos tuos. –

⁷ Odísti omnes, qui operántur iniquitátem, †
      perdes omnes, qui loquúntur mendácium; *
      virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus.
⁸ Ego autem in multitúdine misericórdiae tuæ †
      introíbo in domum tuam; *
      adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo. –

⁹ Dómine, deduc me in iustítia tua propter inimícos meos, *
       dírige in conspéctu meo viam tuam.
¹⁰ Quóniam non est in ore eórum véritas, *
       cor eórum fóvea;
    sepúlcrum patens est guttur eórum, *
       mólliunt linguas suas. –

     ¹¹  [Iudica illos, Deus; decidant a cogitationibus suis; †
          secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, *
          quóniam irritaverunt te, Domine.]

¹² Et omnes, qui sperant in te, læténtur, *
       in ætérnum exsúltent.
    Obumbrábis eis, et gloriabúntur in te, *
       qui díligunt nomen tuum;
¹³ quóniam tu benedíces iusto, Dómine, *
       quasi scuto, bona voluntáte coronábis eum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ad te orábo, Dómine, mane exáudies vocem meam.

Ant. 2 Laudámus nomen tuum ínclitum, Deus noster.

¹⁰ Benedíctus es, Dómine Deus Israel patris nostri, *
       ab ætérno in ætérnum.
¹¹ Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia, *
       glória, splendor atque maiéstas.
    Cuncta enim, quæ in cælo sunt et in terra, tua sunt, *
       tuum, Dómine, regnum, et tu eleváris ut caput super ómnia.
¹² De te sunt divítiæ et glória, *
       tu domináris ómnium. –

    In manu tua virtus et poténtia, *
       in manu tua est magnificáre et firmáre ómnia.
¹³ Nunc ígitur, Deus noster, confitémur tibi *
       et laudámus nomen tuum ínclitum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Laudámus nomen tuum ínclitum, Deus noster.

Ant. 3 Adoráte Dóminum in aula sancta eius.

Ecce vox de cælis dicens: «Hic est Filius meus dilectus» (Mt 3, 17).

¹ Afférte Dómino, fílii Dei, *
      afférte Dómino glóriam et poténtiam,
² afférte Dómino glóriam nóminis eius, *
      adoráte Dóminum in splendóre sancto. –

³ Vox Dómini super aquas; †
      Deus maiestátis intónuit, *
      Dóminus super aquas multas.
⁴ Vox Dómini in virtúte, *
      vox Dómini in magnificéntia. –

⁵ Vox Dómini confringéntis cedros; *
      et confrínget Dóminus cedros Líbani.
⁶ Et saltáre fáciet, tamquam vítulum, Líbanum, *
      et Sárion, quemádmodum fílium unicórnium. –

⁷ Vox Dómini intercidéntis flammam ignis, †
⁸    vox Dómini concutiéntis desértum, *
      et concútiet Dóminus desértum Cades.
⁹ Vox Dómini properántis partum cervárum, †
      et denudábit condénsa; *
      et in templo eius omnes dicent glóriam. –

¹⁰ Dóminus super dilúvium hábitat, *
       et sedébit Dóminus rex in ætérnum.
¹¹ Dóminus virtútem pópulo suo dabit, *
       Dóminus benedícet pópulo suo in pace.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Adoráte Dóminum in aula sancta eius.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Super te, Ierúsalem, * oriétur Dóminus.
R. Super te, Ierúsalem, * oriétur Dóminus.
V. Et glória eius in te vidébitur.
R. Oriétur Dóminus.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Super te, Ierúsalem, * oriétur Dóminus.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Leva, Ierúsalem, óculos et vide poténtiam Regis: ecce Salvátor venit sólvere te a vínculo.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Leva, Ierúsalem, óculos et vide poténtiam Regis: ecce Salvátor venit sólvere te a vínculo.

PRECES
Christus Dóminus, Fílius Dei vivi, lumen de lúmine, edúcet nos in lucem, ut videámus iustitiam eius. Ergo cum fidúcia eum deprecémur:
     Veni, Dómine Iesu.

O Lumen indefíciens, ad calíginem nostram discutiénda móriens,
— éxcita, Christe, fidem nostram a somno.
Fac ut secúri ambulémus tota die,
— cum iucunditáte claritátis tuæ.
Perféctam nos doce mansuetúdinem,
— ut nota sit ómnibus homínibus.
Veni ad novam terram nobis creándam,
— in qua iustítia et pax inhábitent.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Fac nos, quǽsumus, Dómine Deus noster, advéntum Christi Fílii tui sollícitos exspectáre, ut, dum vénerit pulsans, oratiónibus vigilántes, et in suis invéniat láudibus exsultántes. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)