BREVIARIUM ROMANUM

23 september 2018
XXV DOMINICA PER ANNUM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Ætérne rerum cónditor,
noctem diémque qui regis,
et témporum das témpora
ut álleves fastídium.

Præco diéi iam sonat,
noctis profúndæ pérvigil,
noctúrna lux viántibus
a nocte noctem ségregans.

Hoc excitátus lúcifer
solvit polum calígine;
hoc omnis errónum chorus
vias nocéndi déserit.

Hoc nauta vires cólligit
pontíque mitéscunt freta;
hoc, ipse Petra Ecclésiæ,
canénte, culpam díluit.

Iesu, labántes réspice
et nos vidéndo córrige;
si réspicis, lapsus cadunt
fletúque culpa sólvitur.

Tu, lux, refúlge sénsibus
mentísque somnum díscute;
te nostra vox primum sonet
et vota solvámus tibi.

Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Lignum vitæ in cruce Dómini manifestátum est.

Beati qui, sperantes in crucem, in aquam descenderunt. (Ex auctore quodam II sǽculi)

¹ Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum †
      et in via peccatórum non stetit *
      et in convéntu derisórum non sedit,
² sed in lege Dómini volúntas eius, *
      et in lege eius meditátur die ac nocte. –

³ Et erit tamquam lignum plantátum secus decúrsus aquárum, *
      quod fructum suum dabit in témpore suo;
  et fólium eius non défluet, *
      et ómnia, quæcúmque fáciet, prosperabúntur. –

⁴ Non sic ímpii, non sic, *
      sed tamquam pulvis, quem próicit ventus.
⁵ ídeo non consúrgent ímpii in iudício *
      neque peccatóres in concílio iustórum. –

⁶ Quóniam novit Dóminus viam iustórum, *
      et iter impiórum períbit.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Lignum vitæ in cruce Dómini manifestátum est.

Ant. 2 Ego constítui Regem meum super Sion.

Convenerunt vere adversus puerum tuum Iesum, quem unxisti. (Act 4, 27)

¹ Quare fremuérunt gentes, *
      et pópuli meditáti sunt inánia?
² Astitérunt reges terræ, †
      et príncipes convenérunt in unum *
      advérsus Dóminum et advérsus christum eius:
³ „Dirumpámus víncula eórum *
      et proiciámus a nobis iugum ipsórum!“ –

⁴ Qui hábitat in cælis, irridébit eos, *
      Dóminus subsannábit eos.
⁵ Tunc loquétur ad eos in ira sua *
      et in furóre suo conturbábit eos:
⁶ „Ego autem constítui regem meum *
      super Sion, montem sanctum meum!“ –

⁷ Prædicábo decrétum eius. †
      Dóminus dixit ad me: *
      "Fílius meus es tu; ego hódie génui te.
⁸ Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, *
      et possessiónem tuam términos terræ.
⁹ Reges eos in virga férrea *
      et tamquam vas fíguli confrínges eos.“ –

¹⁰ Et nunc, reges, intellégite; *
      erudímini, qui iudicátis terram.
¹¹ Servíte Dómino in timóre *
      et exsultáte ei cum tremóre.
¹² Apprehéndite disciplínam, ne quando irascátur, †
      et pereátis de via, cum exárserit in brevi ira eius. *
      Beáti omnes, qui confídunt in eo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ego constítui Regem meum super Sion.

Ant. 3 Tu, Dómine, protéctor meus, et exáltans caput meum.

Dormivit et somnum cepit et resurrexit, quóniam Dominus suscepit eum. (S. Irenæus)

² Dómine, quid multiplicáti sunt, qui tríbulant me? *
      Multi insúrgunt advérsum me,
³ multi dicunt ánimæ meæ: *
      „Non est salus ipsi in Deo.“ –

⁴ Tu autem, Dómine, protéctor meus es, *
      glória mea et exáltans caput meum.
⁵ Voce mea ad Dóminum clamávi, *
      et exaudívit me de monte sancto suo. –

⁶ Ego obdormívi et soporátus sum, *
      exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
⁷ Non timébo mília pópuli *
      circumdántis me. –

⁸ Exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus; †
      quóniam tu percussísti in maxíllam omnes adversántes mihi, *
      dentes peccatórum contrivísti.
⁹ Dómini est salus, *
      et super pópulum tuum benedíctio tua.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Tu, Dómine, protéctor meus, et exáltans caput meum.

V. Verbum Christi hábitet in vobis abundánter.
R. In omni sapiéntia commonéntes vosmetípsos.

LECTIO PRIOR

De libro Ezechiélis prophétæ

     Factum est verbum Dómini ad me dicens: «Fili hóminis, ecce ego tollo a te delícias oculórum tuórum in plaga, et non planges neque plorábis, neque fluent lácrimæ tuæ. Ingemísce tacens, mortuórum luctum non fácies, coróna tua circumligáta sit tibi et calceaménta tua pones in pédibus tuis, nec amíctu ora velábis, nec cibos lugéntium cómedes».
     Locútus sum ergo ad pópulum mane, et mórtua est uxor mea véspere; fecíque mane, sicut præcéperat mihi. Et dixit ad me pópulus: «Quare non índicas nobis, quid ista signíficent, quæ tu facis?». Et dixi ad eos: «Sermo Dómini factus est ad me dicens: Lóquere dómui Israel: Hæc dicit Dóminus Deus: Ecce ego pólluam sanctuárium meum, supérbiam róboris vestri et delícias oculórum vestrórum et sollicitúdinem ánimæ vestræ. Fílii vestri et fíliæ, quas reliquístis, gládio cadent. Et faciétis, sicut feci: ora amíctu non velábitis et cibos lugéntium non comedétis, corónas habébitis in capítibus vestris et calceaménta in pédibus, non plangétis neque flébitis, sed tabescétis in iniquitátibus vestris, et unusquísque gemet ad fratrem suum. Erítque Ezéchiel vobis in porténtum: iuxta ómnia, quæ fecit, faciétis, cum vénerit istud, et sciétis quia ego Dóminus Deus.
     Et tu, fili hóminis, ecce in die, quo tollam ab eis fortitúdinem eórum et gáudium magnificéntiæ et delícias oculórum eórum et desidérium ánimæ eórum, fílios et fílias eórum; in die illa, cum vénerit fúgiens ad te, ut annúntiet tibi, in die, inquam, illa aperiétur os tuum cum eo, qui fugit; et loquéris et non silébis ultra erísque eis in porténtum, et scient quia ego Dóminus».

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Sermóne sancti Augustíni epíscopi De pastóribus

     Quod infirmátum est, dicit Dóminus, non confortástis. Pastóribus malis dicit, pastóribus falsis, pastóribus sua quæréntibus, non quæ Iesu Christi, et cómmodo lactis et lanæ gaudéntibus, oves omníno non curántibus, et quod male hábuit non corroborántibus. Inter infírmum, id est, non firmum — nam dicúntur infírmi étiam ægrotántes — sed inter infírmum et ægrótum, id est male habéntem, hoc mihi vidétur interésse.
     Etenim ista, fratres, quæ distínguere utcúmque conámur, forte et nos póssumus maióre diligéntia mélius distínguere et álius perítior vel lúmine cordis plénior; ínterim ne fraudémini, quantum ad verba áttinet Scriptúræ, quod séntio loquor. Infírmo ne áccidat tentátio et eum frangat timéndum est. Languens autem iam cupiditáte áliqua ægrótat et cupiditáte áliqua impedítur ab intránda via Dei, a subeúndo iugo Christi.
     Atténdite illos hómines voléntes bene vívere, iam statuéntes bene vívere et minus idóneos mala pati sicut paráti sunt bona fácere. Pértinet autem ad christiáni firmitátem non solum operári quæ bona sunt, sed et toleráre quæ mala sunt. Qui ergo vidéntur fervére in opéribus bonis, sed imminéntes passiónes toleráre nolle aut non posse, infírmi sunt. Qui ergo áliqua cupiditáte mala amatóres mundi ab ipsis bonis opéribus revocántur, lánguidi et ægróti iacent, quippe qui ipso languóre, tamquam sine ullis víribus, nihil boni possunt operári.
     Talis in ánima paralýticus ille fuit, quem cum ad Dóminum inférre non possent, qui eum portábant, tectum aperuérunt et deposuérunt. Id est tamquam si in ánima hoc velis fácere ut tectum apérias et depónas ad Dóminum ánimam paralýticam, dissolútam ómnibus membris et vacántem ab omni ópere bono, gravátam útique peccátis suis et languéntem morbo cupiditátis suæ. Si ergo dissolúta sunt membra ómnia et est parálysis intérior, ut pervénias ad médicum — forte enim latet médicus et intus est: iste verus intelléctus in Scriptúris occúltus est —, exponéndo quod occúltum est, áperi tectum et depóne paralýticum.
     Quod qui non fáciunt et qui fácere néglegunt, audístis quæ áudiant: Quod male hábuit, non corroborástis; et quod contribulátum est, non colligástis: iam hinc díximus. Fractus enim erat terróre tentatiónum. Accédit áliquid unde quod fractum est colligétur, consolátio illa: Fidélis Deus qui non vos sinat tentári supra quam potéstis ferre, sed fáciet cum tentatióne étiam éxitum, ut possítis sustinére.

RESPONSORIUM

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

PSALMODIA

Ant. 1 Ad te de luce vígilo, Deus, ut vídeam virtútem tuam, allelúia.

Ad Deum vigilat, qui opera noctis reicit.

² Deus, Deus meus es tu, *
      ad te de luce vígilo.
   Sitívit in te ánima mea, *
      te desiderávit caro mea.
   In terra desérta et árida et inaquósa, †
³    sic in sancto appárui tibi, *
      ut vidérem virtútem tuam et glóriam tuam.
⁴ Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas, *
      lábia mea laudábunt te. –

⁵ Sic benedícam te in vita mea *
      et in nómine tuo levábo manus meas.
⁶ Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea, *
      et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
⁷ Cum memor ero tui super stratum meum, *
      in matutínis meditábor de te,
⁸ quia fuísti adiútor meus, *
      et in velaménto alárum tuárum exsultábo. –

⁹ Adhǽsit ánima mea post te, *
      me suscépit déxtera tua.

¹⁰      [Ipsi vero in ruinam quæsierunt animam meam,*
         introibunt in inferiora terrae,
¹¹      tradentur in potestatem gladii,*
         partes vulpium erunt.
¹²      Rex vero lætabitur in Deo; †
         gloriabuntur omnes, qui iurant in eo,*
         quia obstructum est os loquentium iniqua.]

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ad te de luce vígilo, Deus, ut vídeam virtútem tuam, allelúia.

Ant. 2 Tres ex uno ore clamábant in camíno ignis et psallébant: Benedíctus Deus, allelúia.

⁵⁷ Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
⁵⁸ Benedícite, cæli, Dómino,*
⁵⁹      benedícite, ángeli Dómini, Dómino. –

⁶⁰ Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino, *
⁶¹      benedícat omnis virtus Dómino.
⁶² Benedícite, sol et luna, Dómino,*
⁶³      benedícite, stellæ cæli, Dómino. –

⁶⁴ Benedícite, omnis imber et ros, Dómino *
⁶⁵      benedícite, omnes venti, Dómino.
⁶⁶ Benedícite, ignis et æstus, Dómino, *
⁶⁷      benedícite, frigus et æstus, Dómino. –

⁶⁸ Benedícite, rores et pruína, Dómino, *
⁶⁹      benedícite, gelu et frigus, Dómino.
⁷⁰ Benedícite, glácies et nives, Dómino, *
⁷¹      benedícite, noctes et dies, Dómino. –

⁷² Benedícite, lux et ténebræ, Dómino, *
⁷³      benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
⁷⁴ Benedícat terra Dóminum, *
       laudet et superexáltet eum in sǽcula. –

⁷⁵ Benedícite, montes et colles, Dómino, *
⁷⁶      benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
⁷⁷ Benedícite, mária et flúmina, Dómino, *
⁷⁸      benedícite, fontes, Dómino. –

⁷⁹ Benedícite, cete et ómnia quæ movéntur in aquis, Dómino,*
⁸⁰      benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
⁸¹ Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino, *
⁸²      benedícite, fílii hóminum, Dómino. –

⁸³ Bénedic, Israel, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
⁸⁴ Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino, *
⁸⁵      benedícite, servi Dómini, Dómino. –

⁸⁶ Benedícite, spíritus et ánimæ iustórum, Dómino, *
⁸⁷      benedícite, sancti et húmiles corde, Dómino.
⁸⁸ Benedícite, Ananía, Azaría, Mísael, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.

    Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu; *
       laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
⁵⁶ Benedíctus es in firmaménto cæli *
       et laudábilis et gloriósus in sǽcula.

(In fine huius cantici non dicitur «Glória Patri».)

Ant. 2 Tres ex uno ore clamábant in camíno ignis et psallébant: Benedíctus Deus, allelúia.

Ant. 3 Fílii Sion exsúltent in rege suo, allelúia.

Filii Ecclesiæ, filii novi populi exsultent in rege suo: in Christo. (Hesychius)

¹ Cantáte Dómino cánticum novum; *
      laus eius in ecclésia sanctórum.
² Lætétur Israel in eo, qui fecit eum, *
      et fílii Sion exsúltent in rege suo.
³ Laudent nomen eius in choro, *
      in týmpano et cíthara psallant ei,
⁴ quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo, *
      et honorábit mansuétos in salúte. –

⁵ Iúbilent sancti in glória, *
      læténtur in cubílibus suis.
⁶ Exaltatiónes Dei in gútture eórum *
      et gládii ancípites in mánibus eórum,
⁷ ad faciéndam vindíctam in natiónibus, *
      castigatiónes in pópulis,
⁸ ad alligándos reges eórum in compédibus *
      et nóbiles eórum in mánicis férreis,
⁹ ad faciéndum in eis iudícium conscríptum: *
      glória hæc est ómnibus sanctis eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Fílii Sion exsúltent in rege suo, allelúia.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
V. Qui sedes ad déxteram Patris.
R. Miserére nobis.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Quicúmque me suscéperit, non me súscipit, sed eum qui me misit.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Quicúmque me suscéperit, non me súscipit, sed eum qui me misit.

PRECES
Christum Dóminum, diem et solem nostrum, qui illúminat omnem hóminem, et qui nescit occásum, laudémus clamántes:
     O Dómine, vita et salus nostra!

Primítias huius diéi, síderum Creátor, a tua pietáte gratánter suscípimus.
— Resurrectiónem tuam commemorámus.
Spíritus tuus bonus hódie nos tuum fácere dóceat beneplácitum,
— et tua Sapiéntia dedúcat nos semper.
Magno cum gáudio cœtui dominicáli da nobis interésse,
— in circúitu mensæ verbi et córporis tui.
Grátias agunt tibi ánimæ nostræ,
— pro innúmeris benefíciis tuis.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO

Deus, qui sacræ legis ómnia constitúta in tua et próximi dilectióne posuísti, da nobis, ut, tua præcépta servántes, ad vitam mereámur perveníre perpétuam. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)