Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.
HYMNUS
Precémur omnes cérnui,
clamémus atque sínguli,
plorémus ante iúdicem,
flectámus iram víndicem:
Nostris malis offéndimus
tuam, Deus, cleméntiam;
effúnde nobis désuper,
remíssor, indulgéntiam.
Meménto quod sumus tui,
licet cadúci, plásmatis;
ne des honórem nóminis
tui, precámur, álteri.
Laxa malum quod fécimus,
auge bonum quod póscimus,
placére quo tandem tibi
possímus hic et pérpetim.
Præsta, beáta Trínitas,
concéde, simplex Unitas,
ut fructuósa sint tuis
hæc parcitátis múnera. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Lignum vitæ in cruce Dómini manifestátum est.
Beati qui, sperantes in crucem, in aquam descenderunt. (Ex auctore quodam II sǽculi)
1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum †
et in via peccatórum non stetit *
et in convéntu derisórum non sedit,
2 sed in lege Dómini volúntas eius, *
et in lege eius meditátur die ac nocte. –
3 Et erit tamquam lignum plantátum secus decúrsus aquárum, *
quod fructum suum dabit in témpore suo;
et fólium eius non défluet, *
et ómnia, quæcúmque fáciet, prosperabúntur. –
4 Non sic ímpii, non sic, *
sed tamquam pulvis, quem próicit ventus.
5 ídeo non consúrgent ímpii in iudício *
neque peccatóres in concílio iustórum. –
6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum, *
et iter impiórum períbit.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Lignum vitæ in cruce Dómini manifestátum est.
Ant. 2 Ego constítui Regem meum super Sion.
Convenerunt vere adversus puerum tuum Iesum, quem unxisti. (Act 4, 27)
1 Quare fremuérunt gentes, *
et pópuli meditáti sunt inánia?
2 Astitérunt reges terræ, †
et príncipes convenérunt in unum *
advérsus Dóminum et advérsus christum eius:
3 „Dirumpámus víncula eórum *
et proiciámus a nobis iugum ipsórum!“ –
4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos, *
Dóminus subsannábit eos.
5 Tunc loquétur ad eos in ira sua *
et in furóre suo conturbábit eos:
6 „Ego autem constítui regem meum *
super Sion, montem sanctum meum!“ –
7 Prædicábo decrétum eius. †
Dóminus dixit ad me: *
"Fílius meus es tu; ego hódie génui te.
8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, *
et possessiónem tuam términos terræ.
9 Reges eos in virga férrea *
et tamquam vas fíguli confrínges eos.“ –
10 Et nunc, reges, intellégite; *
erudímini, qui iudicátis terram.
11 Servíte Dómino in timóre *
et exsultáte ei cum tremóre.
12 Apprehéndite disciplínam, ne quando irascátur, †
et pereátis de via, cum exárserit in brevi ira eius. *
Beáti omnes, qui confídunt in eo.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Ego constítui Regem meum super Sion.
Ant. 3 Tu, Dómine, protéctor meus, et exáltans caput meum.
Dormivit et somnum cepit et resurrexit, quóniam Dominus suscepit eum. (S. Irenæus)
2 Dómine, quid multiplicáti sunt, qui tríbulant me? *
Multi insúrgunt advérsum me,
3 multi dicunt ánimæ meæ: *
„Non est salus ipsi in Deo.“ –
4 Tu autem, Dómine, protéctor meus es, *
glória mea et exáltans caput meum.
5 Voce mea ad Dóminum clamávi, *
et exaudívit me de monte sancto suo. –
6 Ego obdormívi et soporátus sum, *
exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
7 Non timébo mília pópuli *
circumdántis me. –
8 Exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus; †
quóniam tu percussísti in maxíllam omnes adversántes mihi, *
dentes peccatórum contrivísti.
9 Dómini est salus, *
et super pópulum tuum benedíctio tua.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Tu, Dómine, protéctor meus, et exáltans caput meum.
V.
Si quis sermónem meum serváverit.
R.
Mortem non vidébit in ætérnum.
LECTIO PRIOR
Incipit Epístola ad Hebrǽos
Multifáriam et multis modis olim Deus locútus pátribus in prophétis, in novíssimis his diébus locútus est nobis in Fílio, quem constítuit
herédem universórum, per quem fecit et sǽcula; qui, cum sit splendor glóriæ et figúra substántiæ eius et portet ómnia verbo virtútis suæ,
purgatióne peccatórum facta, consédit ad déxteram maiestátis in excélsis, tanto mélior ángelis efféctus, quanto differéntius præ illis nomen hereditávit.
Cui enim dixit aliquándo angelórum: «Fílius meus es tu; ego hódie génui te» et rursum: «Ego ero illi in patrem, et ipse erit mihi in fílium»?
Cum autem íterum introdúcit primogénitum in orbem terræ, dicit: «Et adórent eum omnes ángeli Dei».
Et ad ángelos quidem dicit: ,«Qui facit ángelos suos spíritus et minístros suos flammam ignis»; ad Fílium autem: «Thronus tuus, Deus,
in sǽculum sǽculi, et virga æquitátis virga regni tui. Dilexísti iustítiam et odísti iniquitátem, proptérea unxit te Deus, Deus tuus,
óleo exsultatiónis præ particípibus tuis» et: «Tu in princípio, Dómine, terram fundásti; et ópera mánuum tuárum sunt cæli. Ipsi períbunt,
tu autem pérmanes; et omnes ut vestiméntum veteráscent, et velut amíctum invólves eos, sicut vestiméntum et mutabúntur. Tu autem idem es, et anni tui non defícient».
Ad quem autem angelórum dixit aliquándo: «Sede a dextris meis, donec ponam inimícos tuos scabéllum pedum tuórum» ?
Nonne omnes sunt administratórii spíritus, qui in ministérium mittúntur propter eos, qui hereditátem cápient salútis?
Proptérea abundántius opórtet observáre nos ea, quæ audívimus, ne forte præterfluámus. Si enim, qui per ángelos dictus est, sermo
factus est firmus, et omnis prævaricátio et inobœdiéntia accépit iustam mercédis retributiónem, quómodo nos effugiémus si tantam
neglexérimus salútem? Quæ, cum inítium accepísset enarrári per Dóminum, ab eis, qui audiérunt, in nos confirmáta est, contestánte
Deo signis et porténtis et váriis virtútibus et Spíritus Sancti distributiónibus secúndum suam voluntátem.
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Epístolis paschálibus sancti Athanásii epíscopi
Próximum nobis est Verbum illud, quod pro nobis ómnia factum est, Dóminus, inquam, noster Iesus Christus, qui apud nos indesinénter
spondet se esse mansúrum. Quámobrem clamat, dicens: Ecce ego vobíscum sum ómnibus diébus sǽculi. Quemádmodum autem ipse pastor est,
summus sacérdos, via et iánua, simúlque ómnia pro nobis factus est, ita étiam festum atque sollémnitas nobis appáruit, ceu beátus
ait Apóstolus: Pascha nostrum immolátus est Christus, qui exspectabátur. Sed ad Psalmístæ quoque preces illúxit dicéntis:
Exsultátio mea, érue me a circumdántibus me. Hæc est vera exsultátio, hæc est germána sollémnitas, malórum nempe depúlsio; ad
quam ut unusquísque pervéniat, rectis omníno móribus sit, suáque mente meditétur in quiéte timóris Dei.
Sic étiam sancti dum víverent, omni ætáte sua lætabántur, tamquam in festo; quorum unus, nempe beátus David, noctu surgébat haud
semel sed sépties, et Deum précibus propitiábat. Alter, magnus vidélicet Móyses, hymnis exsultábat, laudésque canébat ob victóriam
de Pharaóne relátam, et de iis qui labóribus Hebrǽos opprésserant. Postrémo álii assídua cum hilaritáte sacro cultu perfungebántur,
véluti magnus Sámuel et beátus ille Elías; qui morum suórum mérito libertátem sunt adépti, et nunc festum agunt in cælo, de sua
in umbra olim peregrinatióne lætántur, et iam veritátem a figúra discérnunt.
Nos autem nunc sollemnitátem agéntes, quas vias corrípimus? Et festo huic propinquántes, quem ducem habébimus? Néminem profécto,
dilécti mei, nisi quem vos ipsi mecum dicétis Dóminum nostrum Iesum Christum, qui ait: Ego sum via. Ipse est qui, ut beátus inquit
Ioánnes, tollit peccátum mundi: ipse ánimas nostras puríficat, ceu dicit alícubi Ieremías prophéta: State super vias, et vidéte,
et dispícite quænam sit via bona, et in ea inveniétis animárum vestrárum emendatiónem.
Olim vero hircórum sanguis, et cinis vítuli super immúndos aspérsus, purificándo tantum córpori aptus erat; nunc per Verbi Dei
grátiam unusquísque abúnde mundátur: quod si mox sectábimur, licébit nobis hic tamquam in vestíbulis cæléstis Ierúsalem festum
illud ætérnum præmeditári; sicut étiam beáti Apóstoli, qui ducem suum Salvatórem sequebántur, et tunc erant, et adhuc in præsénti
sunt huiúsmodi grátiæ magístri; namque aiébant: Ecce nos relíquimus ómnia et secúti sumus te. Vidélicet nos séquimur Dóminum;
et festum Dómini, non verbis tantum sed opéribus implémus.
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Factus es adiútor meus, Deus meus.
Ad Deum vigilat, qui opera noctis reicit.
2 Deus, Deus meus es tu, *
ad te de luce vígilo.
Sitívit in te ánima mea, *
te desiderávit caro mea.
In terra desérta et árida et inaquósa, †
3 sic in sancto appárui tibi, *
ut vidérem virtútem tuam et glóriam tuam.
4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas, *
lábia mea laudábunt te. –
5 Sic benedícam te in vita mea *
et in nómine tuo levábo manus meas.
6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea, *
et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
7 Cum memor ero tui super stratum meum, *
in matutínis meditábor de te,
8 quia fuísti adiútor meus, *
et in velaménto alárum tuárum exsultábo. –
9 Adhǽsit ánima mea post te, *
me suscépit déxtera tua.
10 [Ipsi vero in ruinam quæsierunt animam meam,*
introibunt in inferiora terrae,
11 tradentur in potestatem gladii,*
partes vulpium erunt.
12 Rex vero lætabitur in Deo; †
gloriabuntur omnes, qui iurant in eo,*
quia obstructum est os loquentium iniqua.]
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Factus es adiútor meus, Deus meus.
Ant. 2 Erue nos in mirabílibus tuis, et salvos nos fac de manu mortis.
57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
58 Benedícite, cæli, Dómino,*
59 benedícite, ángeli Dómini, Dómino. –
60 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino, *
61 benedícat omnis virtus Dómino.
62 Benedícite, sol et luna, Dómino,*
63 benedícite, stellæ cæli, Dómino. –
64 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino *
65 benedícite, omnes venti, Dómino.
66 Benedícite, ignis et æstus, Dómino, *
67 benedícite, frigus et æstus, Dómino. –
68 Benedícite, rores et pruína, Dómino, *
69 benedícite, gelu et frigus, Dómino.
70 Benedícite, glácies et nives, Dómino, *
71 benedícite, noctes et dies, Dómino. –
72 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino, *
73 benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
74 Benedícat terra Dóminum, *
laudet et superexáltet eum in sǽcula. –
75 Benedícite, montes et colles, Dómino, *
76 benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
77 Benedícite, mária et flúmina, Dómino, *
78 benedícite, fontes, Dómino. –
79 Benedícite, cete et ómnia quæ movéntur in aquis, Dómino,*
80 benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
81 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino, *
82 benedícite, fílii hóminum, Dómino. –
83 Bénedic, Israel, Dómino, *
laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
84 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino, *
85 benedícite, servi Dómini, Dómino. –
86 Benedícite, spíritus et ánimæ iustórum, Dómino, *
87 benedícite, sancti et húmiles corde, Dómino.
88 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísael, Dómino, *
laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu; *
laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
56 Benedíctus es in firmaménto cæli *
et laudábilis et gloriósus in sǽcula.
(In fine huius cantici non dicitur «Glória Patri».)
Ant. 2 Erue nos in mirabílibus tuis, et salvos nos fac de manu mortis.
Ant. 3 Venit hora ut clarificétur Fílius hóminis.
Filii Ecclesiæ, filii novi populi exsultent in rege suo: in Christo. (Hesychius)
1 Cantáte Dómino cánticum novum; *
laus eius in ecclésia sanctórum.
2 Lætétur Israel in eo, qui fecit eum, *
et fílii Sion exsúltent in rege suo.
3 Laudent nomen eius in choro, *
in týmpano et cíthara psallant ei,
4 quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo, *
et honorábit mansuétos in salúte. –
5 Iúbilent sancti in glória, *
læténtur in cubílibus suis.
6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum *
et gládii ancípites in mánibus eórum,
7 ad faciéndam vindíctam in natiónibus, *
castigatiónes in pópulis,
8 ad alligándos reges eórum in compédibus *
et nóbiles eórum in mánicis férreis,
9 ad faciéndum in eis iudícium conscríptum: *
glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Venit hora ut clarificétur Fílius hóminis.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
V. Qui attrítus es propter scélera nostra.
R. Miserére nobis.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. Si quis mihi minístrat, me sequátur, et ubi sum ego, illic et miníster meus erit.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. Si quis mihi minístrat, me sequátur, et ubi sum ego, illic et miníster meus erit.
PRECES
Redemptórem nostrum, qui hoc tempus salútis nobis benígne méruit, benedicámus, eúmque súpplices exorémus:
Spíritum novum crea in nobis, Dómine.
Christe, vita nostra, qui per baptísmum nos mýstice tecum sepelíri donásti ac per eúndem tecum resuscitári voluísti,
— tríbue nos hódie in novitáte vitæ ambuláre.
Dómine, qui ómnibus benefecísti,
— fac nos étiam de commúni ómnium bono esse sollícitos.
Tríbue nobis ad terrénam civitátem ædificándam concórditer operári,
— et simul cæléstem inquírere.
Médice córporum et animárum, sana nostri vúlnera cordis,
— ut contínua capiámus subsídia sanctitátis.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Quǽsumus, Dómine Deus noster, ut in illa caritáte, qua Fílius tuus díligens mundum morti se trádidit, inveniámur ipsi,
te opitulánte, alácriter ambulántes. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)