BREVIARIUM ROMANUM

26 augustus 2028
PER ANNUM, hebd. XX
Hebdomada IV

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Diéi luce réddita,
lætis gratísque vócibus
Dei canámus glóriam,
Christi faténtes grátiam,

Per quem creátor ómnium
diem noctémque cóndidit,
ætérna lege sánciens
ut semper succédant sibi.

Tu vera lux fidélium,
quem lex vetérna non tenet,
noctis nec ortu súccidens,
ætérno fulgens lúmine.

Præsta, Pater ingénite,
totum ducámus iúgiter
Christo placéntes hunc diem
Sancto repléti Spíritu. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Dóminus advocávit cælum et terram, ut discérnat pópulum suum.

Non veni solvere legem, sed adimplere. (Cf.Mt 5, 17)

¹ Deus deórum Dóminus locútus est *
      et vocávit terram a solis ortu usque ad occásum.
² Ex Sion speciósa decóre Deus illúxit, *
³    Deus noster véniet et non silébit:
   ignis consúmens est in conspéctu eius *
      et in circúitu eius tempéstas válida. –

⁴ Advocábit cælum desúrsum *
      et terram discérnere pópulum suum:
⁵ „Congregáte mihi sanctos meos, *
      qui disposuérunt testaméntum meum in sacrifício.“
⁶ Et annuntiábunt cæli iustítiam eius, *
      quóniam Deus iudex est.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Dóminus advocávit cælum et terram, ut discérnat pópulum suum.

Ant. 2 Invoca me in die tribulatiónis, et éruam te.

⁷ „Audi, pópulus meus, et loquar; †
      Israel, et testificábor advérsum te: *
      Deus, Deus tuus ego sum.
⁸ Non in sacrifíciis tuis árguam te; *
      holocáusta enim tua in conspéctu meo sunt semper.
⁹ Non accípiam de domo tua vítulos, *
       neque de grégibus tuis hircos. –

¹⁰ Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum, *
       iumentórum mille in móntibus.
¹¹ Cognóvi ómnia volatília cæli, *
       et, quod movétur in agro, meum est.
¹² Si esuríero non dicam tibi; *
       meus est enim orbis terræ et plenitúdo eius. –

¹³ Numquid manducábo carnes taurórum *
       aut sánguinem hircórum potábo?
¹⁴ Immola Deo sacrifícium laudis *
       et redde Altíssimo vota tua;
¹⁵ et ínvoca me in die tribulatiónis: *
       éruam te, et honorificábis me.“

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Invoca me in die tribulatiónis, et éruam te.

Ant. 3 Sacrifícium laudis honorificábit me.

¹⁶ Peccatóri autem dixit Deus: †
       „Quare tu enárras præcépta mea *
       et assúmis testaméntum meum in os tuum?
¹⁷ Tu vero odísti disciplínam *
       et proiecísti sermónes meos retrórsum. –

¹⁸ Si vidébas furem, currébas cum eo; *
       et cum adúlteris erat pórtio tua.
¹⁹ Os tuum dimittébas ad malítiam, *
       et lingua tua concinnábat dolos. –

²⁰ Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris *
       et advérsus fílium matris tuæ proferébas oppróbrium.
²¹ Hæc fecísti, et tácui. †
       Existimásti quod eram tui símilis. *
       Arguam te et státuam illa contra fáciem tuam. –

²² Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum, *
       nequándo rápiam, et non sit qui erípiat.
²³ Qui immolábit sacrifícium laudis, honorificábit me, †
       et, qui immaculátus est in via, *
       osténdam illi salutáre Dei.“

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Sacrifícium laudis honorificábit me.

V. Non cessámus pro vobis orántes et postulántes.
R. Ut impleámini agnitióne voluntátis Dei.

LECTIO PRIOR

De libro Isaíæ prophétæ

     Misit Isaías fílius Amos ad Ezechíam dicens: «Hæc dicit Dóminus Deus Israel: Pro quibus rogásti me de Sennácherib rege Assyriórum, hoc est verbum, quod locútus est Dóminus super eum: Despéxit te, subsannávit te virgo fília Sion; post te caput movit fília Ierúsalem. Cui exprobrásti et quem blasphemásti? Et super quem exaltásti vocem et levásti altitúdinem oculórum tuórum? Contra Sanctum Israel! In manu servórum tuórum exprobrásti Dómino et dixísti: “In multitúdine quadrigárum meárum ego ascéndi altitúdinem móntium, iuga Líbani; et succídi excélsa cedrórum eius et eléctas abíetes illíus et introívi altitúdinem summitátis eius, silvam condénsam. Ego fodi et bibi aquam aliénam et exsiccávi vestígio pedis mei omnes rivos Ægýpti”.
     Numquid non audísti? A sǽculo feci illud; a diébus antíquis ego plasmávi illud et nunc addúxi, ut fiat in eradicatiónem, in lápides evérsos civitátes munítæ. Habitatóres eórum breviáta manu contremuérunt et confúsi sunt; facti sunt sicut fenum agri et gramen víride et herba tectórum, quæ exáruit a fácie austri. Sessiónem tuam et egréssum tuum et intróitum tuum cognóvi et insániam tuam contra me.
     Cum fúreris advérsum me et supérbia tua ascénderit in aures meas, ponam círculum in náribus tuis et frenum in lábiis tuis et redúcam te in viam, per quam venísti. Tibi autem hoc erit signum: Comedántur hoc anno, quæ cólligi póterunt, et in anno secúndo, quæ sponte nascúntur; in anno autem tértio semináte et métite et plantáte víneas et comédite fructum eárum.
     Et mittet id, quod salvátum fúerit de domo Iudæ, quod réliquum est, radícem deórsum, et fáciet fructum sursum. Quia de Ierúsalem exíbit resíduum, et quod salvum fúerit de monte Sion.
     Zelus Dómini exercítuum fáciet istud. Proptérea hæc dicit Dóminus de rege Assyriórum: Non introíbit civitátem hanc et non iáciet ibi sagíttam et non oppónet ei clípeum et non mittet contra eam ággerem. In via, qua venit, per eam revertétur, et civitátem hanc non ingrediétur, dicit Dóminus. Et prótegam civitátem istam, ut salvem eam propter me et propter David servum meum».

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Explanatiónibus psalmórum sancti Ambrósii epíscopi

     Cum Christus reconciliáverit Deo mundum, útique ipse reconciliatióne non éguit. Pro quo enim peccáto suo propitiáret, qui nulla peccáta cognóvit? Dénique didráchma poscéntibus Iudaéis, quod pro peccáto dabátur ex lege, dixit ad Petrum: Simon, reges terræ a quibus accípiunt tribútum vel censum, a fíliis suis aut ab aliénis? Respóndit Petrus: Ab aliénis. Cui dixit Dóminus: Ergo líberi sunt fílii. Ut autem non faciámus illis offendículum, mitte hamum, et eum piscem qui primus ascénderit, tolle; et apérto ore eius, invénies statérem: illum tollens dabis pro me et pro te.
     Osténdit quod non pro se propitiatiónem débeat peccatórum; quia servus peccáti non erat, sed ab omni erat liber erróre Fílius Dei. Fílius enim líberat, servus est in reátu. Ergo liber iste ab ómnibus, nec prétium redemptiónis ánimæ suæ dat, cuius sánguinis prétium póterat abundáre ad univérsa mundi totíus rediménda peccáta. Recte ergo álios líberat, qui pro se nihil débeat.
     Plus adício. Non solum pro se Christus prétium non debet suæ redemptiónis aut propitiatiónem pro peccáto, sed étiam si de quocúmque hómine accípias, possit intéllegi quia non débeant sínguli propitiatiónem suam; quia propitiátio ómnium Christus est, et ipse est universórum redémptio.
     Cuius enim hóminis sanguis iam idóneus est ad redemptiónem sui, cum pro redemptióne ómnium suum sánguinem Christus effúderit? Est ergo cuiúsquam sanguis qui Christi possit sánguini comparári? aut quis tam potens homo, qui pro se propitiatiónem suam dare possit supra eam propitiatiónem, quam in se óbtulit Christus, qui solus Deo mundum reconciliávit per suum sánguinem? Quæ maior hóstia; quod præstántius sacrifícium; qui mélior advocátus, quam qui pro peccátis ómnium factus est deprecátio et ánimam suam dedit pro nobis redemptiónem?
     Non quǽritur ergo propitiátio aut redémptio singulórum, quia ómnium prétium sanguis est Christi, quo nos redémit Dóminus Iesus, qui solus Patrem reconciliávit; et laborávit usque in finem, quia nostrum labórem ipse suscépit dicens: Veníte ad me, omnes qui laborátis, et ego vos refíciam.

RESPONSORIUM

PSALMODIA

Ant. 1 Bonum est psállere nómini tuo, Altíssime, annuntiáre mane misericórdiam tuam.

Laudes enuntiantur pro gestis Unigeniti. (S. Athanasius)

² Bonum est confitéri Dómino *
      et psállere nómini tuo, Altíssime,
³ annuntiáre mane misericórdiam tuam *
      et veritátem tuam per noctem,
⁴ in decachórdo et psaltério, *
      cum cántico in cíthara. –

⁵ Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua, *
      et in opéribus mánuum tuárum exsultábo. –

⁶ Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine: *
      nimis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ.
⁷ Vir insípiens non cognóscet, *
      et stultus non intélleget hæc.
⁸ Cum germináverint peccatóres sicut fenum, *
      et florúerint omnes, qui operántur iniquitátem,
   hoc tamen erit ad intéritum in sǽculum sǽculi; *
⁹      tu autem altíssimus in ætérnum, Dómine. –

¹⁰ Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, †
       quóniam ecce inimíci tui períbunt, *
       et dispergéntur omnes, qui operántur iniquitátem.
¹¹ Exaltábis sicut unicórnis cornu meum, *
       perfúsus sum óleo úberi.
¹² Et despíciet óculus meus inimícos meos, *
       et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea. –

¹³ Iustus ut palma florébit, *
       sicut cedrus Líbani succréscet.
¹⁴ Plantáti in domo Dómini, *
       in átriis Dei nostri florébunt.
¹⁵ Adhuc fructus dabunt in senécta, *
       úberes et bene viréntes erunt,
¹⁶ ut annúntient quóniam rectus Dóminus, refúgium meum, *
       et non est iníquitas in eo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Bonum est psállere nómini tuo, Altíssime, annuntiáre mane misericórdiam tuam.

Ant. 2 Dabo vobis cor novum et spíritum novum in médio vestri.

²⁴ Tollam quippe vos de géntibus †
       et congregábo vos de univérsis terris *
       et addúcam vos in terram vestram;
²⁵ et effúndam super vos aquam mundam, †
       et mundabímini ab ómnibus inquinaméntis vestris, *
       et ab univérsis idólis vestris mundábo vos. –

²⁶ Et dabo vobis cor novum *
       et spíritum novum ponam in médio vestri
    et áuferam cor lapídeum de carne vestra *
       et dabo vobis cor cárneum;
²⁷ et spíritum meum ponam in médio vestri †
       et fáciam, ut in præcéptis meis ambulétis *
       et iudícia mea custodiátis et operémini. –

²⁸ Et habitábitis in terra, quam dedi pátribus vestris, †
       et éritis mihi in pópulum, *
       et ego ero vobis in Deum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dabo vobis cor novum et spíritum novum in médio vestri.

Ant. 3 Ex ore infántium et lacténtium, Dómine, perfecísti laudem.

Omnia subiecit sub pedibus eius, et ipsum dedit caput supra omnia Ecclesiæ. (Eph 1, 22)

² Dómine, Dóminus noster, *
      quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra,
   quóniam eleváta est magnificéntia tua *
      super cælos. –

³ Ex ore infántium et lactántium †
      perfecísti laudem propter inimícos tuos, *
      ut déstruas inimícum et ultórem. –

⁴ Quando vídeo cælos tuos, ópera digitórum tuórum, *
      lunam et stellas, quæ tu fundásti,
⁵ quid est homo, quod memor es eius, *
      aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum? –

⁶ Minuísti eum paulo minus ab ángelis, †
      glória et honóre coronásti eum *
      et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.

⁷  Omnia subiecísti sub pédibus eius, †
      oves et boves univérsas *
⁸     ínsuper et pécora campi,
⁹  vólucres cæli et pisces maris, *
      quæcúmque perámbulant sémitas maris. –

¹⁰ Dómine, Dóminus noster, *
       quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ex ore infántium et lacténtium, Dómine, perfecísti laudem.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Exsultábunt lábia mea, * cum cantávero tibi.
R. Exsultábunt lábia mea, * cum cantávero tibi.
V. Lingua mea meditábitur iustítiam tuam.
R. Cum cantávero tibi.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Exsultábunt lábia mea, * cum cantávero tibi.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Dírige, Dómine, pedes nostros in viam pacis.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Dírige, Dómine, pedes nostros in viam pacis.

PRECES
Adorémus Deum, qui per Fílium suum spem mundo et vitam dedit, et humíliter deprecémur:
     Dómine, audi nos.

Dómine, Pater ómnium, qui nos ad princípium huius diéi perveníre fecísti,
— ad laudem glóriæ tuæ fac nos cum Christo vívere.
Fidem, spem et caritátem tuam, quæ córdibus nostris infudísti,
— in nobis semper manére concéde.
Ad te, semper, Dómine, óculi nostri levéntur,
— ut tibi vocánti alácriter respondeámus.
Ab insídiis nos et illécebris iniquitátis avérte,
— et gressus nostros ab omni offensióne defénde.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Omnípotens ætérne Deus, qui splendor es veri lúminis et dies perpétuus, te, matutíni témporis redeúnte círculo, deprecámur, ut nostras quoque mentes, vitiórum nocte discússa, advéntus tui fulgor illústret. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)