BREVIARIUM ROMANUM

   Invitatorium locum suum habet initio totius cursus orationis cotidianæ, scilicet præponitur aut Officio lectionis, aut Laudibus matutinis, prout ab alterutra actione liturgica dies incipit.

V. Domine, labia mea aperies,
R. et os meum annuntiabit laudem tuam.

    Postea dicitur psalmus 94 (95) cum sua antiphona, more responsoriali. Antiphona statim proponitur ac repetitur, iterumque resumitur post unamquamque stropham. In recitatione a solo antiphona dici potest tantum initio psalmi, nec necesse est eam repetere post unamquamque stropham.
    Antiphona ad Invitatorium in Officio dominicalli et feriali per annum, invenitur in Psalterio.
    Antiphona ad Invitatorium in Triduo paschali, sollemnitatibus et festis, invenitur in Proprio vel in Communi.
    In memoriis Sanctorum, antiphona, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.

Redemptos iubet Dominus victoriæ carmen canere (S. Athanasius).

¹ Iubiláte Dómino, omnis terra, *
      servíte Dómino in lætítia;
²     introíte in conspéctu eius *
      in exsultatióne. –
(Repetitur antiphona)

³ Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus; †
      ipse fecit nos, et ipsíus sumus, *
      pópulus eius et oves páscuæ eius. –
(Repetitur antiphona)

⁴ Introíte portas eius in confessióne, †
      átria eius in hymnis, *
      confitémini illi, benedícite nómini eius. –
(Repetitur antiphona)

⁵ Quóniam suávis est Dóminus; †
      in ætérnum misericórdia eius, *
      et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
(Repetitur antiphona)

Psalmus 66 (67)
Omnes gentes Domino confiteantur

Notum sit vobis quoniam gentibus missum est hoc salutare Dei (Act 28, 28).

² Deus misereátur nostri et benedícat nobis; *
      illúminet vultum suum super nos,
³ ut cognoscátur in terra via tua, *
      in ómnibus géntibus salutáre tuum. –

⁴ Confiteántur tibi pópuli, Deus; *
      confiteántur tibi pópuli omnes.
⁵ Læténtur et exsúltent gentes, †
      quóniam iúdicas pópulos in æquitáte *
      et gentes in terra dírigis. –

⁶ Confiteántur tibi pópuli, Deus, *
      confiteántur tibi pópuli omnes.
⁷ Terra dedit fructum suum; *
      benedícat nos Deus, Deus noster,
⁸ benedícat nos Deus, *
      et métuant eum omnes fines terræ.

    Psalmus cum sua antiphona, pro opportunitate, omitti potest quando Invitatorium Laudibus matutinis præponendum est.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia (v době postní se vynechává).
    Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

    Deinde statim dicitur hymnus congruus.
    In Officio tam dominicali quam feriali, hymnus indicatur initio uniuscuiusque temporis.
    In solemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
    In memoriis Sanctorum, hymnus, nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.

PSALMODIA

    Expleto hymno, sequitur psalmodia constans tribus psalmis vel psalmorum incisis, quæ dicuntur cum congruentibus antiphonis.
    In dominicis vero et in feriis, psalmi cum suis antiphonis sumuntur e Psalterio currente.
    Triduo paschali, diebus infra octavam Paschæ, necnon sollemnitatibus et festis, psalmi cum suis antiphonis sunt proprii.
    In memoriis Sanctorum, item e Psalterio currente sumuntur psalmi cum suis antiphonis, nisi forte adsint psalmi vel antiphonæ propriæ.

VERSUS

    Ante lectiones dicitur versus, qui orationem convertat a psalmodia ad auditionem verbi Dei. Hic versus indicatur ante priorem lectionem.

LECTIONES

    Duplex habetur lectio. Prior est lectio biblica cum suo responsorio, prouti Officium occurrens requirit, et sumitur e Proprio de Tempore, exceptis sollemnitatibus et festis, in quibus sumitur e Proprio vel e Communi.
    Altera lectio est hagiographica in celebrationibus Sanctorum, sive sint sollemnitates, sive festa, sive memoriæ. In ceteris Officiis, altera lectio est ex operibus Patrum vel Scriptorum ecclesiasticorum, et sumitur sive e libro Liturgiæ Horarum, eodem loco quo lectio biblica, sive e Lectionario ad libitum. Lectionem sequitur responsorium congruens.

HYMNUS TE DEUM

    Diebus infra octavam Paschæ, dominicis Paschæ, in sollemnitatibus et festis, post alteram lectionem et suum responsorium, dicitur sequens hymnus:

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quæsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

ORATIO CONCLUSIVA

    Post hymnum Te Deum vel, si hic non habetur, post alterum responsorium, dicitur oratio conclusiva, quæ sumitur aut e Proprio de Tempore aut e Proprio vel e Communi de Sanctis, iuxta diversitatem Officii.
    Orationi præmittitur invitatio Orémus et adicitur conclusio conveniens, id est:

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómine.
R. Deo grátias.

Modlí-li se někdo sám, může toto zvolání vynechat.

    In celebratione protracta vigiliæ dominicalis et sollemnitatum, ante hymnum Te Deum dicuntur cantica et legitur Evangelium.
    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio, atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia (v době postní se vynechává).

    Quæ omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

    Deinde statim dicitur hymnus congruus.
    In Officio tam dominicali quam feriali, hymnus indicatur initio uniuscuiusque temporis.
    In solemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
    In memoriis Sanctorum, hymnus, nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.

PSALMODIA

    Expleto hymno, sequitur psalmodia, quæ constat uno psalmo matutino, deinde cantico ex Vetere Testamento et altero psalmo laudativo, quæ dicuntur cum congruentibus antiphonis.
    In Officio dominicali et feriali, dicuntur psalmi et canticum e Psalterio currente cum suis antiphonis. Dominicæ vero temporis Quadragesimæ et Paschæ, necnon feriæ Hebdomadæ sanctæ et temporis paschalis habent antiphonas proprias.
    Diebus infra octavam Paschæ, sollemnitatibus et festis, psalmi et canticum sumuntur de dominica I Psalterii, antiphonæ vero e Proprio vel e Communi.
    In memoriis Sanctorum, psalmi, canticum et antiphonæ sunt de feria currente, nisi forte adsint psalmi vel antiphonæ propriæ.
    Absoluta psalmodia, fit lectio, sive brevis sive longior.

LECTIO BREVIS

    In Officio dominicali et feriali tempore Quadragesimæ et Paschæ, lectio brevis ponitur in Proprio de Tempore.
    In sollemnitatibus et festis, lectio brevis habetur in Proprio vel in Communi.
    In memoriis Sanctorum, lectio brevis, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.

LECTIO LONGIOR

    Ad libitum vero, et præcipue in celebratione cum populo, lectio longior eligi potest ad normam n. 46 Institutionis.
    In celebratione cum populo, pro opportunitate, addi potest brevis homilia ad prædictam lectionem illustrandam.

RESPONSIO AD VERBUM DEI

    Post lectionem vel homiliam, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari potest.
    Præterea præbetur cantus responsorialis seu responsorium breve, quod eodem loco invenitur quo lectio brevis.
    Alii tamen cantus eiusdem indolis possunt in eius locum suffici, dummodo sint a Conferentia Episcoporum ad hoc approbati.

BENEDICTUS

    Deinde dicitur cum antiphona conveniente sequens canticum evangelicum.
    Antiphona ad Benedictus sumitur e Proprio. In celebratione autem Sanctorum, si non adest propria, sumitur e Communi; in memoriis vero, etiam ad libitum, de feria currente.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sæculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

    Hic versus Glória Patri dicitur in fine omnium canticorum, nisi aliter notetur. Et repetitur de more antiphona.

PRECES AD DIEM OPUSQUE DOMINO CONSECRANDUM

    Absoluto cantico, fiunt preces.
    In Officio dominicali et feriali, preces inveniuntur in Proprio de Tempore.
    Triduo paschali, diebus infra octavam Paschæ, necnon in sollemnitatibus et festis, preces habentur in Proprio vel in Communi.
    In memoriis Sanctorum, preces sumuntur, ad libitum, aut e Communi aut e feria, nisi propriæ adsint.
    Post prædictas preces Oratio dominica ab omnibus dicitur, præmissa pro opportunitate brevi monitione:

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

ORATIO

    Post Pater noster dicitur immediate, et sine Orémus oratio conclusiva, quæ invenitur in Proprio et clauditur modo supra descripto.
Si oratio dirigitur ad Patrem:
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Si dirigitur ad Patrem, sed in fine ipsius fit mentio Filii:
Qui vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Si dirigitur ad Filium:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
    Et respondetur:
Amen.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia (v době postní se vynechává).

    Deinde dicitur hymnus congruus, ut indicatur initio uniuscuiusque temporis.
    Nihil fit in his Horis de memoriis Sanctorum.

HYMNUS

    Deinde dicitur hymnus congruus, ut indicatur initio uniuscuiusque temporis.

Ad tertiam

Nunc, Sancte, nobis, Spíritus
unum Patri cum Fílio,
dignáre promptus íngeri
nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
confessiónem pérsonent,
flamméscat igne cáritas,
accéndat ardor próximos.

Per te sciámus da Patrem
noscámus atque Fílium,
te utriúsque Spíritum
credámus omni témpore. Amen.

Rector potens, verax Deus,
qui témperas rerum vices,
splendóre mane ínstruis
et ígnibus merídiem,

Exstíngue flammas lítium,
aufer calórem nóxium,
confer salútem córporum
verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

Ad nonam

Rerum, Deus, tenax vigor,
immótus in te pérmanens,
lucis diúrnæ témpora
succéssibus detérminans,

Largíre clarum véspere,
quo vita numquam décidat,
sed prǽmium mortis sacræ
perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

    Post hymnum fit psalmodia cum congruis antiphonis.
    Duplex psalmodia proponitur in Psalterio: altera currens, altera complementaris.
    Psalmodia currens constat e tribus psalmis vel psalmorum incisis e cursu Psalterii.
    Psalmodia complementaris constat e psalmis invariabilibus, selectis ex iis, qui graduales nuncupantur. Qui unam tantum Horam dicit, psalmodiam currentem sumit, etiam in festis.
    Qui plures Horas dicit, in una Hora sumit psalmodiam currentem, in ceteris complementarem.
    In sollemnitatibus dicuntur psalmi e psalmodia complementari in tribus Horis. Si tamen die dominica occurrant, sumuntur psalmi de dominica hebdomadæ I.
    Extra sollemnitates, antiphonæ sumuntur de tempore occurrente.

LECTIO BREVIS

    Post psalmodiam fit lectio brevis.
    In Officio dominicali et feriali tempore Quadragesimæ et Paschæ, lectio brevis notatur in Proprio de Tempore.
    In sollemnitatibus vero et festis, lectio brevis invenitur in Proprio vel in Communi.
    Post lectionem brevem, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari potest. Præterea præbetur brevissimum responsorium seu versus, qui eodem loco indicatur quo lectio brevis.

ORATIO

    Postea dicitur oratio propria diei, cui præmittitur invitatio Orémus. et additur conclusio conveniens, id est:
Si oratio dirigitur ad Patrem:
Per Christum Dóminum nostrum.
Si dirigitur ad Patrem, sed in fine ipsius fit mentio Filii:
Qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
Si dirigitur ad Filium:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
    Et respondetur:
Amen. <

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómine.
R. Deo grátias.

AD VESPERAS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia (v době postní se vynechává).

HYMNUS

    Deinde dicitur hymnus congruus.
    In Officio tam dominicali quam feriali, necnon diebus infra octavam Paschæ, hymnus indicatur initio uniuscuiusque temporis.
    Triduo paschali, sollemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
    In memoriis Sanctorum, hymnus, nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut de Communi aut de feria.

PSALMODIA

    Expleto hymno, sequitur psalmodia, quæ constat uno psalmo matutino, deinde cantico ex Vetere Testamento et altero psalmo laudativo, quæ dicuntur cum congruentibus antiphonis.
    In Officio dominicali et feriali, dicuntur psalmi et canticum e Psalterio currente cum suis antiphonis. Dominicæ vero temporis Quadragesimæ et Paschæ, necnon feriæ Hebdomadæ sanctæ et temporis paschalis habent antiphonas proprias.
    Diebus infra octavam Paschæ, sollemnitatibus et festis, psalmi et canticum sumuntur de dominica I Psalterii, antiphonæ vero e Proprio vel e Communi.
    In memoriis Sanctorum, psalmi, canticum et antiphonæ sunt de feria currente, nisi forte adsint psalmi vel antiphonæ propriæ.
    Absoluta psalmodia, fit lectio, sive brevis sive longior.

LECTIO BREVIS

    In Officio dominicali et feriali tempore Quadragesimæ et Paschæ, lectio brevis ponitur in Proprio de Tempore.
    In sollemnitatibus et festis, lectio brevis habetur in Proprio vel in Communi.
    In memoriis Sanctorum, lectio brevis, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.

LECTIO LONGIOR

    Ad libitum vero, et præcipue in celebratione cum populo, lectio longior eligi potest ad normam n. 46 Institutionis.
    In celebratione cum populo, pro opportunitate, addi potest brevis homilia ad prædictam lectionem illustrandam.

RESPONSIO AD VERBUM DEI

    Post lectionem vel homiliam, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari potest.
    Præterea præbetur cantus responsorialis seu responsorium breve, quod eodem loco invenitur quo lectio brevis.
    Alii tamen cantus eiusdem indolis possunt in eius locum suffici, dummodo sint a Conferentia Episcoporum ad hoc approbati.

MAGNIFICAT