BREVIARIUM ROMANUM

23 ianuarius 2011
III DOMINICA PER ANNUM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Noctu vel summo mane:

Primo diérum ómnium,
quo mundus exstat cónditus
et quo resúrgens cónditor
nos, morte victa, líberat.

Pulsis procul torpóribus,
surgámus omnes ócius,
et nocte quærámus pium,
sicut Prophétam nóvimus.

Nostras preces ut áudiat
suámque dextram pórrigat,
et hic piátos sórdibus
reddat polórum sédibus.

Ut, quique sacratíssimo
huius diéi témpore
horis quiétis psállimus,
donis beátis múneret.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

Diurno tempore:

Dies ætásque céteris
octáva splendet sánctior
in te quam, Iesu, cónsecras,
primítiæ surgéntium.

Tu tibi nostras ánimas
nunc primo conresúscita;
tibi consúrgant córpora
secúnda morte líbera.

Tibíque mox in núbibus,
Christe, ferámur óbviam
tecum victúri pérpetim:
tu vita, resurréctio.

Cuius vidéntes fáciem,
configurémur glóriæ;
te cognoscámus sicut es,
lux vera et suávitas.

Regnum, cum Patri tráditos,
plenos septéno chrísmate,
in temet nos lætíficas,
consúmmet sancta Trínitas. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Per síngulos dies benedícam te, Dómine.

Iustus es, qui es et qui eras, Sanctus. (Ap 16, 5)

³ Magnus Dóminus et laudábilis nimis, *
      et magnitúdinis eius non est investigátio.
⁴ Generátio generatióni laudábit ópera tua, *
      et poténtiam tuam pronuntiábunt.
⁵ Magnificéntiam glóriæ maiestátis tuæ loquéntur *
      et mirabília tua enarrábunt.
⁶ Et virtútem terribílium tuórum dicent *
      et magnitúdinem tuam narrábunt.
⁷ Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt *
      et iustítia tua exsultábunt.
⁸ Miserátor et miséricors Dóminus, *
      longánimis et multæ misericórdiæ.
⁹ Suávis Dóminus univérsis, *
      et miseratiónes eius super ómnia ópera eius. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Per síngulos dies benedícam te, Dómine.

Ant. 2 Regnum tuum, Dómine, regnum ómnium sæculórum.

¹⁰ Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua; *
      et sancti tui benedícant tibi.
¹¹ Glóriam regni tui dicant *
      et poténtiam tuam loquántur,
¹² ut notas fáciant fíliis hóminum poténtias tuas *
      et glóriam magnificéntiæ regni tui.
^13a Regnum tuum regnum ómnium sæculórum, *
      et dominátio tua in omnem generatiónem et generatiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Regnum tuum, Dómine, regnum ómnium sæculórum.

Ant. 3 Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis, et sanctus in ómnibus opéribus suis.

^13b Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis *
      et sanctus in ómnibus opéribus suis.
¹⁴ Allevat Dóminus omnes qui córruunt *
      et érigit omnes depréssos.
¹⁵ Oculi ómnium in te sperant, *
      et tu das illis escam in témpore opportúno.
¹⁶ Aperis tu manum tuam *
      et imples omne ánimal in beneplácito. –

¹⁷ Iustus Dóminus in ómnibus viis suis *
      et sanctus in ómnibus opéribus suis.
¹⁸ Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum, *
      ómnibus invocántibus eum in veritáte.
¹⁹ Voluntátem timéntium se fáciet †
      et deprecatiónem eórum exáudiet *
      et salvos fáciet eos.
²⁰ Custódit Dóminus omnes diligéntes se *
      et omnes peccatóres dispérdet. –

²¹ Laudatiónem Dómini loquétur os meum, †
      et benedícat omnis caro nómini sancto eius *
      in sǽculum et in sǽculum sǽculi.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis, et sanctus in ómnibus opéribus suis.

V. Auscúlta, fili mi, sermónes meos.
R. Et ad elóquia mea inclína aurem tuam.

LECTIO PRIOR

De libro Deuteronómii

     In diébus illis: Locútus est Móyses pópulo dicens:
     «Non habébunt sacerdótes levítæ, omnis tribus Levi, partem et hereditátem cum réliquo Israel; de sacrifíciis Dómini et hereditáte eius cómedent et nihil accípient de possessióne fratrum suórum: Dóminus enim ipse est heréditas eórum, sicut locútus est illis.
     Hoc erit ius sacerdótum a pópulo, ab his qui ófferunt víctimas: sive bovem sive ovem immoláverint, dabunt sacerdóti armum et duas maxíllas ac ventrículum, primítias fruménti tui, vini et ólei et lanárum ex óvium tonsióne. Ipsum enim elégit Dóminus Deus tuus de cunctis tríbubus tuis, ut stet et minístret in nómine Dómini ipse et fílii eius in sempitérnum.
     Si exíerit Levítes de una úrbium tuárum ex omni Israel, in qua ut ádvena hábitat, et volúerit veníre desíderans locum, quem elégerit Dóminus, ministrábit in nómine Dómini Dei sui, sicut omnes fratres eius Levítæ, qui stabunt ibi coram Dómino. Partem cibórum eándem accípiet quam et céteri, excépto eo, quod ex patérna ei successióne debétur.
     Quando ingréssus fúeris terram, quam Dóminus Deus tuus dabit tibi, cave, ne imitári velis abominatiónes illárum géntium. Nec inveniátur in te, qui fílium suum aut fíliam tradúcat per ignem, aut qui sortes sciscitétur et obsérvet nubes atque augúria, nec sit maléficus, nec incantátor, nec qui pythónes cónsulat, nec divínos, aut quærat a mórtuis veritátem; ómnia enim hæc abominátur Dóminus et propter istiúsmodi scélera expéllet eos in intróitu tuo. Perféctus eris et absque mácula cum Dómino Deo tuo. Gentes istæ, quarum possidébis terram, áugures et divínos áudiunt; tu autem a Dómino Deo tuo áliter institútus es.
     Prophétam de gente tua et de frátribus tuis sicut me suscitábit tibi Dóminus Deus tuus; ipsum audiétis, ut petiísti a Dómino Deo tuo in Horeb, quando cóntio congregáta est, atque dixísti: “Ultra non áudiam vocem Dómini Dei mei et ignem hunc máximum ámplius non vidébo, ne móriar”. Et ait Dóminus mihi: “Bene ómnia sunt locúti; prophétam suscitábo eis de médio fratrum suórum símilem tui et ponam verba mea in ore eius, loquetúrque ad eos ómnia, quæ præcépero illi. Qui autem verba mea, quæ loquétur in nómine meo, audíre nolúerit, ego ultor exsístam. Prophéta autem qui, arrogántia depravátus, volúerit loqui in nómine meo, quæ ego non præcépi illi ut díceret, aut ex nómine alienórum deórum, interficiétur”. Quod si tácita cogitatióne respónderis: “Quómodo possum intellégere verbum, quod Dóminus non est locútus?”; hoc habébis signum: quod in nómine Dómini prophéta ille prædíxerit, et non evénerit, hoc Dóminus non est locútus, sed per tumórem ánimi sui prophéta confínxit; et idcírco non timébis eum».

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Constitutióne Sacrosánctum Concílium Concílii Vaticáni secúndi de sacra Liturgía

     Christus Ecclésiæ suæ semper adest, præsértim in actiónibus litúrgicis. Præsens adest in missæ sacrifício, cum in minístri persóna idem nunc ófferens sacerdótum ministério, qui seípsum tunc in cruce óbtulit, tum máxime sub speciébus eucharísticis. Præsens adest virtúte sua in sacraméntis, ita ut cum áliquis baptízat, Christus ipse baptízet. Præsens adest in verbo suo, síquidem ipse lóquitur dum sacræ Scriptúræ in Ecclésia legúntur. Præsens adest dénique dum súpplicat et psallit Ecclésia, ipse qui promísit: Ubi sunt duo vel tres congregáti in nómine meo, ibi sum in médio eórum.
     Reápse tanto in ópere, quo Deus perfécte glorificátur et hómines sanctificántur, Christus Ecclésiam, sponsam suam dilectíssimam, sibi semper consóciat, quæ Dóminum suum ínvocat et per ipsum ætérno Patri cultum tríbuit.
     Mérito ígitur liturgía habétur véluti Iesu Christi sacerdotális múneris exercitátio, in qua per signa sensibília significátur et modo síngulis próprio effícitur sanctificátio hóminis, et a mýstico Iesu Christi córpore, cápite nempe eiúsque membris, ínteger cultus públicus exercétur.
     Proínde omnis litúrgica celebrátio, útpote opus Christi sacerdótis eiúsque córporis, quod est Ecclésia, est áctio sacra præcellénter, cuius efficacitátem eódem título eodémque gradu nulla ália áctio Ecclésiæ adǽquat.
     In terréna liturgía cæléstem illam prægustándo participámus, quæ in sancta civitáte Ierúsalem, ad quam peregríni téndimus, celebrátur, ubi Christus est in déxtera Dei sedens, sanctórum miníster et tabernáculi veri; cum omni milítia cæléstis exércitus hymnum glóriæ Dómino cánimus; memóriam sanctórum venerántes partem áliquam et societátem cum iis sperámus; salvatórem exspectámus Dóminum nostrum Iesum Christum, donec ipse apparébit vita nostra, et nos apparébimus cum ipso in glória.
     Mystérium paschále Ecclésia, ex traditióne apostólica, quæ oríginem ducit ab ipsa die resurrectiónis Christi, octáva quaque die célebrat, quæ dies Dómini seu dies domínica mérito nuncupátur. Hac enim die christifidéles in unum conveníre debent ut, verbum Dei audiéntes et eucharístiam participántes, mémores sint passiónis, resurrectiónis et glóriæ Dómini Iesu, et grátias agant Deo qui eos regenerávit in spem vivam per resurrectiónem Iesu Christi ex mórtuis. Itaque dies domínica est primordiális dies festus, qui pietáti fidélium proponátur et inculcétur, ita ut étiam fiat dies lætítiæ et vacatiónis ab ópere. Aliæ celebratiónes, nisi revéra sint máximi moménti, ipsi ne præponántur, quippe quæ sit fundaméntum et núcleus totíus anni litúrgici.

RESPONSORIUM

HYMNUS

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

ORATIO

Orémus:
Omnípotens sempitérne Deus, dírige actus nostros in beneplácito tuo, ut in nómine dilécti Fílii tui mereámur bonis opéribus abundáre. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)