BREVIARIUM ROMANUM

28 maius 2010
PER ANNUM, hebd. VIII
Hebdomada IV

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Noctu vel summo mane:

Galli cantu mediánte
noctis iam calíginem
et profúndæ noctis atram
levánte formídinem,
Deus alme, te rogámus
supplicésque póscimus.

Vigil, potens, lux venísti
atque custos hóminum,
dum tenérent simul cuncta
médium siléntium,
rédderent necnon mortálem
mórtui effígiem,

Excitáres quo nos, Christe,
de somno malítiæ,
atque gratis liberáres
noctúrno de cárcere,
redderésque nobis lucem
vitæ semper cómitem.

Honor Patri sit ac tibi,
Sancto sit Spirítui,
Deo trino sed et uni,
paci, vitæ, lúmini,
nómini præ cunctis dulci
divinóque númini. Amen.

Diurno tempore:

Adésto, rerum cónditor,
patérnæ lucis glória,
cuius amóta grátia
nostra pavéscunt péctora,

Tuóque plena Spíritu,
secum Deum gestántia,
nil rapiéntis pérfidi
diris patéscant fráudibus,

Ut inter actus sǽculi,
vitæ quos usus éxigit,
omni caréntes crímine
tuis vivámus légibus.

Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Deus meus, ne despéxeris deprecatiónem meam, a tribulatióne peccatóris.

Cœpit Iesus pavere et tædere. (Mc 14, 33)

² Auribus pércipe, Deus, oratiónem meam †
      et ne abscondáris a deprecatióne mea; *
³     inténde mihi et exáudi me.
  Excússus sum in meditatióne mea et conturbátus sum *
⁴     a voce inimíci et a tribulatióne peccatóris. –

  Quóniam devolvérunt in me iniquitátem *
      et in ira molésti erant mihi.
⁵ Cor meum torquétur intra me, *
      et formído mortis cécidit super me.
⁶ Timor et tremor venérunt super me, *
      et contéxit me pavor. –

⁷ Et dixi: "Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, *
      et volábo et requiéscam?
⁸ Ecce elongábo fúgiens *
      et manébo in solitúdine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Deus meus, ne despéxeris deprecatiónem meam, a tribulatióne peccatóris.

Ant. 2 Liberábit nos Dóminus de manu inimíci et insidiatóris.

¹³ Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, *
       sustinuíssem útique;
    et si is, qui óderat me, super me magnificátus fuísset, *
       abscondíssem me fórsitan ab eo.
¹⁴ Tu vero, homo coæquális meus, *
       familiáris meus et notus meus,
¹⁵ qui simul habúimus dulce consórtium: *
       in domo Dei ambulávimus in concúrsu. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Liberábit nos Dóminus de manu inimíci et insidiatóris.

Ant. 3 Iacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet.

    Non enim est illis commutátio, *
       et non timuérunt Deum.
²¹ Exténdit manum suam in sócios; *
       contaminávit fœdus suum.
²² Lene super butýrum est os eius, *
       pugna autem cor illíus:
    mollíti sunt sermónes eius super óleum, *
       et ipsi sunt gládii destrícti. –

²³ Iacta super Dóminum curam tuam, †
       et ipse te enútriet; *
       non dabit in ætérnum fluctuatiónem iusto. –

²⁴ Tu vero, Deus, dedúces eos *
       in púteum intéritus.
    Viri sánguinum et dolósi non dimidiábunt dies suos; *
       ego autem sperábo in te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Iacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet.

V. Fili mi, atténde ad sapiéntiam meam.
R. Et prudéntiæ meæ inclína aurem tuam.

LECTIO PRIOR

De libro Iob

     Respóndens Iob dixit: «Ergo vos estis soli hómines, et vobíscum moriétur sapiéntia. Et mihi est cor sicut et vobis, nec inférior vestri sum; quis enim hæc, quæ nostis, ignórat? Qui deridétur ab amíco suo sicut ego, invocábit Deum, et exáudiet eum; deridétur enim iusti intégritas. Lampas contémpta apud cogitatiónes eórum qui secúri sunt, paráta iis, qui vacíllant pede. Tranquílla sunt tabernácula prædónum, et secúra iis, qui próvocant Deum, iis, qui Deum tenent manu sua. Nimírum intérroga iuménta, et docébunt te, et volatília cæli, et indicábunt tibi. Lóquere terræ, et docébit te; et narrábunt pisces maris. Quis ignórat in ómnibus his quod manus Dómini hoc fécerit? In cuius manu ánima omnis vivéntis et spíritus univérsæ carnis hóminis. Nonne auris verba diiúdicat, et palátum cibum sibi gustat? In sénibus est sapiéntia et in longævis prudéntia. Apud ipsum est sapiéntia et fortitúdo; ipse habet consílium et intellegéntiam. Si destrúxerit, nemo est, qui ædíficet; si inclúserit hóminem, nullus est, qui apériat. Si continúerit aquas, aréscent; et, si emíserit eas, subvértent terram. Apud ipsum est fortitúdo et sapiéntia; ipse novit et decipiéntem et eum, qui decípitur. Indúcit consiliários spoliátos et iúdices in stupórem. Bálteum regum dissólvit et præcíngit fune renes eórum. Indúcit sacerdótes spoliátos et optimátes supplántat; commútans lábium verácium et doctrínam senum áuferens. Effúndit despectiónem super príncipes et cíngulum fórtium reláxat. Qui revélat profúnda de ténebris et prodúcit in lucem umbram mortis. Qui multíplicat gentes et perdit eas et subvérsas in íntegrum restítuit. Qui immútat cor príncipum pópuli terræ et décipit eos et erráre eos fáciet per ínvium desértum. Palpábunt quasi in ténebris et non in luce, et erráre eos fáciet quasi ébrios».

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

E Morálium libris sancti Gregórii Magni papæ in Iob

     Qui deridétur ab amíco suo sicut ego, invocábit Deum, et exáudiet eum. Sæpe infírma mens, cum de bonis áctibus aura humáni favóris excípitur, ad gáudia exterióra derivátur, ut postpónat quod intus áppetit, et in hoc libénter resolúta iáceat, quod foris audit; ita ut beátam non tam fíeri quam dici se gáudeat. Cumque laudis suæ vócibus ínhiat, quod esse cœperat, relínquit. Inde ergo a Deo disiúngitur, unde in Deo laudánda videbátur.
     Nonnúmquam vero recto óperi ánimus constánter innítitur, et tamen humánis irrisiónibus urgétur; miránda agit et oppróbria récipit; et qui exíre foras per laudes pótuit, repúlsus contuméliis, ad semetípsum redit; et eo se intus robústius in Deo sólidat, quo foris non ínvenit quo requiéscat. Tota étenim spes in auctóre fígitur, et inter irrisiónum convícia solus intérior testis implorátur; atque afflícti ánimus fit Deo tanto próximus quanto et a grátia humáni favóris aliénus; in precem prótinus fúnditur et, pressus extérius, ad penetránda quæ intus sunt múndius liquátur.
     Bene ítaque nunc dícitur: Qui deridétur ab amíco suo sicut ego, invocábit Deum, et exáudiet eum, quia bonórum menti dum pravi éxprobrant, osténdunt quem suórum áctuum testem quǽrant. Quæ dum compúncta sese in précibus accíngit, inde intra se supérnæ exauditióni iúngitur, unde extra se ab humána laude separátur.
     Notándum vero quam próvide interpónitur: sicut ego, quia sunt nonnúlli quos et humánæ irrisiónes déprimunt, et tamen divínis áuribus exaudíbiles non sunt. Nam cum derísio contra culpam náscitur, profécto nullum virtútis méritum in derisióne generátur.
     Deridétur enim iusti simplícitas. Huius mundi sapiéntia est, cor machinatiónibus tégere, sensum verbis veláre, quæ falsa sunt vera osténdere, quæ vera sunt fallácia demonstráre.
     At contra sapiéntia iustórum est nil per ostensiónem fíngere, sensum verbis aperíre, vera ut sunt dilígere, falsa devitáre, bona gratis exhibére, mala libéntius toleráre quam fácere; nullam iniúriæ ultiónem quǽrere, pro veritáte contuméliam lucrum putáre. Sed hæc iustórum simplícitas deridétur, quia ab huius mundi sapiéntibus puritátis virtus fatúitas créditur. Omne enim quod innocénter ágitur, ab eis procul dúbio stultum putátur; et quidquid in ópere véritas ápprobat, carnáli sapiéntiæ fátuum sonat.

RESPONSORIUM

ORATIO

Orémus:
Da nobis, quǽsumus, Dómine, ut et mundi cursus pacífico nobis tuo órdine dirigátur, et Ecclésia tua tranquílla devotióne lætétur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)