BREVIARIUM ROMANUM

23 september 2013
S. Pii de Pietrelcina, presbyteri, memoria

In vico Pietrelcina apud Beneventum in Italia ortus est anno 1887 et, Ordinem Fratrum Minorum Capuccinorum ingressus ac sacerdotio auctus, præsertim in conventu oppiduli Sancti Ioannis Rotundi in Apulia summa cum pastorali deditione ministerium prǽbuit, fidelium spirituali moderatione pænitentium reconciliatione et providenti erga infirmos pauperesque cura, populo Dei inserviens in oratione et humilitate. Christo crucifixo plene configuratus, die 23 septembris 1968 peregrinationem terrenam complevit.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Christe, pastórum caput atque princeps,
géstiens huius celebráre festum,
débitas sacro pia turba psallit
  cármine laudes,

Æqua laus summum célebret Paréntem
teque, Salvátor, pie rex, per ævum;
Spíritus Sancti résonet per omnem
  glória mundum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.

Nunc ánima mea turbata est ... Pater, salvifica me ex hora hac? (Io 12, 27)

² Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
      neque in ira tua corrípias me. –

³ Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum; *
      sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
⁴ Et ánima mea turbáta est valde, *
      sed tu, Dómine, úsquequo? –

⁵ Convértere, Dómine, éripe ánimam meam; *
      salvum me fac propter misericórdiam tuam.
⁶ Quóniam non est in morte, qui memor sit tui, *
      in inférno autem quis confitébitur tibi? –

⁷ Laborávi in gémitu meo, †
      lavábam per síngulas noctes lectum meum; *
      lácrimis meis stratum meum rigábam.
⁸ Turbátus est a mæróre óculus meus, *
      inveterávi inter omnes inimícos meos. –

⁹ Discédite a me omnes, qui operámini iniquitátem, *
       quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
¹⁰ Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, *
       Dóminus oratiónem meam suscépit. –

¹¹ Erubéscant et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei; *
       convertántur et erubéscant valde velóciter.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.

Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.

Iterum venturus est iudicare vivos et mortuos.

²  Confitébor tibi, Dómine in toto corde meo, *
      narrábo ómnia mirabília tua.
³ Lætábor et exsultábo in te *
      psallam nómini tuo, Altíssime. –

⁴ Cum convertúntur inimíci mei retrórsum, *
      infirmántur et péreunt a fácie tua.
⁵ Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam, *
      sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.

⁶ Increpásti gentes, perdidísti ímpium; *
      nomen eórum delésti in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
⁷ Inimíci solitúdines sempitérnæ factæ sunt, *
      et civitátes destruxísti: périit memória eórum cum ipsis. –

⁸ Dóminus autem in ætérnum sedébit, *
      parávit in iudícium thronum suum.
⁹ et ipse iudicábit orbem terræ in iustítia, *
       iudicábit pópulos in æquitáte. –

¹⁰ Et erit Dóminus refúgium opprésso, *
       refúgium in opportunitátibus, in tribulatióne.
¹¹ Et sperent in te, qui novérunt nomen tuum, *
       quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.

Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.

¹²  Psállite Dómino, qui hábitat in Sion; *
       annuntiáte inter gentes stúdia eius.
¹³  Quóniam requírens sánguinem, recordátus est eórum, *
      non est oblítus clamórem páuperum. –

¹⁴ Miserére mei, Dómine; †
      vide afflictiónem meam de inimícis meis, *
      qui exáltas me de portis mortis,
¹⁵ ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion, *
       exsúltem in salutári tuo. –

¹⁶ Infíxae sunt gentes in fóvea, quam fecérunt, †
       in láqueo isto, quem abscondérunt, *
       comprehénsus est pes eórum.
¹⁷ Manifestávit se Dóminus iudícium fáciens; *
       in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor. –

¹⁸ Converténtur peccatóres in inférnum, *
       omnes gentes, quæ obliviscúntur Deum.

¹⁹ Quóniam non in finem oblívio erit páuperis; *
       exspectátio páuperum non períbit in ætérnum. –

²⁰ Exsúrge, Dómine, non confortétur homo; *
       iudicéntur gentes in conspéctu tuo. –
²¹ Constítue, Dómine, terrórem super eos, *
       sciant gentes quóniam hómines sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.

V. Da mihi intelléctum, et servábo legem tuam.
R. Et custódiam illam in toto corde meo.

LECTIO PRIOR

De libro Ezechiélis prophétæ

     Factum est verbum Dómini ad me dicens: «Fili hóminis, prophéta de pastóribus Israel, prophéta et dices pastóribus: Hæc dicit Dóminus Deus: Væ pastóribus Israel, qui pascébant semetípsos! Nonne greges pascúntur a pastóribus? Lac comedebátis et lana operiebámini et, quod crassum erat, occidebátis, gregem autem non pascebátis; quod infírmum fuit, non consolidástis et, quod ægrótum, non sanástis; quod fractum est, non alligástis et, quod eiéctum est, non reduxístis et, quod períerat, non quæsístis et super forte imperabátis cum violéntia. Et dispérsæ sunt oves meæ, eo quod non esset pastor; et factæ sunt in devoratiónem ómnium bestiárum agri et dispérsæ sunt. Erravérunt greges mei in cunctis móntibus et in univérso colle excélso, et super omnem fáciem terræ dispérsi sunt greges mei; et non erat qui requíreret, non erat qui requíreret.
     Quia hæc dicit Dóminus Deus: Ecce ego ipse requíram oves meas et visitábo eas. Sicut vísitat pastor gregem suum in die, quando fúerit in médio óvium suárum dissipatárum, sic visitábo oves meas et liberábo eas de ómnibus locis, in quibus dispérsæ fúerant in die nubis et calíginis. Et edúcam eas de pópulis et congregábo eas de terris et indúcam eas in terram suam et pascam eas in móntibus Israel, in rivis et in cunctis sédibus terræ. In páscuis ubérrimis pascam eas, et in móntibus excélsis Israel erunt páscua eárum; ibi requiéscent in herbis viréntibus et in páscuis pínguibus pascéntur super montes Israel. Ego pascam oves meas et ego eas accubáre fáciam, dicit Dóminus Deus. Quod períerat, requíram et, quod eiéctum erat, redúcam et, quod confráctum fúerat, alligábo et, quod infírmum erat, consolidábo et, quod pingue et forte, custódiam et pascam illas in iudício.
     Et suscitábo super eas pastórem unum, qui pascat eas, servum meum David; ipse pascet eas et ipse erit eis in pastórem. Ego autem Dóminus ero eis in Deum, et servus meus David princeps in médio eórum. Ego Dóminus locútus sum. Et fáciam cum eis pactum pacis et cessáre fáciam béstias péssimas de terra, et habitábunt in desérto secúri et dórmient in sáltibus; et ponam eos et, quæ sunt in circúitu collis mei, benedictiónem et dedúcam imbrem in témpore suo: plúviæ benedictiónis erunt. Et dabit lignum agri fructum suum, et terra dabit germen suum, et erunt in terra sua absque timóre et scient quia ego Dóminus, cum contrívero vectes iugi eórum et erúero eos de manu imperántium sibi. Et non erunt ultra in rapínam géntibus, neque béstiæ terræ devorábunt eos, sed habitábunt confidénter absque ullo terróre. Et suscitábo eis germen nominátum, et non erunt ultra imminúti fame in terra, neque portábunt ultra oppróbrium géntium; et scient quia ego Dóminus Deus eórum cum eis, et ipsi pópulus meus domus Israel, ait Dóminus Deus. Vos autem grex meus, grex páscuæ meæ vos, et ego Dóminus Deus vester», dicit Dóminus Deus.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Lítteris sancti Pii de Pietrelcína, presbýteri

     Paráre divínus Artifex lápides, quibus ædifícium ætérnum éxstruat, quærit assíduis tunsiónibus scalpri salutíferi et diligénti expoliatióne, uti mitíssima mater nostra, sancta Ecclésia Cathólica, canit in hymno offícii dedicatiónis ecclésiæ. Et sic vere est.
     ánima quæque ad ætérnam destináta glóriam se óptime lapis ad ædifícium ætérnum erigéndum constitúta definíre potest. Structóri ædem erigéndam quærénti óptime primum lápides ipsam exstructúras expolíre opórtet. Quod ille mállei scalpríque tunsiónibus conséquitur. Páriter vero Pater cæléstis in ánimas eléctas se gerit, quæ, inde ab ætérno, summa sapiéntia ac providéntia Eius ad ædifícium ætérnum erigéndum destinátæ sunt.
     ánima autem ad regnándum cum Christo in glória ætérna constitúta mállei scalpríque tunsiónibus expoliénda est, quibus útitur divínus Artifex, ut lápides, seu scílicet ánimas eléctas, paret. At quæ mállei hæ scalpríque tunsiónes? Umbræ, soror mea, timóres, temptatiónes, spíritus mæróres ac spirituáles timóres áliquam ægritúdinem oléntes, et moléstiæ córporis.
     Grátias, ergo, ágite infinítæ pietáti ætérni Patris, qui sic ánimam vestram ad salútem deputátam gerit. Cur non gloriári benévolis his óptimi ex ómnibus pátribus adiúnctis? Aperíte cor huic cælésti animárum médico et trádite vos omni fidúcia pleni sanctíssimis eius bráchiis: qui vos tamquam eléctos gerit, ut cómminus Iesum super clivum Calvárii sequámini. Lætítia ego et sollertíssimo ánimi motu quómodo in vobis grátia se gésserit consídero.
     Haud dubitétis quin ómnia, quæ ánimæ vestræ occurrérunt, Dóminus ordináverit. Ne timeátis ídeo in malum seu iniúriam Dei incúrrere! Suffíciat vobis scire in tota vestræ vitæ ratióne numquam offendísse Dóminum, qui immo magis magísque celebrátus est.
     Si hic benevolentíssimus Sponsus ánimæ vestræ latet, id facit non quia, uti existimátis, de perfídia vestra vindicáre velit, sed quia ámplius periclitátur ille fidelitátem ac constántiam vestram et eméndat vos prætérea a morbis quibúsdam, qui tales óculis carnálibus non vidéntur, morbi scílicet culpǽque illæ, quarum ne iustus quidem immúnis est. Dícitur enim in sacris páginis: «Sépties enim cadet iustus» (Prov 24, 16).
     Et crédite mihi, quia, si tam afflíctos vos nescírem, minus lætárer, cum Dóminum intellígerem minus vobis donáre gemmas ... Eícite, sicut temptatiónes, dúbia advérsa ... Eícite et dúbia, quæ ad vestræ pértinent vitæ ratiónem, scílicet quod divínas vocatiónes non audítis et dúlcia obsístitis invitaménta Sponsi. Quæ ómnia non ex bono spírito, sed a malo procédunt. De diabólicis ágitur ártibus, quæ, ut a perfectióne abeátis vel saltem iter ad eam retardétis, atténdunt. Ne demittátis ánimum!
     Quandóque pandat se Iesus, grátias ipsi ágite; si se abscóndit, áttamen grátias ágite: ómnia delíciæ sunt amóris. Cúpio vos cum Iesu super crucem spíritum trádere et cum Iesu exclamáre: «Consummátum est!» (Io 19, 30).

RESPONSORIUM

ORATIO

Orémus:
Omnípotens sempitérne Deus, qui sanctum Pium, presbýterum, crucis Fílii tui singulári grátia partícipem esse donásti, et per eius ministérium misericórdiæ tuæ mirabília renovásti, concéde nobis, ut, eius intercessióne, passiónibus Christi iúgiter sociáti ad resurrectiónis glóriam felíciter perducámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)