lat

BREVIARIUM ROMANUM

6 februarius 2017
SS. Pauli Miki et sociorum, martyrum, memoria


Paulus in Iaponia natus est annis 1564/1566. Societatem Iesu ingressus, apud cives magno cum fructu Evangelium prædicavit. Ingravescente persecutione contra catholicos, una cum viginti quinque aliis comprehensus est. Aspera ludibria perpessi, tandem in urbem Nagasaki deducti, cruci affixi sunt anno 1597, pridie huius diei.

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Rex glorióse mártyrum,
coróna confiténtium,
qui respuéntes térrea
perdúcis ad cæléstia,

Aurem benígnam prótinus
appóne nostris vócibus;
tropǽa sacra pángimus,
ignósce quod delíquimus.

Tu vincis in martýribus
parcéndo confessóribus;
tu vince nostra crímina
donándo indulgéntiam.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.

Psalmus 6
Homo afflictus Domini clementiam implorat

Nunc ánima mea turbata est ... Pater, salvifica me ex hora hac? (Io 12, 27)

2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
      neque in ira tua corrípias me. –

3 Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum; *
      sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.

4 Et ánima mea turbáta est valde, *
      sed tu, Dómine, úsquequo? –

5 Convértere, Dómine, éripe ánimam meam; *
      salvum me fac propter misericórdiam tuam.

6 Quóniam non est in morte, qui memor sit tui, *
      in inférno autem quis confitébitur tibi? –

7 Laborávi in gémitu meo, †
      lavábam per síngulas noctes lectum meum; *
      lácrimis meis stratum meum rigábam.

8 Turbátus est a mæróre óculus meus, *
      inveterávi inter omnes inimícos meos. –

9 Discédite a me omnes, qui operámini iniquitátem, *
       quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.

10 Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, *
       Dóminus oratiónem meam suscépit. –

11 Erubéscant et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei; *
       convertántur et erubéscant valde velóciter.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.

Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.

Psalmus 9A (9)
Gratiarum actio pro victoriaí

Iterum venturus est iudicare vivos et mortuos.

I

2  Confitébor tibi, Dómine in toto corde meo, *
      narrábo ómnia mirabília tua.

3 Lætábor et exsultábo in te *
      psallam nómini tuo, Altíssime. –

4 Cum convertúntur inimíci mei retrórsum, *
      infirmántur et péreunt a fácie tua.

5 Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam, *
      sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.

6 Increpásti gentes, perdidísti ímpium; *
      nomen eórum delésti in ætérnum et in sǽculum sǽculi.

7 Inimíci solitúdines sempitérnæ factæ sunt, *
      et civitátes destruxísti: périit memória eórum cum ipsis. –

8 Dóminus autem in ætérnum sedébit, *
      parávit in iudícium thronum suum.

9 et ipse iudicábit orbem terræ in iustítia, *
       iudicábit pópulos in æquitáte. –

10 Et erit Dóminus refúgium opprésso, *
       refúgium in opportunitátibus, in tribulatióne.

11 Et sperent in te, qui novérunt nomen tuum, *
       quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.

Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.

II

12  Psállite Dómino, qui hábitat in Sion; *
       annuntiáte inter gentes stúdia eius.

13  Quóniam requírens sánguinem, recordátus est eórum, *
      non est oblítus clamórem páuperum. –

14 Miserére mei, Dómine; †
      vide afflictiónem meam de inimícis meis, *
      qui exáltas me de portis mortis,

15 ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion, *
       exsúltem in salutári tuo. –

16 Infíxae sunt gentes in fóvea, quam fecérunt, †
       in láqueo isto, quem abscondérunt, *
       comprehénsus est pes eórum.

17 Manifestávit se Dóminus iudícium fáciens; *
       in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor. –

18 Converténtur peccatóres in inférnum, *
       omnes gentes, quæ obliviscúntur Deum.

19 Quóniam non in finem oblívio erit páuperis; *
       exspectátio páuperum non períbit in ætérnum. –

20 Exsúrge, Dómine, non confortétur homo; *
       iudicéntur gentes in conspéctu tuo. –

21 Constítue, Dómine, terrórem super eos, *
       sciant gentes quóniam hómines sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.

V. Da mihi intelléctum, et servábo legem tuam.
R. Et custódiam illam in toto corde meo.

LECTIO PRIOR

De Epístola ad Gálatas

1, 13 – 2, 10
Vocatio et apostolatus Pauli

     Fratres: Audístis enim conversatiónem meam aliquándo in Iudaísmo quóniam supra modum persequébar ecclésiam Dei et expugnábam illam et proficiébam in Iudaísmo supra multos coætáneos in génere meo, abundántius æmulátor exsístens paternárum meárum traditiónum. Cum autem plácuit Deo, qui me segregávit de útero matris meæ et vocávit per grátiam suam, ut reveláret Fílium suum in me, ut evangelizárem illum in géntibus, contínuo non cóntuli cum carne et sánguine, neque ascéndi Hierosólymam ad antecessóres meos apóstolos, sed ábii in Arábiam et íterum revérsus sum Damáscum.
     Deínde post annos tres ascéndi Hierosólymam vidére Cepham et mansi apud eum diébus quíndecim; álium autem apostolórum non vidi nisi Iacóbum fratrem Dómini. Quæ autem scribo vobis, ecce coram Deo quia non méntior. Deínde veni in partes Sýriæ et Cilíciæ. Eram autem ignótus fácie ecclésiis Iudǽæ, quæ sunt in Christo, tantum autem audítum habébant: «Qui persequebátur nos aliquándo, nunc evangelízat fidem, quam aliquándo expugnábat», et in me glorificábant Deum.
     Deínde post annos quattuórdecim íterum ascéndi Hierosólymam cum Bárnaba, assúmpto et Tito; ascéndi autem secúndum revelatiónem; et cóntuli cum illis evangélium, quod prǽdico in géntibus, seórsum autem his, qui observabántur, ne forte in vácuum cúrrerem aut cucurríssem. Sed neque Titus, qui mecum erat, cum esset Græcus, compúlsus est circumcídi. Sed propter subintrodúctos falsos fratres, qui subintroiérunt exploráre libertátem nostram, quam habémus in Christo Iesu, ut nos in servitútem redígerent; quibus neque ad horam céssimus subiciéntes nos, ut véritas evangélii permáneat apud vos.
     Ab his autem, qui videbántur esse áliquid — quales aliquándo fúerint, nihil mea ínterest; Deus persónam hóminis non áccipit — mihi enim, qui observabántur, nihil contulérunt, sed e contra, cum vidíssent quod créditum est mihi evangélium præpútii, sicut Petro circumcisiónis, — qui enim operátus est Petro in apostolátum circumcisiónis, operátus est et mihi inter gentes — et cum cognovíssent grátiam, quæ data est mihi, Iacóbus et Cephas et Ioánnes, qui videbántur colúmnæ esse, déxteras dedérunt mihi et Bárnabæ communiónis, ut nos in gentes, ipsi autem in circumcisiónem; tantum ut páuperum mémores essémus, quod étiam sollícitus fui hoc ipsum fácere.

RESPONSORIUM

Cf. 1 Cor 15, 10; Gal 2, 8

R. Grátia Dei sum id, quod sum, * Et grátia eius in me vácua non fuit, sed semper in me manet.
V. Qui operátus est Petro in apostolátum circumcisiónis, operátus est et mihi inter gentes. * Et grátia eius in me vácua non fuit, sed semper in me manet.

LECTIO ALTERA

Ex História martýrii sanctórum Pauli Miki eiúsque sociórum ab auctóre coǽvo conscrípta

(Cap., 109-110: Acta Sanctorum Febr. 1, 769)

Eritis mihi testes

     Crúcibus defíxis, mirábile fuit vidére ómnium constántiam, ad quam eos hortabántur, partim Pater Pásius, partim Pater Rodríguez. Pater Commissárius semper cónstitit quasi immótus óculis in cælum coniéctis. Frater Martínus ad agéndum divínæ bonitáti grátias concinébat quosdam psalmos, adiúncto versículo In manus tuas, Dómine. Frater Francíscus Blancus étiam clara voce Deo agébat grátias. Frater Gunsálvus ádmodum eláta voce dicébat domínicam oratiónem et salutatiónem angélicam.
     Paulus Miki frater noster, videns se consístere in suggéstu ómnium, quos umquam habúerat, honoratíssimo, primum circumstántibus apéruit se Iapónium et de Societáte Iesu esse, moríque propter annuntiátum Evangélium, et grátias Deo ob benefícium tam exímium ágere, deínde hæc verba subiécit: «Cum ad hoc témporis punctum pervénerim e vobis néminem esse opínor, qui me credat velle párcere veritáti. Decláro ítaque vobis nullam esse ad salútem viam, nisi quam tenent christiáni. Quæ cum dóceat me ignóscere inimícis, et ómnibus qui me offendérunt, ego libénter regi omnibúsque meæ mortis auctóribus ignósco, eósque rogo ut christiáno baptísmo initiári velint».
     Hinc óculis in sócios convérsis cœpit eos in hoc extrémo conflíctu animáre; in quorum ómnium vúltibus lætítia quædam apparébat, sed in Ludovíco singuláris; cui cum álius quidam christiánus acclamáret, brevi eum futúrum in Paradíso, digitórum totiúsque córporis gestu gáudii pleno, ómnium in se spectántium óculos convértit.
     Antónius, qui Ludovíci claudébat latus, óculis cælo infíxis, post invocátum sanctíssimum nomen Iesu et Maríæ, occínuit psalmum Laudáte, púeri, Dóminum, quem didícerat Nagasáki in institutióne catechéseos; in ea enim dédita ópera púeris quidam psalmi hanc in rem ediscéndi tradúntur.
     Alii dénique repetébant: «Iesu, María», seréna fácie; nonnúlli étiam exhortabántur circumstántes ad vitam christiáno dignam; hisque et áliis simílibus actiónibus promptitúdinem moriéndi demonstrábant.
     Tum carnífices quáttuor cœpére vagínis (quæ Iapóniis usitátæ sunt) exímere lánceas, ad quarum horríficum conspéctum omnes fidéles acclamárunt: «Iesu, María» et, quod plus, est complorátio secúta miserábilis ipsos fériens cælos. Carnífices quemque eórum uno alteróque ictu, brevíssimo témpore, exanimárunt.

RESPONSORIUM

Cf. Gal 6, 14; Phil 1, 29

R. Nos autem gloriári opórtet in cruce Dómini nostri Iesu Christi, in quo est salus, vita et resurréctio nostra,* Per quem salváti et liberáti sumus.
V. Vobis donátum est pro Christo, non solum ut in eum credátis, sed ut étiam pro illo patiámini. * Per quem salváti et liberáti sumus.

ORATIO

Orémus:
Deus, ómnium fortitúdo sanctórum, qui beátos mártyres Paulum eiúsque sócios per crucem ad vitam vocáre dignátus es, præsta, quǽsumus, ut, eórum intercessióne, fidem quam profitémur usque ad mortem fórtiter teneámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)