lat

BREVIARIUM ROMANUM

2 october 2017
SS. Angelorum custodum


AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Ætérne rerum cónditor,
qui mare, solum, ǽthera
gubérnas, iustus rédditor
cunctis secúndum ópera,

Supérbum qui iam spíritum
eiúsque cunctos cómplices
condémnans in intéritum,
veros firmásti súpplices,

Precámur te fidéntius,
hos defensóres dírige,
nobis per quos propítius
salútis dona pórrige.

Nos consolándo vísitent,
purgent, inflámment, dóceant,
ad bona semper íncitent,
vim dǽmonum coérceant.

O angelórum glória,
secúro gressu pérgere
fac horum nos custódia,
ut te possímus cérnere.

Sint, angelórum Dómine,
honóris tibi cántica,
qui miro præbes órdine
illis nobísque cǽlica. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Inclína ad me, Dómine, aurem tuam, ut éruas me.

Psalmus 30 (31), 2-17. 20-25
Afflicti supplicatio cum fiducia

Pater, in manus tuas commendo spiritum meum. (Lc 23, 46)

I

2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum; *
      in iustítia tua líbera me.
3 Inclína ad me aurem tuam, *
      accélera, ut éruas me.
  Esto mihi in rupem præsídii et in domum munítam, *
      ut salvum me fácias. –

4 Quóniam fortitúdo mea et refúgium meum es tu *
      et propter nomen tuum dedúces me et pasces me.
5 Edúces me de láqueo, quem abscondérunt mihi, *
      quóniam tu es fortitúdo mea. –

6 In manus tuas comméndo spíritum meum; *
      redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
7 Odísti observántes vanitátes supervácuas, *
      ego autem in Dómino sperávi.

8 Exsultábo et lætábor in misericórdia tua, *
      quóniam respexísti humilitátem meam;
   agnovísti necessitátes ánimæ meæ, †

9     nec conclusísti me in mánibus inimíci; *
      statuísti in loco spatióso pedes meos.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Inclína ad me, Dómine, aurem tuam, ut éruas me.

Ant. 2 Illúmina fáciem tuam super servum tuum, Dómine.

II

10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor; †
       conturbátus est in mæróre óculus meus, *
       ánima mea et venter meus.

11 Quóniam defécit in dolóre vita mea *
       et anni mei in gemítibus;
    infirmáta est in paupertáte virtus mea, *
       et ossa mea contabuérunt. –

12 Apud omnes inimícos meos factus sum oppróbrium †
       et vicínis meis valde et timor notis meis: *
       qui vidébant me foras, fugiébant a me.

13 Oblivióni a corde datus sum tamquam mórtuus; *
       factus sum tamquam vas pérditum.

14 Quóniam audívi vituperatiónem multórum: *
       horror in circúitu;
    in eo dum convenírent simul advérsum me, *
       auférre ánimam meam consiliáti sunt. -

15 Ego autem in te sperávi, Dómine; †
       dixi: "Deus meus es tu, *

16    in mánibus tuis sortes meæ."
    Eripe me de manu inimicórum meórum *
       et a persequéntibus me;

17 illústra fáciem tuam super servum tuum, *
       salvum me fac in misericórdia tua.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Illúmina fáciem tuam super servum tuum, Dómine.

Ant. 3 Benedíctus Dóminus, quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi.

Psalmus 30 (31) III

20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, *
       quam abscondísti timéntibus te.
    Perfecísti eis, qui sperant in te, *
       in conspéctu filiórum hóminum.

21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ *
       a conturbatióne hóminum;
    próteges eos in tabernáculo *
       a contradictióne linguárum. –

22 Benedíctus Dóminus, *
       quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.

23 Ego autem dixi in trepidatióne mea: *
       "Præcísus sum a conspéctu oculórum tuórum."
    Verúmtamen exaudísti vocem oratiónis meæ, *
       dum clamárem ad te. –

24 Dilígite Dóminum, omnes sancti eius: †
       fidéles consérvat Dóminus *
       et retríbuit abundánter faciéntibus supérbiam.

25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, *
       omnes, qui sperátis in Dómino.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Benedíctus Dóminus, quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi.

V. Dírige me, Dómine, in veritáte tua, et doce me.
R. Quia tu es Deus salútis meæ.

LECTIO PRIOR

De Epístola ad Philippénses

1,12-26
Paulus in iudicium vocatus

     Scire vos volo, fratres, quia, quæ circa me sunt, magis ad proféctum venérunt evangélii, ita ut víncula mea manifésta fíerent in Christo in omni prætório et in céteris ómnibus, et plures e frátribus in Dómino confidéntes vínculis meis abundántius audére sine timóre verbum loqui. Quidam quidem et propter invídiam et contentiónem, quidam autem et propter bonam voluntátem Christum prǽdicant; hi quidem ex caritáte sciéntes quóniam in defensiónem evangélii pósitus sum, illi autem ex contentióne Christum annúntiant, non sincére, existimántes pressúram se suscitáre vínculis meis. Quid enim? Dum omni modo, sive sub obténtu sive in veritáte, Christus annuntiétur, et in hoc gáudeo; sed et gaudébo, scio enim quia hoc mihi provéniet in salútem per vestram oratiónem et subministratiónem Spíritus Iesu Christi, secúndum exspectatiónem et spem meam quia in nullo confúndar sed in omni fidúcia sicut semper et nunc magnificábitur Christus in córpore meo, sive per vitam sive per mortem.
     Mihi enim vívere Christus est et mori lucrum. Quod si vívere in carne, hic mihi fructus óperis est, et quid éligam ignóro. Coártor autem ex his duóbus desidérium habens dissólvi et cum Christo esse, multo magis mélius; permanére autem in carne magis necessárium est propter vos. Et hoc confídens scio quia manébo et permanébo ómnibus vobis ad proféctum vestrum et gaudium fídei, ut gloriátio vestra abúndet in Christo Iesu in me per meum advéntum íterum ad vos.

RESPONSORIUM

Phil 1, 19, 20. 21

R. Scio, secúndum exspectatiónem et spem meam, quia in nullo confúndar; sed in omni fidúcia, sicut semper et nunc, * Magnificábitur Christus in córpore meo, sive per vitam sive per mortem.
V. Mihi enim vívere Christus est, et mori lucrum. * Magnificábitur Christus in córpore meo, sive per vitam sive per mortem.

LECTIO ALTERA

Ex Sermónibus sancti Bernárdi abbátis

(Sermo 12 in psalmum Qui habitat, 3. 6-8
Opera omnia, Edit. Cisterc. 4 [1966], 458-462)

Custodiant te in omnibus viis tuis

     Angelis suis mandávit de te, ut custódiant te in ómnibus viis tuis. Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum. confiteántur et dicant inter gentes quóniam magnificávit Dóminus fácere cum eis. Dómine, quid est homo quia innotuísti ei? Aut quid appónis erga eum cor tuum? Appónis cor erga eum, geris pro eo sollicitúdinem, curam illíus habes. Dénique ei mittis Unigénitum tuum, immíttis Spíritum tuum, promíttis étiam vultum tuum. Et ne quid in cæléstibus vacet ab ópera sollicitúdinis nostræ, beátos illos spíritus propter nos mittis in ministérium, custódiæ nostræ députas, nostros iubes fíeri pædagógos.
     Angelis suis mandávit de te, ut custódiant te in ómnibus viis tuis. Quantam tibi debet hoc verbum inférre reveréntiam, afférre devotiónem, conférre fidúciam. Reveréntiam pro præséntia, devotiónem pro benevoléntia, fidúciam pro custódia. Adsunt ígitur, et adsunt tibi, non modo tecum, sed étiam pro te. Adsunt ut prótegant, adsunt ut prosint. Verúmtamen etsi ille mandávit, ipsis quoque, qui et ei ex tanta caritáte obœdiunt et nobis subvéniunt in tanta necessitáte, ingrátos esse non licet.
     Simus ergo devóti, simus grati tantis custódibus; redamémus eos, honorémus eos quantum póssumus, quantum debémus. Totus tamen ei reddátur et amor et honor noster, a quo tam ipsis quam nobis est totum, unde honoráre póssumus vel amáre, unde amári honoraríve merémur.
     In ipso ítaque, fratres, affectuóse diligámus ángelos eius, tamquam futúros aliquándo coherédes nostros, ínterim vero actóres et tutóres a Patre pósitos et præpósitos nobis. Nunc enim fílii Dei sumus, etsi nondum appáreat, quod adhuc párvuli sub actóribus et tutóribus simus, tamquam nihil ínterim differéntes a servis.
     Céterum, etsi tam párvuli sumus, et tam magna nobis, et nec modo tam magna sed et tam periculósa via restat, quid tamen sub tantis custódibus timeámus? Nec superári, nec sedúci, minus autem sedúcere possunt, qui custódiunt nos in ómnibus viis nostris. Fidéles sunt, prudéntes sunt, poténtes sunt: quid trepidámus? Tantum sequámur eos, adhæreámus eis, et in protectióne Dei cæli commorémur.

RESPONSORIUM

Ps 90 (91), 11-12. 10

R. Angelis suis mandábit de te, ut custódiant te in ómnibus viis tuis; * In mánibus portábunt te, ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
V. Non accédet ad te malum, et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo. * In mánibus portábunt te, ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.

ORATIO

Orémus:
Deus, qui ineffábili providéntia sanctos ángelos tuos ad nostram custódiam míttere dignáris, largíre supplícibus tuis, et eórum semper protectióne deféndi, et ætérna societáte gaudére. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)