lat

BREVIARIUM ROMANUM

6 october 2017
PER ANNUM, hebd. XXVI
Hebdomada II


AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Noctu vel summo mane:

Galli cantu mediánte
noctis iam calíginem
et profúndæ noctis atram
levánte formídinem,
Deus alme, te rogámus
supplicésque póscimus.

Vigil, potens, lux venísti
atque custos hóminum,
dum tenérent simul cuncta
médium siléntium,
rédderent necnon mortálem
mórtui effígiem,

Excitáres quo nos, Christe,
de somno malítiæ,
atque gratis liberáres
noctúrno de cárcere,
redderésque nobis lucem
vitæ semper cómitem.

Honor Patri sit ac tibi,
Sancto sit Spirítui,
Deo trino sed et uni,
paci, vitæ, lúmini,
nómini præ cunctis dulci
divinóque númini. Amen.

Diurno tempore:

Adésto, rerum cónditor,
patérnæ lucis glória,
cuius amóta grátia
nostra pavéscunt péctora,

Tuóque plena Spíritu,
secum Deum gestántia,
nil rapiéntis pérfidi
diris patéscant fráudibus,

Ut inter actus sǽculi,
vitæ quos usus éxigit,
omni caréntes crímine
tuis vivámus légibus.

Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ne in ira tua corrípias me, Dómine.

Psalmus 37 (38)
Obsecratio peccatoris in extremo periculo constituti

Stabant omnes noti eius a longe. (Lc 23, 49)

I (2-5)

2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
      neque in ira tua corrípias me,

3 quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi, *
      et descéndit super me manus tua. –

4 Non est sánitas in carne mea a fácie indignatiónis tuæ, *
      non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.

5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum *
      et sicut onus grave gravant me nimis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ne in ira tua corrípias me, Dómine.

Ant. 2 Dómine, ante te omne desidérium meum.

II (6-13)

6 Putruérunt et corrúpti sunt livóres mei *
      a fácie insipiéntiæ meæ.

7 Inclinátus sum et incurvátus nimis; *
      tota die contristátus ingrediébar. –

8 Quóniam lumbi mei impléti sunt ardóribus, *
      et non est sánitas in carne mea.

9 Afflíctus sum et humiliátus sum nimis, *
      rugiébam a gémitu cordis mei. –

10 Dómine, ante te omne desidérium meum, *
       et gémitus meus a te non est abscónditus.

11 Palpitávit cor meum, derelíquit me virtus mea, *
       et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum. –

12 Amíci mei et próximi mei procul a plaga mea stetérunt, *
       et propínqui mei de longe stetérunt.

13 Et láqueos posuérunt, qui quærébant ánimam meam, †
       et, qui requirébant mala mihi, locúti sunt insídias *
       et dolos tota die meditabántur.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dómine, ante te omne desidérium meum.

Ant. 3 Iniquitátem meam annuntiábo tibi; ne derelínquas me, Dómine, salus mea.

III (14-23)

14 Ego autem tamquam surdus non audiébam *
       et sicut mutus non apériens os suum;

15 et factus sum sicut homo non áudiens *
       et non habens in ore suo redargutiónes. –

16 Quóniam in te, Dómine, sperávi, *
       tu exáudies, Dómine Deus meus.

17 Quia dixi: "Nequándo supergáudeant mihi; *
       dum commovéntur pedes mei, magnificántur super me." –

18 Quóniam ego in lapsum parátus sum, *
       et dolor meus in conspéctu meo semper.

19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo *
       et sollícitus sum de peccáto meo. –

20 Inimíci autem mei vivunt et confirmáti sunt, *
       et multiplicáti sunt, qui odérunt me iníque.

21 Retribuéntes mala pro bonis detrahébant mihi *
       pro eo quod sequébar bonitátem. –

22 Ne derelínquas me, Dómine; *
       Deus meus, ne discésseris a me.
    Festína in adiutórium meum, *
       Dómine, salus mea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Iniquitátem meam annuntiábo tibi; ne derelínquas me, Dómine, salus mea.

V. Oculi mei defecérunt in desidério salutáris tui.
R. Et elóquii iustítiæ tuæ.

LECTIO PRIOR

De Epístola ad Philippénses

3,17-4, 9
State in Domino

     Coimitatóres mei estóte, fratres, et observáte eos, qui ita ámbulant, sicut habétis formam nos. Multi enim ámbulant, quos sæpe dicébam vobis, nunc autem et flens dico, inimícos crucis Christi, quorum finis intéritus, quorum deus venter et glória in confusióne ipsórum, qui terréna sápiunt. Noster enim municipátus in cælis est, unde étiam salvatórem exspectámus Dóminum Iesum Christum, qui transfigurábit corpus humilitátis nostræ confórme fíeri córpori glóriæ suæ secúndum operatiónem, qua possit étiam subícere sibi ómnia.
     Itaque, fratres mei caríssimi et desideratíssimi, gáudium et coróna mea, sic state in Dómino, caríssimi!
     Evódiam rogo et Sýntychem déprecor idípsum sápere in Dómino. étiam rogo et te, germáne compar, ádiuva illas, quæ mecum concertavérunt in evangélio cum Cleménte et céteris adiutóribus meis, quorum nómina sunt in libro vitæ.
     Gaudéte in Dómino semper. Iterum dico: Gaudéte! Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus. Dóminus prope. Nihil sollíciti sitis, sed in ómnibus oratióne et obsecratióne cum gratiárum actióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum. Et pax Dei, quæ exsúperat omnem sensum, custódiet corda vestra et intellegéntias vestras in Christo Iesu.
     De cétero, fratres, quæcúmque sunt vera, quæcúmque pudíca, quæcúmque iusta, quæcúmque casta, quæcúmque amabília, quæcúmque bonæ famæ, si qua virtus et si qua laus, hæc cogitáte; quæ et didicístis et accepístis et audístis et vidístis in me, hæc ágite; et Deus pacis erit vobíscum.

RESPONSORIUM

Eph 4, 17; 1 Th 5, 15b-18

R. Testíficor in Dómino, ut non ambulétis sicut gentes ámbulant in vanitáte sensus sui; sed semper quod bonum est sectámini et in ínvicem et in omnes * Hæc enim volúntas Dei est in Christo Iesu erga vos.
V. Semper gaudéte, sine intermissióne oráte, in ómnibus grátias ágite. * Hæc enim volúntas Dei est in Christo Iesu erga vos.

LECTIO ALTERA

Ex Tractátu Pseudo-Ambrósii in Epístolam ad Philippénses

(PLS 1, 617-618)

Gaudete in Domino semper

     Vocat nos, fratres caríssimi, divína píetas, ob salútem animárum nostrárum, ad gáudia sempitérnæ beatitúdinis, ut audístis in lectióne præsénti, Apóstolo dicénte: Gaudéte in Dómino semper. Gáudia sǽculi ad ætérnam tendunt tristítiam; gáudia autem, quæ in Dómini sunt voluntáte, ad permansúra et ad ætérna pértrahunt perseverántes in eis. Proínde dicit Apóstolus: Iterum dico: gaudéte.
     Hortátur ut magis ac magis crescat gáudium nostrum in Deum et ad impletiónem mandatórum eius; quia quanto plus in hoc mundo certavérimus Dei Dómini nostri nos mancipáre præcéptis, tanto in futúra vita beatióres érimus et tanto maiórem glóriam coram Deo adipiscémur.
     Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus: id est sancta conversátio vestra, non solum coram Deo páteat, sed étiam coram homínibus ad exémplum modéstiæ et sobrietátis ómnibus vobíscum commorántibus in terris, vel étiam ad memóriam bonam coram Deo et homínibus.
     Dóminus prope est; nil sollíciti sitis: prope est Dóminus semper ómnibus invocántibus eum in veritáte, in fide recta, in spe firma, in caritáte perfécta: ipse enim scit quid opus sit vobis, ántequam petátis ab eo: ipse parátus est semper ómnibus fidéliter serviéntibus in quibúslibet necessitátibus subveníre. ídeo de ingruéntibus malis non est nobis magnam sollicitúdinem gérere, dum defensórem nobis Deum esse próximum scire debémus, secúndum illud: Iuxta est Dóminus iis qui tribuláto sunt corde et húmiles spíritu salvábit. Multæ tribulatiónes iustórum et de his ómnibus liberábit eos Dóminus. Si nos implére et custodíre conténdimus quod præcépit, ipse non tardat nobis réddere quod promísit.
     Sed in omni oratióne et obsecratióne cum gratiárum actióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum; ne forte tribulatiónibus afflícti eas cum murmuratióne aut cum tristítia sufferámus, quod absit, sed cum patiéntia et hilaritáte, grátias agéntes Deo semper per ómnia.

RESPONSORIUM

Ps 39 (40), 3b. 4a. 3a

R. Státuit Dóminus super petram pedes meos et firmávit gressus meos. * Et immísit in os meum cánticum novum.
V. Exaudívit clamórem meum et edúxit me de lacu misériæ. * Et immísit in os meum cánticum novum.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui omnipoténtiam tuam parcéndo máxime et miserándo maniféstas, grátiam tuam super nos indesinénter infúnde, ut, ad tua promíssa curréntes, cæléstium bonórum fácias esse consórtes. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)