BREVIARIUM ROMANUM

30 october 2019
PER ANNUM, hebd. XXX
Hebdomada II

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Noctu vel summo mane:

O sator rerum, reparátor ævi,
Christe, rex regum, metuénde censor,
tu preces nostras paritérque laudes
   súscipe clemens.

Noctis en cursu tibi vota laudum
pángimus; præsta tibi sint ut apta,
nosque concéntu réfove perénni,
   lúminis auctor.

Da dies nobis probitáte faustos
mortis ignáram tribuéndo vitam,
semper ut nostros tua sit per actus
   glória perpes.

Ure cor nostrum, pius ure lumbos
igne divíno vigilésque nos fac,
semper ardéntes mánibus lucérnas
   ut teneámus.

Æqua laus summum célebret Paréntem
teque, Salvátor, pie rex, per ævum;
Spíritus Sancti résonet per omnem
   glória mundum. Amen.

Diurno tempore:

Christe, lux vera, bónitas et vita,
gáudium mundi, píetas imménsa,
qui nos a morte vívido salvásti
   sánguine tuo,

Insere tuum, pétimus, amórem
méntibus nostris, fídei refúnde
lumen ætérnum, caritátis auge
   dilectiónem.

Procul a nobis pérfidus absístat
Satan, a tuis víribus confráctus;
Sanctus assístat Spíritus, a tua
   sede demíssus.

Glória Deo sit ætérno Patri,
sit tibi semper, Genitóris Nate,
cum quo per cuncta Spíritus æquális
   sǽcula regnat. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.

Vanitati creatura subiecta est ... propter eum qui subiecit eam in spe. (Rom 8, 20)

² Dixi: "Custódiam vias meas, *
      ut non delínquam in lingua mea;
   ponam ori meo custódiam, *
      donec consístit peccátor advérsum me." –

³ Tacens obmútui et sílui absque ullo bono, *
      et dolor meus renovátus est.
⁴ Concáluit cor meum intra me, *
      et in meditatióne mea exársit ignis.
⁵ Locútus sum in lingua mea: *
      "Notum fac mihi, Dómine, finem meum;
   et númerum diérum meórum quis est, *
      ut sciam quam brevis sit vita mea." –

⁶ Ecce paucórum palmórum fecísti dies meos, *
      et spátium vitæ meæ tamquam níhilum ante te.
   Etenim univérsa vánitas omnis homo constitútus est. *
      Etenim ut imágo pertránsit homo.
⁷ Etenim vánitas est et concitátur; *
      thesaurízat et ignórat quis congregábit ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.

Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.

⁸ Et nunc quæ est exspectátio mea, Dómine? *
      Spes mea apud te est.
⁹ Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me, *
      oppróbrium insipiénti ne ponas me.
¹⁰ Obmútui et non apériam os meum, *
       quóniam tu fecísti. –

¹¹ Amove a me plagas tuas: *
       ab ictu manus tuæ ego deféci.
¹² In increpatiónibus, propter iniquitátem, corripuísti hóminem, †
       et tabéscere fecísti sicut tínea desiderabília eius. *
       Etenim vánitas omnis homo. –

¹³ Exáudi oratiónem meam, Dómine, *
       et clamórem meum áuribus pércipe.
    Ad lácrimas meas ne obsurdéscas, †
       quóniam ádvena ego sum apud te, *
       peregrínus sicut omnes patres mei.
¹⁴ Avértere a me, ut refrígerer, *
       priúsquam ábeam et non sim ámplius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.

Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.

Qui gloriatur, in Domino glorietur. (1 Cor 1, 31)

³ Quid gloriáris in malítia, *
      qui potens es iniquitáte?
⁴ Tota die insídias cogitásti; *
      lingua tua sicut novácula acúta, qui facis dolum.
⁵ Dilexísti malítiam super benignitátem, †
      mendácium magis quam loqui æquitátem. *
⁶    Dilexísti ómnia verba perditiónis, lingua dolósa. –

⁷ Proptérea Deus déstruet te in finem; †
      evéllet te et emigrábit te de tabernáculo *
      et radícem tuam de terra vivéntium.
⁸ Vidébunt iusti et timébunt *
      et super eum ridébunt:
⁹ „Ecce homo, qui non pósuit Deum refúgium suum, †
      sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum *
      et præváluit in insídiis suis.“ –

¹⁰ Ego autem sicut virens olíva in domo Dei. †
       Sperávi in misericórdia Dei *
       in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
¹¹ Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti; †
       et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est, *
       in conspéctu sanctórum tuórum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.

V. Sustínuit ánima mea in verbo eius.
R. Sperávit ánima mea in Dómino.

LECTIO PRIOR

De libro Sapiéntiæ

     Audíte, reges, et intellégite; díscite, iúdices fínium terræ. Præbéte aures, vos, qui continétis multitúdines et placétis vobis in turbis natiónum. Quóniam data est a Dómino potéstas vobis et dominátio ab Altíssimo, qui interrogábit ópera vestra et cogitatiónes scrutábitur, quóniam, cum essétis minístri regni illíus, non recte iudicástis, nec custodístis legem, neque secúndum voluntátem Dei ambulástis. Horrénde et cito instábit vobis, quóniam iudícium duríssimum his, qui præsunt, fiet; exíguo enim concéditur misericórdia, poténtes autem poténter torménto interrogabúntur. Non enim súbtrahet persónam cuiúsquam Deus, nec verébitur magnitúdinem cuiúsquam, quóniam pusíllum et magnum ipse fecit, et æquáliter cura est illi de ómnibus; poténtibus autem durum instat scrutínium.
     Ad vos ergo, reges, sunt his sermónes mei, ut discátis sapiéntiam et non excidátis. Qui enim custodíerint iusta iuste, iustificabúntur; et qui didícerint ista, invénient defensiónem. Concupíscite ergo sermónes meos, dilígite illos et habébitis disciplína. Clara est et, quæ numquam marcéscit, sapiéntia; et fácile vidétur ab his, qui díligunt eam, et invenítur ab his, qui quærunt illam. Præóccupat, qui eam concupíscunt, ut prior se osténdat illis. Qui de luce vigiláverit ad illam, non laborábit, assidéntem enim illam fóribus suis invéniet.
     Cogitáre ergo de illa sensus est consummátio; et qui vigiláverit propter illam, cito secúrus erit. Quóniam dignos se ipsa círcuit quǽrens et in viis osténdit se illis hiláriter et in omni providéntia occúrrit illis. Inítium enim illíus veríssima est disciplínæ concupiscéntia, cura vero disciplínæ diléctio est, et diléctio custódia legum illíus est, custodítio autem legum confirmátio incorruptiónis est, incorrúptio autem facit esse próximum Deo; concupiscéntia ítaque sapiéntiæ dedúcit ad regnum. Si ergo delectámini sédibus et sceptris, o reges pópuli, cólite sapiéntiam, ut in perpétuum regnétis.
     Quid est autem sapiéntia et quemádmodum facta sit, réferam et non abscóndam a vobis sacraménta Dei, sed ab inítio nativitátis investigábo et ponam in lucem sciéntiam illíus et non præteríbo veritátem. Neque cum invídia tabescénte iter habébo, quóniam ista non erit párticeps sapiéntiæ. Multitúdo autem sapiéntium sánitas est orbis terrárum, et rex sápiens stabiliméntum pópuli est. Ergo accípite disciplínam per sermónes meos, et próderit vobis.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Epístola sancti Cleméntis papæ Primi ad Corínthios

     Induámus concórdiam, húmiles, continéntes, ab omni susúrro et obtrectatióne procul recedéntes, opéribus, non autem verbis nos iustificántes. Dicit enim: Qui multa dicit, et vicíssim áudiet; aut vir verbósus putat se esse iustum?
     Opórtet ergo nos ad bonum faciéndum prompto ánimo esse; a Deo enim ómnia porrigúntur. Prædícit enim nobis: Ecce Dóminus, et merces eius coram ipso, ut reddat unicuíque secúndum opus suum. Itaque adhortátur nos, qui toto corde crédimus in eum, ne segnes et désides simus ad omne opus bonum. Gloriátio nostra et fidúcia in ipso sit; voluntáti eius subiciámur et multitúdinem univérsam angelórum eius diligénter considerémus, quómodo astántes voluntátem eius exsequántur. Dicit enim Scriptúra: Dena mília denum mílium assistébant ei, et mille mília deserviébant ei et clamábant: Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Sábaoth; plena est omnis creatúra glória eius.
     Et nos ergo consciéntia ducti, in concórdia in unum congregáti, tamquam ex uno ore ad ipsum perseveránter clamémus, ut magnárum et gloriosárum promissiónum eius partícipes fiámus. Dicit enim: Oculus non vidit nec auris audívit nec in cor hóminis ascéndit, quanta præparávit exspectántibus eum.
     Quam beáta, dilécti, et mirabília sunt dona Dei! Vita in immortalitáte, splendor in iustítia, véritas in libertáte, fides in confidéntia, temperántia in sanctitáte; et hæc ómnia sub intelléctum nostrum cadunt. Quænam ígitur sunt, quæ exspectántibus eum præparántur? Sanctíssimus ópifex et sæculórum Pater solus quantitátem et pulchritúdinem eórum novit.
     Nos ígitur, ut promissórum donórum partícipes fiámus, summo stúdio contendámus, ut in número eórum reperiámur, qui eum exspéctent. Quómodo autem hoc fiet, dilécti? Si fide in Deum cognítio nostra stabilíta fúerit, si grata illi et accépta diligénter quæsivérimus, si, quæ ad inculpátam eius voluntátem spectant, fecérimus ut viam veritátis secúti fuérimus, abiciéntes a nobis omnem iniustítiam.

RESPONSORIUM

ORATIO

Orémus:

Omnípotens sempitérne Deus, da nobis fídei, spei et caritátis augméntum, et, ut mereámur ássequi quod promíttis, fac nos amáre quod prǽcipis. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)