Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
Beatæ Mariæ Virginis Ecclesiæ Matris, memoria
S. Iustini, martyris, memoria
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
O virgo mater, fília
tui beáta Fílii,
sublímis et humíllima
præ creatúris ómnibus,
Divíni tu consílii
fixus ab ævo términus,
tu decus et fastígium
natúræ nostræ máximum:
Quam sic prompsísti nóbilem,
ut summus eius cónditor
in ipsa per te fíeret
arte miránda cónditus.
In útero virgíneo
amor revíxit ígneus,
cuius calóre gérminant
flores in terra cǽlici.
Patri sit et Paráclito
tuóque Nato glória,
cuius vocáris múnere
mater beáta Ecclésiæ. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.
Nunc ánima mea turbata est ... Pater, salvifica me ex hora hac? (Io 12, 27)
2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
neque in ira tua corrípias me. –
3 Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum; *
sana me, Dómine,
quóniam conturbáta sunt ossa mea.
4 Et ánima mea turbáta est valde, *
sed tu, Dómine, úsquequo? –
5 Convértere, Dómine, éripe ánimam meam; *
salvum me fac propter misericórdiam tuam.
6 Quóniam non est in morte, qui memor sit tui, *
in inférno autem quis confitébitur tibi? –
7 Laborávi in gémitu meo, †
lavábam per síngulas noctes lectum meum; *
lácrimis meis stratum meum rigábam.
8 Turbátus est a mæróre óculus meus, *
inveterávi inter omnes inimícos meos. –
9 Discédite a me omnes, qui operámini iniquitátem, *
quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
10 Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, *
Dóminus oratiónem meam suscépit. –
11 Erubéscant et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei; *
convertántur et erubéscant valde velóciter.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Salvum me fac, Dómine, propter misericórdiam tuam.
Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.
Iterum venturus est iudicare vivos et mortuos.
I
2 Confitébor tibi, Dómine in toto corde meo, *
narrábo ómnia mirabília tua.
3 Lætábor et exsultábo in te *
psallam nómini tuo, Altíssime. –
4 Cum convertúntur inimíci mei retrórsum, *
infirmántur et péreunt a fácie tua.
5 Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam, *
sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.
6 Increpásti gentes, perdidísti ímpium; *
nomen eórum delésti in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
7 Inimíci solitúdines sempitérnæ factæ sunt, *
et civitátes destruxísti: périit memória eórum cum ipsis. –
8 Dóminus autem in ætérnum sedébit, *
parávit in iudícium thronum suum.
9 et ipse iudicábit orbem terræ in iustítia, *
iudicábit pópulos in æquitáte. –
10 Et erit Dóminus refúgium opprésso, *
refúgium in opportunitátibus, in tribulatióne.
11 Et sperent in te, qui novérunt nomen tuum, *
quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Factus est Dóminus refúgium páuperi in tribulatióne.
Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.
12 Psállite Dómino, qui hábitat in Sion; *
annuntiáte inter gentes stúdia eius.
13 Quóniam requírens sánguinem, recordátus est eórum, *
non est oblítus clamórem páuperum. –
14 Miserére mei, Dómine; †
vide afflictiónem meam de inimícis meis, *
qui exáltas me de portis mortis,
15 ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion, *
exsúltem in salutári tuo. –
16 Infíxae sunt gentes in fóvea, quam fecérunt, †
in láqueo isto, quem abscondérunt, *
comprehénsus est pes eórum.
17 Manifestávit se Dóminus iudícium fáciens; *
in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor. –
18 Converténtur peccatóres in inférnum, *
omnes gentes, quæ obliviscúntur Deum.
19 Quóniam non in finem oblívio erit páuperis; *
exspectátio páuperum non períbit in ætérnum. –
20 Exsúrge, Dómine, non confortétur homo; *
iudicéntur gentes in conspéctu tuo. –
21 Constítue, Dómine, terrórem super eos, *
sciant gentes quóniam hómines sunt.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Annuntiábo laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.
V.
Da mihi intelléctum, et servábo legem tuam.
R.
Et custódiam illam in toto corde meo.
LECTIO PRIOR
De libro Iob
Addidit Iob assúmens parábolam suam et dixit: «Quis mihi tríbuat ut sim iuxta menses prístinos, secúndum dies, quibus Deus custodiébat me? Quando splendébat lucérna eius super caput meum et ad lumen eius ambulábam in ténebris. Sicut fui in diébus adulescéntiæ meæ, quando familiáris Deus erat in tabernáculo meo, quando erat Omnípotens mecum, et in circúitu meo púeri mei, quando lavábam pedes meos lacte, et petra fundébat mihi rivos ólei. Quando procedébam ad portam civitátis et in platéa parábam cáthedram mihi, vidébant me iúvenes et abscondebántur, et senes assurgéntes stabant. Príncipes cessábant loqui et dígitum superponébant ori suo. Vocem suam cohibébant duces, et lingua eórum paláto suo adhærébat. Nunc autem derídent me iunióres témpore, quorum non dignábar patres pónere cum cánibus gregis mei. Nunc in eórum cánticum versus sum et factus sum eis in provérbium. Abominántur me et longe fúgiunt a me et fáciem meam conspúere non veréntur. Pháretram enim suam apéruit et afflíxit me et frenum in os meum immísit. Ad déxteram progénies surrexérunt; pedes meos subvertérunt et complanavérunt contra me sémitas ruínæ. Dissipavérunt itínera mea, insidiáti sunt mihi et prævaluérunt, et non fuit qui ferret auxílium. Quasi rupto muro et apérto irruérunt super me et sub ruínis devolúti sunt. Versi sunt contra me in terróres, perséquitur quasi ventus principátum meum, et velut nubes pertránsiit salus mea. Nunc autem in memetípso effúnditur ánima mea; et póssident me dies afflictiónis. Nocte os meum perforátur dolóribus, et, qui me cómedunt, non dórmiunt. In multitúdine róboris tenent vestiméntum meum et quasi capítio túnicæ succinxérunt me. Proiécit me in lutum, et assimilátus sum favíllæ et cíneri. Clamo ad te, et non exáudis me; sto, et non réspicis me. Mutátus es mihi in crudélem et in durítia manus tuæ adversáris mihi. Elevásti me et quasi super ventum ponens dissolvísti me. Scio quia morti trades me, ubi constitúta est domus omni vivénti».
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Allocutióne beáti Pauli Sexti, papæ, tértia Sacrosáncti Concílii Vaticáni II período exácta
Arctas ratiónes considerántes, quibus María et Ecclésia inter se coniungúntur, ad
Beátæ Vírginis glóriam ad nostrúmque solácium, Maríam Sanctíssimam declarámus
Matrem Ecclésiæ, hoc est totíus pópuli christiáni, tam fidélium quam Pastórum, qui eam
Matrem amantíssimam appéllant; ac statúimus ut suavíssimo hoc nómine iam nunc
univérsus christiánus pópulus magis adhuc honórem Deíparæ tríbuat eíque supplicatiónes
adhíbeat.
De appellatióne ágitur, Venerábiles Fratres, christianórum pietáti haud insuéta; quin
immo hoc potíssimum Matris nómine christifidéles et Ecclésia univérsa Maríam invocáre
præóptant. Hoc revéra nomen ad germánam Maríæ pietátis ratiónem pértinet, cum in
dignitáte ipsa, qua María útpote Mater Verbi Dei Incarnáti prǽdita est, fírmiter innitátur.
Sicut enim divína Matérnitas causa est, cur María singuláres prorsus cum Christo
ratiónes hábeat eadémque præsens adsit in humánæ salútis ópere a Christo Iesu perácto, ita
páriter e divína Maternitáte præsértim eæ prófluunt ratiónes, quæ inter Maríam et
Ecclésiam intercédunt; quandóquidem María Mater Christi est, qui statim ac in ipsíus
virgináli útero humánam natúram assúmpsit, sibi ut Cápiti adiúnxit Corpus suum
mýsticum, quod est Ecclésia. María ígitur, útpote Mater Christi, Mater étiam fidélium ac
Pastórum ómnium, scílicet Ecclésiæ, habénda est.
Hinc causa est, cur nos, licet indígnos, licet débiles, nihilóminus fidénti ánimo
filiorúmque amóre flagrántes ad Eam óculos attollámus. Quæ olim Iesum, supérnæ grátiæ
fontem, nobis donávit, ipsa matérnam suam opem Ecclésiæ non afférre non potest, hoc
præsértim témpore, quo Christi Sponsa alacrióre stúdio salutíferum suum munus explére
conténdit.
Ad hanc autem fidúciam magis usque aléndam confirmandámque, Nobis suádent
arctíssima ea víncula, quæ inter hanc nostram cæléstem Matrem et humánum genus
intercédunt. Etsi amplíssimis admirandísque donis a Deo cumuláta est, ut digna Mater
Incarnáti Verbi efficerétur, nihilóminus María próxima nobis est. Sicut nos, et ipsa est Adæ
fília, ac proptérea étiam nostra soror ob commúnem humánam natúram; quæ immúnis
quidem fuit ab originária labe ob futúra Christi mérita, sed divínitus accéptis donis ipsa
suæ ipsíus perféctæ fídei exémplum áddidit, ita ut evangélicum promeréret præcónium:
«Beáta, quæ credidísti».
In hac mortáli vita perféctam Christi discípuli formam expréssit, spéculum fuit
ómnium virtútum, atque plene in suos réttulit mores beatitúdines illas, quæ a Christo Iesu
prædicátæ fuérunt. Quo fit, ut Ecclésia univérsa, dum multifórmem suam vitam
actuosámque suam navitátem éxplicat, a Deípara Vírgine absolutíssimum exémplum
sumat, quo perfécte Christum imitári opórteat.
RESPONSORIUM
ORATIO
Orémus:
Deus, misericordiárum Pater, cuius Unigénitus, cruci affíxus, beátam Maríam
Vírginem, Genetrícem suam, Matrem quoque nostram constítuit, concéde, quǽsumus, ut,
eius cooperánte caritáte, Ecclésia tua, in dies fecúndior, prolis sanctitáte exsúltet et in
grémium suum cunctas áttrahat famílias populórum. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)