lat

BREVIARIUM ROMANUM

25 augustus 2022
S. Ludovici, memoria ad libitum


Natus anno 1214, rex Galliæ factus est duodecimum annum ætatis suæ agens. Matrimonio iunctus undecim habuit filios, quos optime ipse educavit. Spiritu pænitentiæ et orationis, amore in pauperes excelluit; in regno administrando non tantum ad pacem populorum et bonum temporale subditorum, sed et ad spiritalem utilitatem intendebat. Expeditiones ad liberandum Christi sepulcrum suscepit et anno 1270 prope Carthaginem mortuus est.

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Iesu, redémptor ómnium,
perpes coróna cǽlitum,
in hac die cleméntius
nostris favéto vócibus,

Sacri tui qua nóminis
conféssor almus cláruit,
cuius celébrat ánnua
devóta plebs sollémnia.

Per illa quæ sunt sǽculi
gressu seréno tránsiit,
tibi fidélis iúgiter
iter salútis pérsequens.

At rite mundi gáudiis
non cor cadúcis ápplicans,
cum ángelis cæléstibus
lætus potítur prǽmiis.

Huius benígnus ánnue
nobis sequi vestígia;
huius precátu sérvulis
dimítte noxam críminis.

Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Elóquium Dómini scutum est ómnium sperántium in eum.

Psalmus 17 (18), 31-51
Gratiarum actio

Si Deus pro nobis, quis contra nos? (Rom 8, 31)

IV

31 Deus, impollúta via eius, †
      elóquia Dómini igne examináta; *
      protéctor est ómnium sperántium in se.

32 Quóniam quis Deus præter Dóminum? *
      Aut quæ munítio præter Deum nostrum?

33 Deus, qui præcínxit me virtúte *
      et pósuit immaculátam viam meam;

34 qui perfécit pedes meos tamquam cervórum *
      et super excélsa státuit me;

35 qui docet manus meas ad prœlium, *
      et tendunt arcum ǽreum bráchia mea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Elóquium Dómini scutum est ómnium sperántium in eum.

Ant. 2 Déxtera tua, Dómine, suscépit me.

V

36 Et dedísti mihi scutum salútis tuæ, †
      et déxtera tua suscépit me, *
      et exaudítio tua magnificávit me.

37 Dilatásti gressus meos subtus me, *
      et non sunt infirmáta vestígia mea.

38 Persequébar inimícos meos et comprehendébam illos *
      et non convertébar, donec defícerent.

39 Confringébam illos, nec póterant stare, *
      cadébant subtus pedes meos.

40 Et præcinxísti me virtúte ad bellum *
      et supplantásti insurgéntes in me subtus me. –

41 Et inimícos meos dedísti mihi dorsum *
      et odiéntes me disperdidísti.

42 Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret, *
      ad Dóminum, nec exaudívit eos.

43 Et commínui eos ut púlverem ante fáciem venti, *
      ut lutum plateárum contrívi eos.

44 Eripuísti me de contradictiónibus pópuli, *
      constituísti me in caput géntium.
    Pópulus, quem non cognóvi, servívit mihi, *

45     in audítu auris obœdívit mihi.
46 Fílii aliéni blandíti sunt mihi, †
      fílii aliéni inveteráti sunt, *
      contremuérunt in ábditis suis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Déxtera tua, Dómine, suscépit me.

Ant. 3 Vivat Dóminus, et exaltétur Deus salútis meæ.

VI

47 Vivit Dóminus et benedíctus Adiútor meus, *
      et exaltétur Deus salútis meæ.

48 Deus qui das vindíctas mihi †
      et subdis pópulos sub me, *
      liberátor meus de inimícis meis iracúndis;

49 et ab insurgéntibus in me exáltas me, *
      a viro iníquo éripis me. –

50 Proptérea confitébor tibi in natiónibus, Dómine, *
      et nómini tuo psalmum dicam,

51 magníficans salútes regis sui †
      et fáciens misericórdiam christo suo, *
      David et sémini eius usque in sǽculum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Vivat Dóminus, et exaltétur Deus salútis meæ.

V. Revéla, Dómine, óculos meos.
R. Et considerábo mirabília de lege tua.

LECTIO PRIOR

De libro Ieremíæ prophétæ

3, 1-5. 19 – 4, 4
Invitatio ad conversionem

     Factum est verbum Dómini ad me, dicens: «Si dimíserit vir uxórem suam, et recédens ab eo dúxerit virum álterum, numquid revertétur ad eam ultra? Numquid non pollúta et contamináta est terra illa? Tu autem fornicáta es cum amatóribus multis, et revérteris ad me?, dicit Dóminus. Leva óculos tuos ad colles et vide, ubi non prostráta sis. In viis sedébas exspéctans eos quasi Arabs in solitúdine; et polluísti terram in fornicatiónibus tuis et in malítia tua. Quam ob rem prohíbitæ sunt stillæ pluviárum, et serótinus imber non fuit. Frons mulíeris meretrícis facta est tibi; noluísti erubéscere. Nonne ámodo vocas me: “Pater meus, dux adulescéntiæ meæ tu es! Numquid irascétur in perpétuum aut perseverábit in finem?”. Ecce locúta es et fecísti mala et prævaluísti. Ego autem dixi: Quómodo ponam te in fíliis et tríbuam tibi terram desiderábilem, hereditátem præclaríssimam inter gentes? Et dixi: Patrem vocábitis me et post me íngredi non cessábitis. Sed, quómodo contémnit múlier amatórem suum, sic contempsístis me, domus Israel», dicit Dóminus. Vox in cóllibus audíta est, plorátus et supplicátio filiórum Israel, quóniam iníquam fecérunt viam suam, oblíti sunt Dómini Dei sui. «Convertímini, fílii, qui avérsi estis a me, et sanábo aversiónes vestras». «Ecce nos venímus ad te; tu enim es Dóminus Deus noster. Vere mendáces erant colles et tumúltus móntium; vere in Dómino Deo nostro salus Israel. Confúsio comédit labórem patrum nostrórum ab adulescéntia nostra, greges eórum et arménta eórum, fílios eórum et fílias eórum. Dormiémus in confusióne nostra, et opériet nos ignomínia nostra, quóniam Dómino Deo nostro peccávimus nos et patres nostri ab adulescéntia nostra usque ad hanc diem et non audívimus vocem Dómini Dei nostri». «Si convérteris, Israel, ait Dóminus, ad me convértere; si abstúleris abominatiónes tuas a fácie mea, non effúgies. Et iurábis: “Vivit Dóminus!” in veritáte et in iudício et in iustítia, et benedicéntur in ipso gentes et in ipso gloriabúntur. Hæc enim dicit Dóminus viro Iudæ et Ierúsalem: Nováte vobis novále et nolíte sérere super spinas. Circumcidímini Dómino et auférte præpútia córdium vestrórum, viri Iudæ et habitatóres Ierúsalem, ne forte egrediátur ut ignis indignátio mea et succendátur, et non sit qui exstínguat, propter malítiam óperum vestrórum».

RESPONSORIUM

Ier 14, 7; Ps 129 (130), 3 /font>

R.
Si iniquitátes nostræ testificántur advérsus nos, Dómine, fac propter nomen tuum; * Quóniam multæ sunt aversiónes nostræ, tibi peccávimus.
V. Si iniquitátes observáveris, Dómine, Dómine, quis sustinébit? * Quóniam multæ sunt aversiónes nostræ, tibi peccávimus.

LECTIO ALTERA

Ex Testaménto spiritáli sancti Ludovíci ad fílium

(Acta Sanctorum Augusti 5 [1868], 546)

Rex iustus erigit terram

     Fili caríssime, imprímis te dóceo quod Dóminum Deum tuum díligas ex toto corde tuo et ex tota virtúte tua; nam sine hoc non est salus.
     Fili, debes te custodíre ab ómnibus quæ Deo nóveris displicére, vidélicet ab omni mortáli peccáto, ita quod prius débeas te permíttere omni génere martýrii cruciári quam áliquod mortále peccátum commíttere.
     Prætérea si Dóminus tibi áliquam tribulatiónem habére permíserit, benígne et cum gratiárum actióne debes sustinére, cógitans quod ad bonum tuum próvenit et quod hoc fórsitan bene meruísti. Insuper si Dóminus tibi prosperitátem quamcúmque contúlerit, debes ei humíliter regratiári, cavens ne inde fias detérior, sive per vanam glóriam sive quocúmque álio modo, quia non debes Deum impugnáre vel offéndere de donis suis.
     Libénter étiam et devóte áudias Offícium Ecclésiæ, et quámdiu eris in ecclésia, cave ne vage circumspícias, nec vana loquáris, sed ora Dóminum devóte sive ore sive cordis meditatióne.
     Cor hábeas pietátis ad páuperes, míseros et afflíctos, et secúndum posse tuum eis subvénias et eos consoléris. De ómnibus benefíciis tuis tibi collátis a Deo grátias agas illi, ut sis dignus maióra accípere. Erga súbditos tuos ita iuste te hábeas quod líneam iustítiæ téneas, non declínans ad déxteram neque ad sinístram; et semper plus te téneas ex parte páuperis quam dívitis, donec sis certus de veritáte. Sis díligens quod omnes súbditi tui iustítia et pace servéntur, máxime autem persónæ ecclesiásticæ et religiósæ.
     Sis devótus et obœdiens matri nostræ Románæ Ecclésiæ et summo Pontífici tamquam patri spiritáli. Labóra quod omne peccátum de terra tua removeátur, máxime autem blasphémiæ et hǽreses.
     O fili caríssime, in fine do tibi omnem benedictiónem quam pius pater potest donáre fílio, et tota Trínitas et omnes sancti custódiant te ab omni malo. Et det tibi Dóminus grátiam faciéndi suam voluntátem táliter, quod serviátur et honorétur per te, ita quod post hanc vitam nos simul perveniámus ad ipsum vidéndum, amándum et laudándum sine fine. Amen.

RESPONSORIUM

2 Reg 18, 3a. 5b. 6a. 7b

R. Fecit quod erat bonum coram Dómino; non fuit símilis ei de cunctis régibus: adhǽsit Dómino,* Et non recéssit a vestígiis eius.
V. Fecit mandáta eius, et erat Dóminus cum eo. * Et non recéssit a vestígiis eius.

ORATIO

Orémus:
Deus, qui beátum Ludovícum e terréni regíminis cura et cæléstis regni glóriam transtulísti, eius, quǽsumus, intercessióne concéde, ut, per múnera temporália quæ gérimus, regnum tuum quærámus ætérnum. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)