☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

28 september 2022
Pro O.P.: Ss. Dominici Ibáñez de Erquicia et Iacobi Kyushei Tomonaga, presbytorum, Laurentii Ruiz de Manila, laici, et sociorum, martyrum in Iaponia, memoria


Sub annis 1633, 1634, 1637 novum istud agmen 16 martyrum (cf. sub die 6 novembris) recensetur, qui omnes Nagasakii in Iaponia variis ministeriis, ordinatis et non ordinatis, in ædificationem Ecclesiæ adlaboraverunt et ibidem summo cruciatu supplicioque furcæ et foveæ perierunt: quorum corpora igni combusta fuerunt cineresque dispersæ.

Novem ex illis sunt ex Iaponia, quattuor ex Hispania, unus e Francia et alius ex Italia, alius denique e Manila. Hi omnes sunt Familiæ Dominicanæ utriusque sexus sodales vel cum ipsa consociati: quorum novem exstiterunt presbyteri – Dominicus Ibáñez de Erquicia († 1633), Iacobus Kyushei Gorobioye Tomonaga († 1633), Lucas Alonso a Spiritu Sancto († 1633), Iordanus Ansalone a Sancto Stephano († 1634), Thomas Hioji Rokuzayemon Nishi († 1634), Antonius González († 1637), Guillelmus Courtet († 1637), Michael de Aozaraza († 1637), Vincentius Schiwozuka († 1637) –, duo autem Fratres Cooperatores – Franciscus Schoyemon († 1633) et Matthæus Kohioye a S.Rosario († 1633) –, tres laici collaboratores et catechistæ – Michael Kurobioye († 1633), Lazarus de Kyoto († 1637) et Laurentius Ruiz de Manila, paterfamilias, qui Ecclesiæ Philippinarum exstat protomartyr († 1637).

Ioannes Paulus II die 18 octobris 1987 illos sollemniter sanctos declaravit: pulchrum exemplum præbent unitatis compositæ et communitatis christianæ ipsiusque Familiæ Dominicanæ.

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Qui novos, Christe, mártyres
sub una iam concédis nos
festíva laude extóllere,
clamántum preces súscipe.

Ab horum nova sánguine
in nos ætas advéniat
fidélium, qui própriam
missiónem plane adímpleant.

Ecclésiæ vita flóreat,
fervéscat ómnium cáritas,
vocatorúmque númerum
ad ministrándum áugeas.

Et pax in mundum véniat
quam nequit ipse trádere
quia illam neque póssidet,
quæ donum tuum éminet.

Illórum fac ut sánguine
nitéscant mores iúvenum,
cæléstis grátiæ múnera
homínibus effúlgeant.

Te nunc, Redémptor, quǽsumus,
ut mártyrum consórtio
iungas precántes sérvulos
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.

Psalmus 38 (39)
Ægrotantis deprecatio

Vanitati creatura subiecta est ... propter eum qui subiecit eam in spe. (Rom 8, 20)

I

2 Dixi: "Custódiam vias meas, *
      ut non delínquam in lingua mea;
   ponam ori meo custódiam, *
      donec consístit peccátor advérsum me." –

3 Tacens obmútui et sílui absque ullo bono, *
      et dolor meus renovátus est.
4 Concáluit cor meum intra me, *
      et in meditatióne mea exársit ignis.
5 Locútus sum in lingua mea: *
      "Notum fac mihi, Dómine, finem meum;
   et númerum diérum meórum quis est, *
      ut sciam quam brevis sit vita mea." –

6 Ecce paucórum palmórum fecísti dies meos, *
      et spátium vitæ meæ tamquam níhilum ante te.
   Etenim univérsa vánitas omnis homo constitútus est. *
      Etenim ut imágo pertránsit homo.
7 Etenim vánitas est et concitátur; *
      thesaurízat et ignórat quis congregábit ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.

Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.

II

8 Et nunc quæ est exspectátio mea, Dómine? *
      Spes mea apud te est.
9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me, *
      oppróbrium insipiénti ne ponas me.
10 Obmútui et non apériam os meum, *
       quóniam tu fecísti. –

11 Amove a me plagas tuas: *
       ab ictu manus tuæ ego deféci.
12 In increpatiónibus, propter iniquitátem, corripuísti hóminem, †
       et tabéscere fecísti sicut tínea desiderabília eius. *
       Etenim vánitas omnis homo. –

13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, *
       et clamórem meum áuribus pércipe.
    Ad lácrimas meas ne obsurdéscas, †
       quóniam ádvena ego sum apud te, *
       peregrínus sicut omnes patres mei.
14 Avértere a me, ut refrígerer, *
       priúsquam ábeam et non sim ámplius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.

Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.

Psalmus 51 (52)
Contra calumniatorem

Qui gloriatur, in Domino glorietur. (1 Cor 1, 31)

3 Quid gloriáris in malítia, *
      qui potens es iniquitáte?
4 Tota die insídias cogitásti; *
      lingua tua sicut novácula acúta, qui facis dolum.
5 Dilexísti malítiam super benignitátem, †
      mendácium magis quam loqui æquitátem. *
6    Dilexísti ómnia verba perditiónis, lingua dolósa. –

7 Proptérea Deus déstruet te in finem; †
      evéllet te et emigrábit te de tabernáculo *
      et radícem tuam de terra vivéntium.
8 Vidébunt iusti et timébunt *
      et super eum ridébunt:
9 „Ecce homo, qui non pósuit Deum refúgium suum, †
      sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum *
      et præváluit in insídiis suis.“ –

10 Ego autem sicut virens olíva in domo Dei. †
       Sperávi in misericórdia Dei *
       in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
11 Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti; †
       et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est, *
       in conspéctu sanctórum tuórum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.

V. Sustínuit ánima mea in verbo eius.
R. Sperávit ánima mea in Dómino.

LECTIO PRIOR

De Epístola ad Philippénses

2, 12-30
Salutem vestram operamini

     Caríssimi mei, sicut semper obœdístis, non ut in præséntia mei tantum sed multo magis nunc in abséntia mea, cum metu et tremóre vestram salútem operámini; Deus est enim, qui operátur in vobis et velle et perfícere pro suo beneplácito. Omnia fácite sine murmuratiónibus et hæsitatiónibus, ut efficiámini sine queréla et símplices, fílii Dei sine reprehensióne in médio generatiónis pravæ et pervérsæ, inter quos lucétis sicut luminária in mundo Verbum vitæ continéntes ad glóriam meam in die Christi, quia non in vácuum cucúrri, neque in vácuum laborávi. Sed et si delíbor supra sacrifícium et obséquium fídei vestræ, gáudeo et congáudeo ómnibus vobis; idípsum autem et vos gaudéte et congaudéte mihi.
     Spero autem in Dómino Iesu Timótheum cito me míttere ad vos, ut et ego bono ánimo sim, cógnitis, quæ circa vos sunt. Néminem enim hábeo tam unánimem, qui sincére pro vobis sollícitus sit; omnes enim sua quærunt, non quæ sunt Iesu Christi. Probatiónem autem eius cognóscitis, quóniam sicut patri fílius mecum servívit in evangélium. Hunc ígitur spero me míttere, mox ut vídero, quæ circa me sunt; confído autem in Dómino, quóniam et ipse cito véniam.
     Necessárium autem existimávi Epaphrodítum fratrem et cooperatórem et commilitónem meum, vestrum autem apóstolum et minístrum necessitátis meæ, míttere ad vos, quóniam omnes vos desiderábat et mæstus erat, proptérea quod audierátis illum infirmátum. Nam et infirmátus est usque ad mortem, sed Deus misértus est eius; non solum autem eius, verum et mei, ne tristítiam super tristítiam habérem. Festinántius ergo misi illum, ut, viso eo, íterum gaudeátis, et ego sine tristítia sim. Excípite ítaque illum in Dómino cum omni gáudio et eiúsmodi cum honóre habetóte, quóniam propter opus Christi usque ad mortem accéssit in intéritum tradens ánimam suam, ut suppléret id, quod vobis déerat, erga me ministérii.

RESPONSORIUM

2 Petr 1, 10a. 11; Eph 5, 8b. 11a

R. Magis satágite ut firmam vestram vocatiónem et electiónem faciátis. * Sic enim abundánter ministrábitur vobis intróitus in ætérnum regnum Dómini nostri et salvatóris Iesu Christi.
V. Ut fílii lucis ambuláte; et nolíte communicáre opéribus infructuósis tenebrárum. *Sic enim abundánter ministrábitur vobis intróitus in ætérnum regnum Dómini nostri et salvatóris Iesu Christi.

LECTIO ALTERA

Ex epístula sancti Domínici Ibáñez de Erquicia, presbýteri et mártyris, ad patrem suum die 18 octóbris 1630 ex Iapónia dirécta

(cf. SCCS, Offic. Hist. 84, Positio super martyrio, Romæ 1979, pp. 116-118)

Coram Deo auxilio ero universo populo

     Aliquo tibi erunt solácio, dilectíssime pater, epístulæ meæ, cum áliter te consolári non possim nec cor meum filiále tibi monstráre nec auxílio tibi esse nisi coram Deo, quod quidem non néglego, paupéribus oratiónibus meis ac Missæ sacrifício: «sive vívimus sive mórimur». Idémque fácio pro ómnibus propínquis et univérso pópulo isto, quibus precor omne bonum.
     Abhinc annos octo, ínsulis Philippínis relíctis, in Iapóniam tránsii: hic autem vigínti iam annos persecútio contra Christiános orta est, quo témpore multi tam ex religiósis quam ex sæculáribus exstitérunt mártyres. Et cotídie magis ac magis urget persecútio ista, ita ut his duóbus præsértim annis infánda exstíterit. Prætérito enim anno, exeúnte mense Iúlio, in urbem ubi ipse nunc cómmoror crudélis venit præféctus, qui omnes éxitus terra maríque óbsidens ne quis effúgeret, Christiános tot talibúsque torméntis cœpit excruciáre et tam sǽviter, ut plúrimos ad lapsum indúceret, quo fidem Christi desérerent (...).
     Qua tempestáte paulum intermíssa, religiósos nitebántur cápere, ita ut omnes álius álibi nos abdámus, permutáto étiam cum indígenis hábitu, iísque qui religiósos repériant illi prétium pendant. Sic vero die vigésima Novémbris deprehendérunt in monte religiósum quemdam Ordinis Sancti Augustíni, et post tres dies in hac urbe cepérunt presbýterum Societátis Iesu, in hac regióne natum: qui quidem captus est tam prope locum ubi ego eram, ut hora sexta occúlto hábitu fúgerim e domo, providéntiæ Dei me commíttens (...).
     Próximo mense Maio fratrem cepérunt laicum Ordinis Sancti Francísci: ítaque nunc quinque religiósi sunt capti una cum univérsa plebe, qui fere quadringénti mártyres exstant. Superióre mense, multi sunt vivi combústi et círciter trigínta serra harundínea sunt secáti. Crudélia enim sunt torménta quibus nitúntur míseros cógere ad fidem deseréndam: álios coquunt paulátim aqua fervénti super caput eórum infúsa una cum súlphure, résina, óleo aliísque rebus quæ cruciátus áugeant; álios crucifígunt, álios in aquam demérgunt ut frígore moriántur, álios vero defódiunt usque ad médium córporis serráque harundínea paulátim secant, ita ut cruciátus per septem vel octo dies provehántur. Religiósos usque adhuc non áliter excrúciant nisi vivos crement lignis seórsum pósitis, ita ut flammis non circumvolúti paulátim moriántur.
     Ineo nunc perículum máximum persecutiónis huius, iam præséntio hanc epístulam extrémam fore quam ipse scriptúrus sim. Efficiámus ergo, pater mi amantíssime, ut in cælo nos videámus in ætérnum, nullam iam separatiónem timéntes. De hoc mundo ne sit nobis cura, quia exílium est nobis et séparat nos a Deo, qui totum nostrum est bonum. Idémque dico soróri meæ dilectíssimæ, ne obliviscátur me Deo commendáre, omnibúsque dico propínquis et notis salútem. Custódiat te Dóminus noster usque ad cæléstem pátriam.

RESPONSORIUM

Cf. Ap 12, 11-12 ; 2 Mac 7, 36

R. Vicérunt propter sánguinem Agni et propter verbum testimónii sui, et non dilexérunt ánimas suas usque ad mortem. * Proptérea lætámini, cæli, et qui habitátis in eis.
V. Módico labóre sustentáto, sub testaménto ætérnæ vitæ effécti sunt. * Proptérea lætámini, cæli, et qui habitátis in eis.
Vel alia lectio, libere a Provinciis eligenda, cum responsorio sequenti:

RESPONSORIUM

Rom 15, 15-16; 1, 9

R. Grátia data est mihi a Deo, ut sim miníster Christi Iesu in géntibus, sanctíficans Evangélium Dei, * ut fiat oblátio géntium accépta et sanctificáta in Spíritu Sancto.
V. Patri sérvio in spíritu meo in Evangélio Fílii eius. * Ut fiat oblátio géntium accépta et sanctificáta in Spíritu Sancto.

ORATIO

Orémus:
Beatórum mártyrum tuórum (Domínici) et Sociórum, Dómine, patiéntiam in servítio tui et próximi nobis concéde, quia in regno tuo sunt beáti qui persecutiónem patiúntur propter iustítiam. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Vel ut ad Vesperas:
Deus, cuius ineffábili misericórdia beátus (Domínicus) et Sócii mártyres, verbo et sánguine Christum prædicavérunt, da nos, eórum intercessióne, créscere in sciéntia tua, et in omni ópere bono fructificántes, secúndum Evangélii veritátem coram te fidéliter ambuláre. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)