BREVIARIUM ROMANUM

22 iunius 2010
SS. Ioannis Fischer, episcopi, et Thomæ More, martyrum, memoria ad libitum

Thomas More, anno 1477 natus, Oxonii (Oxford) studia perfecit; matrimonio iunctus unum filium et tres filias habuit. Munera cancellarii exercuit in aula regis. Opera conscripsit de re publica bene moderanda vel ad religionem defendendam.

Ambo iussu Henrici VIII regis, cui restiterant in quæstione de eius matrimonio dissolvendo, capite plexi sunt anno 1535, Ioannes Fisher die 22 iunii, Thomas More vero die 6 iulii. Dum episcopus Ioannes Fisher in carcere tenebatur, a Paulo III inter Sanctæ Romanæ Ecclesiæ cardinales annumeratus est.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Sanctórum méritis ínclita gáudia
pangámus, sócii, géstaque fórtia;
nam gliscit ánimus prómere cántibus
  victórum genus óptimum.

Hi (Hæ) sunt quos rétinens mundus inhórruit,
ipsum nam stérili flore peráridum
sprevére pénitus teque secúti sunt,
  rex, Christe, bone cǽlitum.

Hi (Hæ) pro te fúrias sǽvaque sústinent;
non murmur résonat, non querimónia,
sed corde tácito mens bene cónscia
  consérvat patiéntiam.

Quæ vox, quæ póterit lingua retéxere
quæ tu martýribus múnera prǽparas?
Rubri nam flúido sánguine láureis
  ditántur bene fúlgidis.

Te, trina Déitas únaque, póscimus,
ut culpas ábluas, nóxia súbtrahas,
des pacem fámulis, nos quoque glóriam
  per cuncta tibi sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, oblivióni detur déxtera mea.

Hanc corporalem populi captivitatem referre in exemplum spiritalis captivitatis oportet. (S. Hilarius)

¹ Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus, *
      cum recordarémur Sion.
² In salícibus in médio eius *
      suspéndimus cítharas nostras. –

³ Quia illic rogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, *
      verba cantiónum
   et, qui affligébant nos, lætítiam: *
      „Cantáte nobis de cánticis Sion.“ –

⁴ Quómodo cantábimus cánticum Dómini *
      in terra aliéna?
⁵ Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, *
      oblivióni detur déxtera mea;
⁶ adhǽreat lingua mea fáucibus meis, *
      si non memínero tui,
   si non præposúero Ierúsalem *
      in cápite lætítiæ meæ.

     ⁷  [Memor esto, Domine, adversus filios Edom *
         diei Ierusalem;
         qui dicebant: "Exinanite, exinanite *
         usque ad fundamentum in ea."
     ⁸  Filia Babylonis devastans, †
         beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, *
         quam retribuisti nobis;
     ⁹  beatus, qui tenebit *
         et allidet parvulos tuos ad petram.]

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, oblivióni detur déxtera mea.

Ant. 2 In conspéctu angelórum psallam tibi, Deus meus.

Reges terrae afferent gloriam suam et honorem in civitatem sanctam. (Cf. Ap 21, 24)

¹ Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, *
      quóniam audísti verba oris mei.
   In conspéctu angelórum psallam tibi, *
²     adorábo ad templum sanctum tuum;
   et confitébor nómini tuo †
      propter misericórdiam tuam et veritátem tuam, *
      quóniam magnificásti super omne nomen elóquium tuum. –

³ In quacúmque die invocávero te, exáudi me; *
      multiplicábis in ánima mea virtútem.
⁴ Confitebúntur tibi, Dómine, omnes reges terræ, *
      quia audiérunt elóquia oris tui.
⁵ Et cantábunt vias Dómini, *
      quóniam magna est glória Dómini;
⁶ quóniam excélsus Dóminus, †
      et húmilem réspicit, *
      et supérbum a longe cognóscit. –

⁷ Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me; †
      et contra iram inimicórum meórum exténdes manum tuam, *
      et salvum me fáciet déxtera tua.
⁸ Dóminus perfíciet pro me; †
      Dómine, misericórdia tua in sǽculum: *
      ópera mánuum tuárum ne despícias.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 In conspéctu angelórum psallam tibi, Deus meus.

Ant. 3 Dignus est Agnus qui occísus est accípere glóriam et honórem.

^5,9 Dignus es, Dómine, accípere librum *
         et aperíre signácula eius,
     quóniam occísus es †
         et redemísti Deo in sánguine tuo *
         ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
¹⁰ et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
         et regnábunt super terram. –

¹² Dignus est Agnus, qui occísus est, †
         accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
         et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Dignus est Agnus qui occísus est accípere glóriam et honórem.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Lætámini in Dómino, * et exsultáte, iusti.
R. Lætámini in Dómino, * et exsultáte, iusti.
V. Et gloriámini, omnes recti corde.
R. Et exsultáte, iusti.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Lætámini in Dómino, * et exsultáte, iusti.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Gaudent in cælis ánimæ sanctórum, qui Christi vestígia sunt secúti; et quia pro eius amóre sánguinem suum fudérunt, ídeo cum Christo regnábunt in ætérnum.

⁴⁶ Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
⁴⁷ et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
⁴⁸ quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
⁴⁹ quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
⁵⁰ et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

⁵¹ Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
⁵² depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
⁵³ esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

⁵⁴ Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
⁵⁵ sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Ad Magnificat, ant. Gaudent in cælis ánimæ sanctórum, qui Christi vestígia sunt secúti; et quia pro eius amóre sánguinem suum fudérunt, ídeo cum Christo regnábunt in ætérnum.

PRECES
Hac hora, qua Rex mártyrum vitam suam in cena óbtulit et in cruce depósuit, grátias agámus illi, dicéntes:
     Te, Dómine, celebrámus.

Te, Dómine, celebrámus, quia in finem dilexísti nos, salvátor noster, omnis martýrii fons et exémplum:
     Te, Dómine, celebrámus.
Quia omnes peccatóres pæniténtes in prǽmium vitæ vocásti:
     Te, Dómine, celebrámus.
Quia sánguinem novi et ætérni testaménti, in remissiónem peccatórum effúsum, hódie obtúlimus:
     Te, Dómine, celebrámus.
Quia hac die per grátiam tuam in fide perseverávimus:
     Te, Dómine, celebrámus.
Quia tuæ morti multos fratres hódie sociásti:
     Te, Dómine, celebrámus.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Deus, qui veræ fídei formam in martýrio consummásti, concéde propítius, ut, sanctórum Ioánnis et Thomæ intercessióne roboráti, fidem, quam ore profitémur, testimónio vitæ confirmémus. per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)