☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

10 maius 2011
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi, memoria

AD VESPERAS


Antoninus Pierozzi, Florentiæ anno 1389 natus, a B. Ioanne Dominici, qui tunc reformationi conventuum iussu B. Raimundi de Capua intendebat, in Ordine receptus est «pro conventu futuro Fæsulano» anno 1405. Cortonæ novitiatu expleto, Fæsulis ubi novum reformationis centrum erigebatur (1406), propriæ formationi attendit, primus illius conventus filius. Sacerdos factus (1413), vitæ austeritate, prudentia et doctrina prænitens, continuo inde ab anno 1418 Fratres ut prior rexit et ad plenitudinem vitæ promovit Cortonæ, Fæsulis, Neapoli, Romæ ubi auditor Rotæ effectus est clarusque luris canonici magister.

Sumptibus nobilis viri Cosmatis de Medicis anno 1435 præclaro S. Marci conventu Florentiæ ædificato, eidem præfuit ut prior (1436-44) eo ipso tempore quo B. Angelicus in eo divina pingebat et quo, studiis humanitatis pulchre in ipso florentibus, prima in Europa bibliotheca omnibus reserata est (1443). Vicarius generalis Observantiæ in Italia ab anno 1437 effectus, Concilio Florentino interfuit (1438) ac demum archiepiscopus florentinus renuntiatus est (1446) ab Eugenio IV, cognita illius sapientia qui communi elogio « Antoninus consiliorum » vocabatur.

Boni pastoris charismate insignitus, archiepiscopus fuit optimus: vigilanti cura præsens, in pauperes sollicitus, absconditos præsertim pro quibus societatem «Bonorum virorum S. Martini » instituit, hodiernæ rationem socialis adsistentiæ ac servitii præcurrens, beneficus ipse adeo ut omnibus se privaret, reformator cleri severus sed moderatus, pastor, catechista, prædicator præcipue. Multa scripsit doctrina et caritate plena: opus eius princeps, Summa moralis, testatur illum maximum fuisse illius scientiæ magistrum. Obiit die 2 maii 1459. Hadrianus VI die 31 maii 1523 ipsum sanctorum catalogo adscripsit.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Lumen ætérnum moderátor témporum,
alme bonórum propagátor ómnium,
palmam invíctis lárgiens milítibus
qui te sequúntur laureáti glória.

Festum coléntes tui sacri prǽsulis
laudes devóti tibi Deo cánimus,
cuius obténtu mereámur scándere
aulam præcélsam cum triúmpho móneris.

Te nunc orámus, sancte Dei póntifex:
posce ut nobis tribuátur vénia
cunctis subáctis vitiórum séntibus,
atque perénnis augeátur grátia.

Laus, honor, virtus atque iubilátio
Patri Natóque simul et Paráclito,
qui dominátur trinus et unus Deus,
et regnum eius in ætérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Pater erat páuperum; óculus fuit cæco et pes claudo, allelúia.

Psalmus 124 (125)
Dominus custos populi sui

Pax super Israel Dei. (Gal 6, 16)

1 Qui confídunt in Dómino sicut mons Sion: *
      non commovébitur, in ætérnum manet. –

2 Ierúsalem, montes in circúitu eius, †
      et Dóminus in circúitu pópuli sui *
      ex hoc nunc et usque in sǽculum.
3 Quia non requiéscet virga iniquitátis super sortem iustórum, *
      ut non exténdant iusti ad iniquitátem manus suas. –

4 Bénefac, Dómine, bonis *
      et rectis corde.
5 Declinántes autem per vias pravas †
      addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem. *
      Pax super Israel!

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Pater erat páuperum; óculus fuit cæco et pes claudo, allelúia.

Ant. 2 In agóne mortis pósitus lætánter dixit: Servíre Deo regnáre est, allelúia.

Psalmus 130 (131)
Quasi parvuli fiducia in Domino collocata

Discite a me, quia mitis sum et humilis corde. (Mt 11, 29)

1 Dómine, non est exaltátum cor meum, *
      neque eláti sunt óculi mei;
   neque ambulávi in magnis, *
      neque in mirabílibus super me. –

2 Vere pacátam et quiétam *
      feci ánimam meam;
   sicut ablactátus in sinu matris suæ, *
      sicut ablactátus, ita in me est ánima mea. –

3 Speret Israel in Dómino *
      ex hoc nunc et usque in sǽculum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 In agóne mortis pósitus lætánter dixit: Servíre Deo regnáre est, allelúia.

Ant. 3 In humilitáte magnus, in paupertáte dives, in córpore ángelus, allelúia.

Canticum
Hymnus redemptorum
Ap 4, 11; 5, 9.10.12
4,11 Dignus es, Dómine et Deus noster, *
         accípere glóriam et honórem et virtútem,
      quia tu creásti ómnia, *
         et propter voluntátem tuam erant et creáta sunt. –

5,9 Dignus es, Dómine, accípere librum *
         et aperíre signácula eius,
     quóniam occísus es †
         et redemísti Deo in sánguine tuo *
         ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
10 et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
         et regnábunt super terram. –

12 Dignus est Agnus, qui occísus est, †
         accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
         et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 In humilitáte magnus, in paupertáte dives, in córpore ángelus, allelúia.

LECTIO BREVIS

Col 1, 9b-ll
Impleámini agnitióne voluntátis Dei, in omni sapiéntia et intelléctu spiritáli, ut ambulétis digne Dómino per ómnia placéntes, in omni ópere bono fructificántes et crescéntes in sciéntia Dei, in omni virtúte confortáti secúndum poténtiam claritátis eius, in omnem patiéntiam et longanimitátem cum gáudio.

RESPONSORIUM BREVE
V. Lex veritátis fuit in ore eius. * Allelúia, allelúia.
R. Lex veritátis fuit in ore eius. * Allelúia, allelúia.
V. Et iníquitas non est invénta in lábiis eius.
R. allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Lex veritátis fuit in ore eius. * Allelúia, allelúia.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Dux fídei, vir consílii, sacerdótum spéculum, civitátis tuæ lumen, fecísti quæ docébas; ora pro nobis Dóminum, allelúia.
Vel, præsertim in cantu:
Te vírginum chorus laudat, te doctórum cœtus prǽdicat, te unánimi voce sancti prǽsules prǽsulem admirántur. O beáte Antoníne, nos te quoque laudántes patérnis semper óculis intuére, allelúia.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

46 Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
47 et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
52 depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
53 esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

54 Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
55 sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Dux fídei, vir consílii, sacerdótum spéculum, civitátis tuæ lumen, fecísti quæ docébas; ora pro nobis Dóminum, allelúia.
Vel, præsertim in cantu:
Te vírginum chorus laudat, te doctórum cœtus prǽdicat, te unánimi voce sancti prǽsules prǽsulem admirántur. O beáte Antoníne, nos te quoque laudántes patérnis semper óculis intuére, allelúia.

PRECES
Christum, pro homínibus pontíficem constitútum in iis quæ sunt ad Deum, dignis láudibus celebrémus, humíliter deprecántes:
     Salvum fac pópulum tuum, Dómine.

Qui Ecclésiam tuam per sanctos et exímios rectóres mirabíliter illustrásti,
— fac ut christiáni eódem semper lætificéntur splendóre.
Qui, cum sancti te pastóres sicut Móyses orárent pópuli peccáta dimisísti,
— per intercessiónem eórum Ecclésiam tuam contínua purificatióne sanctífica.
Qui sanctos tuos unxísti in médio fratrum et Spíritum tuum in illos direxísti,
— reple Spíritu Sancto omnes pópuli tui rectóres.
Qui pastórum sanctórum ipse posséssio exstitísti,
— tríbue nullum ex iis, quos sánguine acquisísti, sine te manére.
Qui, per Ecclésiæ pastóres, vitam ætérnam óvibus tuis præstas, ne rápiat eas quisquam de manu tua,
— salva defúnctos, pro quibus ánimam tuam posuísti.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Deus, qui beátum Antonínum epíscopum dono consílii mirábilem effecísti, concéde ut, in huius vitæ ténebris ambulántes, lúmine supérno, quæ sint nobis agénda, eius intercessióne discámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)