☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

18 augustus 2021
PER ANNUM, hebd. XX
Hebdomada IV

AD VESPERAS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Sol, ecce, lentus óccidens
montes et arva et ǽquora
mæstus relínquit, ínnovat
sed lucis omen crástinæ,

Mirántibus mortálibus
sic te, Creátor próvide,
leges vicésque témporum
umbris dedísse et lúmini.

Ac dum, tenébris ǽthera
siléntio preméntibus,
vigor labórum déficit,
quies cupíta quǽritur,

Spe nos fidéque dívites
tui beámur lúmine
Verbi, quod est a sǽculis
splendor patérnæ glóriæ.

Est ille sol qui nésciat
ortum vel umquam vésperum;
quo terra gestit cóntegi,
quo cæli in ævum iúbilant.

Hac nos seréna pérpetim
da luce tandem pérfrui,
cum Nato et almo Spíritu
tibi novántes cántica. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Mirábilis facta est sciéntia tua super me, Dómine.

Psalmus 138 (139), 1-18. 23-24
Dominus intuens omnia

Quis cognovit sensum Domini? Aut quis consiliarius eius fuit? (Rom 11, 34)

I

1 Dómine, scrutátus es et cognovísti me, *
2     tu cognovísti sessiónem meam et resurrectiónem meam.
   Intellexísti cogitatiónes meas de longe, *
3     sémitam meam et accúbitum meum investigásti.
   Et omnes vias meas perspexísti, †
4     quia nondum est sermo in lingua mea, *
      et ecce, Dómine, tu novísti ómnia. –

5 A tergo et a fronte coartásti me *
      et posuísti super me manum tuam.
6 Mirábilis nimis facta est sciéntia tua super me, *
      sublímis, et non attíngam eam. –

7 Quo ibo a spíritu tuo *
      et quo a fácie tua fúgiam?
8 Si ascéndero in cælum, tu illic es; *
      si descéndero in inférnum, ades.
9 Si súmpsero pennas auróræ *
       et habitávero in extrémis maris,
10 étiam illuc manus tua dedúcet me, *
       et tenébit me déxtera tua.
11 Si díxero: „Fórsitan ténebræ cómpriment me, *
       et non illuminátio erit circa me,“
12 étiam ténebræ non obscurabúntur a te, †
       et nox sicut dies illuminábitur *
       — sicut ténebræ eius ita et lumen eius —.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Mirábilis facta est sciéntia tua super me, Dómine.

Ant. 2 Ego Dóminus scrutans cor et probans renes, qui do unicuíque secúndum viam suam.

II

13 Quia tu formásti renes meos, *
       contexuísti me in útero matris meæ.
14 Confitébor tibi, quia mirabíliter plasmátus sum; †
       mirabília ópera tua, *
       et ánima mea cognóscit nimis. –

15 Non sunt abscóndita ossa mea a te, †
       cum factus sum in occúlto, *
       contéxtus in inferióribus terræ.
16 Imperféctum adhuc me vidérunt óculi tui, †
       et in libro tuo scripti erant omnes dies: *
       ficti erant, et nondum erat unus ex eis.
17 Mihi autem nimis pretiósæ cogitatiónes tuæ, Deus; *
       nimis gravis summa eárum.
18 Si dinumerábo eas, super arénam multiplicabúntur; *
       si ad finem pervénerim, adhuc sum tecum. –

     19  [Utinam occidas, Deus, peccatores; *
          viri sanguinum, declinate a me.
     20  Qui loquuntur contra te maligne: *
          exaltantur in vanum contra te.
     21  Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam *
          et insurgentes in te abhorrebam?
     22  Perfecto odio oderam illos, *
          et inimici facti sunt mihi.]

23 Scrutáre me, Deus, et scito cor meum; *
       proba me et cognósce sémitas meas
24 et vide, si via vanitátis in me est, *
       et deduc me in via ætérna.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ego Dóminus scrutans cor et probans renes, qui do unicuíque secúndum viam suam.

Ant. 3 In ipso cóndita sunt univérsa, et ómnia in ipso constant.

Canticum
Christus primogenitus omnis creaturæ et primogenitus ex mórtuis
Cf. Col 1, 12-20

12 Grátias agámus Deo Patri, *
       qui idóneos nos fecit in partem sortis sanctórum in lúmine,
13 qui erípuit nos de potestáte tenebrárum*
       et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ,
14 in quo habémus redemptiónem, *
       remissiónem peccatórum; –

15 qui est imágo Dei invisíbilis, *
       primogénitus omnis creatúræ,
16 quia in ipso cóndita sunt univérsa †
       in cælis et in terra, *
       visibília et invisibília,
    sive throni sive dominatiónes *
       sive principátus sive potestátes. –

    Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt, †
17    et ipse est ante ómnia, *
       et ómnia in ipso constant. –

18 Et ipse est caput córporis ecclésiæ; †
       qui est princípium, primogénitus ex mórtuis, *
       ut sit in ómnibus ipse primátum tenens,
19 quia in ipso complácuit omnem plenitúdinem habitáre *
       et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,
20 pacíficans per sánguinem crucis eius, *
       sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 In ipso cóndita sunt univérsa, et ómnia in ipso constant.

LECTIO BREVIS

1 Io 2, 3-6
In hoc cognóscimus quóniam nóvimus Christum: si mandáta eius servémus. Qui dicit: «Novi eum», et mandáta eius non servat, mendax est, et in isto véritas non est; qui autem servat verbum eius, vere in hoc cáritas Dei consummáta est. In hoc cognóscimus quóniam in ipso sumus. Qui dicit se in ipso manére, debet, sicut ille ambulávit, et ipse ambuláre.

RESPONSORIUM BREVE
V. Custódi nos, Dómine, * ut pupíllam óculi.
R. Custódi nos, Dómine, * ut pupíllam óculi.
V. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
R. Ut pupíllam óculi.
V. Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
R. Custódi nos, Dómine, * ut pupíllam óculi.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Fac, Deus, poténtiam in brácchio tuo, dispérde supérbos et exálta húmiles.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

46 Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
47 et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
52 depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
53 esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

54 Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
55 sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Fac, Deus, poténtiam in brácchio tuo, dispérde supérbos et exálta húmiles.

PRECES
Ætérno Patri, cuius misericórdia in pópulum suum magnificáta est usque ad cælos, exsultántibus córdibus acclamémus:
     Laeténtur omnes, qui sperant in te, Dómine.

Dómine, qui misísti Fílium tuum non ut iúdicet mundum, sed ut salvétur mundus per ipsum,
— da ut mors eius gloriósa in nobis fructum suum áfferat copiósum.
Qui sacerdótes tuos minístros Christi et tuórum constituísti mysteriórum dispensatóres,
— ipsis concéde cor fidéle, sciéntiam et caritátem.
Quos vocásti ad castitátem propter regnum cælórum,
— fac ut intemeráta fidelitáte Fílium tuum sequántur.
Qui hóminem ab inítio másculum et féminam creásti,
— omnes serva famílias in amóre sincéro.
Qui, per Christi oblatiónem, hóminum peccáta abstulísti,
— ómnibus defúnctis remissiónem tríbue peccatórum.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Recordáre, Dómine, misericórdiæ tuæ, ut qui esuriéntes bonis cæléstibus implére dignáris, indigéntiæ nostræ tríbuas tuis abundáre divítiis. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)