Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
TEMPUS PASCHALE, hebd. IV
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi, memoria
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi, festum
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Sumptibus nobilis viri Cosmatis de Medicis anno 1435 præclaro S. Marci conventu Florentiæ ædificato, eidem præfuit ut prior (1436-44) eo ipso tempore quo B. Angelicus in eo divina pingebat et quo, studiis humanitatis pulchre in ipso florentibus, prima in Europa bibliotheca omnibus reserata est (1443). Vicarius generalis Observantiæ in Italia ab anno 1437 effectus, Concilio Florentino interfuit (1438) ac demum archiepiscopus florentinus renuntiatus est (1446) ab Eugenio IV, cognita illius sapientia qui communi elogio « Antoninus consiliorum » vocabatur.
Boni pastoris charismate insignitus, archiepiscopus fuit optimus: vigilanti cura præsens, in pauperes sollicitus, absconditos præsertim pro quibus societatem «Bonorum virorum S. Martini » instituit, hodiernæ rationem socialis adsistentiæ ac servitii præcurrens, beneficus ipse adeo ut omnibus se privaret, reformator cleri severus sed moderatus, pastor, catechista, prædicator præcipue. Multa scripsit doctrina et caritate plena: opus eius princeps, Summa moralis, testatur illum maximum fuisse illius scientiæ magistrum. Obiit die 2 maii 1459. Hadrianus VI die 31 maii 1523 ipsum sanctorum catalogo adscripsit.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Lumen ætérnum moderátor témporum,
alme bonórum propagátor ómnium,
palmam invíctis lárgiens milítibus
qui te sequúntur laureáti glória.
Festum coléntes tui sacri prǽsulis
laudes devóti tibi Deo cánimus,
cuius obténtu mereámur scándere
aulam præcélsam cum triúmpho móneris.
Te nunc orámus, sancte Dei póntifex:
posce ut nobis tribuátur vénia
cunctis subáctis vitiórum séntibus,
atque perénnis augeátur grátia.
Laus, honor, virtus atque iubilátio
Patri Natóque simul et Paráclito,
qui dominátur trinus et unus Deus,
et regnum eius in ætérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Pater erat páuperum; óculus fuit cæco et pes claudo, allelúia.
Hanc corporalem populi captivitatem referre in exemplum spiritalis captivitatis oportet. (S. Hilarius)
1 Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus, *
cum recordarémur Sion.
2 In salícibus in médio eius *
suspéndimus cítharas nostras. –
3 Quia illic rogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, *
verba cantiónum
et, qui affligébant nos, lætítiam: *
„Cantáte nobis de cánticis Sion.“ –
4 Quómodo cantábimus cánticum Dómini *
in terra aliéna?
5 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, *
oblivióni detur déxtera mea;
6 adhǽreat lingua mea fáucibus meis, *
si non memínero tui,
si non præposúero Ierúsalem *
in cápite lætítiæ meæ.
7 [Memor esto, Domine, adversus filios Edom *
diei Ierusalem;
qui dicebant: "Exinanite, exinanite *
usque ad fundamentum in ea."
8 Filia Babylonis devastans, †
beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, *
quam retribuisti nobis;
9 beatus, qui tenebit *
et allidet parvulos tuos ad petram.]
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Pater erat páuperum; óculus fuit cæco et pes claudo, allelúia.
Ant. 2 In agóne mortis pósitus lætánter dixit: Servíre Deo regnáre est, allelúia.
Reges terrae afferent gloriam suam et honorem in civitatem sanctam. (Cf. Ap 21, 24)
1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, *
quóniam audísti verba oris mei.
In conspéctu angelórum psallam tibi, *
2 adorábo ad templum sanctum tuum;
et confitébor nómini tuo †
propter misericórdiam tuam et veritátem tuam, *
quóniam magnificásti super omne nomen elóquium tuum. –
3 In quacúmque die invocávero te, exáudi me; *
multiplicábis in ánima mea virtútem.
4 Confitebúntur tibi, Dómine, omnes reges terræ, *
quia audiérunt elóquia oris tui.
5 Et cantábunt vias Dómini, *
quóniam magna est glória Dómini;
6 quóniam excélsus Dóminus, †
et húmilem réspicit, *
et supérbum a longe cognóscit. –
7 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me; †
et contra iram inimicórum meórum exténdes manum tuam, *
et salvum me fáciet déxtera tua.
8 Dóminus perfíciet pro me; †
Dómine, misericórdia tua in sǽculum: *
ópera mánuum tuárum ne despícias.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 In agóne mortis pósitus lætánter dixit: Servíre Deo regnáre est, allelúia.
Ant. 3 In humilitáte magnus, in paupertáte dives, in córpore ángelus, allelúia.
5,9 Dignus es, Dómine, accípere librum *
et aperíre signácula eius,
quóniam occísus es †
et redemísti Deo in sánguine tuo *
ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
10 et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
et regnábunt super terram. –
12 Dignus est Agnus, qui occísus est, †
accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 In humilitáte magnus, in paupertáte dives, in córpore ángelus, allelúia.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Lex veritátis fuit in ore eius. * Allelúia, allelúia.
R. Lex veritátis fuit in ore eius. * Allelúia, allelúia.
V. Et iníquitas non est invénta in lábiis eius.
R. allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Lex veritátis fuit in ore eius. * Allelúia, allelúia.
MAGNIFICAT
Ad Magnificat, ant. Dux fídei, vir consílii, sacerdótum spéculum,
civitátis tuæ lumen, fecísti quæ docébas; ora pro nobis Dóminum, allelúia.
Vel, præsertim in cantu:
Te vírginum chorus laudat, te doctórum cœtus prǽdicat, te unánimi voce sancti prǽsules prǽsulem admirántur. O beáte Antoníne,
nos te quoque laudántes patérnis semper óculis intuére, allelúia.
46 Magníficat *
ánima mea Dóminum,
47 et exsultávit spíritus meus *
in Deo salvatóre meo,
48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
et sanctum nomen eius,
50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
timéntibus eum.
51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
dispérsit supérbos mente cordis sui;
52 depósuit poténtes de sede *
et exaltávit húmiles;
53 esuriéntes implévit bonis *
et dívites dimísit inánes.
54 Suscépit Israel púerum suum, *
recordátus misericórdiæ,
55 sicut locútus est ad patres nostros, *
Abraham et sémini eius in sǽcula.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Magnificat, ant. Dux fídei, vir consílii, sacerdótum spéculum,
civitátis tuæ lumen, fecísti quæ docébas; ora pro nobis Dóminum, allelúia.
Vel, præsertim in cantu:
Te vírginum chorus laudat, te doctórum cœtus prǽdicat, te unánimi voce sancti prǽsules prǽsulem admirántur. O beáte Antoníne,
nos te quoque laudántes patérnis semper óculis intuére, allelúia.
PRECES
Christum, pro homínibus pontíficem constitútum in iis quæ sunt ad Deum, dignis láudibus celebrémus, humíliter deprecántes:
Salvum fac pópulum tuum, Dómine.
Qui Ecclésiam tuam per sanctos et exímios rectóres mirabíliter illustrásti,
— fac ut christiáni eódem semper lætificéntur splendóre.
Qui, cum sancti te pastóres sicut Móyses orárent pópuli peccáta dimisísti,
— per intercessiónem eórum Ecclésiam tuam contínua purificatióne sanctífica.
Qui sanctos tuos unxísti in médio fratrum et Spíritum tuum in illos direxísti,
— reple Spíritu Sancto omnes pópuli tui rectóres.
Qui pastórum sanctórum ipse posséssio exstitísti,
— tríbue nullum ex iis, quos sánguine acquisísti, sine te manére.
Qui, per Ecclésiæ pastóres, vitam ætérnam óvibus tuis præstas, ne rápiat eas quisquam de manu tua,
— salva defúnctos, pro quibus ánimam tuam posuísti.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Deus, qui beátum Antonínum epíscopum dono consílii mirábilem effecísti, concéde ut, in huius vitæ ténebris ambulántes,
lúmine supérno, quæ sint nobis agénda, eius intercessióne discámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)