BREVIARIUM ROMANUM

6 iunius 2029
PER ANNUM, hebd. IX
Hebdomada I

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Cæli Deus sanctíssime,
qui lúcidum centrum poli
candóre pingis ígneo
augens decóri lúmina.

Quarto die qui flámmeam
solis rotam constítuens,
lunæ minístras órdini
vagos recúrsus síderum.

Ut nóctibus vel lúmini
diremptiónis términum,
primórdiis et ménsium
signum dares notíssimum:

Illúmina cor hóminum,
abstérge sordes méntium,
resólve culpæ vínculum,
evérte moles críminum.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo? †

Ecce tabernaculum Dei cum hominibus. (Ap 21, 3)

¹ Dóminus illuminátio mea et salus mea, *
      quem timébo?
   Dóminus protéctor vitæ meæ, *
      a quo trepidábo?
² Dum apprópiant super me nocéntes, *
      ut edant carnes meas;
   qui tríbulant me et inimíci mei, *
      ipsi infirmáti sunt et cecidérunt. –

³ Si consístant advérsum me castra, *
      non timébit cor meum;
   si exsúrgat advérsum me prœlium, *
      in hoc ego sperábo. –

⁴ Unum pétii a Dómino, hoc requíram: *
      ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ,
   ut vídeam voluptátem Dómini *
      et vísitem templum eius. –

⁵ Quóniam occultábit me in tentório suo, *
      in die malórum.
   Abscóndet me in abscóndito tabernáculi sui, *
      in petra exaltábit me.
⁶ Et nunc exaltátur caput meum *
      super inimícos meos in circúitu meo.
   Immolábo in tabernáculo eius hóstias vociferatiónis, *
      cantábo et psalmum dicam Dómino.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo? †

Ant. 2 Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.

Quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus Iesum. (Mc 14, 57)

⁷ Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi, *
      miserére mei et exáudi me.
⁸ De te dixit cor meum: †
      "Exquírite fáciem meam!". *
      Fáciem tuam, Dómine, exquíram. –

⁹ Ne avértas fáciem tuam a me, *
      ne declínes in ira a servo tuo.
   Adiútor meus es tu, ne me reícias *
      neque derelínquas me, Deus salútis meæ.
¹⁰ Quóniam pater meus et mater mea dereliquérunt me, *
       Dóminus autem assúmpsit me. –

¹¹ Osténde mihi, Dómine, viam tuam *
       et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos. –

¹² Ne tradíderis me in ánimam tribulántium me; †
       quóniam insurrexérunt in me testes iníqui *
       et qui violéntiam spirant. –

¹³ Credo vidére bona Dómini *
       in terra vivéntium.
¹⁴ Exspécta Dóminum, viríliter age, *
       et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.

Ant. 3 Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

¹² Grátias agámus Deo Patri, *
       qui idóneos nos fecit in partem sortis sanctórum in lúmine,
¹³ qui erípuit nos de potestáte tenebrárum*
       et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ,
¹⁴ in quo habémus redemptiónem, *
       remissiónem peccatórum; –

¹⁵ qui est imágo Dei invisíbilis, *
       primogénitus omnis creatúræ,
¹⁶ quia in ipso cóndita sunt univérsa †
       in cælis et in terra, *
       visibília et invisibília,
    sive throni sive dominatiónes *
       sive principátus sive potestátes. –

    Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt, †
¹⁷    et ipse est ante ómnia, *
       et ómnia in ipso constant. –

¹⁸ Et ipse est caput córporis ecclésiæ; †
       qui est princípium, primogénitus ex mórtuis, *
       ut sit in ómnibus ipse primátum tenens,
¹⁹ quia in ipso complácuit omnem plenitúdinem habitáre *
       et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,
²⁰ pacíficans per sánguinem crucis eius, *
       sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Rédime me, Dómine, * et miserére mei.
R. Rédime me, Dómine, * et miserére mei.
V. Ne perdas cum ímpiis ánimam meam.
R. Et miserére mei.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Rédime me, Dómine, * et miserére mei.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen eius.

⁴⁶ Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
⁴⁷ et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
⁴⁸ quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
⁴⁹ quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
⁵⁰ et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

⁵¹ Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
⁵² depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
⁵³ esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

⁵⁴ Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
⁵⁵ sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Ad Magnificat, ant. Fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen eius.

PRECES
In ómnibus nomen Dómini glorificétur, qui pópulum electiónis suæ infiníto amóre proséquitur. Ad eum ergo hæc nostra orátio ascéndat:
     Caritátem tuam, Dómine, demónstra.

Recordáre, Dómine, Ecclésiæ tuæ,
— ut eam serves ab omni malo et in dilectióne tua perfícias.
Fac ut gentes agnóscant te solum esse Deum,
— et Iesum Christum Fílium tuum, quem misísti.
Próspera cuncta nostris concéde propínquis,
— tríbue illis benedictiónem et vitam usque in sǽculum.
Affer solácium ópere et labóre onerátis,
— dignitátem víndica despectórum.
Exútis hódie córpore misericórdiæ tuæ portæ patéscant,
— eos in regnum tuum placátus admítte.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Adésto, Dómine, précibus nostris, et die noctúque nos prótege, ut vícibus témporum tua gubernatióne subiécti, tua semper incommutabilitáte firmémur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)