Adhortamini vosmetipsos per singulos dies, donec illud «hodie» vocatur (Hebr 3, 13).
1 Veníte, exsultémus Dómino; *
iubilémus Deo salutári nostro.
2 Præoccupémus fáciem eius in confessióne *
et in psalmis iubilémus ei.
3 Quóniam Deus magnus Dóminus *
et rex magnus super omnes deos.
4 Quia in manu eius sunt profúnda terræ, *
et altitúdines móntium ipsíus sunt.
5 Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, *
et siccam manus eius formavérunt.
6 Veníte, adorémus et procidámus *
et génua flectámus ante Dóminum, qui fecit nos,
7 quia ipse est Deus noster, *
et nos pópulus páscuæ eius et oves manus eius.
Utinam hódie vocem eius audiátis: *
8 «Nolíte obduráre corda vestra,
sicut in Meríba secúndum diem Massa in desérto, †
9 ubi tentavérunt me patres vestri: *
probavérunt me, etsi vidérunt ópera mea.
10 Quadragínta annis tǽduit me generatiónis illíus, *
et dixi: Pópulus errántium corde sunt isti.
11 Et ipsi non cognovérunt vias meas; †
ídeo iurávi in ira mea: *
Non introíbunt in réquiem meam».