11 iulius 2010
XV DOMINICA PER ANNUM

    Achab fílius Amri regnávit super Israel anno tricésimo octávo Asa regis Iudæ; et regnávit Achab fílius Amri super Israel in Samaría vigínti et duóbus annis. Et fecit Achab fílius Amri malum in conspéctu Dómini super omnes, qui fuérunt ante eum. Nec suffécit ei, ut ambuláret in peccátis Ieróboam fílii Nabat; ínsuper duxit uxórem Iézabel fíliam Ethbaal regis Sidoniórum et ábiit et servívit Baal et adorávit eum. Et pósuit aram Baal in templo Baal, quod ædificáverat in Samaría, et fecit Achab palum. Et áddidit Achab in ópere suo írritans Dóminum Deum Israel super omnes reges Israel, qui fúerant ante eum. In diébus eius ædificávit Hiel de Bethel Iéricho; in Abíram primitívo suo fundávit eam et in Segub novíssimo suo pósuit portas eius, iuxta verbum Dómini, quod locútus fúerat in manu Iósue filii Nun.
     Et dixit Elías Thesbítes de Thesbi in Gálaad ad Achab: «Vivit Dóminus Deus Israel, in cuius conspéctu sto. Non erit annis his ros et plúvia, nisi iuxta oris mei verba!».
     Et factum est verbum Dómini ad eum dicens: «Recéde hinc et vade contra oriéntem et abscóndere in torrénte Charith, qui est contra Iordánem, et ibi de torrénte bibes; corvísque præcépi, ut pascant te ibi». Abiit ergo et fecit iuxta verbum Dómini; cumque abísset, sedit in torrénte Charith, qui est contra Iordánem. Corvi quoque deferébant ei panem et carnes mane, simíliter panem et carnes vésperi; et bibébat de torrénte. Post dies autem siccátus est torrens; non enim plúerat super terram.
     Factus est ígitur sermo Dómini ad eum dicens: «Surge et vade in Sarépta Sidoniórum et manébis ibi; præcépi enim ibi mulíeri víduæ, ut pascat te». Surréxit et ábiit Saréptam. Cumque venísset ad portam civitátis, appáruit ei mulier vídua cólligens ligna; et vocávit eam dixítque: «Da mihi páululum aquæ in vase, ut bibam». Cumque illa pérgeret, ut afférret, clamávit post tergum eius dicens: «Affer mihi, óbsecro, et buccéllam panis in manu tua». Quæ respóndit: «Vivit Dóminus Deus tuus, non hábeo panem, nisi quantum pugíllus cápere potest farínæ in hýdria et páululum ólei in lécytho. En cólligo duo ligna, ut ingrédiar et fáciam illud mihi et fílio meo, ut comedámus et moriámur».
     Ad quam Elías ait: «Noli timére, sed vade et fac, sicut dixísti; verúmtamen mihi primum fac de ipsa farínula subcinerícium panem párvulum et affer ad me; tibi autem et fílio tuo fácies póstea. Hæc autem dicit Dóminus Deus Israel: “Hýdria farínæ non defíciet, nec lécythus ólei minuétur, usque ad diem, in qua datúrus est Dóminus plúviam super fáciem terræ”». Quæ ábiit et fecit iuxta verbum Elíæ et comédit illa et ipse et domus eius per dies. Hýdria farínæ non defécit, et lécythus ólei non est imminútus iuxta verbum Dómini, quod locútus fúerat in manu Elíæ.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Incipit Tractátus sancti Ambrósii epíscopi De mystériis

     De morálibus cotidiánum sermónem habúimus, cum vel patriarchárum gesta vel Proverbiórum legeréntur præcépta, ut his informáti atque institúti assuescerétis maiórum íngredi vias eorúmque iter cárpere ac divínis obœdíre oráculis, quo renováti per baptísmum eius vitæ usum tenerétis, quæ ablútos decéret.
     Nunc de mystériis dícere tempus ádmonet atque ipsam ratiónem sacramentórum édere, quam ante baptísmum si putassémus insinuándam nondum initiátis prodidísse pótius quam edidísse æstimarémur. Deínde quod inopinántibus mélius se ipsa lux mysteriórum infúderit, quam si ea sermo áliquis præcucurrísset.
     Aperíte ígitur aures et bonum odórem vitæ ætérnæ inhalátum vobis múnere sacramentórum cárpite. Quod vobis significávimus, cum apertiónis celebrántes mystérium dicerémus: Effetha, quod est adaperíre, ut ventúrus unusquísque ad grátiam quid interrogarétur cognósceret, quid respondéret meminísse debéret. Hoc mystérium celebrávit Christus in Evangélio, sicut légimus, cum mutum curáret et surdum.
     Post hæc reseráta sunt tibi sancta sanctárum, ingréssus es regeneratiónis sacrárium. Répete quid interrogátus sis, recognósce quid respónderis. Renuntiásti diábolo et opéribus eius, mundo et luxúriæ eius ac voluptátibus. Tenétur vox tua non in túmulo mortuórum, sed in libro vivéntium.
     Vidísti illic levítam, vidísti sacerdótem, vidísti summum sacerdótem. Noli consideráre córporum figúras, sed ministeriórum grátiam. Præséntibus ángelis locútus es, sicut scriptum est: Quia lábia sacerdótis custódiunt sciéntiam et legem exquírunt ex ore ipsíus, quóniam ángelus est Dómini omnipoténtis. Non est fállere, non est negáre; ángelus est qui regnum Christi, qui vitam ætérnam annúntiat. Non spécie tibi æstimándus, sed múnere. Quid tradíderit consídera, usum eius expénde et statum eius agnósce.
     Ingréssus ígitur, ut adversárium tuum cérneres, cui renuntiándum in os putáris, ad oriéntem convérteris: qui enim renúntiat diábolo, ad Christum convértitur, illum dirécto cernit obtútu.

RESPONSORIUM

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

PSALMODIA

Ant. 1 Mirábilis in altis Dóminus, allelúia.

Regnavit Dominus, Deus noster omnipotens. Gaudeamus et exsultemus et demus gloriam ei. (Ap 19, 6. 7)

¹ Dóminus regnávit! Decórem indútus est; *
      indútus est Dóminus, fortitúdine præcínxit se.
   Etenim firmávit orbem terræ, *
      qui non commovébitur.
² Firmáta sedes tua ex tunc, *
      a sǽculo tu es. –

³ Elevavérunt flúmina, Dómine, †
      elevavérunt flúmina vocem suam, *
      elevavérunt flúmina fragórem suum.
⁴ Super voces aquárum multárum, †
      super poténtes elatiónes maris, *
      potens in altis Dóminus. –

⁵ Testimónia tua credibília facta sunt nimis; †
      domum tuam decet sanctitúdo, *
      Dómine, in longitúdinem diérum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Mirábilis in altis Dóminus, allelúia.

Ant. 2 Laudábilis es, Dómine, et superexaltátus in sǽcula, allelúia.

⁵⁷ Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
⁵⁸ Benedícite, cæli, Dómino,*
⁵⁹      benedícite, ángeli Dómini, Dómino. –

⁶⁰ Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino, *
⁶¹      benedícat omnis virtus Dómino.
⁶² Benedícite, sol et luna, Dómino,*
⁶³      benedícite, stellæ cæli, Dómino. –

⁶⁴ Benedícite, omnis imber et ros, Dómino *
⁶⁵      benedícite, omnes venti, Dómino.
⁶⁶ Benedícite, ignis et æstus, Dómino, *
⁶⁷      benedícite, frigus et æstus, Dómino. –

⁶⁸ Benedícite, rores et pruína, Dómino, *
⁶⁹      benedícite, gelu et frigus, Dómino.
⁷⁰ Benedícite, glácies et nives, Dómino, *
⁷¹      benedícite, noctes et dies, Dómino. –

⁷² Benedícite, lux et ténebræ, Dómino, *
⁷³      benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
⁷⁴ Benedícat terra Dóminum, *
       laudet et superexáltet eum in sǽcula. –

⁷⁵ Benedícite, montes et colles, Dómino, *
⁷⁶      benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
⁷⁷ Benedícite, mária et flúmina, Dómino, *
⁷⁸      benedícite, fontes, Dómino. –

⁷⁹ Benedícite, cete et ómnia quæ movéntur in aquis, Dómino,*
⁸⁰      benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
⁸¹ Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino, *
⁸²      benedícite, fílii hóminum, Dómino. –

⁸³ Bénedic, Israel, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
⁸⁴ Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino, *
⁸⁵      benedícite, servi Dómini, Dómino. –

⁸⁶ Benedícite, spíritus et ánimæ iustórum, Dómino, *
⁸⁷      benedícite, sancti et húmiles corde, Dómino.
⁸⁸ Benedícite, Ananía, Azaría, Mísael, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.

    Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu; *
       laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
⁵⁶ Benedíctus es in firmaménto cæli *
       et laudábilis et gloriósus in sǽcula.

(In fine huius cantici non dicitur «Glória Patri».)

Ant. 2 Laudábilis es, Dómine, et superexaltátus in sǽcula, allelúia.

Ant. 3 Laudáte Dóminum de cælis, allelúia.†

Sedenti super thronum et Agno benedictio et honor et gloria et potestas in sǽcula sǽculorum. (Ap 5, 13)

¹ Laudáte Dóminum de cælis, *
      laudáte eum in excélsis.
² Laudáte eum, omnes ángeli eius, *
      laudáte eum, omnes virtútes eius. –

³ Laudáte eum, sol et luna, *
      laudáte eum, omnes stellæ lucéntes.
⁴ Laudáte eum, cæli cælórum, *
      et aquæ omnes, quæ super cælos sunt. –

⁵ Laudent nomen Dómini, *
      quia ipse mandávit, et creáta sunt;
⁶ státuit ea in ætérnum et in sǽculum sǽculi *
      præcéptum pósuit, et non præteríbit. –

⁷ Laudáte Dóminum de terra, *
      dracónes et omnes abýssi,
⁸ ignis, grando, nix, fumus, *
      spíritus procellárum, qui facit verbum eius,
⁹ montes et omnes colles, *
      ligna fructífera et omnes cedri,
¹⁰ béstiæ et univérsa pécora, *
      serpéntes et vólucres pennátæ. –

¹¹ Reges terræ et omnes pópuli, *
      príncipes et omnes iúdices terræ,
¹² iúvenes et vírgines, *
      senes cum iunióribus,
¹³ laudent nomen Dómini, *
      quia exaltátum est nomen eius solíus. –

    Magnificéntia eius super cælum et terram, *
¹⁴    et exaltávit cornu pópuli sui.
    Hymnus ómnibus sanctis eius, *
      fíliis Israel, pópulo, qui propínquus est ei.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Laudáte Dóminum de cælis, allelúia.†

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
V. Qui sedes ad déxteram Patris.
R. Miserére nobis.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Samaritánus quidam iter fáciens, venit secus illum qui incíderat in latrónes, et videns eum misericórdia motus est et curávit vúlnera eius.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Samaritánus quidam iter fáciens, venit secus illum qui incíderat in latrónes, et videns eum misericórdia motus est et curávit vúlnera eius.

PRECES
Deum, qui misit Spíritum Sanctum, ut fíeret lux beatíssima ómnium córdium, deprecémur instántes:
     Illúmina pópulum tuum, Dómine.

Benedíctus es, Deus, lux nostra,
— qui propter glóriam tuam ad diem novum nos perveníre fecísti.
Tu, qui per resurrectiónem Fílii tui mundum illuminásti,
— per Ecclésiam tuam in omnes hómines hoc lumen effúnde.
Qui Unigéniti tui discípulos per tuum Spíritum clarificásti,
— hunc emítte in Ecclésiam tuam, quæ sit tibi fidélis.
O lumen géntium, meménto eórum, qui adhuc in ténebris commorántur,
— óculos áperi cordis eórum, ut te solum Deum verum agnóscant.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Deus, qui errántibus, ut in viam possint redíre, veritátis tuæ lumen osténdis, da cunctis qui christiána professióne censéntur, et illa respúere, quæ huic inimíca sunt nómini, et ea quæ sunt apta sectári. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)