Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Communia applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Auróra lucis rútilat,
cælum resúltat láudibus,
mundus exsúltans iúbilat,
gemens inférnus úlulat,
Cum rex ille fortíssimus,
mortis confráctis víribus,
pede concúlcans tártara
solvit caténa míseros.
Ille, quem clausum lápide
miles custódit ácriter,
triúmphans pompa nóbili
victor surgit de fúnere.
Inférni iam gemítibus
solútis et dolóribus,
quia surréxit Dóminus
respléndens clamat ángelus.
Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Exsúrge, Dómine, in adiutórium mihi. Allelúia.
Congregati sunt ... et consilium fecerunt, ut Iesum dolo tenerent et occiderent. (Mt 26, 3. 4)
I
1 Iúdica, Dómine, iudicántes me;
impúgna impugnántes me.
2 Apprehénde clípeum et scutum †
et exsúrge in adiutórium mihi. *
Dic ánimæ meæ: "Salus tua ego sum." –
9 ánima autem mea exsultábit in Dómino *
et delectábitur super salutári suo.
10 Omnia ossa mea dicent: *
"Dómine, quis símilis tibi?
Erípiens ínopem de manu fortiórum eius, *
egénum et páuperem a diripiéntibus eum." –
11 Surgéntes testes iníqui, *
quæ ignorábam, interrogábant me;
12 retribuébant mihi mala pro bonis, *
desolátio est ánimæ meæ.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Exsúrge, Dómine, in adiutórium mihi. Allelúia.
Ant. 2 Iúdica causam meam; defénde, quia potens es, Dómine. Allelúia.
13 Ego autem, cum infirmaréntur, *
induébar cilício,
humiliábam in ieiúnio ánimam meam, *
et orátio mea in sinu meo convertebátur.
14 Quasi pro próximo et quasi pro fratre meo ambulábam, *
quasi lugens matrem contristátus incurvábar. –
15 Cum autem vacillárem, lætáti sunt et convenérunt; *
convenérunt contra me percutiéntes, et ignorávi.
16 Diripuérunt et non desistébant; tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne, *
frenduérunt super me déntibus suis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Iúdica causam meam; defénde, quia potens es, Dómine. Allelúia.
Ant. 3 Lingua mea, tota die, meditábitur iustítiam tuam. Allelúia.
17 Dómine, quámdiu aspícies? †
Restítue ánimam meam a malignitáte eórum, *
a leónibus únicam meam.
18 Confitébor tibi in ecclésia magna, *
in pópulo multo laudábo te. –
19 Non supergáudeant mihi inimíci mei mendáces, *
qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
22 Vidísti, Dómine, ne síleas; *
Dómine, ne discédas a me.
23 Exsúrge et evígila ad iudícium meum, *
Deus meus et Dóminus meus, ad causam meam. –
27 Exsúltent et læténtur, qui volunt iustítiam meam, *
et dicant semper: "Magnificétur Dóminus, qui vult pacem servi sui." –
28 Et lingua mea meditábitur iustítiam tuam, *
tota die laudem tuam.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Lingua mea, tota die, meditábitur iustítiam tuam. Allelúia.
V.
In resurrectióne tua, Christe, allelúia.
R.
Cæli et terra læténtur, allelúia.
LECTIO PRIOR
De libro Apocalýpsis
Et osténdit mihi ángelus flúvium aquæ vitæ spléndidum tamquam crystállum, procedéntem de throno Dei et Agni. In médio
platéæ eius et flúminis ex utráque parte lignum vitæ áfferens fructus duódecim, per menses síngulos reddens fructum
suum, et fólia ligni ad sanitátem géntium. Et omne maledíctum non erit ámplius. Et thronus Dei et Agni in illa erit;
et servi eius sérvient illi et vidébunt fáciem eius, et nomen eius in fróntibus eórum. Et nox ultra non erit, et non
egent lúmine lucérnæ neque lúmine solis, quóniam Dóminus Deus illuminábit super illos, et regnábunt in sǽcula sæculórum.
Et dixit mihi: «Hæc verba fidelíssima et vera sunt, et Dóminus, Deus spirítuum prophetárum, misit ángelum suum osténdere
servis suis, quæ opórtet fíeri cito. Et ecce vénio velóciter. Beátus, qui servat verba prophetíæ libri huius».
Et ego Ioánnes, qui audívi et vidi hæc. Et postquam audíssem et vidíssem, cécidi, ut adorárem ante pedes ángeli, qui
mihi hæc ostendébat. Et dicit mihi: «Vide, ne féceris. Consérvus tuus sum et fratrum tuórum prophetárum et eórum, qui
servant verba libri huius; Deum adóra».
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Sermónibus beáti Isaac abbátis monastérii de Stella
Sícuti uníus hóminis caput et corpus, ipse unus homo, sic Fílius ille Vírginis, et elécta eius membra, ipse unus homo
et unus hóminis Fílius. Totus, inquit Scriptúra, et ínteger Christus caput et corpus; síquidem ómnia simul membra unum
corpus, quod cum suo cápite unus hóminis Fílius, qui cum Dei Fílio unus Dei Fílius, qui et ipse cum Deo unus Deus.
Ergo et totum corpus cum cápite hóminis Fílius et Dei Fílius, et Deus. Unde est et illud: Volo, Pater, ut, sicut ego et
tu unum sumus, ita et isti unum sint nobíscum.
Itaque secúndum hunc in Scriptúris sensum célebrem, nec sine cápite corpus, nec sine córpore caput; nec sine Deo caput
et corpus, totus Christus.
Itaque et ómnia cum Deo unus Deus; sed Fílius Dei cum Deo naturáliter, et cum ipso Fílius hóminis personáliter, cum quo
suum corpus sacramentáliter.
Fidélia ígitur et rationabília Christi membra dícere se veráciter possunt hoc, quod est ipse, étiam Dei Fílium, ac Deum.
Sed quod ipse natúra, hoc ipsa consórtio; quod ipse plenitúdine, hoc ipsa participatióne; dénique quod Dei Fílius
generatióne, hoc eius membra adoptióne, sicut scriptum est: Accepístis Spíritum adoptiónis filiórum, in quo clamámus: Abba, Pater.
Iuxta quem Spíritum dedit eis potestátem fílios Dei fíeri, ut seléctim doceántur ab eo, qui primogénitus est in multis
frátribus, dícere: Pater noster, qui es in cælis. Et álibi: Ascéndo ad Patrem meum et Patrem vestrum.
Quo enim Spíritu de útero Vírginis natus est hóminis Fílius caput nostrum, eo renáscimur de fonte baptísmatis, fílii
Dei, corpus suum. Et sicut ille absque omni peccáto, sic et nos in remissiónem ómnium peccatórum.
Sicut enim totíus córporis ómnia peccáta super lignum in córpore carnis portávit, sic spiritáli córpori, ut nullum ei
peccátum imputétur, per regeneratiónis grátiam donávit, sicut scriptum est: Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum.
Beátus iste vir Christus procul dúbio est, qui, secúndum quod caput Christi Deus est, peccáta remíttit; cui, secúndum
quod caput córporis homo unus est, nihil remíttitur; secúndum vero quod cápitis corpus plures, nihil imputátur.
Iustus in seípso, et iustíficans seípsum ipse. Solus Salvátor, solus salvátus; qui in córpore suo super lignum pértulit,
quod de córpore suo per aquam ábstulit. Iterum per lignum et aquam salvans, Agnus Dei, qui tollit, quæ pértulit, peccáta
mundi, sacérdos et sacrifícium, et Deus, qui, se sibi ófferens, se per se sibi, sicut Patri et Spirítui Sancto, reconciliávit.
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Meménto mei, Dómine Deus, dum véneris in regnum tuum, allelúia.
Renovari spiritu mentis vestræ et induere novum hominem (Eph 4, 23-24).
3 Miserére mei, Deus, *
secúndum misericórdiam tuam;
et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum *
dele iniquitátem meam.
4 Amplius lava me ab iniquitáte mea *
et a peccáto meo munda me. –
5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco, *
et peccátum meum contra me est semper. –
6 Tibi, tibi soli peccávi *
et malum coram te feci,
ut iustus inveniáris in senténtia tua *
et æquus in iudício tuo. –
7 Ecce enim in iniquitáte generátus sum, *
et in peccáto concépit me mater mea.
8 Ecce enim veritátem in corde dilexísti *
et in occúlto sapiéntiam manifestásti mihi. –
9 Aspérges me hyssópo, et mundábor; *
lavábis me, et super nivem dealbábor.
10 Audíre me fácies gáudium et lætítiam, *
et exsultábunt ossa, quæ contrivísti. –
11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis *
et omnes iniquitátes meas dele.
12 Cor mundum crea in me, Deus, *
et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis. –
13 Ne proícias me a fácie tua *
et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
14 Redde mihi lætítiam salutáris tui *
et spíritu promptíssimo confírma me. –
15 Docébo iníquos vias tuas, *
et ímpii ad te converténtur.
16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ, *
et exsultábit lingua mea iustítiam tuam. –
17 Dómine, lábia mea apéries, *
et os meum annuntiábit laudem tuam.
18 Non enim sacrifício delectáris, *
holocáustum, si ófferam, non placébit.
19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus, *
cor contrítum et humiliátum, Deus, non despícies. –
20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion, *
ut ædificéntur muri Ierúsalem.
21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, †
oblatiónes et holocáusta; *
tunc impónent super altáre tuum vítulos.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Meménto mei, Dómine Deus, dum véneris in regnum tuum, allelúia.
Ant. 2 Vere tu es Deus abscónditus, Deus Israel, salvátor, allelúia.†
15 Vere tu es Deus abscónditus, *
Deus Israel salvátor. –
16 † Confúsi sunt et erubuérunt omnes, *
simul abiérunt in confusiónem fabricatóres idolórum.
17 Israel salvátus est in Dómino salúte ætérna; *
non confundémini et non erubescétis usque in sǽculum sǽculi.
18 Quia hæc dicit Dóminus, †
qui creávit cælos, ipse Deus, *
qui formávit terram et fecit eam, ipse fundávit eam;
non ut vácua esset, creávit eam, †
ut habitarétur, formávit eam: *
«Ego Dóminus, et non est álius. –
19 Non in abscóndito locútus sum, *
in loco terræ tenebróso; non dixi sémini Iacob:
“Frustra quǽrite me”. *
Ego Dóminus loquens iustítiam, annúntians recta. –
20 Congregámini et veníte et accédite simul, *
qui salváti estis ex géntibus.
Nesciérunt, qui levant lignum sculptúræ suæ *
et rogant deum non salvántem.
21 Annuntiáte et veníte et consiliámini simul. *
Quis audítum fecit hoc ab inítio, ex tunc prædíxit illud?
Numquid non ego Dóminus, †
et non est ultra Deus absque me? *
Deus iustus et salvans non est præter me. –
22 Convertímini ad me et salvi éritis, omnes fines terræ, *
quia ego Deus, et non est álius.
23 In memetípso iurávi: Egréssa est de ore meo iustítia, *
verbum, quod non revertétur;
quia mihi curvábitur omne genu, *
et iurábit omnis lingua». –
24 «Tantum in Dómino» dicent *
«sunt iustítiæ et robur!».
25 Ad eum vénient et confundéntur †
omnes, qui repúgnant ei: *
in Dómino iustificábitur et laudábitur omne semen Israel.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Vere tu es Deus abscónditus, Deus Israel, salvátor, allelúia.†
Ant. 3 Servíte Dómino in lætítia, allelúia.
Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94 (95).
Redemptos iubet Dominus victoriæ carmen canere (S. Athanasius).
1 Iubiláte Dómino, omnis terra, *
servíte Dómino in lætítia;
2 introíte in conspéctu eius *
in exsultatióne. –
3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus; †
ipse fecit nos, et ipsíus sumus, *
pópulus eius et oves páscuæ eius. –
4 Introíte portas eius in confessióne, †
átria eius in hymnis, *
confitémini illi, benedícite nómini eius.
5 Quóniam suávis est Dóminus; †
in ætérnum misericórdia eius, *
et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Servíte Dómino in lætítia, allelúia.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
R. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
V. Qui pro nobis pepéndit in ligno.
R. Allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. Hoc est præcéptum meum: ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos, allelúia.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. Hoc est præcéptum meum: ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos, allelúia.
PRECES
Deum Patrem, qui vitam novam per Christi resurrectiónem cóntulit nobis, súpplices exorémus:
Clarífica nos claritáte Christi.
Deus, qui opéribus tuis antíquam dispensatiónem manifestásti, terram creásti et fidélis es in ómnibus generatiónibus,
— exáudi nos, clementíssime Pater.
Purífica nos puritáte veritátis tuæ, et gressus nostros dírige in cordis sanctitáte,
— ut quod iustum est tibíque plácitum agámus.
Illúmina vultum tuum super nos,
— ut a peccáto liberáti bonis domus tuæ repleámur.
Qui per Christum nos tibi reconciliásti,
— pacem nobis largíre omnibúsque in orbe terrárum degéntibus.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Tríbue nobis, quǽsumus, Dómine, mystériis paschálibus conveniénter aptári, ut, quæ lætánter exséquimur, perpétua
virtúte nos tueántur et salvent. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)