Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
Communia applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
A solis ortus cárdine
adúsque terræ límitem
Christum canámus príncipem,
natum María Vírgine.
Beátus auctor sǽculi
servíle corpus índuit,
ut carne carnem líberans
non pérderet quod cóndidit.
Clausæ paréntis víscera
cæléstis intrat grátia;
venter puéllæ báiulat
secréta quæ non nóverat.
Domus pudíci péctoris
templum repénte fit Dei;
intácta nésciens virum
verbo concépit Fílium.
Eníxa est puérpera
quem Gábriel prædíxerat,
quem matris alvo géstiens
clausus Ioánnes sénserat.
Feno iacére pértulit,
præsépe non abhórruit,
parvóque lacte pastus est
per quem nec ales ésurit.
Gaudet chorus cæléstium
et ángeli canunt Deum,
palámque fit pastóribus
pastor, creátor ómnium.
Iesu, tibi sit glória,
qui natus es de Vírgine,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Exsúrge, Dómine, in adiutórium mihi.
Congregati sunt ... et consilium fecerunt, ut Iesum dolo tenerent et occiderent. (Mt 26, 3. 4)
I
1 Iúdica, Dómine, iudicántes me;
impúgna impugnántes me.
2 Apprehénde clípeum et scutum †
et exsúrge in adiutórium mihi. *
Dic ánimæ meæ: "Salus tua ego sum." –
9 ánima autem mea exsultábit in Dómino *
et delectábitur super salutári suo.
10 Omnia ossa mea dicent: *
"Dómine, quis símilis tibi?
Erípiens ínopem de manu fortiórum eius, *
egénum et páuperem a diripiéntibus eum." –
11 Surgéntes testes iníqui, *
quæ ignorábam, interrogábant me;
12 retribuébant mihi mala pro bonis, *
desolátio est ánimæ meæ.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Exsúrge, Dómine, in adiutórium mihi.
Ant. 2 Iúdica causam meam; defénde, quia potens es, Dómine.
13 Ego autem, cum infirmaréntur, *
induébar cilício,
humiliábam in ieiúnio ánimam meam, *
et orátio mea in sinu meo convertebátur.
14 Quasi pro próximo et quasi pro fratre meo ambulábam, *
quasi lugens matrem contristátus incurvábar. –
15 Cum autem vacillárem, lætáti sunt et convenérunt; *
convenérunt contra me percutiéntes, et ignorávi.
16 Diripuérunt et non desistébant; tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne, *
frenduérunt super me déntibus suis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Iúdica causam meam; defénde, quia potens es, Dómine.
Ant. 3 Lingua mea, tota die, meditábitur iustítiam tuam.
17 Dómine, quámdiu aspícies? †
Restítue ánimam meam a malignitáte eórum, *
a leónibus únicam meam.
18 Confitébor tibi in ecclésia magna, *
in pópulo multo laudábo te. –
19 Non supergáudeant mihi inimíci mei mendáces, *
qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
22 Vidísti, Dómine, ne síleas; *
Dómine, ne discédas a me.
23 Exsúrge et evígila ad iudícium meum, *
Deus meus et Dóminus meus, ad causam meam. –
27 Exsúltent et læténtur, qui volunt iustítiam meam, *
et dicant semper: "Magnificétur Dóminus, qui vult pacem servi sui." –
28 Et lingua mea meditábitur iustítiam tuam, *
tota die laudem tuam.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Lingua mea, tota die, meditábitur iustítiam tuam.
V.
Erat lux vera.
R.
Quæ illúminat omnem hóminem.
LECTIO PRIOR
De Epístola ad Colossénses
Fratres: Oratióni instáte, vigilántes in ea in gratiárum actióne, orántes simul et pro nobis, ut Deus apériat nobis óstium sermónis ad
loquéndum mystérium Christi, propter quod étiam vinctus sum, ut maniféstem illud, ita ut opórtet me loqui. In sapiéntia ambuláte ad eos,
qui foris sunt, tempus rediméntes. Sermo vester semper in grátia, sale condítus, ut sciátis quómodo opórteat vos unicuíque respondére.
Quæ circa me sunt, ómnia vobis nota fáciet Týchicus, caríssimus frater et fidélis miníster et consérvus in Dómino, quem misi ad vos ad
hoc ipsum, ut cognoscátis, quæ circa nos sunt, et consolétur corda vestra, cum Onésimo fidéli et caríssimo fratre, qui est ex vobis;
ómnia, quæ hic agúntur, nota fácient vobis.
Salútat vos Aristárchus, concaptívus meus, et Marcus, consobrínus Bárnabæ — de quo accepístis mandáta, si vénerit ad vos excípite
illum — et Iesus, qui dícitur Iustus, qui sunt ex circumcisióne, hi soli adiutóres in regno Dei, qui mihi fuérunt solácio. Salútat
vos Epáphras, qui ex vobis est, servus Christi Iesu, semper certans pro vobis in oratiónibus, ut stetis perfécti et impléti in omni
voluntáte Dei. Testimónium enim illi perhíbeo quod habet multum labórem pro vobis et pro his, qui sunt Laodicíæ et qui Hierápoli.
Salútat vos Lucas, médicus caríssimus, et Demas. Salutáte fratres, qui sunt Laodicíæ, et Nympham et, quæ in domo eius est, ecclésiam.
Et cum lecta fúerit apud vos epístula, fácite ut et in Laodicénsium ecclésia legátur, et eam, quæ ex Laodicía est, vos quoque legátis.
Et dícite Archíppo: «Vide ministérium, quod accepísti in Dómino, ut illud ímpleas».
Salutátio mea manu Pauli. Mémores estóte vinculórum meórum. Grátia vobíscum.
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Sermónibus sancti Augustíni epíscopi
Quis hóminum omnes thesáuros sapiéntiæ et sciéntiæ nóverit in Christo occúltos atque in paupertáte carnis eius abscónditos? Quia
propter nos pauper factus est, cum dives esset, ut illíus paupertáte ditarémur. Cum enim mortalitátem assúmeret mortémque consúmeret,
in paupertáte se osténdit: sed divítias dilátas promísit, non ablátas amísit.
Quam multa multitúdo dulcédinis eius, quam abscóndit timéntibus se, pérficit autem sperántibus in se!
Ex parte enim scimus, donec véniat quod perféctum est. Cui capiéndo ut idónei præstarémur, ille æquális Patri in forma Dei, in forma
servi factus símilis nobis, refórmat nos ad similitúdinem Dei: et factus fílius hóminis únicus Fílius Dei, multos fílios hóminum
facit fílios Dei; et nutrítos servos per visíbilem formam servi, pérficit líberos ad vidéndam formam Dei.
Fílii enim Dei sumus, et nondum appáruit quid érimus. Et scimus quóniam, cum apparúerit, símiles ei érimus, quóniam vidébimus eum
sícuti est. Nam qui sunt illi sapiéntiæ scientiǽque thesáuri, quæ illæ divítiæ divínæ, nisi quia suffíciunt nobis? Et quæ illa
multitúdo dulcédinis, nisi quia sátiat nos? Osténde ergo nobis Patrem, et súfficit nobis.
Et in quodam psalmo quidam ex nobis, vel in nobis, vel pro nobis, ait illi: Satiábor, dum manifestábitur glória tua. Ipse autem et
Pater unum sunt: et qui ipsum videt, videt et Patrem. Ergo Dóminus virtútum, ipse est rex glóriæ. Convértens nos, osténdet nobis
fáciem suam; et salvi érimus, et satiábimur, et suffíciet nobis.
Quod donec fiat, donec osténdat nobis quod suffíciat nobis, donec eum fontem vitæ potémus et satiémur, ínterim dum ambulántes per
fidem peregrinámur ab eo, dum esurímus et sitímus iustítiam, et formæ Dei pulchritúdinem ineffábili ardóre desiderámus, formæ
servi natálem devóto obséquio celebrémus.
Nondum contemplári póssumus quod génitus est ante lucíferum a Patre, frequentémus quod noctúrnis horis est natus ex Vírgine. Nondum
cápimus quod ante solem pérmanet nomen eius, agnoscámus in sole pósitum tabernáculum eius.
Nondum contuémur Unicum permanéntem in Patre suo, recordémur Sponsum procedéntem de thálamo suo. Nondum idónei sumus convívio
Patris nostri, agnoscámus præsépe Dómini nostri Iesu Christi.
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Acceptábis sacrifícium iustítiæ super altáre tuum, Dómine.
Renovari spiritu mentis vestræ et induere novum hominem (Eph 4, 23-24).
3 Miserére mei, Deus, *
secúndum misericórdiam tuam;
et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum *
dele iniquitátem meam.
4 Amplius lava me ab iniquitáte mea *
et a peccáto meo munda me. –
5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco, *
et peccátum meum contra me est semper. –
6 Tibi, tibi soli peccávi *
et malum coram te feci,
ut iustus inveniáris in senténtia tua *
et æquus in iudício tuo. –
7 Ecce enim in iniquitáte generátus sum, *
et in peccáto concépit me mater mea.
8 Ecce enim veritátem in corde dilexísti *
et in occúlto sapiéntiam manifestásti mihi. –
9 Aspérges me hyssópo, et mundábor; *
lavábis me, et super nivem dealbábor.
10 Audíre me fácies gáudium et lætítiam, *
et exsultábunt ossa, quæ contrivísti. –
11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis *
et omnes iniquitátes meas dele.
12 Cor mundum crea in me, Deus, *
et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis. –
13 Ne proícias me a fácie tua *
et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
14 Redde mihi lætítiam salutáris tui *
et spíritu promptíssimo confírma me. –
15 Docébo iníquos vias tuas, *
et ímpii ad te converténtur.
16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ, *
et exsultábit lingua mea iustítiam tuam. –
17 Dómine, lábia mea apéries, *
et os meum annuntiábit laudem tuam.
18 Non enim sacrifício delectáris, *
holocáustum, si ófferam, non placébit.
19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus, *
cor contrítum et humiliátum, Deus, non despícies. –
20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion, *
ut ædificéntur muri Ierúsalem.
21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, †
oblatiónes et holocáusta; *
tunc impónent super altáre tuum vítulos.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Acceptábis sacrifícium iustítiæ super altáre tuum, Dómine.
Ant. 2 In Dómino iustificábitur et laudábitur omne semen Israel.
15 Vere tu es Deus abscónditus, *
Deus Israel salvátor. –
16 † Confúsi sunt et erubuérunt omnes, *
simul abiérunt in confusiónem fabricatóres idolórum.
17 Israel salvátus est in Dómino salúte ætérna; *
non confundémini et non erubescétis usque in sǽculum sǽculi.
18 Quia hæc dicit Dóminus, †
qui creávit cælos, ipse Deus, *
qui formávit terram et fecit eam, ipse fundávit eam;
non ut vácua esset, creávit eam, †
ut habitarétur, formávit eam: *
«Ego Dóminus, et non est álius. –
19 Non in abscóndito locútus sum, *
in loco terræ tenebróso; non dixi sémini Iacob:
“Frustra quǽrite me”. *
Ego Dóminus loquens iustítiam, annúntians recta. –
20 Congregámini et veníte et accédite simul, *
qui salváti estis ex géntibus.
Nesciérunt, qui levant lignum sculptúræ suæ *
et rogant deum non salvántem.
21 Annuntiáte et veníte et consiliámini simul. *
Quis audítum fecit hoc ab inítio, ex tunc prædíxit illud?
Numquid non ego Dóminus, †
et non est ultra Deus absque me? *
Deus iustus et salvans non est præter me. –
22 Convertímini ad me et salvi éritis, omnes fines terræ, *
quia ego Deus, et non est álius.
23 In memetípso iurávi: Egréssa est de ore meo iustítia, *
verbum, quod non revertétur;
quia mihi curvábitur omne genu, *
et iurábit omnis lingua». –
24 «Tantum in Dómino» dicent *
«sunt iustítiæ et robur!».
25 Ad eum vénient et confundéntur †
omnes, qui repúgnant ei: *
in Dómino iustificábitur et laudábitur omne semen Israel.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 In Dómino iustificábitur et laudábitur omne semen Israel.
Ant. 3 Introíte in conspéctu Dómini in exsultatióne.
Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94 (95).
Redemptos iubet Dominus victoriæ carmen canere (S. Athanasius).
1 Iubiláte Dómino, omnis terra, *
servíte Dómino in lætítia;
2 introíte in conspéctu eius *
in exsultatióne. –
3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus; †
ipse fecit nos, et ipsíus sumus, *
pópulus eius et oves páscuæ eius. –
4 Introíte portas eius in confessióne, †
átria eius in hymnis, *
confitémini illi, benedícite nómini eius.
5 Quóniam suávis est Dóminus; †
in ætérnum misericórdia eius, *
et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Introíte in conspéctu Dómini in exsultatióne.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Notum fecit Dóminus, * allelúia, allelúia.
R. Notum fecit Dóminus, * allelúia, allelúia.
V. Salutáre suum,
R. Allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Notum fecit Dóminus, * allelúia, allelúia.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. Visitávit et fecit redemptiónem Dóminus plebis suæ.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. Visitávit et fecit redemptiónem Dóminus plebis suæ.
PRECES
Laudémus Christum, qui factus est nobis sapiéntia a Deo, iustítia, sanctificátio et redémptio. Eum fidénter deprecémur:
Natívitas tua, Dómine, salvet nos.
Rex universórum, qui a pastóribus pannis involútus invéntus es,
— fac nos paupertátis et simplicitátis tuæ sponte partícipes.
Dómine cæli, qui a thronis regálibus ad ima descendísti,
— hómines doce fratres humilióris condiciónis honoráre.
Christe, lux ætérna, qui, carnem nostram assúmens, máculam non contraxísti,
— fac ut fidéles, bonis terræ uténtes, mínime polluántur.
Sponse divíne Ecclésiæ tuæ, qui, ei astans, turris inexpugnábilis exsístis,
— fac ut in ipsa ad salútem fidéles tui fírmiter persevérent.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Deus, qui pópulo tuo, Unigéniti tui nativitáte, redemptiónis efféctum mirabíliter inchoásti, ita, quǽsumus, fídei fámulis
tuis tríbue firmitátem, ut usque ad promíssum glóriæ prǽmium, ipso gubernánte, pervéniant. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)