BREVIARIUM ROMANUM

25 iunius 2028
XII DOMINICA PER ANNUM

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Ecce iam noctis tenuátur umbra,
lucis auróra rútilans corúscat;
nísibus totis rogitémus omnes
cunctipoténtem.

Ut Deus, nostri miserátus, omnem
pellat angórem, tríbuat salútem,
donet et nobis pietáte patris
regna polórum.

Præstet hoc nobis Déitas beáta
Patris ac Nati, paritérque Sancti
Spíritus, cuius résonat per omnem
glória mundum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Quis ascéndet in montem Dómini, aut quis stabit in loco sancto eius?

Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94(95).

Psalmus 23 (24)
Domini in templum adventus

Christo apertæ sunt portæ cæli propter carnalem eius assumptionem (S. Irenæus)

¹ Dómini est terra et plenitúdo eius, *
      orbis terrárum et qui hábitant in eo.
² Quia ipse super mária fundávit eum *
      et super flúmina firmávit eum. –

³ Quis ascéndet in montem Dómini, *
      aut quis stabit in loco sancto eius?
⁴ Innocens mánibus et mundo corde, †
      qui non levávit ad vana ánimam suam, *
      nec iurávit in dolum.
⁵ Hic accípiet benedictiónem a Dómino *
      et iustificatiónem a Deo salutári suo.
⁶ Hæc est generátio quæréntium eum, *
      quæréntium fáciem Dei Iacob. –

⁷ Attóllite, portæ, cápita vestra, †
      et elevámini, portæ æternáles, *
      et introíbit rex glóriæ.
⁸ Quis est iste rex glóriæ? *
      Dóminus fortis et potens, Dóminus potens in prœlio. –

⁹ Attóllite, portæ, cápita vestra, †
      et elevámini, portæ æternáles, *
      et introíbit rex glóriæ.
¹⁰ Quis est iste rex glóriæ? *
      Dóminus virtútum ipse est rex glóriæ.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Quis ascéndet in montem Dómini, aut quis stabit in loco sancto eius?

Ant. 2 Benedícite, gentes, Deum nostrum, qui pósuit ánimam nostram ad vitam, allelúia.

Psalmus 65 (66)
Hymnus ad sacrificium gratiarum actionis

De resurrectione Domini et conversione gentium. (Hesychius)

I

¹ Iubiláte Deo, omnis terra, †
²     psalmum dícite glóriæ nóminis eius, *
      glorificáte laudem eius.
³ Dícite Deo: "Quam terribília sunt ópera tua. *
      Præ multitúdine virtútis tuæ blandiéntur tibi inimíci tui.
⁴ Omnis terra adóret te et psallat tibi, *
      psalmum dicat nómini tuo." –

⁵ Veníte et vidéte ópera Dei, *
      terríbilis in adinventiónibus super fílios hóminum.
⁶ Convértit mare in áridam, †
      et in flúmine pertransíbunt pede; *
      ibi lætábimur in ipso.
⁷ Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, †
      óculi eius super gentes respíciunt; *
      rebélles non exalténtur in semetípsis. –

⁸ Benedícite, gentes, Deum nostrum, *
      et audítam fácite vocem laudis eius;
⁹ qui pósuit ánimam nostram ad vitam *
       et non dedit in commotiónem pedes nostros. –

¹⁰ Quóniam probásti nos, Deus; *
       igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
¹¹ Induxísti nos in láqueum, *
       posuísti tribulatiónes in dorso nostro.
¹² Imposuísti hómines super cápita nostra, †
       transívimus per ignem et aquam, *
       et eduxísti nos in refrigérium.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Benedícite, gentes, Deum nostrum, qui pósuit ánimam nostram ad vitam, allelúia.

Ant. 3 Audíte, omnes, qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ, allelúia.

II

¹³ Introíbo in domum tuam in holocáustis; *
       reddam tibi vota mea,
¹⁴ quæ protulérunt lábia mea, *
       et locútum est os meum in tribulatióne mea.
¹⁵ Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum, *
       ófferam tibi boves cum hircis. –

¹⁶ Veníte, audíte, †
       et narrábo, omnes, qui timétis Deum, *
       quanta fecit ánimæ meæ.
¹⁷ Ad ipsum ore meo clamávi *
       et exaltávi in lingua mea.
¹⁸ Iniquitátem si aspéxi in corde meo, *
       non exáudiet Dóminus.
¹⁹ Proptérea exaudívit Deus, *
       atténdit voci deprecatiónis meæ. –

²⁰ Benedíctus Deus, qui non amóvit oratiónem meam *
       et misericórdiam suam a me.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Audíte, omnes, qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ, allelúia.

V. Vivus est sermo Dei et éfficax.
R. Et penetrabílior omni gládio ancípiti.

LECTIO PRIOR

De libro primo Samuélis

     In diébus illis: Dixit Dóminus ad Samuélem: «Usquequo tu luges Saul, cum ego proiécerim eum, ne regnet super Israel? Imple cornu tuum óleo et veni, ut mittam te ad Isai Bethlehemítem: provídi enim in fíliis eius mihi regem». Et ait Sámuel: «Quómodo vadam? Audiet enim Saul et interfíciet me». Et ait Dóminus: «Vítulum de arménto tolles in manu tua et dices: “Ad immolándum Dómino veni”. Et vocábis Isai ad víctimam; et ego osténdam tibi quid fácias, et unges quemcúmque monstrávero tibi».
     Fecit ergo Sámuel, sicut locútus est ei Dóminus, venítque in Béthlehem. Et expavérunt senióres civitátis occurréntes ei dixerúntque: «Pacificúsne ingréssus tuus?». Et ait: «Pacíficus; ad immolándum Dómino veni. Sanctificámini et veníte mecum, ut ímmolem». Sanctificávit ergo Isai et fílios eius et vocávit eos ad sacrifícium.
     Cumque ingréssi essent, vidit Eliab et ait: «Absque dúbio coram Dómino est christus eius!». Et dixit Dóminus ad Samuélem: «Ne respícias vultum eius neque altitúdinem statúræ eius, quóniam abiéci eum; nec iuxta intúitum hóminis iúdico: homo enim videt ea, quæ parent, Dóminus autem intuétur cor». Et vocávit Isai Abínadab et addúxit eum coram Samuéle, qui dixit: «Nec hunc elégit Dóminus». Addúxit autem Isai Samma, de quo ait: «étiam hunc non elégit Dóminus». Addúxit ítaque Isai septem fílios suos coram Samuéle, et ait Sámuel ad Isai: «Non elégit Dóminus ex istis».
     Dixítque Sámuel ad Isai: «Numquid iam compléti sunt fílii?». Qui respóndit: «Adhuc réliquus est mínimus et pascit oves». Et ait Sámuel ad Isai: «Mitte et adduc eum; nec enim discumbémus prius quam huc ille vénerit». Misit ergo et addúxit eum; erat autem rufus et pulcher aspéctu decoráque fácie. Et ait Dóminus: «Surge, unge eum: ipse est enim». Tulit ígitur Sámuel cornu ólei et unxit eum in médio fratrum eius; et diréctus est spíritus Dómini in David a die illa et in réliquum. Surgénsque Sámuel ábiit in Rama.

RESPONSORIUM

R. Pósui adiutórium in poténte, et exaltávi eléctum de plebe; * Manus enim mea firma erit cum eo.
V. Invéni David servum meum; óleo sancto meo unxi eum. * Manus enim mea firma erit cum eo.

LECTIO ALTERA

Ex Tractátu Faustíni Luciferáni presbýteri De Trinitáte

     utrúmque idem ipse, ne quid in Salvatóre minus haberétur. Audi ítaque ipsum regem factum, cum dicit: Ego autem constitútus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum eius. Audi quod étiam sacérdos sit de Patris testimónio dicéntis: Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech. Aaron primus in lege ex unctióne chrísmatis factus est sacérdos; et non dixit: «secúndum órdinem Aaron», ne et Salvatóris sacerdótium successióne habéri posse crederétur. Illud enim sacerdótium, quod fuit in Aaron, successióne constábat; sacerdótium vero Salvatóris non in álterum successióne transfértur, eo quod ipse sacérdos iúgiter persevéret, secúndum quod scríptum est: Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
     Est ergo salvátor secúndum carnem et rex et sacérdos, sed non corporáliter unctus sed spiritáliter. Illi enim apud Israelítas reges et sacerdótes, ólei unctióne corporáliter uncti, reges erant et sacerdótes: non utrúmque unus, sed sínguli quisque eórum aut rex erat aut sacérdos; soli enim Christo perféctio in ómnibus et plenitúdo debétur, qui et legem vénerat adimplére.
     Sed licet non utrúmque sínguli eórum essent, tamen regáli aut sacerdotáli óleo uncti corporáliter, christi vocabántur. Salvátor autem, qui vere Christus est, Spíritu Sancto unctus est, ut adimplerétur quod de eo scriptum est: Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis. In hoc enim plus quam consórtes ipsíus nóminis unctus est, cum est unctus óleo lætítiæ, quo non áliud significátur quam Spíritus Sanctus.
     Hoc verum esse ab ipso Salvatóre cognóscimus. Nam cum accepísset et aperuísset librum Isaíæ et legísset: Spíritus Dómini super me, propter quod unxit me, adimplétam tunc dixit prophetíam in áuribus auditórum. Sed et Petrus princeps Apostolórum illud chrisma unde Salvátor christus osténditur, dócuit esse Spíritum Sanctum, id ipsum et virtútem Dei, quando in Actibus Apostolórum ad fidelíssimum et misericórdem, qui erat tunc centúrio, loquebátur. Nam inter cétera ait: Incípiens a Galilǽa post baptismum quod prædicávit Ioánnes, Iesum nazarǽum, quem unxit Deus Spíritu Sancto et virtúte, hic circuívit fáciens virtútes et magnália, atque omnes líberans obséssos a diábolo.
     Vides quia et Petrus dixit hunc Iesum secúndum carnem unctum esse Spíritu Sancto et virtúte. Unde et vere ipse Iesus secúndum carnem factus est Christus, qui unctióne Sancti Spíritus et rex factus est et sacérdos in ætérnum.

RESPONSORIUM

R. Intuémini quantus sit iste, qui ingréditur ad salvándas gentes: * Ipse est rex iustítiæ, cuius generátio non habet finem.
V. Præcúrsor pro nobis ingréditur, secúndum órdinem Melchísedech póntifex factus in ætérnum. * Ipse est rex iustítiæ, cuius generátio non habet finem.

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

PSALMODIA

Ant. 1 Confitémini Dómino, quóniam in sǽculum misericórdia eius, allelúia.

Psalmus 117 (118)
Vox iubilationis et salutis

Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis ædificatoribus, qui factus est in caput anguli. (Act 4, 11)

¹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

² Dicat nunc Israel, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
³ Dicat nunc domus Aaron, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
⁴ Dicant nunc, qui timent Dóminum, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

⁵ De tribulatióne invocávi Dóminum, *
      et exaudívit me edúcens in latitúdinem Dóminus.
⁶ Dóminus mecum, *
      non timébo, quid fáciat mihi homo.
⁷ Dóminus mecum adiútor meus, *
      et ego despíciam inimícos meos. –

⁸ Bonum est confúgere ad Dóminum *
      quam confídere in hómine.
⁹ Bonum est confúgere ad Dóminum *
      quam confídere in princípibus.

¹⁰ Omnes gentes circuiérunt me, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹¹ Circumdántes circumdedérunt me, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹² Circumdedérunt me sicut apes †
       et exarsérunt sicut ignis in spinis, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹³ Impelléntes impulérunt me, ut cáderem, *
       et Dóminus adiúvit me.
¹⁴ Fortitúdo mea et laus mea Dóminus, *
       et factus est mihi in salútem. –

¹⁵ Vox iubilatiónis et salútis *
       in tabernáculis iustórum:
¹⁶ "Déxtera Dómini fecit virtútem! †
       Déxtera Dómini exaltávit me; *
       déxtera Dómini fecit virtútem!" –

¹⁷ Non móriar, sed vivam *
       et narrábo ópera Dómini.
¹⁸ Castígans castigávit me Dóminus *
       et morti non trádidit me.
¹⁹ Aperíte mihi portas iustítiæ, *
       ingréssus in eas confitébor Dómino. –

²⁰ Hæc porta Dómini; *
       iusti intrábunt in eam. –

²¹ Confitébor tibi, quóniam exaudísti me *
       et factus es mihi in salútem. –

²² Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes, *
       hic factus est in caput ánguli;
²³ a Dómino factum est istud *
       et est mirábile in óculis nostris.
²⁴ Hæc est dies, quam fecit Dóminus: *
       exsultémus et lætémur in ea. –

²⁵ O Dómine, salvum me fac; *
       o Dómine, da prosperitátem! –

²⁶ Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. *
       Benedícimus vobis de domo Dómini. –

²⁷ Deus Dóminus et illúxit nobis. *
       Instrúite sollemnitátem in ramis condénsis usque ad córnua altáris. –

²⁸ Deus meus es tu, et confitébor tibi, *
       Deus meus, et exaltábo te. –

²⁹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
       quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Confitémini Dómino, quóniam in sǽculum misericórdia eius, allelúia.

Ant. 2 Allelúia, benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, allelúia.

Canticum
Omnis creatura laudet Dominum Creator ... est benedictus in sǽcula (Rom 1, 25)

⁵² Benedíctus es, Dómine Deus patrum nostrórum, *
       et laudábilis et superexaltátus in sǽcula; –

    et benedíctum nomen glóriæ tuæ sanctum *
       et superlaudábile et superexaltátum in sǽcula. –

⁵³ Benedíctus es in templo sanctæ glóriæ tuæ *
       et superlaudábilis et supergloriósus in sǽcula. –

⁵⁴ Benedíctus es in throno regni tui *
       et superlaudábilis et superexaltátus in sǽcula. –

⁵⁵ Benedíctus es, qui intuéris abýssos †
       sedens super chérubim, *
       et laudábilis et superexaltátus in sǽcula. –

⁵⁶ Benedíctus es in firmaménto cæli *
       et laudábilis et gloriósus in sǽcula. –

⁵⁷ Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Allelúia, benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, allelúia.

Ant. 3 Omnis spíritus laudet Dóminum, allelúia.

Psalmus 150
Laudate Dominum

Psallite spiritu, psallite et mente, hoc est: glorificate Deum et ánima et corpore vestro. (Hesychios)

¹ Laudáte Dóminum in sanctuário eius, *
      laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
² Laudáte eum in magnálibus eius, *
      laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius. –

³ Laudáte eum in sono tubæ, *
      laudáte eum in psaltério et cíthara,
⁴ laudáte eum in týmpano et choro, *
      laudáte eum in chordis et órgano,
⁵ laudáte eum in cýmbalis benesonántibus, †
      laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: *
      omne quod spirat, laudet Dóminum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Omnis spíritus laudet Dóminum, allelúia.

LECTIO BREVIS

Memor esto Iesum Christum resuscitátum esse a mórtuis, ex sémine David. Fidélis sermo: Nam si commórtui sumus, et convivémus; si sustinémus, et conregnábimus; si negábimus, et ille negábit nos; si non crédimus, ille fidélis manet, negáre enim seípsum non potest.

RESPONSORIUM BREVE
V. Confitébimur tibi, Deus, * et invocábimus nomen tuum.
R. Confitébimur tibi, Deus, * et invocábimus nomen tuum.
V. Narrábimus mirabília tua.
R. Et invocábimus nomen tuum.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Confitébimur tibi, Deus, * et invocábimus nomen tuum.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Opórtet Fílium hóminis multa pati et reprobári, et occídi, et tértia die resúrgere.

De Messia eiusque præcursore

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Opórtet Fílium hóminis multa pati et reprobári, et occídi, et tértia die resúrgere.

PRECES
Deo poténtiæ et bonitátis, qui nos amat et novit quibus rebus indigémus, cum láudibus corda nostra læti pandámus:
     Te laudámus, in te confídimus, Dómine.

Benedícimus tibi, omnípotens Deus, Rex univérsi, qui nos iniústos et peccatóres vocásti,
— ut cognoscámus veritátem tuam et maiestáti tuæ serviámus.
Deus, qui nobis misericórdiæ iánuam patére voluísti,
— fac ut a vitæ numquam sémitis inveniámur dévii.
Resurrectiónem dilectíssimi Fílii tui celebrántes,
— fac nos hunc diem in gáudio spiritáli transígere.
Da fidélibus tuis, Dómine, spíritum oratiónis et laudis,
— ut in ómnibus tibi grátias semper agámus.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Sancti nóminis tui, Dómine, timórem páriter et amórem fac nos habére perpétuum, quia numquam tua gubernatióne destítuis, quos in soliditáte tuæ dilectiónis instítuis. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)