BREVIARIUM ROMANUM

9 october 2011
XXVIII DOMINICA PER ANNUM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Noctu vel summo mane:

Médiæ noctis tempus est
prophética vox ádmonet
dicámus laudes ut Deo
Patri semper ac Fílio,

Sancto quoque Spirítui:
perfécta enim Trínitas
uniúsque substántiæ
laudánda nobis semper est.

Terrórem tempus hoc habet,
quo, cum vastátor ángelus
Ægýpto mortem íntulit,
delévit primogénita.

Hæc iustis hora salus est,
quos tunc ibídem ángelus
ausus puníre non erat,
signum formídans sánguinis.

Ægýptus flebat fórtiter
tantórum diro fúnere;
solus gaudébat Israel
agni protéctus sánguine.

Nos verus Israel sumus:
lætámur in te, Dómine,
hostem spernéntes et malum,
Christi defénsi sánguine.

Dignos nos fac, rex óptime,
futúri regni glória,
ut mereámur láudibus
ætérnis te concínere. Amen.

Diurno tempore:

Salve dies, diérum glória,
dies felix Christi victória,
dies digna iugi lætítia,
   dies prima.

Lux divína cæcis irrádiat,
in qua Christus inférnum spóliat,
mortem vincit et reconcíliat
   summis ima.

Sempitérni regis senténtia
sub peccáto conclúsit ómnia;
ut infírmis supérna grátia
   subveníret,

Dei virtus et sapiéntia
temperávit iram cleméntia,
cum iam mundus in præcipítia
   totus iret.

Resurréxit liber ab ínferis
restaurátor humáni géneris,
ovem suam repórtans úmeris
   ad supérna.

Angelórum pax fit et hóminum,
plenitúdo succréscit órdinum,
triumphántem laus decet Dóminum,
   laus ætérna.

Harmoníæ cæléstis pátriæ
vox concórdet matris Ecclésiæ,
«Allelúia» frequéntet hódie
   plebs fidélis.

Triumpháto mortis império,
triumpháli fruámur gáudio;
in terra pax, et iubilátio
   sit in cælis. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Quis ascéndet in montem Dómini, aut quis stabit in loco sancto eius?

Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94(95).

Christo apertæ sunt portæ cæli propter carnalem eius assumptionem (S. Irenæus)

¹ Dómini est terra et plenitúdo eius, *
      orbis terrárum et qui hábitant in eo.
² Quia ipse super mária fundávit eum *
      et super flúmina firmávit eum. –

³ Quis ascéndet in montem Dómini, *
      aut quis stabit in loco sancto eius?
⁴ Innocens mánibus et mundo corde, †
      qui non levávit ad vana ánimam suam, *
      nec iurávit in dolum.
⁵ Hic accípiet benedictiónem a Dómino *
      et iustificatiónem a Deo salutári suo.
⁶ Hæc est generátio quæréntium eum, *
      quæréntium fáciem Dei Iacob. –

⁷ Attóllite, portæ, cápita vestra, †
      et elevámini, portæ æternáles, *
      et introíbit rex glóriæ.
⁸ Quis est iste rex glóriæ? *
      Dóminus fortis et potens, Dóminus potens in prœlio. –

⁹ Attóllite, portæ, cápita vestra, †
      et elevámini, portæ æternáles, *
      et introíbit rex glóriæ.
¹⁰ Quis est iste rex glóriæ? *
      Dóminus virtútum ipse est rex glóriæ.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Quis ascéndet in montem Dómini, aut quis stabit in loco sancto eius?

Ant. 2 Benedícite, gentes, Deum nostrum, qui pósuit ánimam nostram ad vitam, allelúia.

De resurrectione Domini et conversione gentium. (Hesychius)

¹ Iubiláte Deo, omnis terra, †
²     psalmum dícite glóriæ nóminis eius, *
      glorificáte laudem eius.
³ Dícite Deo: "Quam terribília sunt ópera tua. *
      Præ multitúdine virtútis tuæ blandiéntur tibi inimíci tui.
⁴ Omnis terra adóret te et psallat tibi, *
      psalmum dicat nómini tuo." –

⁵ Veníte et vidéte ópera Dei, *
      terríbilis in adinventiónibus super fílios hóminum.
⁶ Convértit mare in áridam, †
      et in flúmine pertransíbunt pede; *
      ibi lætábimur in ipso.
⁷ Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, †
      óculi eius super gentes respíciunt; *
      rebélles non exalténtur in semetípsis. –

⁸ Benedícite, gentes, Deum nostrum, *
      et audítam fácite vocem laudis eius;
⁹ qui pósuit ánimam nostram ad vitam *
       et non dedit in commotiónem pedes nostros. –

¹⁰ Quóniam probásti nos, Deus; *
       igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
¹¹ Induxísti nos in láqueum, *
       posuísti tribulatiónes in dorso nostro.
¹² Imposuísti hómines super cápita nostra, †
       transívimus per ignem et aquam, *
       et eduxísti nos in refrigérium.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Benedícite, gentes, Deum nostrum, qui pósuit ánimam nostram ad vitam, allelúia.

Ant. 3 Audíte, omnes, qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ, allelúia.

¹³ Introíbo in domum tuam in holocáustis; *
       reddam tibi vota mea,
¹⁴ quæ protulérunt lábia mea, *
       et locútum est os meum in tribulatióne mea.
¹⁵ Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum, *
       ófferam tibi boves cum hircis. –

¹⁶ Veníte, audíte, †
       et narrábo, omnes, qui timétis Deum, *
       quanta fecit ánimæ meæ.
¹⁷ Ad ipsum ore meo clamávi *
       et exaltávi in lingua mea.
¹⁸ Iniquitátem si aspéxi in corde meo, *
       non exáudiet Dóminus.
¹⁹ Proptérea exaudívit Deus, *
       atténdit voci deprecatiónis meæ. –

²⁰ Benedíctus Deus, qui non amóvit oratiónem meam *
       et misericórdiam suam a me.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Audíte, omnes, qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ, allelúia.

V. Vivus est sermo Dei et éfficax.
R. Et penetrabílior omni gládio ancípiti.

LECTIO PRIOR

Incipit liber Aggǽi prophétæ

     In anno secúndo Daríi regis, in mense sexto, in die prima mensis, factum est verbum Dómini in manu Aggǽi prophétæ ad Zoróbabel fílium Saláthiel ducem Iudæ et ad Iesum fílium Iósedec sacerdótem magnum dicens: «Hæc ait Dóminus exercítuum dicens: Pópulus iste dicit: “Nondum venit tempus domus Dómini ædificándæ”». Et factum est verbum Dómini in manu Aggǽi prophétæ dicens: «Numquid tempus vobis est, ut habitétis in dómibus laqueátis, et domus ista desérta? Et nunc hæc dicit Dóminus exercítuum: Pónite corda vestra super vias vestras: seminástis multum et intulístis parum, comedístis et non estis satiáti, bibístis et non estis inebriáti, operuístis vos et non estis calefácti, et, qui pro mercéde operátus est, misit eam in sácculum pertúsum. Hæc dicit Dóminus exercítuum: Pónite corda vestra super vias vestras. Ascéndite in montem, portáte lignum et ædificáte domum, et acceptábilis mihi erit et glorificábor, dicit Dóminus. Respexístis ad ámplius, et ecce factum est minus; et intulístis in domum, et exsufflávi illud. Quam ob causam?, dicit Dóminus exercítuum. Quia domus mea desérta est, et vos festinátis unusquísque in domum suam. Propter hoc super vos prohíbiti sunt cæli, ne darent rorem, et terra prohíbita est, ne daret fructum suum. Et vocávi siccitátem super terram et super montes et super tríticum et super vinum et super óleum et, quæcúmque profert humus, et super hómines et super iuménta et super omnem labórem mánuum».
     Et audívit Zoróbabel fílius Saláthiel et Iesus fílius Iósedec sacérdos magnus et omnes relíquiæ pópuli vocem Dómini Dei sui et verba Aggǽi prophétæ, sicut misit eum Dóminus Deus eórum ad ipsos; et tímuit pópulus a fácie Dómini.
     Et dixit Aggǽus núntius Dómini secúndum mandátum Dómini pópulo dicens: «Ego vobíscum, dicit Dóminus». Et suscitávit Dóminus spíritum Zoróbabel fílii Saláthiel ducis Iudæ et spíritum Iesu fílii Iósedec sacerdótis magni et spíritum reliquórum ómnium de pópulo; et ingréssi sunt et faciébant opus in domo Dómini exercítuum Dei sui. In die vicésima et quarta mensis, in sexto mense, in anno secúndo Daríi regis.
     In séptimo mense, vicésima et prima mensis, factum est verbum Dómini in manu Aggǽi prophétæ dicens: «Lóquere ad Zoróbabel fílium Saláthiel, ducem Iudæ, et ad Iesum fílium Iósedec, sacerdótem magnum, et ad réliquos pópuli dicens: Quis in vobis est derelíctus, qui vidit domum istam in glória sua prima? Et quid vos vidétis eam nunc? Numquid non ita est quasi non sit in óculis vestris? Sed et nunc confortáre, Zoróbabel, dicit Dóminus, et confortáre, Iesu fili Iósedec sacérdos magne, et confortáre, omnis pópule terræ, dicit Dóminus exercítuum; et fácite, quóniam ego vobíscum sum, dicit Dóminus exercítuum. Verbum quod pépigi vobíscum, cum egrederémini de terra Ægýpti, et spíritus meus stat in médio vestrum: nolíte timére. Quia hæc dicit Dóminus exercítuum: Adhuc unum módicum est, et ego commovébo cælum et terram et mare et áridam. Et movébo omnes gentes, et vénient thesáuri cunctárum géntium, et implébo domum istam glória, dicit Dóminus exercítuum. Meum est argéntum et meum est aurum, dicit Dóminus exercítuum. Maior erit glória domus istíus novíssima plus quam prima, dicit Dóminus exercítuum; et in loco isto dabo pacem», dicit Dóminus exercítuum.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Commentário sancti Cyrílli Alexandríni epíscopi in Aggǽum

     Témpore advéntus Salvatóris nostri gloriósius absque ulla comparatióne divínum templum appáruit tantóque illo vétere præclárius et excelléntius, quanto quis cultum religiónis legálem a cultu in Christo et evangélico et veritátem ab umbris différre iudicáverit.
     Ad hæc illud quoque dici posse árbitror. Unum erat templum, et Ierosólymis tantum, et una gens Israelítica in eódem sacrifíciis fungebátur. Postquam vero nostrum símilis factus est Unigénitus, cum esset Deus et Dóminus, et illúxit nobis, ut ait Scriptúra, de cétero orbis terrárum dómibus sanctis et adoratóribus innumerabílibus, qui spiritálibus sacrifíciis et odóribus universórum Deum venerántur, implétus est. Et hoc, opínor, est quod Malachías, tamquam ex persóna Dei præcínuit: Quia magnus rex ego, dicit Dóminus, et nomen meum glorificátum est in géntibus, et in omni loco incénsum offértur nómini meo, et sacrifícium mundum.
     Verum est ígitur, glóriam novíssimi templi, Ecclésiæ puta, maiórem fore. Sollícitis autem et de eius ædificatióne laborántibus velut xénium a Salvatóre et donum de cælo datum iri Christum, ómnium pacem, per quem accéssum habémus in uno Spíritu ad Patrem, declárat, cum ait: Dabo pacem in loco isto, et pacem ánimæ in acquisitiónem omni construénti ad excitándum templum hoc. Ait enim alícubi Christus quoque: Pacem meam do vobis. Quæ res quómodo condúcat diligéntibus, docébit Paulus: Pax Christi, inquit, quæ exsúperat omnem sensum, custódiet corda vestra et intellegéntias vestras. Orábat item sápiens Isaías, dicens: Dómine Deus noster, pacem da nobis, ómnia enim reddidísti nobis; quia semel Christi pace dignátis fácile ánimam suam serváre et ad virtútis munus probe expléndum ánimum dirígere licet.
     Itaque omni construénti pacem datum iri profitétur. Sive enim Ecclésiam quíspiam ædíficat, et mystagógus, sive sacrórum mysteriórum intérpres, super domum Dei constitútus est: sive suæ ánimæ prodest, ut lápidem vivum et spiritálem se éxhibens in templum sanctum, et habitáculum Dei in spíritu, talis hoc emoluménti omníno reportábit, ut ánimæ suæ salútem adipísci non difficúlter possit.

RESPONSORIUM

HYMNUS

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

ORATIO

Orémus:
Tua nos, quǽsumus, Dómine, grátia semper et prævéniat et sequátur, ac bonis opéribus iúgiter præstet esse inténtos. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)