BREVIARIUM ROMANUM

17 aprilis 2012
TEMPUS PASCHALE, hebd. II
Hebdomada II

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Ad cenam Agni próvidi,
stolis salútis cándidi,
post tránsitum maris Rubri
Christo canámus príncipi.

Cuius corpus sanctíssimum
in ara crucis tórridum,
sed et cruórem róseum
gustándo, Deo vívimus.

Protécti paschæ véspero
a devastánte ángelo,
de Pharaónis áspero
sumus erépti império.

Iam pascha nostrum Christus est,
agnus occísus ínnocens;
sinceritátis ázyma
qui carnem suam óbtulit.

O vera, digna hóstia,
per quam frangúntur tártara,
captíva plebs redímitur,
reddúntur vitæ prǽmia!

Consúrgit Christus túmulo,
victor redit de bárathro,
tyránnum trudens vínculo
et paradísum réserans.

Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Quæ sursum sunt quǽrite, non quæ super terram, allelúia.

Dives difficile intrabit in regnum cælorum. (Mt 19, 23)

² Audíte hæc, omnes gentes, *
      áuribus percípite, omnes, qui habitátis orbem:
³ quique húmiles et viri nóbiles, *
      simul in unum dives et pauper! –

⁴ Os meum loquétur sapiéntiam *
      et meditátio cordis mei prudéntiam.
⁵ Inclinábo in parábolam aurem meam, *
      apériam in psaltério ænígma meum. –

⁶ Cur timébo in diébus malis, *
      cum iníquitas supplantántium circúmdabit me?
⁷ Qui confídunt in virtúte sua *
      et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur. –

⁸ Etenim seípsum non rédimet homo; *
      non dabit Deo propitiatiónem suam.
⁹ Nímium est prétium redemptiónis ánimæ eius: †
       ad últimum defíciet, *
¹⁰    ut vivat usque in finem, nec vídeat intéritum.
¹¹ Et vidébit sapiéntes moriéntes; †
       simul insípiens et stultus períbunt *
       et relínquent aliénis divítias suas. –

¹² Sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum; †
       tabernácula eórum in progéniem et progéniem, *
       etsi vocavérunt nomínibus suis terras suas.
¹³ Et homo, cum sit in honóre, non permanébit; †
       comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *
       et símilis factus est illis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Quæ sursum sunt quǽrite, non quæ super terram, allelúia.

Ant. 2 Redémit Dóminus ánimam meam de manu ínferi, allelúia.

¹⁴ Hæc via illórum, quorum fidúcia in semetípsis, *
       et finis eórum, qui cómplacent in ore suo.
¹⁵ Sicut oves in inférno pósiti sunt, *
       mors depáscet eos;
    descéndent præcípites ad sepúlcrum, †
       et figúra eórum erit in consumptiónem: *
       inférnus habitáculum eórum. –

¹⁶ Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam, *
       de manu ínferi vere suscípiet me.
¹⁷ Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo *
       et cum multiplicáta fúerit glória domus eius,
¹⁸ quóniam, cum interíerit, non sumet ómnia, *
       neque descéndet cum eo glória eius. –

¹⁹ Cum ánimæ suæ in vita ipsíus benedíxerit: *
       „Laudábunt te quod benefecísti tibi“,
²⁰ tamen introíbit ad progéniem patrum suórum, *
       qui in ætérnum non vidébunt lumen. –

²¹ Homo, cum in honóre esset, non intelléxit; †
       comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *
       et símilis factus est illis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Redémit Dóminus ánimam meam de manu ínferi, allelúia.

Ant. 3 Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia et glória atque victória, allelúia.

^5,9 Dignus es, Dómine, accípere librum *
         et aperíre signácula eius,
     quóniam occísus es †
         et redemísti Deo in sánguine tuo *
         ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
¹⁰ et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
         et regnábunt super terram. –

¹² Dignus est Agnus, qui occísus est, †
         accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
         et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia et glória atque victória, allelúia.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Gavísi sunt discípuli, * allelúia, allelúia.
R. Gavísi sunt discípuli, * allelúia, allelúia.
V. Viso Dómino.
R. Allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Gavísi sunt discípuli, * allelúia, allelúia.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Nonne cor nostrum ardens erat in nobis, dum Iesus loquerétur nobis in via? allelúia.

⁴⁶ Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
⁴⁷ et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
⁴⁸ quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
⁴⁹ quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
⁵⁰ et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

⁵¹ Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
⁵² depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
⁵³ esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

⁵⁴ Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
⁵⁵ sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Ad Magnificat, ant. Nonne cor nostrum ardens erat in nobis, dum Iesus loquerétur nobis in via? allelúia.

PRECES

Christum, qui resurrectióne sua spem pópuli sui confirmávit, instánter invocémus:
     Christe, semper vivens, exáudi nos.

Dómine Iesu, de cuius látere apérto fluxérunt sanguis et aqua,
— Ecclésiam fac tibi sponsam immaculátam.
Pastor summe, qui post resurrectiónem tuam Petro tui amórem profiténti oves pascéndas tradidísti,
— papæ nostro Ncaritátem et zelum semper adáuge.
Qui dedísti discípulis, in mari piscántibus, multitúdinem píscium inveníre,
— operários mitte, qui eórum munus apostólicum contínuent.
Tu, qui discípulis in lítore maris panem et piscem præparásti,
— ne síveris culpa nostra fratres fame períre.
Iesu, novíssime Adam et spíritus vivíficans, ad imáginem tuam defúnctos confórma,
— ut gáudium tuum hábeant plenum in semetípsis.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Fac nos, quǽsumus, omnípotens Deus, Dómini resurgéntis prædicáre virtútem, ut, cuius múneris pignus accépimus, manifésta dona comprehéndere valeámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)