BREVIARIUM ROMANUM

5 maius 2010
TEMPUS PASCHALE, hebd. V
Hebdomada I

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Auróra lucis rútilat,
cælum resúltat láudibus,
mundus exsúltans iúbilat,
gemens inférnus úlulat,

Cum rex ille fortíssimus,
mortis confráctis víribus,
pede concúlcans tártara
solvit caténa míseros.

Ille, quem clausum lápide
miles custódit ácriter,
triúmphans pompa nóbili
victor surgit de fúnere.

Inférni iam gemítibus
solútis et dolóribus,
quia surréxit Dóminus
respléndens clamat ángelus.

Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Díligam te, Dómine, virtus mea. Allelúia.

Psalmus 17 (18), 2-30
Gratiarum actio pro salute et victoria

In illa hora factus est terræmotus magnus. (Ap 11, 13)

I

² Díligam te, Dómine, fortitúdo mea. *
³     Dómine, firmaméntum meum et refúgium meum et liberátor meus;
   Deus meus, adiútor meus, et sperábo in eum; *
      protéctor meus et cornu salútis meæ et suscéptor meus.
⁴ Laudábilem invocábo Dóminum, *
      et ab inimícis meis salvus ero. –

⁵ Circumdedérunt me fluctus mortis, *
      et torréntes Bélial conturbavérunt me;
⁶ funes inférni circumdedérunt me, *
      præoccupavérunt me láquei mortis.
⁷ In tribulatióne mea invocávi Dóminum, *
      et ad Deum meum clamávi;
   exaudívit de templo suo vocem meam, *
      et clamor meus in conspéctu eius introívit in aures eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Díligam te, Dómine, virtus mea. Allelúia.

Ant. 2 Salvum me fecit Dóminus, quóniam vóluit me. Allelúia.

II

⁸ Commóta est et contrémuit terra; †
      fundaménta móntium concússa sunt et commóta sunt, *
      quóniam irátus est.
⁹ Ascéndit fumus de náribus eius, †
      et ignis de ore eius dévorans; *
      carbónes succénsi processérunt ab eo.
¹⁰ Inclinávit cælos et descéndit, *
      et calígo sub pédibus eius. –

¹¹ Et ascéndit super cherub et volávit, *
      ferebátur super pennas ventórum.
¹² Et pósuit ténebras latíbulum suum, †
      in circúitu eius tabernáculum eius, *
      tenebrósa aqua, nubes áeris.
¹³ Præ fulgóre in conspéctu eius nubes transiérunt, *
      grando et carbónes ignis. –

¹⁴ Et intónuit de cælo Dóminus, †
      et Altíssimus dedit vocem suam: *
      grando et carbónes ignis.
¹⁵ Et misit sagíttas suas et dissipávit eos, *
      fúlgura iecit et conturbávit eos.
¹⁶ Et apparuérunt fontes aquárum, *
      et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum
    ab increpatióne tua, Dómine, *
      ab inspiratióne spíritus iræ tuæ. –

¹⁷ Misit de summo et accépit me *
      et assúmpsit me de aquis multis;
¹⁸ erípuit me de inimícis meis fortíssimis †
      et ab his, qui odérunt me, *
      quóniam confortáti sunt super me.
¹⁹ Oppugnavérunt me in die afflictiónis meæ, *
      et factus est Dóminus fulciméntum meum;
²⁰ et edúxit me in latitúdinem, *
      salvum me fecit, quóniam vóluit me.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Salvum me fecit Dóminus, quóniam vóluit me. Allelúia.

Ant. 3 Tu, Dómine, accénde lucérnam meam; illuminábis ténebras meas. Allelúia.

III

²¹ Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam *
      et secúndum puritátem mánuum meárum reddet mihi,
²² quia custodívi vias Dómini, *
      nec ímpie recéssi a Deo meo.
²³ Quóniam ómnia iudícia eius in conspéctu meo, *
      et iustítias eius non réppuli a me;
²⁴ et fui immaculátus cum eo *
      et observávi me ab iniquitáte.
²⁵ Et retríbuit mihi Dóminus secúndum iustítiam meam *
      et secúndum puritátem mánuum meárum in conspéctu oculórum eius. –

²⁶ Cum sancto sanctus eris *
      et cum viro innocénte ínnocens eris
²⁷ et cum elécto eléctus eris *
      et cum pervérso cállidus eris.
²⁸ Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies *
      et óculos superbórum humiliábis.
²⁹ Quóniam tu accéndis lucérnam meam, Dómine; *
      Deus meus illúminat ténebras meas.
³⁰ Quóniam in te aggrédiar hóstium turmas *
      et in Deo meo transíliam murum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Tu, Dómine, accénde lucérnam meam; illuminábis ténebras meas. Allelúia.

V. Deus suscitávit Christum a mórtuis, allelúia.
R. Ut fides nostra et spes esset in Deo, allelúia.

LECTIO PRIOR

De libro Apocalýpsis

     Ego Ioánnes vidi cælum novum et terram novam; primum enim cælum et prima terra abiérunt, et mare iam non est. Et civitátem sanctam Ierúsalem novam vidi descendéntem de cælo a Deo, parátam sicut sponsam ornátam viro suo. Et audívi vocem magnam de throno dicéntem: «Ecce tabernáculum Dei cum homínibus! Et habitábit cum eis, et ipsi pópuli eius erunt, et ipse Deus cum eis erit eórum Deus, et abstérget omnem lácrimam ab óculis eórum, et mors ultra non erit, neque luctus neque clamor neque dolor erit ultra, quia prima abiérunt».
     Et dixit, qui sedébat super throno: «Ecce nova fácio ómnia». Et dicit: «Scribe: Hæc verba fidélia sunt et vera». Et dixit mihi: «Facta sunt! Ego sum Alpha et Omega princípium et finis. Ego sitiénti dabo de fonte aquæ vivæ gratis. Qui vícerit, hereditábit hæc, et ero illi Deus, et ille erit mihi fílius. Tímidis autem et incrédulis et exsecrátis et homicídis et fornicatóribus et venéficis et idololátris et ómnibus mendácibus, pars illórum erit in stagno ardénti igne et súlphure, quod est mors secúnda».

RESPONSORIUM

R. Ecce tabernáculum Dei cum homínibus, et habitábit cum eis: * Et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum, allelúia.
V. Mors ultra non erit, neque luctus, neque clamor, neque dolor erit ultra, quia prima abiérunt. * Et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum, allelúia.

LECTIO ALTERA

Ex Epístola ad Diognétum

     Christiáni neque regióne neque sermóne neque vitæ institútis distíncti a céteris sunt homínibus. Nam neque civitátes próprias íncolunt, neque sermóne utúntur quodam insólito, neque vitam degunt insignítam. Neque vero cogitatióne quadam et hóminum curiosórum sollicitúdine hæc disciplína ab iis est invénta, neque dógmati humáno patrocinántur, sicut nonnúlli.
     Incoléntes autem civitátes et græcas et bárbaras, prout cuiúsque sors tulit, et indigenárum institúta sequéntes in vestítu victúque ac réliquo vivéndi génere, mirábilem et ómnium consénsu incredíbilem vitæ suæ statum propónunt. Pátrias hábitant próprias, sed tamquam inquilíni; ómnia cum áliis habent commúnia tamquam cives, et ómnia patiúntur tamquam peregríni; omnis peregrína régio eórum est pátria, et omnis pátria peregrína. Uxóres ducunt ut omnes, líberos prócreant; sed non abíciunt fetus. Mensam commúnem habent, non lectum.
     In carne sunt, sed non secúndum carnem vivunt. In terra degunt, sed in cælo civitátem suam habent. Obsequúntur légibus constitútis, et suo vitæ génere súperant leges. Amant omnes, et omnes eos persequúntur. Ignorántur, et condemnántur; morte afficiúntur, et vivificántur. Mendíci sunt, et ditant multos; ómnibus rebus índigent, et ómnia illis redúndant. Dedecorántur, et inter dedécora afficiúntur glória; fama eórum lacerátur, et iustítiæ eórum testimónium perhibétur. Obiurgántur, et benedícunt; contumelióse tractántur, et honórem déferunt. Cum bonum fáciant, tamquam ímprobi puniúntur; dum puniúntur, gaudent, tamquam vivificéntur. Iudǽi advérsus eos tamquam alienígenas bellum gerunt et gentíles eos persequúntur; atque causam inimicitiárum dícere osóres néqueunt.
     Ut autem simplíciter dicam: quod est in córpore ánima, hoc sunt in mundo christiáni. Dispérsa est per ómnia córporis membra ánima; et christiáni per mundi civitátes. Hábitat quidem in córpore ánima, sed non est e córpore; et christiáni in mundo hábitant, sed non sunt e mundo. Invisíbilis ánima in visíbili custodítur córpore; et christiáni conspiciúntur quidem in mundo degéntes, sed invisíbilis est eórum píetas. Odio et bello ánimam caro proséquitur nulla affécta iniúria, quia voluptátibus frui prohibétur; odit et christiános mundus nulla afféctus iniúria, quia voluptátibus repúgnant.
     ánima carnem amat, quæ ipsam odit, et membra; et christiáni osóres amant. Inclúsa quidem est ánima córpore, sed ipsa cóntinet corpus; et christiáni detinéntur quidem in mundo tamquam in custódia, sed ipsi cóntinent mundum. Immortális ánima in mortáli tabernáculo hábitat; et christiáni peregrinántur in corruptibílibus, cæléstem incorruptibilitátem exspectántes. ánima cibis et potiónibus male tractáta fit mélior; et christiáni supplíciis affécti cotídie número crescunt. In tanta eos statióne pósuit Deus, quam nefas est iis defúgere.

RESPONSORIUM

R. Ego sum lux mundi; * qui séquitur me, non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, allelúia.
V. In me grátia omnis viæ et veritátis, in me omnis spes vitæ et virtútis. * Qui séquitur me, non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, allelúia.

PSALMODIA

Ant. 1 Apud te, Dómine, est fons vitæ, allelúia.

Psalmus 35 (36)
Malitia peccatoris, Domini bonitas

Qui sequitur me, non ambulabit in tenebris, sed habebit lucem vitæ. (Io 8, 12)

² Susúrrat iníquitas ad ímpium in médio cordis eius; *
      non est timor Dei ante óculos eius. –

³ Quóniam blandítur ipsi in conspéctu eius, *
      ut non invéniat iniquitátem suam et óderit.
⁴ Verba oris eius iníquitas et dolus, *
      désiit intellégere, ut bene ágeret.
⁵ Iniquitátem meditátus est in cubíli suo, †
      ástitit omni viæ non bonæ, *
      malítiam autem non odívit. –

⁶ Dómine, in cælo misericórdia tua *
      et véritas tua usque ad nubes;
⁷ iustítia tua sicut montes Dei, †
      iudícia tua abýssus multa: *
      hómines et iuménta salvábis, Dómine. –

⁸ Quam pretiósa misericórdia tua, Deus! *
      Fílii autem hóminum in tégmine alárum tuárum sperábunt;
⁹ inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ, *
      et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
¹⁰ Quóniam apud te est fons vitæ, *
       et in lúmine tuo vidébimus lumen. –

¹¹ Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te *
       et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.
¹² Non véniat mihi pes supérbiæ, *
       et manus peccatóris non móveat me.
¹³ Ibi cecidérunt, qui operántur iniquitátem, *
       expúlsi sunt, nec potuérunt stare.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Apud te, Dómine, est fons vitæ, allelúia.

Ant. 2 Misísti Spíritum tuum, Dómine, et creáta sunt, allelúia.

Canticum
Dominus, creator mundi, populum suum protegit Cantant novum canticum (Ap 5, 9).

¹ Incípite Deo meo in týmpanis, *
      cantáte Dómino meo in cýmbalis,
   modulámini illi psalmum novum, *
      exaltáte et invocáte nomen ipsíus.
² Tu es Deus cónterens bella, †
      qui ponis castra in médio pópuli tui, *
      ut erípias me de manu persequéntium me. –

¹³ Cantábo Deo meo hymnum novum: †
       Dómine, magnus es tu et clarus,*
       mirábilis in virtúte et insuperábilis. –

¹⁴ Tibi sérviat omnis creatúra tua, *
       quóniam dixísti, et facta sunt, –
    misísti spíritum tuum, et ædificáta sunt, *
       et non est, qui resístat voci tuæ. –

¹⁵ Montes enim a fundaméntis agitabúntur cum aquis, *
       petræ autem a fácie tua tamquam cera liquéscent. –
    Illis autem qui timent te *
       propítius adhuc eris.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Misísti Spíritum tuum, Dómine, et creáta sunt, allelúia.

Ant. 3 Rex omnis terræ Deus, psállite sapiénter, allelúia.

Psalmus 46 (47)
Dominus universorum rex

Sedet ad dexteram Patris, et regni eius non erit finis.

² Omnes gentes, pláudite mánibus, *
      iubiláte Deo in voce exsultatiónis,
³ quóniam Dóminus Altíssimus, terríbilis, *
      rex magnus super omnem terram. –

⁴ Subiécit pópulos nobis *
      et gentes sub pédibus nostris.
⁵ Elégit nobis hereditátem nostram, *
      glóriam Iacob, quem diléxit.
⁶ Ascéndit Deus in iúbilo, *
      et Dóminus in voce tubæ. –

⁷ Psállite Deo, psállite; *
      psállite regi nostro, psállite.
⁸ Quóniam rex omnis terræ Deus, *
      psállite sapiénter. –

⁹ Regnávit Deus super gentes, *
      Deus sedet super sedem sanctam suam.
¹⁰ Príncipes populórum congregáti sunt *
       cum pópulo Dei Abraham,
    quóniam Dei sunt scuta terræ: *
       veheménter elevátus est.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Rex omnis terræ Deus, psállite sapiénter, allelúia.

LECTIO BREVIS

Si mórtui sumus cum Christo, crédimus quia simul étiam vivémus cum eo; sciéntes quod Christus suscitátus ex mórtuis iam non móritur, mors illi ultra non dominátur. Quod enim mórtuus est, peccáto mórtuus est semel; quod autem vivit, vivit Deo. Ita et vos existimáte vos mórtuos quidem esse peccáto, vivéntes autem Deo in Christo Iesu.

RESPONSORIUM BREVE
V. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
R. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.
V. Qui pro nobis pepéndit in ligno.
R. Allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Surréxit Dóminus de sepúlcro, * allelúia, allelúia.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Ego sum vitis vera, allelúia, et vos pálmites mei, allelúia.

De Messia eiusque præcursore

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Ego sum vitis vera, allelúia, et vos pálmites mei, allelúia.

PRECES

Christum rogántes, qui tráditus est propter delícta nostra et resurréxit propter iustificatiónem nostram, ad eum clamémus:
     Per victóriam tuam salva nos, Dómine.

Christe salvátor, qui mortem devíncens nos lætificásti, resúrgens nos exaltásti et donis nos large replésti,
— éxcita corda nostra et hanc diem Spíritus Sancti dono sanctífica.
Qui in cælis ab ángelis glorificáris et in terra ab homínibus adoráris, te hoc resurrectiónis tuæ témpore deprecámur,
— ut accípias adoratiónem nostram in spíritu et veritáte.
Dómine Christe, salva nos et effúnde misericórdiam tuam super pópulum tuum, qui resurrectiónem præstolátur;
— miserére nostri atque nos die isto ab omni malo custódi.
Rex glóriæ, vita nostra, da nobis ut cum apparúeris,
— tunc et nos appareámus tecum in glória.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Deus, innocéntiæ restitútor et amátor, dírige ad te tuórum corda famulórum, ut, quos de incredulitátis ténebris liberásti, numquam a tuæ veritátis luce discédant. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)