BREVIARIUM ROMANUM

7 november 2010
XXXII DOMINICA PER ANNUM

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Ecce iam noctis tenuátur umbra,
lucis auróra rútilans corúscat;
nísibus totis rogitémus omnes
cunctipoténtem.

Ut Deus, nostri miserátus, omnem
pellat angórem, tríbuat salútem,
donet et nobis pietáte patris
regna polórum.

Præstet hoc nobis Déitas beáta
Patris ac Nati, paritérque Sancti
Spíritus, cuius résonat per omnem
glória mundum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Quis ascéndet in montem Dómini, aut quis stabit in loco sancto eius?

Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94(95).

Psalmus 23 (24)
Domini in templum adventus

Christo apertæ sunt portæ cæli propter carnalem eius assumptionem (S. Irenæus)

¹ Dómini est terra et plenitúdo eius, *
      orbis terrárum et qui hábitant in eo.
² Quia ipse super mária fundávit eum *
      et super flúmina firmávit eum. –

³ Quis ascéndet in montem Dómini, *
      aut quis stabit in loco sancto eius?
⁴ Innocens mánibus et mundo corde, †
      qui non levávit ad vana ánimam suam, *
      nec iurávit in dolum.
⁵ Hic accípiet benedictiónem a Dómino *
      et iustificatiónem a Deo salutári suo.
⁶ Hæc est generátio quæréntium eum, *
      quæréntium fáciem Dei Iacob. –

⁷ Attóllite, portæ, cápita vestra, †
      et elevámini, portæ æternáles, *
      et introíbit rex glóriæ.
⁸ Quis est iste rex glóriæ? *
      Dóminus fortis et potens, Dóminus potens in prœlio. –

⁹ Attóllite, portæ, cápita vestra, †
      et elevámini, portæ æternáles, *
      et introíbit rex glóriæ.
¹⁰ Quis est iste rex glóriæ? *
      Dóminus virtútum ipse est rex glóriæ.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Quis ascéndet in montem Dómini, aut quis stabit in loco sancto eius?

Ant. 2 Benedícite, gentes, Deum nostrum, qui pósuit ánimam nostram ad vitam, allelúia.

Psalmus 65 (66)
Hymnus ad sacrificium gratiarum actionis

De resurrectione Domini et conversione gentium. (Hesychius)

I

¹ Iubiláte Deo, omnis terra, †
²     psalmum dícite glóriæ nóminis eius, *
      glorificáte laudem eius.
³ Dícite Deo: "Quam terribília sunt ópera tua. *
      Præ multitúdine virtútis tuæ blandiéntur tibi inimíci tui.
⁴ Omnis terra adóret te et psallat tibi, *
      psalmum dicat nómini tuo." –

⁵ Veníte et vidéte ópera Dei, *
      terríbilis in adinventiónibus super fílios hóminum.
⁶ Convértit mare in áridam, †
      et in flúmine pertransíbunt pede; *
      ibi lætábimur in ipso.
⁷ Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, †
      óculi eius super gentes respíciunt; *
      rebélles non exalténtur in semetípsis. –

⁸ Benedícite, gentes, Deum nostrum, *
      et audítam fácite vocem laudis eius;
⁹ qui pósuit ánimam nostram ad vitam *
       et non dedit in commotiónem pedes nostros. –

¹⁰ Quóniam probásti nos, Deus; *
       igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
¹¹ Induxísti nos in láqueum, *
       posuísti tribulatiónes in dorso nostro.
¹² Imposuísti hómines super cápita nostra, †
       transívimus per ignem et aquam, *
       et eduxísti nos in refrigérium.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Benedícite, gentes, Deum nostrum, qui pósuit ánimam nostram ad vitam, allelúia.

Ant. 3 Audíte, omnes, qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ, allelúia.

II

¹³ Introíbo in domum tuam in holocáustis; *
       reddam tibi vota mea,
¹⁴ quæ protulérunt lábia mea, *
       et locútum est os meum in tribulatióne mea.
¹⁵ Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum, *
       ófferam tibi boves cum hircis. –

¹⁶ Veníte, audíte, †
       et narrábo, omnes, qui timétis Deum, *
       quanta fecit ánimæ meæ.
¹⁷ Ad ipsum ore meo clamávi *
       et exaltávi in lingua mea.
¹⁸ Iniquitátem si aspéxi in corde meo, *
       non exáudiet Dóminus.
¹⁹ Proptérea exaudívit Deus, *
       atténdit voci deprecatiónis meæ. –

²⁰ Benedíctus Deus, qui non amóvit oratiónem meam *
       et misericórdiam suam a me.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Audíte, omnes, qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ, allelúia.

V. Vivus est sermo Dei et éfficax.
R. Et penetrabílior omni gládio ancípiti.

LECTIO PRIOR

Incipit liber Daniélis prophétæ

     Anno tértio regni Ióachim regis Iudæ venit Nabuchodónosor rex Babylónis Ierúsalem et obsédit eam; et trádidit Dóminus in manu eius Ióachim regem Iudæ et partem vasórum domus Dei, et asportávit ea in terram Sénnaar in domum deórum suórum et vasa íntulit in domum thesáuri deórum suórum.
     Et ait rex Asfanaz præpósito eunuchórum suórum, ut introdúceret de fíliis Israel et de sémine régio et tyrannórum púeros, in quibus nulla esset mácula, decóros forma et erudítos omni sapiéntia, cautos sciéntia et doctos disciplína, et qui possent stare in palátio regis, et ut docérent eos lítteras et linguam Chaldæórum. Et constítuit eis rex annónam per síngulos dies de cibis suis et de vino, unde bibébat ipse, ut enutríti tribus annis póstea starent in conspéctu regis. Fuérunt ergo inter eos de fíliis Iudæ Dániel, Ananías, Mísael et Azarías. Et impósuit eis præpósitus eunuchórum nómina: Daniéli Baltássar et Ananíæ Sedrac, Misaéli Misac et Azaríæ Abdénago.
     Propósuit autem Dániel in corde suo, ne polluerétur de mensa regis neque de vino potus eius, et rogávit eunuchórum præpósitum, ne contaminarétur. Dedit autem Deus Daniéli grátiam et misericórdiam in conspéctu príncipis eunuchórum; et ait princeps eunuchórum ad Dániel: «Tímeo ego dóminum meum regem, qui constítuit vobis cibum et potum; qui si víderit vultus vestros macilentióres præ céteris adulescéntibus coǽvis vestris, condemnábitis caput meum regi». Et dixit Dániel ad custódem, quem constitúerat princeps eunuchórum super Dániel, Ananíam, Mísael et Azaríam: «Tenta nos, óbsecro, servos tuos diébus decem, et dentur nobis legúmina ad vescéndum et aqua ad bibéndum; et videántur in conspéctu tuo vultus nostri et vultus puerórum, qui vescúntur cibo régio, et, sicut víderis, fácies cum servis tuis».
     Qui, audíto sermóne huiuscémodi, tentávit eos diébus decem. Post dies autem decem apparuérunt vultus eórum melióres et corpulentióres præ ómnibus púeris, qui vescebántur cibo régio. Porro custos tollébat cibária et vinum potus eórum dabátque eis legúmina.
     Quáttuor autem púeris his dedit Deus sciéntiam et disciplínam in omni scriptúra et sapiéntia, Daniéli autem intellegéntiam ómnium visiónum et somniórum. Complétis ítaque diébus, post quos díxerat rex, ut introduceréntur, introdúxit eos præpósitus eunuchórum in conspéctu Nabuchodónosor. Cumque locútus eis fuísset rex, non sunt invénti de univérsis tales ut Dániel, Ananías, Mísael et Azarías; et stetérunt in conspéctu regis. Et omne verbum sapiéntiæ et intelléctus, quod sciscitátus est ab eis, rex invénit in eis décuplum super cunctos haríolos et magos, qui erant in univérso regno eius. Fuit autem Dániel usque ad annum primum Cyri regis.

RESPONSORIUM

R. Disciplínam et sapiéntiam dócuit eos Dóminus, firmávit in illis grátiam spíritus sui, * Et intelléctu implévit Dóminus corda eórum.
V. Omne verbum sapiéntiæ et intelléctus, quod sciscitátus est ab eis, rex invénit in eis.* Et intelléctu implévit Dóminus corda eórum.

LECTIO ALTERA

Incipit Homilía auctóris sǽculi secúndi

     Fratres, ita sentíre nos opórtet de Iesu Christo, tamquam de Deo, tamquam de iúdice vivórum et mortuórum; nec decet nos humília sentíre de salúte nostra. Dum enim humíliter sentímus de illo, parva étiam nos acceptúros sperámus; quique hæc quasi tenúia áudiunt, peccant et nos peccámus nesciéntes unde vocáti simus et a quo et in quem locum et quanta sustinúerit Iesus Christus pati propter nos.
     Quam ígitur nos ei dábimus remuneratiónem aut quem fructum dignum illo, quem nobis ipse dedit? Quanta vero ei debémus benefícia? Nam lucem nobis largítus est, tamquam Pater fílios nos appellávit, pereúntes nos servávit. Qualem ígitur laudem ipsi tribuémus aut mercédem remuneratiónis, qua compensémus quæ accépimus? qui mente erámus débiles, adorántes lápides et ligna, aurum et argéntum et æs, ópera hóminum; et tota vita nostra nihil áliud erat quam mors. Obscuritáte ígitur circúmdati et visum tali calígine plenum habéntes, óculos recuperávimus, eam nébulam, qua cingebámur, illíus voluntáte deponéntes.
     Nam miserátus est nos et viscéribus commótus salvos fecit, cum spectásset in nobis multum errórem atque intéritum, nec ullam nos habére spem salútis nisi eam, quæ ab ipso est. Vocávit enim nos, qui non erámus, et vóluit e níhilo esse nos.
     Lætáre stérilis, quæ non paris; erúmpe et clama, quæ non párturis; quóniam multi fílii desértæ magis quam eius quæ habet virum. Quod dixit: Lætáre stérilis, quæ non paris, nos índicat; stérilis enim erat Ecclésia nostra, ántequam ei dati essent fílii. Quod vero dixit: Clama, quæ non párturis, hoc dicit: preces nostras plane ad Deum referámus, non (parturiéntium instar) deficiéntes. Quod autem dixit: Quia multi fílii desértæ magis quam eius quæ habet virum; id dixit, quóniam pópulus noster desértus esse videbátur et Deo orbátus; nunc vero, cum crédimus, plures facti sumus iis, qui Deum habére censebántur.
     Alia quoque Scriptúra ait: Non veni vocáre iustos, sed peccatóres. Hoc dicit, quod débeat pereúntes serváre. Id enim magnum et admirábile est: fulcíre non quæ stant, sed quæ cadunt. Sic et Christus serváre vóluit pereúntia et multos servávit, véniens vocánsque nos iam pereúntes.

RESPONSORIUM

R. Non pósuit nos Deus in iram, sed in acquisitiónem salútis per Dóminum nostrum Iesum Christum qui mórtuus est pro nobis; * Ut simul cum illo vivámus.
V. Erípuit nos de potestáte tenebrárum, et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ. * Ut simul cum illo vivámus.

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

PSALMODIA

Ant. 1 Confitémini Dómino, quóniam in sǽculum misericórdia eius, allelúia.

Psalmus 117 (118)
Vox iubilationis et salutis

Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis ædificatoribus, qui factus est in caput anguli. (Act 4, 11)

¹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

² Dicat nunc Israel, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
³ Dicat nunc domus Aaron, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
⁴ Dicant nunc, qui timent Dóminum, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

⁵ De tribulatióne invocávi Dóminum, *
      et exaudívit me edúcens in latitúdinem Dóminus.
⁶ Dóminus mecum, *
      non timébo, quid fáciat mihi homo.
⁷ Dóminus mecum adiútor meus, *
      et ego despíciam inimícos meos. –

⁸ Bonum est confúgere ad Dóminum *
      quam confídere in hómine.
⁹ Bonum est confúgere ad Dóminum *
      quam confídere in princípibus.

¹⁰ Omnes gentes circuiérunt me, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹¹ Circumdántes circumdedérunt me, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹² Circumdedérunt me sicut apes †
       et exarsérunt sicut ignis in spinis, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹³ Impelléntes impulérunt me, ut cáderem, *
       et Dóminus adiúvit me.
¹⁴ Fortitúdo mea et laus mea Dóminus, *
       et factus est mihi in salútem. –

¹⁵ Vox iubilatiónis et salútis *
       in tabernáculis iustórum:
¹⁶ "Déxtera Dómini fecit virtútem! †
       Déxtera Dómini exaltávit me; *
       déxtera Dómini fecit virtútem!" –

¹⁷ Non móriar, sed vivam *
       et narrábo ópera Dómini.
¹⁸ Castígans castigávit me Dóminus *
       et morti non trádidit me.
¹⁹ Aperíte mihi portas iustítiæ, *
       ingréssus in eas confitébor Dómino. –

²⁰ Hæc porta Dómini; *
       iusti intrábunt in eam. –

²¹ Confitébor tibi, quóniam exaudísti me *
       et factus es mihi in salútem. –

²² Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes, *
       hic factus est in caput ánguli;
²³ a Dómino factum est istud *
       et est mirábile in óculis nostris.
²⁴ Hæc est dies, quam fecit Dóminus: *
       exsultémus et lætémur in ea. –

²⁵ O Dómine, salvum me fac; *
       o Dómine, da prosperitátem! –

²⁶ Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. *
       Benedícimus vobis de domo Dómini. –

²⁷ Deus Dóminus et illúxit nobis. *
       Instrúite sollemnitátem in ramis condénsis usque ad córnua altáris. –

²⁸ Deus meus es tu, et confitébor tibi, *
       Deus meus, et exaltábo te. –

²⁹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
       quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Confitémini Dómino, quóniam in sǽculum misericórdia eius, allelúia.

Ant. 2 Allelúia, benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, allelúia.

Canticum
Omnis creatura laudet Dominum Creator ... est benedictus in sǽcula (Rom 1, 25)

⁵² Benedíctus es, Dómine Deus patrum nostrórum, *
       et laudábilis et superexaltátus in sǽcula; –

    et benedíctum nomen glóriæ tuæ sanctum *
       et superlaudábile et superexaltátum in sǽcula. –

⁵³ Benedíctus es in templo sanctæ glóriæ tuæ *
       et superlaudábilis et supergloriósus in sǽcula. –

⁵⁴ Benedíctus es in throno regni tui *
       et superlaudábilis et superexaltátus in sǽcula. –

⁵⁵ Benedíctus es, qui intuéris abýssos †
       sedens super chérubim, *
       et laudábilis et superexaltátus in sǽcula. –

⁵⁶ Benedíctus es in firmaménto cæli *
       et laudábilis et gloriósus in sǽcula. –

⁵⁷ Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Allelúia, benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, allelúia.

Ant. 3 Omnis spíritus laudet Dóminum, allelúia.

Psalmus 150
Laudate Dominum

Psallite spiritu, psallite et mente, hoc est: glorificate Deum et ánima et corpore vestro. (Hesychios)

¹ Laudáte Dóminum in sanctuário eius, *
      laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
² Laudáte eum in magnálibus eius, *
      laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius. –

³ Laudáte eum in sono tubæ, *
      laudáte eum in psaltério et cíthara,
⁴ laudáte eum in týmpano et choro, *
      laudáte eum in chordis et órgano,
⁵ laudáte eum in cýmbalis benesonántibus, †
      laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: *
      omne quod spirat, laudet Dóminum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Omnis spíritus laudet Dóminum, allelúia.

LECTIO BREVIS

Memor esto Iesum Christum resuscitátum esse a mórtuis, ex sémine David. Fidélis sermo: Nam si commórtui sumus, et convivémus; si sustinémus, et conregnábimus; si negábimus, et ille negábit nos; si non crédimus, ille fidélis manet, negáre enim seípsum non potest.

RESPONSORIUM BREVE
V. Confitébimur tibi, Deus, * et invocábimus nomen tuum.
R. Confitébimur tibi, Deus, * et invocábimus nomen tuum.
V. Narrábimus mirabília tua.
R. Et invocábimus nomen tuum.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Confitébimur tibi, Deus, * et invocábimus nomen tuum.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Móyses osténdit secus rubum, quia resúrgent mórtui, sicut dicit: Dóminum Deum Abraham et Deum Isaac et Deum Iacob. Deus autem non est mortuórum sed vivórum.

De Messia eiusque præcursore

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Móyses osténdit secus rubum, quia resúrgent mórtui, sicut dicit: Dóminum Deum Abraham et Deum Isaac et Deum Iacob. Deus autem non est mortuórum sed vivórum.

PRECES
Deo poténtiæ et bonitátis, qui nos amat et novit quibus rebus indigémus, cum láudibus corda nostra læti pandámus:
     Te laudámus, in te confídimus, Dómine.

Benedícimus tibi, omnípotens Deus, Rex univérsi, qui nos iniústos et peccatóres vocásti,
— ut cognoscámus veritátem tuam et maiestáti tuæ serviámus.
Deus, qui nobis misericórdiæ iánuam patére voluísti,
— fac ut a vitæ numquam sémitis inveniámur dévii.
Resurrectiónem dilectíssimi Fílii tui celebrántes,
— fac nos hunc diem in gáudio spiritáli transígere.
Da fidélibus tuis, Dómine, spíritum oratiónis et laudis,
— ut in ómnibus tibi grátias semper agámus.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO

Omnípotens et miséricors Deus, univérsa nobis adversántia propitiátus exclúde, ut, mente et córpore páriter expedíti, quæ tua sunt líberis méntibus exsequámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)