Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Iam lucis orto sídere
Deum precémur súpplices,
ut in diúrnis áctibus
nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
ne litis horror ínsonet;
visum fovéndo cóntegat,
ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
absístat et vecórdia;
carnis terat supérbiam
potus cibíque párcitas;
Ut, cum dies abscésserit
noctémque sors redúxerit,
mundi per abstinéntiam
ipsi canámus glóriam.
Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Salvásti nos, Dómine, et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.
In his omnibus superamus propter eum, qui dilexit nos. (Řím 8, 37)
I
2 Deus, áuribus nostris audívimus; †
patres nostri annuntiavérunt nobis *
opus, quod operátus es in diébus eórum, in diébus antíquis.
3 Tu manu tua gentes depulísti et plantásti illos *
afflixísti pópulos et dilatásti eos. –
4 Nec enim in gládio suo possedérunt terram, *
et bráchium eórum non salvávit eos;
sed déxtera tua et bráchium tuum et illuminátio vultus tui, *
quóniam complacuísti in eis. –
5 Tu es rex meus et Deus meus, *
qui mandas salútes Iacob.
6 In te inimícos nostros proiécimus, *
et in nómine tuo conculcávimus insurgéntes in nos. –
7 Non enim in arcu meo sperábo, *
et gládius meus non salvábit me.
8 Tu autem salvásti nos de affligéntibus nos *
et odiéntes nos confudísti.
9 In Deo gloriábimur tota die *
et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Salvásti nos, Dómine, et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.
Ant. 2 Parce, Dómine, et ne des hereditátem tuam in oppróbrium.
10 Nunc autem reppulísti et confudísti nos *
et non egrediéris, Deus, cum virtútibus nostris.
11 Convertísti nos retrórsum coram inimícis nostris, *
et, qui odérunt nos, diripuérunt sibi.
12 Dedísti nos tamquam oves ad vescéndum *
et in géntibus dispersísti nos. –
13 Vendidísti pópulum tuum sine lucro, *
nec dítior factus es in commutatióne eórum.
14 Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, *
subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
15 Posuísti nos similitúdinem in géntibus, *
commotiónem cápitis in pópulis. –
16 Tota die verecúndia mea contra me est, *
et confúsio faciéi meæ coopéruit me
17 a voce exprobrántis et obloquéntis, *
a fácie inimíci et ultóris.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Parce, Dómine, et ne des hereditátem tuam in oppróbrium.
Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et rédime nos propter misericórdiam tuam.
18 Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te; *
et iníque non égimus in testaméntum tuum.
19 Et non recéssit retro cor nostrum, *
nec declinavérunt gressus nostri a via tua;
20 sed humiliásti nos in loco vúlpium *
et operuísti nos umbra mortis. –
21 Si oblíti fuérimus nomen Dei nostri *
et si expandérimus manus nostras ad deum aliénum,
22 nonne Deus requíret ista? *
Ipse enim novit abscóndita cordis.
23 Quóniam propter te mortificámur tota die, *
æstimáti sumus sicut oves occisiónis. –
24 Evígila, quare obdórmis, Dómine? *
Exsúrge et ne repéllas in finem.
25 Quare fáciem tuam avértis, *
oblivísceris inópiæ nostræ et tribulatiónis nostræ?
26 Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra, *
conglutinátus est in terra venter noster.
27 Exsúrge, Dómine, ádiuva nos *
et rédime nos propter misericórdiam tuam.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et rédime nos propter misericórdiam tuam.
V.
Dómine, ad quem íbimus?
R.
Verba vitæ ætérnæ habes.
LECTIO PRIOR
De libro Ieremíæ prophétæ
Hæc sunt verba epístulæ quam misit Ieremías prophéta de Ierúsalem ad relíquias seniórum transmigratiónis et ad sacerdótes et ad prophétas
et ad omnem pópulum, quem tradúxerat Nabuchodónosor de Ierúsalem in Babylónem, postquam egréssus est Iechonías rex et dómina et eunúchi
et príncipes Iudæ et Ierúsalem et faber et inclúsor de Ierúsalem, in manu Elasa fílii Saphan et Gamaríæ fílii Helcíæ, quo misit Sedecías
rex Iudæ ad Nabuchodónosor regem Babylónis in Babylónem dicens:
«Hæc dicit Dóminus exercítuum, Deus Israel, omni transmigratióni, quam tránstuli de Ierúsalem in Babylónem: Ædificáte domos et habitáte et
plantáte hortos et comédite fructum eórum, accípite uxóres et generáte fílios et fílias et date fíliis vestris uxóres et fílias vestras
date viris et páriant fílios et fílias et multiplicámini ibi et nolíte esse pauci número. Et quǽrite pacem civitátis, ad quam transmigráre
vos feci, et oráte pro ea ad Dóminum, quia in pace illíus erit pax vobis. Hæc enim dicit Dóminus exercítuum Deus Israel: Non vos sedúcant
prophétæ vestri, qui sunt in médio vestrum, et divíni vestri, et ne attendátis ad sómnia vestra, quæ vos somniátis, quia falso ipsi prophétant
vobis in nómine meo, et non misi eos, dicit Dóminus. Quia hæc dicit Dóminus: Cum impléti fúerint in Babylóne septuagínta anni, visitábo vos
et suscitábo super vos verbum meum bonum, ut redúcam vos ad locum istum. Ego enim scio cogitatiónes, quas ego cógito super vos, ait Dóminus,
cogitatiónes pacis et non afflictiónis, ut dem vobis posteritátem et spem. Et invocábitis me et íbitis; et orábitis me, et ego exáudiam vos.
Quærétis me et inveniétis, cum quæsiéritis me in toto corde vestro. Et invéniar a vobis, ait Dóminus, et redúcam captivitátem vestram et
congregábo vos de univérsis géntibus et de cunctis locis, ad quæ éxpuli vos, dicit Dóminus; et revérti vos fáciam ad locum, de quo transmigráre vos feci».
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Incipit sermo sancti Leónis Magni papæ De beatitudínibus
Prædicánte, dilectíssimi, Dómino nostro Iesu Christo Evangélium regni, et divérsos per totam Galilǽam curánte languóres, in omnem se
Sýriam virtútum eius fama diffúderat; et multæ ex univérsa Iudǽa turbæ ad cæléstem médicum confluébant. Quia enim tarda est humánæ
ignorántiæ fides ad credénda quæ non videt et speránda quæ nescit, oportébat divína eruditióne firmándos corpóreis benefíciis et visibílibus
miráculis incitári: ut cuius tam benígnam experiebántur poténtiam, non ambígerent salutárem esse doctrínam.
Ut ergo exterióres medélas Dóminus ad remédia interióra transférret, et post sanitátes córporum curatiónes operarétur animárum, segregátus
a circumstántibus turbis, secéssum vicíni montis ascéndit, advocátis Apóstolis, quos sublimióribus institútis ab édito mýsticæ sedis
imbúeret, ex ipsa loci atque óperis qualitáte signíficans se esse qui Móysen quondam suo fuísset dignátus allóquio: illic quidem terribilióre
iustítia, hic autem sacratióre cleméntia, ut implerétur quod fúerat, prophéta Ieremía dicénte, promíssum: Ecce dies véniunt, dicit Dóminus,
et consummábo super domum Israel et super domum Iuda testaméntum novum. Post dies illos, dicit Dóminus, dabo leges meas in sensu ipsórum,
et in corde ipsórum scribam eas.
Qui ergo locútus fúerat Móysi, locútus est et Apóstolis et in córdibus discipulórum velox scribéntis Verbi manus novi testaménti decréta
condébat, nulla ut quondam circumfúsa núbium crassitúdine, neque per terríbiles sonos atque fulgóres, pópulo ab accéssu montis abstérrito,
sed paténte ad aures circumstántium tranquillitáte collóquii: ut per grátiæ lenitátem removerétur legis aspéritas et spíritus adoptiónis
auférret formídinem servitútis.
Qualis ígitur doctrína sit Christi sacræ ipsíus senténtiæ protestántur, ut qui ad ætérnam beatitúdinem perveníre desíderant, gradus felicíssimæ
ascensiónis agnóscant. Beáti, inquit, páuperes spíritu, quóniam ipsórum est regnum cælórum. De quibus paupéribus Véritas loquerétur
forte esset ambíguum, si dicens: Beáti páuperes, nihil ádderet de intellegénda páuperum qualitáte, et suffícere viderétur ad promeréndum
regnum cælórum ea sola inópia quam multi sub gravi et dura necessitáte patiúntur. Sed cum dicit: Beáti páuperes spíritu, osténdit eis regnum
cælórum tribuéndum, quos humílitas comméndat animórum magis quam indigéntia facultátum.
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Excita, Dómine, poténtiam tuam, ut salvos fácias nos.
Veni, Domine Iesu. (Ap 22, 20)
2 Qui pascis Israel, inténde, *
qui dedúcis velut ovem Ioseph.
Qui sedes super chérubim, effúlge *
3 coram Ephraim, Béniamin et Manásse.
Excita poténtiam tuam et veni, *
ut salvos fácias nos. –
4 Deus, convérte nos, *
illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –
5 Dómine Deus virtútum, *
quoúsque irascéris super oratiónem pópuli tui?
6 Cibásti nos pane lacrimárum *
et potum dedísti nobis in lácrimis copióse.
7 Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris, *
et inimíci nostri subsannavérunt nos. –
8 Deus virtútum, convérte nos, *
illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –
9 Víneam de Ægýpto transtulísti, *
eiecísti gentes et plantásti eam.
10 Purgásti locum in conspéctu eius, *
plantásti radíces eius, et implévit terram.
11 Opérti sunt montes umbra eius *
et ramis eius cedri Dei;
12 exténdit pálmites suos usque ad mare *
et usque ad Flumen propágines suas. –
13 Ut quid destruxísti macériam eius, *
et vindémiant eam omnes, qui prætergrediúntur viam?
14 Exterminávit eam aper de silva, *
et singuláris ferus depástus est eam. –
15 Deus virtútum, convértere, *
réspice de cælo et vide et vísita víneam istam. -
16 Et prótege eam, quam plantávit déxtera tua, *
et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
17 Incénsa est igni et suffóssa; *
ab increpatióne vultus tui períbunt.
18 Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ, *
super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
19 Et non discedémus a te, vivificábis nos, *
et nomen tuum invocábimus. –
20 Dómine Deus virtútum, convérte nos *
et illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Excita, Dómine, poténtiam tuam, ut salvos fácias nos.
Ant. 2 Magnífice fecit Dóminus, annuntiáte hoc in univérsa terra.
1 Confitébor tibi, Dómine,
quóniam cum irátus eras mihi, *
convérsus est furor tuus, et consolátus es me.
2 Ecce Deus salútis meæ; *
fiduciáliter agam et non timébo,
quia fortitúdo mea et laus mea Dóminus, *
et factus est mihi in salútem. –
3 Et hauriétis aquas in gáudio *
de fóntibus salútis.
4 Et dicétis in die illa: *
«Confitémini Dómino et invocáte nomen eius,
notas fácite in pópulis adinventiónes eius; *
mementóte quóniam excélsum est nomen eius.
5 Cantáte Dómino, quóniam magnífice fecit; *
notum sit hoc in univérsa terra.
6 Exsúlta et lauda, quæ hábitas in Sion, *
quia magnus in médio tui Sanctus Israel».
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Magnífice fecit Dóminus, annuntiáte hoc in univérsa terra.
Ant. 3 Exsultáte Deo, adiutóri nostro.†
Videte, ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis. (Hebr 3, 12)
2 Exsultáte Deo adiutóri nostro, *
iubiláte Deo Iacob.
3 Súmite psalmum et date týmpanum, *
psaltérium iucúndum cum cíthara.
4 Bucináte in neoménia tuba, *
in die plenæ lunæ, in sollemnitáte nostra. –
5 Quia præcéptum in Israel est, *
et iudícium Deo Iacob.
6 Testimónium in Ioseph pósuit illud, †
cum exíret de terra Ægýpti; *
sermónem, quem non nóveram, audívi: –
7 "Divérti ab onéribus dorsum eius; *
manus eius a cóphino recessérunt.
8 In tribulatióne invocásti me et liberávi te, †
exaudívi te in abscóndito tempestátis, *
probávi te apud aquam Meríba. –
9 Audi, pópulus meus, et contestábor te; *
Israel, útinam áudias me!
10 Non erit in te deus aliénus, *
neque adorábis deum extráneum.
11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, †
qui edúxi te de terra Ægýpti; *
diláta os tuum, et implébo illud. –
12 Et non audívit pópulus meus vocem meam, *
et Israel non inténdit mihi.
13 Et dimísi eos secúndum durítiam cordis eórum, *
ibunt in adinventiónibus suis. –
14 Si pópulus meus audísset me, *
Israel si in viis meis ambulásset!
15 In brevi inimícos eórum humiliássem *
et super tribulántes eos misíssem manum meam. –
16 Inimíci Dómini blandiréntur ei, *
et esset sors eórum in sǽcula;
17 et cibárem eos ex ádipe fruménti *
et de petra melle saturárem eos."
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Exsultáte Deo, adiutóri nostro.†
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. In matutínis, Dómine, * meditábor de te.
R. In matutínis, Dómine, * meditábor de te.
V. Quia factus es adiútor meus.
R. Meditábor de te.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. In matutínis, Dómine, * meditábor de te.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. Da sciéntiam salútis plebi tuæ, Dómine, et dimítte nobis peccáta nostra.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. Da sciéntiam salútis plebi tuæ, Dómine, et dimítte nobis peccáta nostra.
PRECES
Benedíctus Deus, Pater noster, qui fílios suos prótegit neque preces spernit eórum. Omnes humíliter eum implorémus orántes:
Illúmina óculos nostros, Dómine.
Grátias tibi, Dómine, quia per Fílium tuum nos illuminásti,
— eius luce per longitúdinem diéi nos satiári concéde.
Sapiéntia tua, Dómine, dedúcat nos hódie,
— ut in novitáte vitæ ambulémus.
Præsta nobis advérsa pro te fórtiter sustinére,
— ut corde magno tibi iúgiter serviámus.
Dírige in nobis hódie cogitatiónes, sensus et ópera,
— ut tibi providénti dóciles obsequámur.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Te lucem veram et lucis auctórem, Dómine, deprecámur, ut, quæ sancta sunt, fidéliter meditántes,
in tua iúgiter claritáte vivámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)