BREVIARIUM ROMANUM

18 december 2011
IV DOMINICA Adventus

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Magnis prophétæ vócibus
veníre Christum núntiant,
lætæ salútis prǽvia,
qua nos redémit, grátia.

Hinc mane nostrum prómicat
et corda læta exǽstuant,
cum vox fidélis pérsonat
prænuntiátrix glóriæ.

Advéntus hic primus fuit,
puníre quo non sǽculum
venit, sed ulcus térgere,
salvándo quod períerat.

At nos secúndus prǽmonet
adésse Christum iánuis,
sanctis corónas réddere
cælíque regna pándere.

Ætérna lux promíttitur
sidúsque salvans prómitur;
iam nos iubar præfúlgidum
ad ius vocat cæléstium.

Te, Christe, solum quǽrimus
vidére, sicut es Deus,
ut perpes hæc sit vísio
perénne laudis cánticum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Quis ascéndet in montem Dómini, aut quis stabit in loco sancto eius?

Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94(95).

Psalmus 23 (24)
Domini in templum adventus

Christo apertæ sunt portæ cæli propter carnalem eius assumptionem (S. Irenæus)

¹ Dómini est terra et plenitúdo eius, *
      orbis terrárum et qui hábitant in eo.
² Quia ipse super mária fundávit eum *
      et super flúmina firmávit eum. –

³ Quis ascéndet in montem Dómini, *
      aut quis stabit in loco sancto eius?
⁴ Innocens mánibus et mundo corde, †
      qui non levávit ad vana ánimam suam, *
      nec iurávit in dolum.
⁵ Hic accípiet benedictiónem a Dómino *
      et iustificatiónem a Deo salutári suo.
⁶ Hæc est generátio quæréntium eum, *
      quæréntium fáciem Dei Iacob. –

⁷ Attóllite, portæ, cápita vestra, †
      et elevámini, portæ æternáles, *
      et introíbit rex glóriæ.
⁸ Quis est iste rex glóriæ? *
      Dóminus fortis et potens, Dóminus potens in prœlio. –

⁹ Attóllite, portæ, cápita vestra, †
      et elevámini, portæ æternáles, *
      et introíbit rex glóriæ.
¹⁰ Quis est iste rex glóriæ? *
      Dóminus virtútum ipse est rex glóriæ.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Quis ascéndet in montem Dómini, aut quis stabit in loco sancto eius?

Ant. 2 Benedícite, gentes, Deum nostrum, qui pósuit ánimam nostram ad vitam, allelúia.

Psalmus 65 (66)
Hymnus ad sacrificium gratiarum actionis

De resurrectione Domini et conversione gentium. (Hesychius)

I

¹ Iubiláte Deo, omnis terra, †
²     psalmum dícite glóriæ nóminis eius, *
      glorificáte laudem eius.
³ Dícite Deo: "Quam terribília sunt ópera tua. *
      Præ multitúdine virtútis tuæ blandiéntur tibi inimíci tui.
⁴ Omnis terra adóret te et psallat tibi, *
      psalmum dicat nómini tuo." –

⁵ Veníte et vidéte ópera Dei, *
      terríbilis in adinventiónibus super fílios hóminum.
⁶ Convértit mare in áridam, †
      et in flúmine pertransíbunt pede; *
      ibi lætábimur in ipso.
⁷ Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, †
      óculi eius super gentes respíciunt; *
      rebélles non exalténtur in semetípsis. –

⁸ Benedícite, gentes, Deum nostrum, *
      et audítam fácite vocem laudis eius;
⁹ qui pósuit ánimam nostram ad vitam *
       et non dedit in commotiónem pedes nostros. –

¹⁰ Quóniam probásti nos, Deus; *
       igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
¹¹ Induxísti nos in láqueum, *
       posuísti tribulatiónes in dorso nostro.
¹² Imposuísti hómines super cápita nostra, †
       transívimus per ignem et aquam, *
       et eduxísti nos in refrigérium.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Benedícite, gentes, Deum nostrum, qui pósuit ánimam nostram ad vitam, allelúia.

Ant. 3 Audíte, omnes, qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ, allelúia.

II

¹³ Introíbo in domum tuam in holocáustis; *
       reddam tibi vota mea,
¹⁴ quæ protulérunt lábia mea, *
       et locútum est os meum in tribulatióne mea.
¹⁵ Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum, *
       ófferam tibi boves cum hircis. –

¹⁶ Veníte, audíte, †
       et narrábo, omnes, qui timétis Deum, *
       quanta fecit ánimæ meæ.
¹⁷ Ad ipsum ore meo clamávi *
       et exaltávi in lingua mea.
¹⁸ Iniquitátem si aspéxi in corde meo, *
       non exáudiet Dóminus.
¹⁹ Proptérea exaudívit Deus, *
       atténdit voci deprecatiónis meæ. –

²⁰ Benedíctus Deus, qui non amóvit oratiónem meam *
       et misericórdiam suam a me.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Audíte, omnes, qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ, allelúia.

V. Respícite et leváte cápita vestra.
R. Quóniam appropínquat redémptio vestra.

LECTIO PRIOR

De libro Isaíæ prophétæ

     Cóncidit Bel, incurvávit se Nabo; fuérunt simulácra eórum béstiis et iuméntis. Státuæ vestræ portántur, ónera lassis.
     Se incurvavérunt et concidérunt simul; non potuérunt salváre onus et ipsi in captivitátem ibunt.
     Audíte me, domus Iacob et omne resíduum domus Israel, qui portámini ab útero, qui gestámini a vulva.
     Usque ad senéctam ego ipse, et usque ad canos ego portábo; et ego feci et ego feram, ego portábo et salvábo.
     Cui assimilátis me et adæquátis et comparátis me, et érimus símiles?
     Qui effúndunt aurum de sácculo et argéntum statéra pónderant, condúcunt auríficem, ut fáciat deum, et prócidunt et adórant.
     Portant illum in úmeris gestántes et ponéntes in loco suo; et stabit ac de loco suo non movébitur; sed et si quis clamat ad eum, non respóndet; de tribulatióne eius non salvábit eum.
     Mementóte istud et confundámini; redíte, prævaricatóres, ad cor.
     Recordámini prióris sǽculi, quóniam ego sum Deus, et non est ultra Deus, nec est símilis mei.
     Annúntians ab exórdio novíssimum, et ab inítio, quæ necdum facta sunt, dicens: «Consílium meum stabit et omnem voluntátem meam fáciam».
     Vocans ab oriénte avem rapácem et de terra longínqua virum consílii mei; et locútus sum et addúcam illud, decrévi et fáciam illud.
     Audíte me, duri corde, qui longe estis a iustítia.
     Prope feci iustítiam meam, non elongábitur; et salus mea non morábitur: et dabo in Sion salútem et Israéli glóriam meam.

RESPONSORIUM

R. Audíte me, duri corde, qui longe estis a iustítia: * Dabo in Sion salútem, et Israéli glóriam meam.
V. Prope feci iustítiam meam, non elongábitur, et salus mea non morábitur. * Dabo in Sion salútem, et Israéli glóriam meam.

LECTIO ALTERA

Ex Epístola ad Diognétum

     Hóminum quisquam nec vidit Deum nec notum fecit, sed ipse sese osténdit. Osténdit se autem per fidem, cui soli Deum vidére concéssum est. Nam Dóminus et ópifex ómnium Deus, qui ómnia fecit et suo quæque órdine dispósuit, non solum hóminum amans fuit, sed étiam pátiens. Erat autem semper talis et est et erit, benígnus et bonus et iræ expers et verax, et quidem solus bonus est; postquam autem mente concépit magnum áliquid et ineffábile, communicávit cum solo Fílio.
     Quámdiu ígitur in occúlto retinébat et custodiébat sápiens suum consílium, neglégere nos et non curáre videbátur; postquam vero per diléctum Fílium revelávit et patefécit quæ inde ab inítio erant præparáta, ómnia simul prǽbuit nobis, et frui suis benefíciis et vidére et intellégere, quæ quis nostrum umquam exspectásset?
     Postquam ígitur ómnia iam apud se cum Fílio dispósuit, usque ad supérius tempus sivit nos secúndum arbítrium nostrum inordinátis mótibus ferri, voluptátibus et cupiditátibus a recta via abdúctos; non quod ullo modo gaudéret peccátis nostris, sed ea tólerans, neque quod illud iniquitátis tempus approbáret, sed præsens tempus iustítiæ creans, ut cum illo témpore convícti essémus e própriis opéribus indígni esse vita, nunc Dei benígnitas nos ea dignarétur, et, cum maniféstum fecissémus, ex eo, quod in nobis est, nos non posse íngredi in regnum Dei, poténtia Dei id posse nobis darétur.
     Cum autem compléta esset iniustítia nostra et plene maniféstum factum esset, mercédem eius supplícium et mortem imminére, advenissétque tempus, quod Deus præstitúerat ad suam deínceps benignitátem ac poténtiam declarándam (o imménsam humanitátem et caritátem Dei!), nos ódio non hábuit neque reiécit neque ultus est, sed patiénter tulit, sustínuit, míserans ipse peccáta nostra suscépit, próprium ipse Fílium dedit prétium redemptiónis pro nobis, sanctum pro iníquis, mali expértem pro malis, iustum pro iniústis, incorruptíbilem pro corruptibílibus, immortálem pro mortálibus. Quid enim áliud peccáta nostra pótuit tégere quam illíus iustítia? In quo álio iníqui nos et ímpii iustificári potúimus quam in solo Fílio Dei?
     O dulcem permutatiónem, o impervestigábilem institutiónem, o inexspectáta benefícia: ut iníquitas quidem multórum abscondátur in uno iusto, iustítia autem uníus multos iniústos iustíficet!

RESPONSORIUM

R. Non est in álio áliquo salus; * nec enim áliud nomen est sub cælo datum homínibus, in quo opórtet nos salvos fíeri.
V. Vocábitur nomen eius admirábilis Consiliárius, Deus fortis, Pater æternitátis, Princeps pacis. * Nec enim áliud nomen est sub cælo datum homínibus, in quo opórtet nos salvos fíeri.

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

PSALMODIA

Ant. 1

Psalmus 117 (118)
Vox iubilationis et salutis

Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis ædificatoribus, qui factus est in caput anguli. (Act 4, 11)

¹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

² Dicat nunc Israel, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
³ Dicat nunc domus Aaron, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
⁴ Dicant nunc, qui timent Dóminum, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

⁵ De tribulatióne invocávi Dóminum, *
      et exaudívit me edúcens in latitúdinem Dóminus.
⁶ Dóminus mecum, *
      non timébo, quid fáciat mihi homo.
⁷ Dóminus mecum adiútor meus, *
      et ego despíciam inimícos meos. –

⁸ Bonum est confúgere ad Dóminum *
      quam confídere in hómine.
⁹ Bonum est confúgere ad Dóminum *
      quam confídere in princípibus.

¹⁰ Omnes gentes circuiérunt me, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹¹ Circumdántes circumdedérunt me, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹² Circumdedérunt me sicut apes †
       et exarsérunt sicut ignis in spinis, *
       et in nómine Dómini excídi eos.
¹³ Impelléntes impulérunt me, ut cáderem, *
       et Dóminus adiúvit me.
¹⁴ Fortitúdo mea et laus mea Dóminus, *
       et factus est mihi in salútem. –

¹⁵ Vox iubilatiónis et salútis *
       in tabernáculis iustórum:
¹⁶ "Déxtera Dómini fecit virtútem! †
       Déxtera Dómini exaltávit me; *
       déxtera Dómini fecit virtútem!" –

¹⁷ Non móriar, sed vivam *
       et narrábo ópera Dómini.
¹⁸ Castígans castigávit me Dóminus *
       et morti non trádidit me.
¹⁹ Aperíte mihi portas iustítiæ, *
       ingréssus in eas confitébor Dómino. –

²⁰ Hæc porta Dómini; *
       iusti intrábunt in eam. –

²¹ Confitébor tibi, quóniam exaudísti me *
       et factus es mihi in salútem. –

²² Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes, *
       hic factus est in caput ánguli;
²³ a Dómino factum est istud *
       et est mirábile in óculis nostris.
²⁴ Hæc est dies, quam fecit Dóminus: *
       exsultémus et lætémur in ea. –

²⁵ O Dómine, salvum me fac; *
       o Dómine, da prosperitátem! –

²⁶ Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. *
       Benedícimus vobis de domo Dómini. –

²⁷ Deus Dóminus et illúxit nobis. *
       Instrúite sollemnitátem in ramis condénsis usque ad córnua altáris. –

²⁸ Deus meus es tu, et confitébor tibi, *
       Deus meus, et exaltábo te. –

²⁹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
       quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1

Ant. 2

Canticum
Omnis creatura laudet Dominum Creator ... est benedictus in sǽcula (Rom 1, 25)

⁵² Benedíctus es, Dómine Deus patrum nostrórum, *
       et laudábilis et superexaltátus in sǽcula; –

    et benedíctum nomen glóriæ tuæ sanctum *
       et superlaudábile et superexaltátum in sǽcula. –

⁵³ Benedíctus es in templo sanctæ glóriæ tuæ *
       et superlaudábilis et supergloriósus in sǽcula. –

⁵⁴ Benedíctus es in throno regni tui *
       et superlaudábilis et superexaltátus in sǽcula. –

⁵⁵ Benedíctus es, qui intuéris abýssos †
       sedens super chérubim, *
       et laudábilis et superexaltátus in sǽcula. –

⁵⁶ Benedíctus es in firmaménto cæli *
       et laudábilis et gloriósus in sǽcula. –

⁵⁷ Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
       laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2

Ant. 3

Psalmus 150
Laudate Dominum

Psallite spiritu, psallite et mente, hoc est: glorificate Deum et ánima et corpore vestro. (Hesychios)

¹ Laudáte Dóminum in sanctuário eius, *
      laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
² Laudáte eum in magnálibus eius, *
      laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius. –

³ Laudáte eum in sono tubæ, *
      laudáte eum in psaltério et cíthara,
⁴ laudáte eum in týmpano et choro, *
      laudáte eum in chordis et órgano,
⁵ laudáte eum in cýmbalis benesonántibus, †
      laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: *
      omne quod spirat, laudet Dóminum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3

LECTIO BREVIS

Hora est iam vos de somno súrgere, nunc enim própior est nobis salus quam cum credídimus. Nox procéssit, dies autem appropiávit. Abiciámus ergo ópera tenebrárum et induámur arma lucis.

RESPONSORIUM BREVE
V. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
V. Qui ventúrus es in mundum,
R. Miserére nobis.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Missus est Gábriel ángelus a Deo ad Maríam vírginem desponsátam Ioseph, de domo David, et nomen vírginis María, allelúia.

De Messia eiusque præcursore

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Missus est Gábriel ángelus a Deo ad Maríam vírginem desponsátam Ioseph, de domo David, et nomen vírginis María, allelúia.

PRECES
Dóminum Iesum Christum, fratres caríssimi, deprecémur, qui est iudex vivórum et mortuórum, ipsi dicéntes:
     Veni, Dómine Iesu.

Christe Dómine, qui peccatóres salváre venísti,
— nos ab omni tentatiónum adversitáte defénde.
Qui ad iudícium maniféste ventúrus esse créderis,
— poténtiam tuæ salvatiónis in nobis osténde.
Da nobis legis tuæ præcépta virtúte Spíritus custodíre,
— ut advéntum tuum in caritáte præstolári possímus.
Tu, qui es benedíctus in sǽcula, fac ut per misericórdiam tuam pie et sóbrie in hoc sǽculo vivámus,
— exspectántes beátam spem et advéntum magnificéntiæ tuæ.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Grátiam tuam, quǽsumus, Dómine, méntibus nostris infúnde, ut qui, Angelo nuntiánte, Christi Fílii tui incarnatiónem cognóvimus, per passiónem eius et crucem ad resurrectiónis glóriam perducámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)