BREVIARIUM ROMANUM

31 october 2013
PER ANNUM, hebd. XXX
Hebdomada II

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Iam lucis orto sídere
Deum precémur súpplices,
ut in diúrnis áctibus
nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
ne litis horror ínsonet;
visum fovéndo cóntegat,
ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
absístat et vecórdia;
carnis terat supérbiam
potus cibíque párcitas;

Ut, cum dies abscésserit
noctémque sors redúxerit,
mundi per abstinéntiam
ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Salvásti nos, Dómine, et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.

In his omnibus superamus propter eum, qui dilexit nos. (Řím 8, 37)

² Deus, áuribus nostris audívimus; †
      patres nostri annuntiavérunt nobis *
      opus, quod operátus es in diébus eórum, in diébus antíquis.
³ Tu manu tua gentes depulísti et plantásti illos *
      afflixísti pópulos et dilatásti eos. –

⁴ Nec enim in gládio suo possedérunt terram, *
      et bráchium eórum non salvávit eos;
   sed déxtera tua et bráchium tuum et illuminátio vultus tui, *
      quóniam complacuísti in eis. –

⁵ Tu es rex meus et Deus meus, *
      qui mandas salútes Iacob.
⁶ In te inimícos nostros proiécimus, *
      et in nómine tuo conculcávimus insurgéntes in nos. –

⁷ Non enim in arcu meo sperábo, *
      et gládius meus non salvábit me.
⁸ Tu autem salvásti nos de affligéntibus nos *
      et odiéntes nos confudísti.
⁹ In Deo gloriábimur tota die *
      et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Salvásti nos, Dómine, et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.

Ant. 2 Parce, Dómine, et ne des hereditátem tuam in oppróbrium.

¹⁰ Nunc autem reppulísti et confudísti nos *
       et non egrediéris, Deus, cum virtútibus nostris.
¹¹ Convertísti nos retrórsum coram inimícis nostris, *
       et, qui odérunt nos, diripuérunt sibi.
¹² Dedísti nos tamquam oves ad vescéndum *
       et in géntibus dispersísti nos. –

¹³ Vendidísti pópulum tuum sine lucro, *
       nec dítior factus es in commutatióne eórum.
¹⁴ Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, *
       subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
¹⁵ Posuísti nos similitúdinem in géntibus, *
       commotiónem cápitis in pópulis. –

¹⁶ Tota die verecúndia mea contra me est, *
       et confúsio faciéi meæ coopéruit me
¹⁷ a voce exprobrántis et obloquéntis, *
       a fácie inimíci et ultóris.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Parce, Dómine, et ne des hereditátem tuam in oppróbrium.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et rédime nos propter misericórdiam tuam.

¹⁸ Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te; *
       et iníque non égimus in testaméntum tuum.
¹⁹ Et non recéssit retro cor nostrum, *
       nec declinavérunt gressus nostri a via tua;
²⁰ sed humiliásti nos in loco vúlpium *
       et operuísti nos umbra mortis. –

²¹ Si oblíti fuérimus nomen Dei nostri *
       et si expandérimus manus nostras ad deum aliénum,
²² nonne Deus requíret ista? *
       Ipse enim novit abscóndita cordis.
²³ Quóniam propter te mortificámur tota die, *
       æstimáti sumus sicut oves occisiónis. –

²⁴ Evígila, quare obdórmis, Dómine? *
       Exsúrge et ne repéllas in finem.
²⁵ Quare fáciem tuam avértis, *
       oblivísceris inópiæ nostræ et tribulatiónis nostræ?

²⁶ Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra, *
       conglutinátus est in terra venter noster.
²⁷ Exsúrge, Dómine, ádiuva nos *
       et rédime nos propter misericórdiam tuam.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et rédime nos propter misericórdiam tuam.

V. Dómine, ad quem íbimus?
R. Verba vitæ ætérnæ habes.

LECTIO PRIOR

De libro Sapiéntiæ

     Mihi det Deus dícere secúndum senténtiam et sentíre digna horum, quæ mihi data sunt, quóniam ipse sapiéntiæ dux est et sapiéntium emendátor; in manu enim illíus et nos et sermónes nostri, et omnis sapiéntia et óperum sciéntia. Ipse enim dedit mihi horum, quæ sunt, sciéntiam veram, ut sciam dispositiónem orbis terrárum et virtútes elementórum, inítium et consummatiónem et medietátem témporum, vicissitúdinum permutatiónes et commutatiónes témporum, anni cursus et stellárum dispositiónes, natúras animálium et iras bestiárum, vim spirítuum et cogitatiónes hóminum, differéntias virgultórum et virtútes radícum. Et quæcúmque sunt abscónsa et manifésta, dídici; ómnium enim ártifex dócuit me sapiéntia. Est enim in illa spíritus intéllegens, sanctus, únicus, múltiplex, subtílis, móbilis, perspícuus, incoinquinátus, lúcidus, ínnocens, amans bonum, acútus, quem nihil vetat, benefáciens, humánus, benígnus, stábilis, certus, secúrus, omnem habens virtútem, ómnia prospíciens et pénetrans omnes spíritus, intellegíbiles, mundos, subtilíssimos. Omni enim motu mobílior est sapiéntia; pertránsit autem et pénetrat ómnia propter mundítiam. Hálitus est enim virtútis Dei et emanátio claritátis Omnipoténtis sincéra; ídeo nihil inquinátum in eam incúrrit: candor est enim lucis ætérnæ et spéculum sine mácula Dei poténtiæ et imágo bonitátis illíus. Et, cum sit una, ómnia potest; et in se pérmanens ómnia ínnovat, et per generatiónes in ánimas sanctas se tránsferens amícos Dei et prophétas constítuit. Nihil enim díligit Deus, nisi eum, qui cum sapiéntia inhábitat. Est enim hæc speciósior sole et super omnem dispositiónem stellárum; luci comparáta invenítur splendídior: illi enim succédit nox, sapiéntiam autem non vincit malítia.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex oratiónibus sancti Athanásii epíscopi Contra Ariános

     Quóniam Sapiéntiæ forma creáta in nobis et in ómnibus est, non immérito vera et ópifex Sapiéntia ea, quæ suæ formæ própria sunt, sibi ipsi ascíscens ait: Dóminus creávit me in ópera sua. Quippe ea quæ sapiéntia, quæ in nobis est, lóquitur, hæc ipse Dóminus tamquam própria usúrpat.
     Quocírca non ille creátur qui creátor est, sed, propter suam imáginem in ipsis opéribus creátam, ista velut de se ipse ait. Hinc quemádmodum ipse Dóminus dixit: Qui vos récipit me récipit, eo quod eius fora in nobis est sic etiámsi inter res creátas non annumerétur, tamen quia eius forma et imágo in opéribus creátur, quasi ipse esset, ait: Dóminus creávit me inítium viárum suárum in ópera sua.
     Porro idcírco sapiéntiæ forma in opéribus facta est, ut mundus in ipsa Verbum, suum opíficem, et Patrem per Verbum agnósceret. Enimvéro hoc ipsum est quod Paulus docet: Quia quod notum est Dei, maniféstum est in illis; Deus enim illis maniféstum fecit. Invisibília enim ipsíus ex creatióne mundi opéribus intellécta conspiciúntur. Quaprópter Verbum natúra nequáquam est creátum, sed ille locus de sapiéntia, quæ in nobis et vere est et esse dícitur, est intellegéndus.
     Verúmtamen si his fidem habére nolúerint, ipsi nobis respóndeant utrum in rebus creátis áliqua sit sapiéntia vel non? Si nulla sit, quare Apóstolus his verbis conquéritur: Nam quia in Dei sapiéntia non cognóvit mundus per sapiéntiam Deum? Vel si nulla est sapiéntia, cur multitúdo sapiéntum in Scriptúra memorátur? Namque sápiens pertérritus declínat a malo, et cum sapiéntia ædificátur domus.
     Ecclesiástes quoque dicit: Sapiéntia hóminis illuminábit vultum eius; idémque temerários his verbis íncrepat: Ne díxeris: Quid factum est, quod prióra témpora his præséntibus melióra fuérunt? Nec enim in sapiéntia istud sciscitátus es.
     Quod si in rebus creátis est sapiéntia, ut hisce verbis testátur fílius Siráchi: Effúdit illam in ómnia ópera sua cum omni carne secúndum donatiónem suam, et prǽbuit illam diligéntibus se; quæ quidem effúsio mínime signíficat natúram Sapiéntiæ quæ per se ipsa est atque unigénita, sed illíus quæ expréssa in mundo est; quid ergo incredíbile vidétur, si ipsa ópifex et vera Sapiéntia, cuius forma seu figúra est sapiéntia ac sciéntia, quæ in mundum effúsa est, tamquam de seípsa dicat: Dóminus creávit me in ópera sua? Nec enim sapiéntia quæ in mundo est, creátrix est, sed in opéribus est creáta, secúndum quam cæli enárrant glóriam Dei, et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.

RESPONSORIUM

PSALMODIA

Ant. 1 Excita, Dómine, poténtiam tuam, ut salvos fácias nos.

Veni, Domine Iesu. (Ap 22, 20)

² Qui pascis Israel, inténde, *
      qui dedúcis velut ovem Ioseph.
   Qui sedes super chérubim, effúlge *
³     coram Ephraim, Béniamin et Manásse.
   Excita poténtiam tuam et veni, *
      ut salvos fácias nos. –

⁴ Deus, convérte nos, *
      illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

⁵ Dómine Deus virtútum, *
      quoúsque irascéris super oratiónem pópuli tui?
⁶ Cibásti nos pane lacrimárum *
      et potum dedísti nobis in lácrimis copióse.
⁷ Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris, *
      et inimíci nostri subsannavérunt nos. –

⁸ Deus virtútum, convérte nos, *
      illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

⁹ Víneam de Ægýpto transtulísti, *
       eiecísti gentes et plantásti eam.
¹⁰ Purgásti locum in conspéctu eius, *
       plantásti radíces eius, et implévit terram.
¹¹ Opérti sunt montes umbra eius *
       et ramis eius cedri Dei;
¹² exténdit pálmites suos usque ad mare *
       et usque ad Flumen propágines suas. –

¹³ Ut quid destruxísti macériam eius, *
       et vindémiant eam omnes, qui prætergrediúntur viam?
¹⁴ Exterminávit eam aper de silva, *
       et singuláris ferus depástus est eam. –

¹⁵ Deus virtútum, convértere, *
       réspice de cælo et vide et vísita víneam istam. -

¹⁶ Et prótege eam, quam plantávit déxtera tua, *
       et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
¹⁷ Incénsa est igni et suffóssa; *
       ab increpatióne vultus tui períbunt.
¹⁸ Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ, *
       super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
¹⁹ Et non discedémus a te, vivificábis nos, *
       et nomen tuum invocábimus. –

²⁰ Dómine Deus virtútum, convérte nos *
       et illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Excita, Dómine, poténtiam tuam, ut salvos fácias nos.

Ant. 2 Magnífice fecit Dóminus, annuntiáte hoc in univérsa terra.

¹ Confitébor tibi, Dómine, quóniam cum irátus eras mihi, *
      convérsus est furor tuus, et consolátus es me.
² Ecce Deus salútis meæ; *
      fiduciáliter agam et non timébo,
   quia fortitúdo mea et laus mea Dóminus, *
      et factus est mihi in salútem. –

³ Et hauriétis aquas in gáudio *
      de fóntibus salútis.
⁴ Et dicétis in die illa: *
      «Confitémini Dómino et invocáte nomen eius,
   notas fácite in pópulis adinventiónes eius; *
      mementóte quóniam excélsum est nomen eius.
⁵ Cantáte Dómino, quóniam magnífice fecit; *
      notum sit hoc in univérsa terra.
⁶ Exsúlta et lauda, quæ hábitas in Sion, *
      quia magnus in médio tui Sanctus Israel».

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Magnífice fecit Dóminus, annuntiáte hoc in univérsa terra.

Ant. 3 Exsultáte Deo, adiutóri nostro.†

Videte, ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis. (Hebr 3, 12)

² Exsultáte Deo adiutóri nostro, *
      iubiláte Deo Iacob.
³ Súmite psalmum et date týmpanum, *
      psaltérium iucúndum cum cíthara.
⁴ Bucináte in neoménia tuba, *
      in die plenæ lunæ, in sollemnitáte nostra. –

⁵ Quia præcéptum in Israel est, *
      et iudícium Deo Iacob.
⁶ Testimónium in Ioseph pósuit illud, †
      cum exíret de terra Ægýpti; *
      sermónem, quem non nóveram, audívi: –

⁷ "Divérti ab onéribus dorsum eius; *
      manus eius a cóphino recessérunt.
⁸ In tribulatióne invocásti me et liberávi te, †
      exaudívi te in abscóndito tempestátis, *
      probávi te apud aquam Meríba. –

⁹ Audi, pópulus meus, et contestábor te; *
       Israel, útinam áudias me!
¹⁰ Non erit in te deus aliénus, *
       neque adorábis deum extráneum.
¹¹ Ego enim sum Dóminus Deus tuus, †
       qui edúxi te de terra Ægýpti; *
       diláta os tuum, et implébo illud. –

¹² Et non audívit pópulus meus vocem meam, *
       et Israel non inténdit mihi.
¹³ Et dimísi eos secúndum durítiam cordis eórum, *
       ibunt in adinventiónibus suis. –

¹⁴ Si pópulus meus audísset me, *
       Israel si in viis meis ambulásset!
¹⁵ In brevi inimícos eórum humiliássem *
       et super tribulántes eos misíssem manum meam. –

¹⁶ Inimíci Dómini blandiréntur ei, *
       et esset sors eórum in sǽcula;
¹⁷ et cibárem eos ex ádipe fruménti *
       et de petra melle saturárem eos."

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Exsultáte Deo, adiutóri nostro.†

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. In matutínis, Dómine, * meditábor de te.
R. In matutínis, Dómine, * meditábor de te.
V. Quia factus es adiútor meus.
R. Meditábor de te.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. In matutínis, Dómine, * meditábor de te.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Da sciéntiam salútis plebi tuæ, Dómine, et dimítte nobis peccáta nostra.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Da sciéntiam salútis plebi tuæ, Dómine, et dimítte nobis peccáta nostra.

PRECES
Benedíctus Deus, Pater noster, qui fílios suos prótegit neque preces spernit eórum. Omnes humíliter eum implorémus orántes:
     Illúmina óculos nostros, Dómine.

Grátias tibi, Dómine, quia per Fílium tuum nos illuminásti,
— eius luce per longitúdinem diéi nos satiári concéde.
Sapiéntia tua, Dómine, dedúcat nos hódie,
— ut in novitáte vitæ ambulémus.
Præsta nobis advérsa pro te fórtiter sustinére,
— ut corde magno tibi iúgiter serviámus.
Dírige in nobis hódie cogitatiónes, sensus et ópera,
— ut tibi providénti dóciles obsequámur.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Te lucem veram et lucis auctórem, Dómine, deprecámur, ut, quæ sancta sunt, fidéliter meditántes, in tua iúgiter claritáte vivámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)