BREVIARIUM ROMANUM

14 october 2014
S. Callisti I, papæ et martyris, memoria ad libitum

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Martyr Dei, qui (quæ) únicum
Patris sequéndo Fílium
victis triúmphas hóstibus,
victor (victrix) fruens cæléstibus.

Tui precátus múnere
nostrum reátum dílue,
arcens mali contágium,
vitæ repéllens tǽdium.

Solúta sunt iam víncula
tui sacráti córporis;
nos solve vinclis sǽculi
amóre Fílii Dei.

Honor Patri cum Fílio
et Spíritu Paráclito,
qui te coróna pérpeti
cingunt in aula glóriæ. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Clamor meus, Dómine, ad te pervéniat; non abscóndas fáciem tuam a me.

Consolatur nos Deus in omni tribulatione nostra. (2 Cor 1, 4)

² Dómine, exáudi oratiónem meam, *
      et clamor meus ad te véniat.
³ Non abscóndas fáciem tuam a me; †
      in quacúmque die tríbulor, *
      inclína ad me aurem tuam.
   In quacúmque die invocávero te, *
      velóciter exáudi me. –

⁴ Quia defecérunt sicut fumus dies mei, *
      et ossa mea sicut crémium aruérunt.
⁵ Percússum est ut fenum et áruit cor meum, *
      étenim oblítus sum comédere panem meum.
⁶ A voce gémitus mei *
      adhǽsit os meum carni meæ. –

⁷ Símilis factus sum pellicáno solitúdinis, *
      factus sum sicut nyctícorax in ruínis.
⁸ Vigilávi *
      et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
⁹ Tota die exprobrábant mihi inimíci mei, *
      exardescéntes in me per me iurábant.
¹⁰ Quia cínerem tamquam panem manducábam *
      et potum meum cum fletu miscébam,
¹¹ a fácie iræ et increpatiónis tuæ, *
      quia élevans allisísti me.
¹² Dies mei sicut umbra declinavérunt, *
      et ego sicut fenum árui.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Clamor meus, Dómine, ad te pervéniat; non abscóndas fáciem tuam a me.

Ant. 2 Réspice, Dómine, in oratiónem humílium.

¹³ Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes, *
      et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
¹⁴ Tu exsúrgens miseréberis Sion, †
      quia tempus miseréndi eius, *
      quia venit tempus,
¹⁵ quóniam placuérunt servis tuis lápides eius *
      et púlveris eius miseréntur. –

¹⁶ Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, *
      et omnes reges terræ glóriam tuam,
¹⁷ quia ædificávit Dóminus Sion *
      et appáruit in glória sua.
¹⁸ Respéxit in oratiónem ínopum *
      et non sprevit precem eórum. –

¹⁹ Scribántur hæc pro generatióne áltera, *
      et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum.
²⁰ Quia prospéxit de excélso sanctuário suo, *
      Dóminus de cælo in terram aspéxit,
²¹ ut audíret gémitus compeditórum, *
      ut sólveret fílios mortis;
²² ut annúntient in Sion nomen Dómini *
      et laudem eius in Ierúsalem,
²³ cum congregáti fúerint pópuli in unum *
      et regna, ut sérviant Dómino.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Réspice, Dómine, in oratiónem humílium.

Ant. 3 Tu, Dómine, terram fundásti, et ópera mánuum tuárum sunt cæli.

²⁴ Humiliávit in via virtútem meam, *
      abbreviávit dies meos.
    Dicam: "Deus meus, †
²⁵   ne áuferas me in dimídio diérum meórum; *
      in generatiónem et generatiónem sunt anni tui.
²⁶ Inítio terram fundásti; *
      et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
²⁷ Ipsi períbunt, tu autem pérmanes; †
      et omnes sicut vestiméntum veteráscent, *
      et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur. –

²⁸ Tu autem idem ipse es, *
      et anni tui non defícient.
²⁹ Fílii servórum tuórum habitábunt, *
      et semen eórum in conspéctu tuo firmábitur."

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Tu, Dómine, terram fundásti, et ópera mánuum tuárum sunt cæli.

V. Atténdite, pópule meus, doctrínam meam.
R. Inclináte aurem vestram in verba oris mei.

LECTIO PRIOR

Incipit liber Zacharíæ prophétæ

     In mense octávo, in anno secúndo Daríi, factum est verbum Dómini ad Zacharíam fílium Barachíæ fílii Addo prophétam dicens: «Irátus est Dóminus super patres vestros iracúndia. Et dices ad eos: Hæc dicit Dóminus exercítuum: Convertímini ad me, ait Dóminus exercítuum; et convértar ad vos, dicit Dóminus exercítuum. Ne sitis sicut patres vestri, ad quos clamábant prophétæ prióres dicéntes: Hæc dicit Dóminus exercítuum: Convertímini de viis vestris malis et de cogitatiónibus vestris malis; et non audiérunt, neque attendérunt ad me, dicit Dóminus. Patres vestri ubi sunt? Et prophétæ numquid in sempitérnum vivent? Verúmtamen verba mea et præcépta mea, quæ mandávi servis meis prophétis, numquid non attigérunt patres vestros? Et convérsi sunt et dixérunt: “Sicut cogitávit Dóminus exercítuum fácere nobis, secúndum vias nostras et secúndum adinventiónes nostras fecit nobis”».
     In die vicésima et quarta undécimi mensis, qui est mensis Sabath, in anno secúndo Daríi, factum est verbum Dómini ad Zacharíam fílium Barachíæ fílii Addo prophétam dicens: «Vidi per noctem, et ecce vir sedens super equum rufum et ipse stabat inter myrtéta, quæ erant in profúndo; et post eum equi rufi, fulvi et albi. Et dixi: “Quid sunt isti, dómine mi?”. Et dixit ad me ángelus, qui loquebátur in me: “Ego osténdam tibi quid sint isti”. Et respóndit vir, qui stabat inter myrtéta, et dixit: “Isti sunt quos misit Dóminus, ut perambulárent terram”. Et respondérunt ángelo Dómini, qui stabat inter myrtéta, et dixérunt: “Perambulávimus terram, et ecce omnis terra habitátur et quiéscit”.
     Et respóndit ángelus Dómini et dixit: “Dómine exercítuum, úsquequo tu non miseréberis Ierúsalem et úrbium Iudæ, quibus irátus es? Iste septuagésimus annus est!”. Et respóndit Dóminus ángelo, qui loquebátur in me verba bona, verba consolatória. Et dixit ad me ángelus, qui loquebátur in me: “Clama dicens: Hæc dixit Dóminus exercítuum: Zelátus sum Ierúsalem et Sion zelo magno, sed ira magna ego iráscor super gentes opuléntas, quia ego irátus sum parum, ipsi vero adiuvérunt in malum. Proptérea hæc dicit Dóminus: Revértar ad Ierúsalem in misericórdiis. Domus mea ædificábitur in ea, ait Dóminus exercítuum, et perpendículum extendétur super Ierúsalem. Adhuc clama dicens: Hæc dicit Dóminus exercítuum: Adhuc áffluent civitátes meæ bonis, et consolábitur adhuc Dóminus Sion et éliget adhuc Ierúsalem”.
     Et levávi óculos meos et vidi, et ecce quáttuor córnua; et dixi ad ángelum, qui loquebátur in me: “Quid sunt hæc?”. Et dixit ad me: “Hæc sunt córnua, quæ ventilavérunt Iudam et Israel et Ierúsalem”. Et osténdit mihi Dóminus quáttuor fabros; et dixi: “Quid isti véniunt fácere?”. Qui respóndit dicens: “Hæc sunt córnua, quæ ventilavérunt Iudam per síngulos viros, ut nemo eórum leváret caput suum; et venérunt isti deterrére ea, ut deíciant córnua géntium, quæ levavérunt cornu super terram Iudæ, ut dispérgerent eam”».

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Tractátu sancti Cypriáni epíscopi et mártyris ad Fortunátum

     Non sunt condígnæ passiónes huius témporis ad superventúram claritúdinem quæ revelábitur in nobis. Quis ergo non ómnibus modis elabóret ad claritátem tantam perveníre, ut amícus Dei fiat, ut cum Christo statim gáudeat, ut post torménta et supplícia terréna prǽmia divína percípiat? Si milítibus sæculáribus gloriósum est ut hoste devícto rédeant in pátriam triumphántes, quanto pótior et maior est glória victo diábolo ad paradísum triumphántem redíre et, unde Adam peccátor eiéctus est, illuc prostráto eo qui ante decéperat tropǽa victrícia reportáre, offérre Dómino acceptíssimum munus incorrúptam fidem, virtútem mentis incólumem, laudem devotiónis illústrem, comitári eum cum veníre cœperit vindíctam de inimícis receptúrus, láteri eius assístere cum séderit iudicatúrus, coherédem Christi fíeri, ángelis coæquári, cum patriárchis, cum apóstolis, cum prophétis cæléstis regni possessióne lætári. Has cogitatiónes quæ persecútio potest víncere, quæ possunt torménta superáre?
     Durat fortis et stábilis religiósis meditatiónibus fundáta mens et advérsus omnes diáboli terróres et minas mundi ánimus immóbilis perstat, quem futurórum fides certa et sólida corróborat. Claudúntur in persecutiónibus terræ, sed patet cælum; minátur antichrístus, sed Christus tuétur; mors infértur, sed immortálitas séquitur. Quanta est dígnitas et quanta secúritas exíre hinc lætum, exíre inter pressúras et angústias gloriósum, cláudere in moménto óculos, quibus hómines videbántur et mundus, aperíre eósdem statim, ut Deus videátur et Christus. Tam felíciter migrándi quanta velócitas. Terris repénte subtráheris, ut in regnis cæléstibus reponáris.
     Hæc opórtet mente et cogitatióne complécti, hæc die ac nocte meditári. Si talem persecútio invénerit Dei mílitem, vinci non póterit virtus ad prœlium prompta. Vel si arcessítio ante prævénerit, sine prǽmio non erit fides quæ erat ad martýrium præparáta; sine damno témporis merces Deo iúdice rédditur; in persecutióne milítia, in pace consciéntia coronátur.

RESPONSORIUM

PSALMODIA

Ant. 1 Tibi, Dómine, psallam, et intéllegam in via immaculáta.

Si diligitis me, mandata mea servabitis. (Io 14, 15)

¹ Misericórdiam et iudícium cantábo; *
      tibi, Dómine, psallam.
² Intéllegam in via immaculáta; *
      quando vénies ad me? –

   Perambulábo in innocéntia cordis mei, *
      in médio domus meæ.
³ Non propónam ante óculos meos rem iniústam, †
      faciéntem prævaricatiónes ódio habébo, *
      non adhærébit mihi. –

⁴ Cor pravum recédet a me, *
      malígnum non cognóscam.
⁵ Detrahéntem secréto próximo suo, *
      hunc cessáre fáciam;
   supérbum óculo et inflátum corde, *
      hunc non sustinébo. –

⁶ Oculi mei ad fidéles terræ, ut sédeant mecum; *
      qui ámbulat in via immaculáta, hic mihi ministrábit.
⁷ Non habitábit in médio domus meæ, qui facit supérbiam; *
      qui lóquitur iníqua, non stabit in conspéctu oculórum meórum.
⁸ In matutíno cessáre fáciam omnes peccatóres terræ, *
      ut dispérdam de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Tibi, Dómine, psallam, et intéllegam in via immaculáta.

Ant. 2 Ne áuferas, Dómine, misericórdiam tuam a nobis.

²⁶ Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum, *
       et laudábilis et gloriósum nomen tuum in sǽcula,
²⁷ quia iustus es in ómnibus, *
       quæ fecísti nobis.
²⁹ Peccávimus enim et iníque égimus recedéntes a te *
       et delíquimus in ómnibus. –

³⁴ Ne, quǽsumus, tradas nos in perpétuum propter nomen tuum *
       et ne díssipes testaméntum tuum,
³⁵ neque áuferas misericórdiam tuam a nobis †
       propter Abraham diléctum tuum *
       et Isaac servum tuum et Israel sanctum tuum, –

³⁶ quibus dixísti quod multiplicáres semen eórum *
       sicut stellas cæli et sicut arénam, quæ est in lítore maris, –

³⁷ quia, Dómine, imminúti sumus plus quam omnes gentes *
       sumúsque húmiles in univérsa terra hódie propter peccáta nostra; –

³⁸ et non est in témpore hoc †
       princeps et prophéta et dux, *
       neque holocáustum neque sacrifícium, –
³⁹ neque oblátio neque incénsum, †
        neque locus primitiárum coram te, *
       ut possímus inveníre misericórdiam;
    sed in ánima contríta et spíritu humilitátis suscipiámur †
⁴⁰   sicut in holocáusto aríetum et taurórum *
       et sicut in mílibus agnórum pínguium, –
    sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, †
       et pérfice subsequéntes te,*
       quóniam non est confúsio confidéntibus in te. –

⁴¹ Et nunc séquimur te in toto corde *
       et timémus te et quǽrimus fáciem tuam.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ne áuferas, Dómine, misericórdiam tuam a nobis.

Ant. 3 Deus, cánticum novum cantábo tibi.

Omnia possum in eo qui me confortat. (Phil 4, 13)

¹ Benedíctus Dóminus, adiútor meus, †
      qui docet manus meas ad prœlium *
      et dígitos meos ad bellum.
² Misericórdia mea et fortitúdo mea, *
      refúgium meum et liberátor meus;
   scutum meum, et in ipso sperávi, *
      qui subdit pópulum meum sub me. –

³ Dómine, quid est homo, quod agnóscis eum, *
      aut fílius hóminis, quod réputas eum?
⁴ Homo vanitáti símilis factus est, *
      dies eius sicut umbra prætériens. –

⁵ Dómine, inclína cælos tuos et descénde; *
      tange montes, et fumigábunt.
⁶ Fúlgura coruscatiónem et díssipa eos; *
      emítte sagíttas tuas et contúrba eos.
⁷ Emítte manum tuam de alto; *
      éripe me et líbera me de aquis multis,
   de manu filiórum alienigenárum, †
⁸     quorum os locútum est vanitátem, *
      et déxtera eórum déxtera mendácii. –
⁹  Deus, cánticum novum cantábo tibi, *
       in psaltério decachórdo psallam tibi,
¹⁰ qui das salútem régibus, *
       qui rédimis David servum tuum de gládio malígno.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Deus, cánticum novum cantábo tibi.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Fortitúdo mea * et laus mea Dóminus.
R. Fortitúdo mea * et laus mea Dóminus.
V. Et factus est mihi in salútem.
R. Et laus mea Dóminus.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Fortitúdo mea * et laus mea Dóminus.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Qui odit ánimam suam in hoc mundo, in vitam ætérnam custódit eam.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Qui odit ánimam suam in hoc mundo, in vitam ætérnam custódit eam.

PRECES
Fratres, Salvatórem nostrum, testem fidélem, per mártyres interféctos propter verbum Dei, celebrémus, clamántes:
    Redemísti nos Deo in sánguine tuo.

Per mártyres tuos, qui líbere mortem in testimónium fídei sunt ampléxi,
— da nobis, Dómine, veram spíritus libertátem.
Per mártyres tuos, qui fidem usque ad sánguinem sunt conféssi,
— da nobis, Dómine, puritátem fideíque constántiam.
Per mártyres tuos, qui, sustinéntes crucem, tua vestígia sunt secúti,
— da nobis, Dómine, ærúmnas vitæ fórtiter sustinére.
Per mártyres tuos, qui stolas suas lavérunt in sánguine Agni,
— da nobis, Dómine, omnes insídias carnis mundíque devíncere.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Preces pópuli tui, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi, ut beáti Callísti papæ méritis adiuvémur, cuius passióne lætámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)