Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
PER ANNUM, hebd. XXVI
Pro O.P.: B. Laurentii de Ripafratta, presbyteridpkn,rhsm
Pro O.P.: Ss. Dominici Ibáñez de Erquicia et Iacobi Kyushei Tomonaga, presbytorum, Laurentii Ruiz de Manila, laici, et sociorum, martyrum in Iaponia, memoria
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Novem ex illis sunt ex Iaponia, quattuor ex Hispania, unus e Francia et alius ex Italia, alius denique e Manila. Hi omnes sunt Familiæ Dominicanæ utriusque sexus sodales vel cum ipsa consociati: quorum novem exstiterunt presbyteri – Dominicus Ibáñez de Erquicia († 1633), Iacobus Kyushei Gorobioye Tomonaga († 1633), Lucas Alonso a Spiritu Sancto († 1633), Iordanus Ansalone a Sancto Stephano († 1634), Thomas Hioji Rokuzayemon Nishi († 1634), Antonius González († 1637), Guillelmus Courtet († 1637), Michael de Aozaraza († 1637), Vincentius Schiwozuka († 1637) –, duo autem Fratres Cooperatores – Franciscus Schoyemon († 1633) et Matthæus Kohioye a S.Rosario († 1633) –, tres laici collaboratores et catechistæ – Michael Kurobioye († 1633), Lazarus de Kyoto († 1637) et Laurentius Ruiz de Manila, paterfamilias, qui Ecclesiæ Philippinarum exstat protomartyr († 1637).
Ioannes Paulus II die 18 octobris 1987 illos sollemniter sanctos declaravit: pulchrum exemplum præbent unitatis compositæ et communitatis christianæ ipsiusque Familiæ Dominicanæ.
V.
Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Qui novos, Christe, mártyres
sub una iam concédis nos
festíva laude extóllere,
clamántum preces súscipe.
Ab horum nova sánguine
in nos ætas advéniat
fidélium, qui própriam
missiónem plane adímpleant.
Ecclésiæ vita flóreat,
fervéscat ómnium cáritas,
vocatorúmque númerum
ad ministrándum áugeas.
Et pax in mundum véniat
quam nequit ipse trádere
quia illam neque póssidet,
quæ donum tuum éminet.
Illórum fac ut sánguine
nitéscant mores iúvenum,
cæléstis grátiæ múnera
homínibus effúlgeant.
Te nunc, Redémptor, quǽsumus,
ut mártyrum consórtio
iungas precántes sérvulos
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.
Vanitati creatura subiecta est ... propter eum qui subiecit eam in spe. (Rom 8, 20)
I
2 Dixi: "Custódiam vias meas, *
ut non delínquam in lingua mea;
ponam ori meo custódiam, *
donec consístit peccátor advérsum me." –
3 Tacens obmútui et sílui absque ullo bono, *
et dolor meus renovátus est.
4 Concáluit cor meum intra me, *
et in meditatióne mea exársit ignis.
5 Locútus sum in lingua mea: *
"Notum fac mihi, Dómine, finem meum;
et númerum diérum meórum quis est, *
ut sciam quam brevis sit vita mea." –
6 Ecce paucórum palmórum fecísti dies meos, *
et spátium vitæ meæ tamquam níhilum ante te.
Etenim univérsa vánitas omnis homo constitútus est. *
Etenim ut imágo pertránsit homo.
7 Etenim vánitas est et concitátur; *
thesaurízat et ignórat quis congregábit ea.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.
Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.
8 Et nunc quæ est exspectátio mea, Dómine? *
Spes mea apud te est.
9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me, *
oppróbrium insipiénti ne ponas me.
10 Obmútui et non apériam os meum, *
quóniam tu fecísti. –
11 Amove a me plagas tuas: *
ab ictu manus tuæ ego deféci.
12 In increpatiónibus, propter iniquitátem, corripuísti hóminem, †
et tabéscere fecísti sicut tínea desiderabília eius. *
Etenim vánitas omnis homo. –
13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, *
et clamórem meum áuribus pércipe.
Ad lácrimas meas ne obsurdéscas, †
quóniam ádvena ego sum apud te, *
peregrínus sicut omnes patres mei.
14 Avértere a me, ut refrígerer, *
priúsquam ábeam et non sim ámplius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.
Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.
Qui gloriatur, in Domino glorietur. (1 Cor 1, 31)
3 Quid gloriáris in malítia, *
qui potens es iniquitáte?
4 Tota die insídias cogitásti; *
lingua tua sicut novácula acúta, qui facis dolum.
5 Dilexísti malítiam super benignitátem, †
mendácium magis quam loqui æquitátem. *
6 Dilexísti ómnia verba perditiónis, lingua dolósa. –
7 Proptérea Deus déstruet te in finem; †
evéllet te et emigrábit te de tabernáculo *
et radícem tuam de terra vivéntium.
8 Vidébunt iusti et timébunt *
et super eum ridébunt:
9 „Ecce homo, qui non pósuit Deum refúgium suum, †
sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum *
et præváluit in insídiis suis.“ –
10 Ego autem sicut virens olíva in domo Dei. †
Sperávi in misericórdia Dei *
in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
11 Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti; †
et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est, *
in conspéctu sanctórum tuórum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.
V.
Sustínuit ánima mea in verbo eius.
R.
Sperávit ánima mea in Dómino.
LECTIO PRIOR
De Epístola ad Philippénses
Caríssimi mei, sicut semper obœdístis, non ut in præséntia mei tantum sed multo magis nunc in abséntia mea, cum metu et
tremóre vestram salútem operámini; Deus est enim, qui operátur in vobis et velle et perfícere pro suo beneplácito. Omnia
fácite sine murmuratiónibus et hæsitatiónibus, ut efficiámini sine queréla et símplices, fílii Dei sine reprehensióne in
médio generatiónis pravæ et pervérsæ, inter quos lucétis sicut luminária in mundo Verbum vitæ continéntes ad glóriam meam
in die Christi, quia non in vácuum cucúrri, neque in vácuum laborávi. Sed et si delíbor supra sacrifícium et obséquium fídei
vestræ, gáudeo et congáudeo ómnibus vobis; idípsum autem et vos gaudéte et congaudéte mihi.
Spero autem in Dómino Iesu Timótheum cito me míttere ad vos, ut et ego bono ánimo sim, cógnitis, quæ circa vos sunt. Néminem
enim hábeo tam unánimem, qui sincére pro vobis sollícitus sit; omnes enim sua quærunt, non quæ sunt Iesu Christi. Probatiónem
autem eius cognóscitis, quóniam sicut patri fílius mecum servívit in evangélium. Hunc ígitur spero me míttere, mox ut vídero,
quæ circa me sunt; confído autem in Dómino, quóniam et ipse cito véniam.
Necessárium autem existimávi Epaphrodítum fratrem et cooperatórem et commilitónem meum, vestrum autem apóstolum et minístrum
necessitátis meæ, míttere ad vos, quóniam omnes vos desiderábat et mæstus erat, proptérea quod audierátis illum infirmátum.
Nam et infirmátus est usque ad mortem, sed Deus misértus est eius; non solum autem eius, verum et mei, ne tristítiam super
tristítiam habérem. Festinántius ergo misi illum, ut, viso eo, íterum gaudeátis, et ego sine tristítia sim. Excípite ítaque
illum in Dómino cum omni gáudio et eiúsmodi cum honóre habetóte, quóniam propter opus Christi usque ad mortem accéssit in
intéritum tradens ánimam suam, ut suppléret id, quod vobis déerat, erga me ministérii.
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex epístula sancti Domínici Ibáñez de Erquicia, presbýteri et mártyris, ad patrem suum die 18 octóbris 1630 ex Iapónia dirécta
Aliquo tibi erunt solácio, dilectíssime pater, epístulæ meæ, cum áliter te consolári non possim nec cor meum filiále tibi monstráre
nec auxílio tibi esse nisi coram Deo, quod quidem non néglego, paupéribus oratiónibus meis ac Missæ sacrifício: «sive vívimus sive mórimur».
Idémque fácio pro ómnibus propínquis et univérso pópulo isto, quibus precor omne bonum.
Abhinc annos octo, ínsulis Philippínis relíctis, in Iapóniam tránsii: hic autem vigínti iam annos persecútio contra Christiános orta est, quo
témpore multi tam ex religiósis quam ex sæculáribus exstitérunt mártyres. Et cotídie magis ac magis urget persecútio ista, ita ut his duóbus
præsértim annis infánda exstíterit. Prætérito enim anno, exeúnte mense Iúlio, in urbem ubi ipse nunc cómmoror crudélis venit præféctus, qui
omnes éxitus terra maríque óbsidens ne quis effúgeret, Christiános tot talibúsque torméntis cœpit excruciáre et tam sǽviter, ut plúrimos
ad lapsum indúceret, quo fidem Christi desérerent (...).
Qua tempestáte paulum intermíssa, religiósos nitebántur cápere, ita ut omnes álius álibi nos abdámus, permutáto étiam cum indígenis hábitu,
iísque qui religiósos repériant illi prétium pendant. Sic vero die vigésima Novémbris deprehendérunt in monte religiósum quemdam Ordinis
Sancti Augustíni, et post tres dies in hac urbe cepérunt presbýterum Societátis Iesu, in hac regióne natum: qui quidem captus est tam prope
locum ubi ego eram, ut hora sexta occúlto hábitu fúgerim e domo, providéntiæ Dei me commíttens (...).
Próximo mense Maio fratrem cepérunt laicum Ordinis Sancti Francísci: ítaque nunc quinque religiósi sunt capti una cum univérsa plebe, qui fere
quadringénti mártyres exstant. Superióre mense, multi sunt vivi combústi et círciter trigínta serra harundínea sunt secáti. Crudélia enim sunt
torménta quibus nitúntur míseros cógere ad fidem deseréndam: álios coquunt paulátim aqua fervénti super caput eórum infúsa una cum súlphure,
résina, óleo aliísque rebus quæ cruciátus áugeant; álios crucifígunt, álios in aquam demérgunt ut frígore moriántur, álios vero defódiunt usque
ad médium córporis serráque harundínea paulátim secant, ita ut cruciátus per septem vel octo dies provehántur. Religiósos usque adhuc non áliter
excrúciant nisi vivos crement lignis seórsum pósitis, ita ut flammis non circumvolúti paulátim moriántur.
Ineo nunc perículum máximum persecutiónis huius, iam præséntio hanc epístulam extrémam fore quam ipse scriptúrus sim. Efficiámus ergo, pater mi
amantíssime, ut in cælo nos videámus in ætérnum, nullam iam separatiónem timéntes. De hoc mundo ne sit nobis cura, quia exílium est nobis
et séparat nos a Deo, qui totum nostrum est bonum. Idémque dico soróri meæ dilectíssimæ, ne obliviscátur me Deo commendáre, omnibúsque dico
propínquis et notis salútem. Custódiat te Dóminus noster usque ad cæléstem pátriam.
RESPONSORIUM
RESPONSORIUM
PSALMODIA
Ant. 1 Ser. A:
Facts est persecútio magna in Ecclésia et dispérsi evangelizábant verbum Dei.
Ser. B:
Extenuátus córpore sed invíctus spíritu, sitiébat (Domínicus) martýrium, sicut sitit cervus ad aquæ flúvium.
In omnibus tribulationem patimur, sed non angustiamur. (2 Cor 4, 8)
2 Voce mea ad Dóminum clamávi; *
voce mea ad Deum, et inténdit mihi.
3 In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi, †
manus meæ nocte expánsæ sunt *
et non fatigántur.
Rénuit consolári ánima mea; †
4 memor sum Dei et ingemísco, *
exérceor, et déficit spíritus meus. –
5 Vígiles tenuísti pálpebras óculi mei; *
turbátus sum et non sum locútus.
6 Cogitávi dies antíquos *
et annos ætérnos in mente hábui.
7 Meditátus sum nocte cum corde meo *
et exercitábar, et scopébam spíritum meum. –
8 Numquid in ætérnum proíciet Deus, *
aut non appónet ut complacítior sit adhuc?
9 Aut defíciet in finem misericórdia sua, *
cessábit verbum a generatióne in generatiónem?
10 Aut obliviscétur miseréri Deus, *
aut continébit in ira sua misericórdias suas? –
11 Et dixi: "Hoc vulnus meum, *
mutátio déxteræ Excélsi."
12 Memor ero óperum Dómini, *
memor ero ab inítio mirabílium tuórum.
13 Et meditábor in ómnibus opéribus tuis *
et in adinventiónibus tuis exercébor. –
14 Deus, in sancto via tua; *
quis deus magnus sicut Deus noster?
15 Tu es Deus, qui facis mirabília, *
notam fecísti in pópulis virtútem tuam.
16 Redemísti in bráchio tuo pópulum tuum, *
fílios Iacob et Ioseph. –
17 Vidérunt te aquæ, Deus, †
vidérunt te aquæ et doluérunt; *
étenim commótæ sunt abýssi.
18 Effudérunt aquas núbila, †
vocem dedérunt nubes, *
étenim sagíttæ tuæ tránseunt.
19 Vox tonítrui tui in rota; †
illuxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ, *
commóta est et contrémuit terra. –
20 In mari via tua et sémitæ tuæ in aquis multis; *
et vestígia tua non cognoscúntur.
21 Deduxísti sicut oves pópulum tuum *
in manu Móysi et Aaron.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Ser. A:
Facts est persecútio magna in Ecclésia et dispérsi evangelizábant verbum Dei.
Ser. B:
Extenuátus córpore sed invíctus spíritu, sitiébat (Domínicus) martýrium, sicut sitit cervus ad aquæ flúvium.
Ant. 2 Ser. A:
Si de Christi prædicatióne diiudicámur, notum sit quod non turpi lucri gratia id fácimus, sed in ministérium salútis.
Ser. B:
In torméntis, voce unánimi exultántes, beáti mártyres clamábant: Benedíctus Deus, allelúia.
1 Exsultávit cor meum in Dómino, *
exaltátum est cornu meum in Deo meo;
dilatátum est os meum super inimícos meos, *
quóniam lætáta sum in salutári tuo. –
2 Non est sanctus ut est Dóminus; †
neque enim est álius extra te, *
et non est fortis sicut Deus noster.
3 Nolíte multiplicáre loqui sublímia gloriántes. *
Recédant supérba de ore vestro,
quia Deus scientiárum Dóminus est, *
et ab eo ponderántur actiónes. –
4 Arcus fórtium confráctus est, *
et infírmi accíncti sunt róbore.
5 Saturáti prius pro pane se locavérunt, *
et famélici non eguérunt ámplius.
Stérilis péperit plúrimos, *
et, quæ multos habébat fílios, emárcuit. –
6 Dóminus mortíficat et vivíficat, *
dedúcit ad inférnum et redúcit.
7 Dóminus páuperem facit et ditat, *
humíliat et súblevat;
8 súscitat de púlvere egénum *
et de stércore élevat páuperem,
ut sédeat cum princípibus *
et sólium glóriæ téneat.
Dómini enim sunt cárdines terræ, *
et pósuit super eos orbem. –
9 Pedes sanctórum suórum servábit, †
et ímpii in ténebris conticéscent, *
quia non in fortitúdine sua roborábitur vir.
10 Dóminus cónteret adversários suos; *
super ipsos in cælis tonábit.
Dóminus iudicábit fines terræ †
et dabit impérium regi suo *
et sublimábit cornu christi sui.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Ser. A:
Si de Christi prædicatióne diiudicámur, notum sit quod non turpi lucri gratia id fácimus, sed in ministérium salútis.
Ser. B:
In torméntis, voce unánimi exultántes, beáti mártyres clamábant: Benedíctus Deus, allelúia.
Ant. 3 Ser. A:
Torméntis óbruti, sancti orábant: Réspice, Dómine, minas sæviéntium in nos, et da servis tuis fidénter loqui verbum tuum.
Ser. B:
Non dubitavérunt pérdere ánimam suam propter Christum et Evangélium: nunc cum Christo regnant in ætérnum.
Hic psalmus salutem mundi significat et fidem omnium gentium in ipsum. (S. Athanasius)
1 Dóminus regnávit! Exsúltet terra, *
læténtur ínsulæ multæ.
2 Nubes et calígo in circúitu eius, *
iustítia et iudícium firmaméntum sedis eius.
3 Ignis ante ipsum præcédet *
et inflammábit in circúitu inimícos eius.
4 Illustrárunt fúlgura eius orbem terræ: *
vidit et contrémuit terra.
5 Montes sicut cera fluxérunt a fácie Dómini, *
a fácie Dómini omnis terra.
6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius, *
et vidérunt omnes pópuli glóriam eius. –
7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília †
et qui gloriántur in simulácris suis. *
Adoráte eum, omnes ángeli eius.
8 Audívit et lætáta est Sion, †
et exsultavérunt fíliæ Iudæ *
propter iudícia tua, Dómine.
9 Quóniam tu Dóminus, Altíssimus super omnem terram, *
nimis exaltátus es super omnes deos. –
10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum; †
custódit ipse ánimas sanctórum suórum, *
de manu peccatóris liberábit eos.
11 Lux orta est iusto, *
et rectis corde lætítia.
12 Lætámini, iusti, in Dómino *
et confitémini memóriæ sanctitátis eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Ser. A:
Torméntis óbruti, sancti orábant: Réspice, Dómine, minas sæviéntium in nos, et da servis tuis fidénter loqui verbum tuum.
Ser. B:
Non dubitavérunt pérdere ánimam suam propter Christum et Evangélium: nunc cum Christo regnant in ætérnum.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Lavérunt stolas suas, et cándidas eas fecérunt, * in sánguine Agni.
R. Lavérunt stolas suas, et cándidas eas fecérunt, * in sánguine Agni.
V. Isti sunt qui venérunt ex magna tribulatióne, et lavérunt stolas suas.
R. In sánguine Agni.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Lavérunt stolas suas, et cándidas eas fecérunt, * in sánguine Agni.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. Tibi, Dómine, benedícimus cum sanctis martýribus,
quos Spíritus tui poténtia in hora probatiónis strénuos effecísti.
Vel:
Gaudent in cælis ánimæ sanctórum, qui Christi vestígia sunt secúti et quia pro eius amóre sánguinem suum fudérunt, ídeo cum Christo regnábunt in ætérnum.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. Tibi, Dómine, benedícimus cum sanctis martýribus,
quos Spíritus tui poténtia in hora probatiónis strénuos effecísti.
Vel:
Gaudent in cælis ánimæ sanctórum, qui Christi vestígia sunt secúti et quia pro eius amóre sánguinem suum fudérunt, ídeo cum Christo regnábunt in ætérnum.
PRECES
Fratres, Salvatórem nostrum, testem fidélem, per mártyres interféctos propter verbum Dei, celebrémus, clamántes:
Redemísti nos Deo in sánguine tuo.
Per mártyres tuos, qui líbere mortem in testimónium fídei sunt ampléxi,
— da nobis, Dómine, veram spíritus libertátem.
Per mártyres tuos, qui fidem usque ad sánguinem sunt conféssi,
— da nobis, Dómine, puritátem fideíque constántiam.
Per mártyres tuos, qui, sustinéntes crucem, tua vestígia sunt secúti,
— da nobis, Dómine, ærúmnas vitæ fórtiter sustinére.
Per mártyres tuos, qui stolas suas lavérunt in sánguine Agni,
— da nobis, Dómine, omnes insídias carnis mundíque devíncere.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Beatórum mártyrum tuórum (Domínici) et Sociórum, Dómine, patiéntiam in servítio tui et próximi nobis concéde, quia in regno tuo sunt beáti qui persecutiónem
patiúntur propter iustítiam. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Vel ut ad Vesperas:
Deus, cuius ineffábili misericórdia beátus (Domínicus) et Sócii mártyres, verbo et sánguine Christum prædicavérunt, da nos, eórum intercessióne,
créscere in sciéntia tua, et in omni ópere bono fructificántes, secúndum Evangélii veritátem coram te fidéliter
ambuláre. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)