lat

BREVIARIUM ROMANUM

24 aprilis 2024
S. Fidelis de Sigmaringen, presbyteri et martyris, memoria ad libitum


Natus est in oppido Sigmaringen, in Germania, anno 1578; inter Fratres Minores Capuccinos adscriptus, vitam duxit vigiliis et orationibus asperam. In prædicatione verbi Dei assiduus, iussus a S. Congregatione de Propaganda Fide ut rectam doctrinam in Rætia firmaret. Anno tamen 1622 ab hæreticis ad necem petitus Sevisii (Seewis), in Helvetia, martyr occubuit.

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Martyr Dei, qui (quæ) únicum
Patris sequéndo Fílium
victis triúmphas hóstibus,
victor (victrix) fruens cæléstibus.

Tui precátus múnere
nostrum reátum dílue,
arcens mali contágium,
vitæ repéllens tǽdium.

Solúta sunt iam víncula
tui sacráti córporis;
nos solve vinclis sǽculi
amóre Fílii Dei.

Honor Patri cum Fílio
et Spíritu Paráclito,
qui te coróna pérpeti
cingunt in aula glóriæ. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Bénedic, ánima mea, Dómino, et noli oblivísci omnes retributiónes eius. Allelúia.

Psalmus 102 (103)
Laus miserentis Domini

Per viscera misericordiæ Dei visitavit nos Oriens ex alto. (Cf. Lc 1, 78)

I

1 Bénedic, ánima mea, Dómino, *
      et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto eius.

2 Bénedic, ánima mea, Dómino, *
      et noli oblivísci omnes retributiónes eius. –

3 Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis, *
      qui sanat omnes infirmitátes tuas;

4 qui rédimit de intéritu vitam tuam, *
      qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus;

5 qui replet in bonis ætátem tuam: *
      renovábitur ut áquilæ iuvéntus tua. –

6 Fáciens iustítias Dóminus *
      et iudícium ómnibus iniúriam patiéntibus.

7 Notas fecit vias suas Móysi, *
      fíliis Israel adinventiónes suas.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Bénedic, ánima mea, Dómino, et noli oblivísci omnes retributiónes eius. Allelúia.

Ant. 2 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se. Allelúia.

II

8 Miserátor et miséricors Dóminus, *
      longánimis et multæ misericórdiæ.

9 Non in perpétuum conténdet, *
      neque in ætérnum irascétur.

10 Non secúndum peccáta nostra fecit nobis, *
      neque secúndum iniquitátes nostras retríbuit nobis. –

11 Quóniam, quantum exaltátur cælum a terra, *
      præváluit misericórdia eius super timéntes eum;

12 quantum distat ortus ab occidénte, *
      longe fecit a nobis iniquitátes nostras.

13 Quómodo miserétur pater filiórum, *
      misértus est Dóminus timéntibus se.

14 Quóniam ipse cognóvit figméntum nostrum, *
      recordátus est quóniam pulvis sumus.

15 Homo sicut fenum dies eius, *
      tamquam flos agri sic efflorébit.

16 Spirat ventus in illum, et non subsístet, *
      et non cognóscet eum ámplius locus eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se. Allelúia.

Ant. 3 Benedícite Dómino, ómnia ópera eius. Allelúia.

III

17 Misericórdia autem Dómini ab ætérno †
      et usque in ætérnum super timéntes eum; *
      et iustítia illíus in fílios filiórum,

18 in eos, qui servant testaméntum eius *
      et mémores sunt mandatórum ipsíus ad faciéndum ea.

19 Dóminus in cælo parávit sedem suam, *
      et regnum ipsíus ómnibus dominábitur. –

20 Benedícite Dómino, omnes ángeli eius, †
      poténtes virtúte, faciéntes verbum illíus *
      in audiéndo vocem sermónum eius.

21 Benedícite Dómino, omnes virtútes eius, *
      minístri eius, qui fácitis voluntátem eius.

22 Benedícite Dómino, ómnia ópera eius, †
      in omni loco dominatiónis eius. *
      Bénedic, ánima mea, Dómino.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Benedícite Dómino, ómnia ópera eius. Allelúia.

V. Deus suscitávit Christum a mórtuis, allelúia.
R. Ut fides nostra et spes esset in Deo, allelúia.

LECTIO PRIOR

De libro Apocalýpsis

14, 14 – 15, 4
Messis ultimi temporis

     Ego Ioánnes vidi: et ecce nubem cándidam, et supra nubem sedéntem quasi Fílium hóminis, habéntem super caput suum corónam áuream et in manu sua falcem acútam. Et alter ángelus exívit de templo clamans voce magna ad sedéntem super nubem: «Mitte falcem tuam et mete, quia venit hora, ut metátur, quóniam áruit messis terræ». Et misit, qui sedébat supra nubem, falcem suam in terram, et messa est terra.
     Et álius ángelus exívit de templo, quod est in cælo, habens et ipse falcem acútam. Et álius ángelus de altári, habens potestátem supra ignem, et clamávit voce magna ad eum, qui habébat falcem acútam dicens: «Mitte falcem tuam acútam et vindémia botros víneæ terræ, quóniam matúræ sunt uvæ eius». Et misit ángelus falcem suam in terram et vindemiávit víneam terræ et misit in lacum iræ Dei magnum. Et calcátus est lacus extra civitátem, et exívit sanguis de lacu usque ad frenos equórum per stádia mille sescénta.
     Et vidi áliud signum in cælo magnum et mirábile: ángelos septem habéntes plagas septem novíssimas, quóniam in illis consummáta est ira Dei.
     Et vidi tamquam mare vítreum mixtum igne, et eos, qui vicérunt béstiam et imáginem illíus et númerum nóminis eius, stantes supra mare vítreum, habéntes cítharas Dei. Et cantant cánticum Móysis servi Dei et cánticum Agni dicéntes: «Magna et mirabília ópera tua, Dómine Deus omnípotens; iustæ et veræ viæ tuæ, Rex géntium! Quis non timébit, Dómine, et glorificábit nomen tuum? Quia solus Sanctus, quóniam omnes gentes vénient et adorábunt in conspéctu tuo, quóniam iudícia tua manifestáta sunt».

RESPONSORIUM

Ap 15, 3; Ex 15, 11

R. Cantant cánticum Agni dicéntes: Magna et mirabília ópera tua, Dómine Deus omnípotens; * iustæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex géntium! Allelúia.
V. Quis símilis tui in diis, Dómine? Quis símilis tui, magníficus in sanctitáte, fáciens mirabília? * Iustæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex géntium! Allelúia.

LECTIO ALTERA

Elógium sancti Fidélis presbýteri et mártyris

_

Vir nomine et re Fidelis

     Cathólicæ fídei assertórem Benedíctus papa Décimus quartus his verbis sanctum Fidélem celebrávit:
     «Caritátis suæ plenitúdinem ad extérnum proximórum levámen et auxílium exténdens, omnes calamitósos patérno sinu ampléxus, páuperum numerósos greges colléctis úndique eleemósynis sustentábat.
     Pupillórum et viduárum solitúdinem, comparáta eísdem potentiórum ac príncipum ope, sublevábat; carcéribus inclúsos ómnibus, quibus póterat, spiritálibus et corporálibus soláciis iuváre, ægrótos quóslibet sédulo invísere, recreáre ac Deo conciliátos ad extrémam subeúndam luctam armáre non desistébat.
     Quo quidem in génere nullam hábuit uberiórem meritórum ségetem, quam cum austríacus exércitus, in regiónibus Retórum statiónes habens, epidémico morbo univérsim fere corréptus, miserándum de se pábulum languóribus et morti præbébat».
     Simul cum hac caritáte, vir nómine et re Fidélis, excélluit stúdio fídei cathólicæ defendéndæ, quam ímpigre prædicávit et, paucis diébus ántequam suo sánguine confirmáret, in última contióne hábita, véluti testaméntum his verbis relíquit:
     «O fides cathólica, quam stábilis, quam firma es, quam bene radicáta, quam bene fundáta super firmam petram! Cælum et terra transíbunt, tu autem præteríre numquam póteris. Totus orbis a princípio tibi contradíxit, sed tu potentíssime de ómnibus triumphásti.
     Hæc est enim victória, quæ vicit mundum, fides nostra; hæc reges potentíssimos Christi império subiugávit, hæc pópulos Christi obséquio mancipávit.
     Quid fecit sanctos Apóstolos et mártyres diros agónes et acérrimas pœnas subíre, nisi fides, de resurrectióne præcípue?
     Quid fecit anachorítas, contémptis delíciis, spretis honóribus, calcátis divítiis, cælibem in solitúdine vitam ágere, nisi fides viva?
     Quid hódie veros christícolas facit móllia abícere, dúlcia relínquere, áspera subíre, laboriósa sufférre?
     Viva fides, quæ per caritátem operátur. Hæc facit spe futurórum præséntia bona dimíttere, et futúris præséntia commutáre».

RESPONSORIUM

2 Tim 4, 7-8a; Phil 3, 8b. 10

R. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi; * In réliquo repósita est mihi iustítiæ coróna, allelúia.
V. Omnia detriméntum feci ad cognoscéndum Christum et communiónem passiónum illíus, confórmans me morti eius. In réliquo repósita est mihi iustítiæ coróna, allelúia.

PSALMODIA

Ant. 1 Exaltáre super omnes cælos, Deus, allelúia.

Psalmus 107 (108)
Laus Domini et imploratio auxilii

Quia exaltatus est super cælos Dei Filius, super omnem terram eius gloria prædicatur. (Arnobius)

2 Parátum cor meum, Deus, †
      parátum cor meum, *
      cantábo et psallam. Euge, glória mea!
3 Exsúrge, psaltérium et cíthara, *
      excitábo auróram. –

4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine, *
      et psallam tibi in natiónibus,
5 quia magna est usque ad cælos misericórdia tua *
      et usque ad nubes véritas tua.
8 Exaltáre super cælos, Deus, *
      et super omnem terram glória tua.
7 Ut liberéntur dilécti tui, *
      salvum fac déxtera tua et exáudi me. –

8 Deus locútus est in sancto suo: †
      „Exsultábo et dívidam Síchimam *
      et convállem Succoth dimétiar;
9 meus est Gálaad et meus est Manásses †
      et Ephraim fortitúdo cápitis mei, *
      Iuda sceptrum meum.
10 Moab lebes lavácri mei; †
      super Idumǽam exténdam calceaméntum meum, *
      super Philistǽam vociferábor.“ –

11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? *
      Quis dedúcet me usque in Idumǽam?
12 Nonne, Deus, qui reppulísti nos? *
      Et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
13 Da nobis auxílium de tribulatióne, *
      quia vana salus hóminis.
14 In Deo faciémus virtútem, *
      et ipse conculcábit inimícos nostros.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Exaltáre super omnes cælos, Deus, allelúia.

Ant. 2 Dóminus germinávit iustítiam et laudem coram univérsis géntibus, allelúia.

Canticum
Iubilatio prophetæ de nova Ierusalem
Is 61, 10 – 62, 5
Civitatem sanctam Ierusalem novam vidi ... paratam sicut sponsam ornatam viro suo (Cf. Ap 21, 2).

61,10 Gaudens gaudébo in Dómino, *
          et exsultábit ánima mea in Deo meo,
       quia índuit me vestiméntis salútis *
          et induménto iustítiæ circúmdedit me,
       quasi sponsum decorátum coróna *
          et quasi sponsam ornátam monílibus suis.. –

   11 Sicut enim terra profert germen suum †
          et sicut hortus semen suum gérminat, *
          sic Dóminus Deus germinábit iustítiam et laudem coram univérsis géntibus. –

 62,1 Propter Sion non tacébo, *
          et propter Ierúsalem non quiéscam,
       donec egrediátur ut splendor iustítia eius, *
          et salus eius ut lampas accendátur. –

    2 Et vidébunt gentes iustítiam tuam *
          et cuncti reges glóriam tuam;
       et vocáberis nómine novo, *
          quod os Dómini nominábit.
    3 Et eris coróna glóriæ in manu Dómini *
          et diadéma regni in manu Dei tui. –

    4 Non vocáberis ultra Derelícta, *
          et terra tua non vocábitur ámplius Desoláta;
       sed vocáberis Beneplácitum meum in ea, *
         et terra tua Nupta.
       quia complácuit Dómino in te, *
          et terra tua erit nupta. –

    5 Nam ut iúvenis uxórem ducit vírginem, *
         ita ducent te fílii tui;
       ut gaudet sponsus super sponsam, *
          ita gaudébit super te Deus tuus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dóminus germinávit iustítiam et laudem coram univérsis géntibus, allelúia.

Ant. 3 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, Allelúia.

Psalmus 145 (146)
Sperantium in Dominum beatitudo

Laudamus Dominum in vita nostra, id est in moribus nostris. (Arnobius)

1 Lauda, ánima mea, Dóminum; †
2     laudábo Dóminum in vita mea, *
      psallam Deo meo, quámdiu fúero. –

3 Nolíte confídere in princípibus, *
      in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
4 Exíbit spíritus eius et revertétur in terram suam; *
      in illa die períbunt cogitatiónes eórum. –

5 Beátus, cuius Deus Iacob est adiútor, *
      cuius spes in Dómino Deo suo,
6 qui fecit cælum et terram, *
      mare et ómnia, quæ in eis sunt;
   qui custódit veritátem in sǽculum, †
7     facit iudícium oppréssis, *
      dat escam esuriéntibus. –

   Dóminus solvit compedítos, *
8     Dóminus illúminat cæcos,
   Dóminus érigit depréssos, *
      Dóminus díligit iustos.
9 Dóminus custódit ádvenas, †
      pupíllum et víduam susténtat *
      et viam peccatórum dispérdit. –

10 Regnábit Dóminus in sǽcula, *
      Deus tuus, Sion, in generatiónem et generatiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, Allelúia.

LECTIO BREVIS

1 Io 5, 3-5
Hæc est cáritas Dei, ut mandáta eius servémus; et mandáta eius grávia non sunt, quóniam omne, quod natum est ex Deo, vincit mundum; et hæc est victória, quæ vicit mundum: fides nostra. Quis est qui vincit mundum, nisi qui credit quóniam Iesus est Fílius Dei?

RESPONSORIUM BREVE
V. Lætítia sempitérna super cápita eórum, * Allelúia, allelúia.
R. Lætítia sempitérna super cápita eórum, * Allelúia, allelúia.
V. Gáudium et exsultatiónem obtinébunt,
R. Allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Lætítia sempitérna super cápita eórum, * Allelúia, allelúia.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Gaudéte et exsultáte, omnes sancti, quóniam merces vestra copiósa est in cælis, allelúia.

De Messia eiusque præcursore

Lc 1, 68-79

68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

69 et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

70 sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

71 salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,

73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi

75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,

79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Gaudéte et exsultáte, omnes sancti, quóniam merces vestra copiósa est in cælis, allelúia.

PRECES
Fratres, Salvatórem nostrum, testem fidélem, per mártyres interféctos propter verbum Dei, celebrémus, clamántes:
    Redemísti nos Deo in sánguine tuo.

Per mártyres tuos, qui líbere mortem in testimónium fídei sunt ampléxi,
da nobis, Dómine, veram spíritus libertátem.
Per mártyres tuos, qui fidem usque ad sánguinem sunt conféssi,
da nobis, Dómine, puritátem fideíque constántiam.
Per mártyres tuos, qui, sustinéntes crucem, tua vestígia sunt secúti,
da nobis, Dómine, ærúmnas vitæ fórtiter sustinére.
Per mártyres tuos, qui stolas suas lavérunt in sánguine Agni,
da nobis, Dómine, omnes insídias carnis mundíque devíncere.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Deus, qui beátum Fidélem, amóre tuo succénsum, in fídei propagatióne martýrii palma decoráre dignátus es, ipso interveniénte, concéde, ut, in caritáte fundáti, cum illo resurrectiónis Christi virtútem cognóscere mereámur.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)