BREVIARIUM ROMANUM

6 november 2027
Pro O.P.: Bb. Alphonsi de Navarete, presbyteri, et sociorum martyrum in Iaponia, memoria

Omuræ et Nagasakii in Iaponia, annis 1614-1632, ingens passum est agmen martyrum, inter quos Alphonsus Navarrete (1617), hispanus, vicarius provincialis Fratrum Prædicatorum, qui, summo militum duce Tokugawa Yeyasu iubente, capite plexus est.

Post quem illustre obierunt martyrium, vel usque ad ignem, undecim presbyteri ex Europa, necnon septem religiosi et duodeviginti viri ac mulieres ex Iaponia, omnes una aliave professione ad Ordinem Prædicatorum cooptati (novitii scilicet, cooperatores, sodales laici). Quorum in fide et passione socii fuerunt sexaginta tres sodales Societatis sacratissimi Rosarii aliique duodeviginti christifideles, e quibus quattuor mortem subierunt habitu Ordinis induti. Eorum corpora plerumque cremata et dispersa fuerunt.

Hos omnes Pius IX anno 1867 sollemniter inter Beatos rettulit una cum aliis qui eodem tempore ibidem passi sunt.

AD LAUDES MATUTINAS ET AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Ætérna Christi múnera
et mártyrum victórias,
laudes feréntes débitas,
lætis canámus méntibus.

Ecclesiárum príncipes,
belli triumpháles duces,
cæléstis aulæ mílites
et vera mundi lúmina.

Terróre victo sǽculi
pœnísque spretis córporis,
mortis sacræ compéndio
lucem beátam póssident.

Tortóris insáni manu
sanguis sacrátus fúnditur,
sed pérmanent immóbiles
vitæ perénnis grátia.

Devóta sanctórum fides,
invícta spes credéntium,
perfécta Christi cáritas
mundi triúmphat príncipem.

In his patérna glória,
in his volúntas Spíritus,
exsúltat in his Fílius,
cælum replétur gáudio.

Te nunc, Redémptor, quǽsumus,
ut mártyrum consórtio
iungas precántes sérvulos
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum.

Psalmus 106 (107)
Pro liberatione gratiarum actio

Verbum misit Deus filiis Israel evangelizans pacem per Iesum Christum. (Act 10, 36)

I

¹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
² Dicant, qui redémpti sunt a Dómino, *
      quos redémit de manu adversárii,
³ et de regiónibus congregávit eos, †
      a solis ortu et occásu, *
      ab aquilóne et mari. –

⁴ Erravérunt in solitúdine, in inaquóso, *
      viam civitátis habitatiónis non invenérunt.
⁵ Esuriéntes et sitiéntes, *
      ánima eórum in ipsis defécit.
⁶ Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum erípuit eos. –

⁷ Et dedúxit eos in viam rectam, *
      ut irent in civitátem habitatiónis.
⁸ Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
⁹ quia satiávit ánimam sitiéntem *
      et ánimam esuriéntem replévit bonis. –

¹⁰ Sedéntes in ténebris et umbra mortis, *
      vincti in mendicitáte et ferro,
¹¹ quia exacerbavérunt elóquia Dei *
      et consílium Altíssimi sprevérunt.
¹² Et humiliávit in labóribus cor eórum, *
      infirmáti sunt, nec fuit qui adiuváret.
¹³ Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum liberávit eos. –

¹⁴ Et edúxit eos de ténebris et umbra mortis *
      et víncula eórum dirúpit.
¹⁵ Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
¹⁶ quia contrívit portas ǽreas *
      et vectes férreos confrégit.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum.

Ant. 2 Ipsi vidérunt ópera Dei et mirabília eius.

II

¹⁷ Stulti facti sunt in via iniquitátis suæ *
      et propter iniustítias suas afflícti sunt;
¹⁸ omnem escam abomináta est ánima eórum, *
      et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
¹⁹ Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum liberávit eos.
²⁰ Misit verbum suum et sanávit eos *
      et erípuit eos de interitiónibus eórum.
²¹ Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
²² et sacríficent sacrifícium laudis *
      et annúntient ópera eius in exsultatióne. –

²³ Qui descéndunt mare in návibus, *
      faciéntes operatiónem in aquis multis,
²⁴ ipsi vidérunt ópera Dómini *
      et mirabília eius in profúndo.
²⁵ Dixit et excitávit spíritum procéllæ, *
      et exaltáti sunt fluctus eius.
²⁶ Ascéndunt usque ad cælos †
      et descéndunt usque ad abýssos; *
      ánima eórum in malis tabescébat.
²⁷ Turbáti sunt et moti sunt sicut ébrius, *
      et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
²⁸ Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum edúxit eos. –

²⁹ Et státuit procéllam eius in auram, *
      et tacuérunt fluctus eius.
³⁰ Et lætáti sunt quia siluérunt, *
      et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
³¹ Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
³² et exáltent eum in ecclésia plebis *
      et in convéntu seniórum laudent eum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ipsi vidérunt ópera Dei et mirabília eius.

Ant. 3 Vidébunt recti et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.

III

³³ Pósuit flúmina in desértum *
      et éxitus aquárum in sitim,
³⁴ terram fructíferam in salsúginem *
      a malítia inhabitántium in ea.
³⁵ Pósuit desértum in stagna aquárum *
      et terram sine aqua in éxitus aquárum. –

³⁶ Et collocávit illic esuriéntes, *
      et constituérunt civitátem habitatiónis.
³⁷ Et seminavérunt agros et plantavérunt víneas *
      et fecérunt fructum in provéntum suum.
³⁸ Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis, *
      et iuménta eórum non minorávit.
³⁹ Et pauci facti sunt et vexáti sunt *
      a tribulatióne malórum et dolóre. –

⁴⁰ Effúdit contemptiónem super príncipes *
      et erráre facit eos in desérto ínvio.
⁴¹ Et suscépit páuperem de inópia *
      et pósuit sicut oves famílias.
⁴² Vidébunt recti et lætabúntur, *
      et omnis iníquitas oppilábit os suum.
⁴³ Quis sápiens, et custódiet hæc *
      et intélleget misericórdias Dómini?

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Vidébunt recti et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.

V. Dómine, véritas tua usque ad nubes.
R. Iudícia tua abýssus multa.

LECTIO PRIOR

De libro primo Machabæórum

     Audívit Demétrius quia cécidit Nicánor et exércitus eius in prœlio et appósuit Bácchidem et Alcimum rursum míttere in terram Iudǽæ et dextrum cornu cum illis. Et abiérunt viam, quæ ducit in Gálgala, et castra posuérunt in Másaloth, quæ est in Arbélis, et occupavérunt eam et peremérunt ánimas hóminum multas. Et mense primo anni centésimi et quinquagésimi secúndi applicuérunt ad Ierúsalem; et surrexérunt et abiérunt in Bereth in vigínti mílibus virórum et duóbus mílibus équitum. Et Iudas posúerat castra in Elasa, et tria mília viri elécti cum eo; et vidérunt multitúdinem exércitus quia multi sunt, et timuérunt valde, et multi subtraxérunt se de castris et non remansérunt ex eis nisi octingénti viri. Et vidit Iudas quod deflúxit exércitus suus, et bellum perurgébat eum; et confráctus est corde, quia non habébat tempus congregándi eos, et dissolútus est. Et dixit his, qui resídui erant: «Surgámus et ascendámus ad adversários nostros, si potérimus pugnáre advérsus eos». Et avertébant eum dicéntes: «Non potérimus, sed liberémus ánimas nostras modo et revertámur nos et fratres nostri et pugnábimus advérsus eos; nos autem pauci sumus». Et ait Iudas: «Absit istam rem fácere, ut fugiámus ab eis; et si appropiávit tempus nostrum, et moriámur in virtúte propter fratres nostros et non inferámus crimen glóriæ nostræ». Et movit exércitus de castris, et stetérunt illis óbviam; et divísi sunt équites in duas partes, et fundibulárii et sagittárii præíbant exércitum, et primi certáminis omnes poténtes. Bácchides autem erat in dextro cornu; et proximávit légio ex duábus pártibus, et clamábant tubis; et clamavérunt hi, qui erant ex parte Iudæ, étiam ipsi in tubis; et commóta est terra a voce exercítuum; et commíssum est prœlium a mane usque ad vésperam.
     Et vidit Iudas quod Bácchides et fírmior pars exércitus erat in dextris, et convenérunt cum ipso omnes constántes corde; et contríta est déxtera pars ab eis, et persecútus est eos usque ad montem Azóti. Et qui in sinístro cornu erant, vidérunt quod contrítum est dextrum cornu, et secúti sunt post Iudam et eos, qui cum ipso erant, a tergo. Et ingravátum est prœlium, et cecidérunt vulneráti multi ex his et ex illis; et Iudas cécidit, et céteri fugérunt. Et Iónathas et Simon tulérunt Iudam fratrem suum et sepeliérunt eum in sepúlcro patrum suórum in Modin. Et flevérunt eum et planxérunt omnis pópulus Israel planctu magno et lugébant dies multos et dixérunt: «Quómodo cécidit potens, qui salvum faciébat pópulum Israel!».
     Et cétera verbórum Iudæ et bellórum et virtútum, quas fecit, et magnitúdinis eius non sunt descrípta; multa enim erant valde.

RESPONSORIUM

R. Impetum inimicórum ne timuéritis; mémores estóte quómodo salvi facti sunt patres nostri. * Et nunc clamémus in cælum, et miserébitur nostri Deus noster.
V. Mementóte mirabílium eius, quæ fecit Pharaóni et exercítui eius in mari Rubro. *Et nunc clamémus in cælum, et miserébitur nostri Deus noster.

LECTIO ALTERA

[**]

Ex Bulla «Mártyrum rigáta sánguine» beáti Pii papæ IX, die 7 maii 1857 édita

     Mártyrum rigáta sánguine vel ab ipsis suis primórdiis Ecclésia exhibére postea numquam déstitit miránda exámpla fortitúdinis; quippe dum ad labefacténdam Christi milítum firmitátem nova excogitárent tyránni suppliciórum génera, auxérunt ad sempitérnum Ecclésiæ decus fortissimórum heróum corónas et palmas. Id porro non sine providentíssimo Dei consílio factum est; nimírum ut maniféste constáret duríssimo certámini e cælis adfuísse auctórem fídei nostræ Christum Iesum, qui ut scripsit S. Cypriánus, "præliatóres et assertóres sui nóminis in ácie confirmávit, eréxit qui pugnávit et vicit in servis suis”.
     Iamvéro ab anno millésimo sexcentésimo décimo séptimo usque ad annum millésimum sexcentésimum trigésimum secúndum ferax mártyrum Iapónia fuit, excitáto diríssimæ insectatiónis túrbine advérsus Christi religiónem, quæ felíciter illuc fúerat per Evangélii præcónes invécta. Etenim posteáquam Taicosama Iapóniæ Imperátor inaudíto quodam furóre exársit ad extinguéndum ibi pénitus christiánum nomen, atque anno millésimo quingentésimo nonagésimo séptimo vigínti sex strénuos veræ fídei defensóres crucis supplício interemísset, eius in império successóres tantam immanitátem furorémque nedum æmuláti sunt, sed longe étiam superárunt. Edita quippe lex fuit, ne quis Christiános ac præsértim sacerdótes iuváret, excíperet; secus exílio, proscriptióne bonórum atque ipsa poena cápitis mulctarétur; cruces, aræ, templa, et qulibet religiónis sanctíssimæ monuménta præcónis voce disiécta passim ac deléta; ad tentándam vero Christianórum in fide constántiam exquisitíssima quæque torménta adhíbita, quæ meminísse ánimus nedum enarráre reformídat. Aliis enim in crucem actis transverberátum ferro latus fuit, alii invérso cápite cruci adfíxi, plures fœdíssime dilaniáti ac membrátim cæsi, pleríque lento igne combústi, non pauci sulphúreis vel gélidis demérsi aquis mortem obiérunt pœnárum diuturnitáte acerbíssimam, álii dénique fame, siti, verbéribus et squalóre cárceris afflícti, enécti mortálem hanc vitam cum immortáli ac beáta commutárunt.
     Tantam vero suppliciórum atrocitátem ánimo sic erécto atque álacri perpéssi sunt, ut priscórum Ecclésiæ mártyrum robur ac firmitátem plane retúlerint. "Stetérunt scílicet - ut sancti Cypriáni verbis utámur - torquéntibus fortióres, et sævíssima diu plaga repetíta inexpugnábilem fidem expugnáre non potúit”. Neque sacerdótes dumtáxat et evangélicæ doctrínæ præcónes animósi ac firmi in agóne mansérunt, sed utriúsque sexus et cuiúsque conditiónis vel ætátis hómines, scílicet dynástæ spectatíssimi et régio prognáti sánguine viri, matrónæ nóbiles, téneræ vírgines, confécti ætáte senes, adolescéntes et púeri ac púellæ quattuor étiam annórum, sic ut tam inaudíta virtus animíque constántia reférri prorsus accépta débeat grátiæ cæléstis auxílio.
     Mille et ámplius recenséntur, qui in diutúrno illo plúrium annórum certámine christiánam fidem fuso sánguine confirmárunt, sed tamen de homínibus inquíri mínime pótuit auctoritáte apostólica. Etenim sæviénte in Christifidéles tanto furóris æstu, martýrii solum in Hispánia, Manílæ in ínsulis Philippínis, et Macai in Sínis inquisitiónis tábulæ conféctæ sunt. Nihilóminus pleríque idónei testes de more rogáti ea protulérunt, ex quibus martýrii véritas biscéntum et quinque heróum líquido constet.
     In hoc glorióso mártyrum ágmine plures partim sacerdótes, partim laici spectant ad religiósum Ordinem Fratrum prædicatórum S. Domínici, intérque eos éminent Alphónsus Navarrete, Aloisíus Flores, Angelus Orsúcci, Francíscus de Morales, Alphónsus de Mena, Domínicus Castellet; non paucos suos esse gloriátur religiósus Ordo Fratrum Minórum S. Francísci; plerósque ad se pertinére gaudet religiósus Ordo Eremitárum S. Augustíni, tandem suórum étiam mártyrum palmis decoráta est Societas Iesu. Sequúntur sæculáres hómines in martýrio sócii, uxóres et fílii.
     Mártyrum nómina adiéctus hisce Lítteris catálogus exhibébit.
     Post pretiósam in conspéctu Dómini iustórum mortem "quæ - ut idem sanctus Cypriánus scripsit - emit immortalitátem prétio sánguinis et accépit corónam de consummatióne virtútis”, statim cœpta sunt exarári acta ad causæ cognitiónem necessária.

RESPONSORIUM

R. Sancti mei, qui in isto sǽculo certámen habuístis, * mercédem labórum ego reddam vobis.
V. Veníte, benedícti Patris mei, percípite regnum. * Mercédem labórum ego reddam vobis.

Vel alia:

Ex lítteris fr. Alphónsi Navarrétis, Vicárii, Frátribus prædicatóribus in Iapónia constitútis; et fr. Melchióris Manzano, Provinciális Philippinárum, occasióne martýrii fr. Thomæ Zumarraga

     Gesù sia nelle vostre anime, padri miei, e dia loro il suo santo Spirito. Già vedete come questa comunità di cristiani a poco a poco si va estinguendo; e necessario dar buon esempio a questi fedeli; percio vi prego, per l'amore dei nostro buon Gesù, che procuriate di essere veri figli dei nostro Padre S. Domenico, e coltivate molto la pace e la fratellanza con le altre religioni. Io vado a Omura a confessare e consolare quei cristiani, perché adesso è giunto il tempo opportuno, poiché coi sangue fresco dei martiri saranno più nimati. Voglia il cielo che il mio viaggio sia di qualche utilità.
     E poiché potrebbe accadere che mi mettano in carcere, lascio al mio posto il Padre Francesco Morales, e se per caso mi togliessero la vita, potrete nominare un Vicario Provinciale che vi governi, come e disposto dalle Costituzioni. Per amore di Dio, perdonate i cattivi esempi che posso avervi dato sia quando ero suddito, sia quando ero superiore. II Signore Dio resti con voi: io vi porto nel mio cuore e voi ricordatevi di me nelle nostre orazioni e nei sacrifici. Vi prego ardentemente di sostenere ed aiutare la moglie di Paolo ed il suo bambino, perché lui viene con me per aiutare i cristiani, e potrebbe accadere che lo portino al martirio. Vi raccomando molto l'opera dei bambini. Nel giorno della traslazione dei nostro santo padre Domenico, il 24 maggio 1617. Fr. Alfonso Navarrete, Vicario.
     Fra Tommaso Zumarraga, per pariare dei quale, come richiedono le sue virtù, occorrerebbe una lunga trattazione ed una non breve relazione, ... fu inviato dalla santa obbedienza nel Regno dei Giappone, dove produsse un grande frutto, perché fu molto elegante e raffinato nell'uso della lingua di quel pæse. Zelantissimo nell'incrementare quella comunità di cristiani, fu come un altro profeta Mose, amato da Dio e dagli uomini: trattava la sua persona con molto rigore, non aveva letto né altro vestito che quello che portava ordinariamente, perche voleva vivere da vero povero. Dormiva sempre vestito, il che non costituisce una penitenza da poco. Era cosi scarsa la considerazione che aveva di se stesso e cosi poca la stima della sua persona, che mai si ottenne accettasse qualche dignità. Dimorò nel Regno del Giappone per più di vent'anni lavorando per la sua conversione e la propagazione del santo Vangelo: a quest'attività era intento quando fu catturato dai ministri della giustizia. Rimase in prigione per cinque anni esercitando ogni sorta di virtù, digiuni, discipline, orazioni, guadagnandosi con ciò la corona di martire.

RESPONSORIUM

R. Non est nobis colluctátio advérsus carnem et sánguinem, sed advérsus príncipes et potestátes, contra spiritália nequítiæ in cæléstibus; * state ergo succíncti lumbos vestros in veritáte.
V. Accípite armatúram Dei, ut possítis resístere in die malo, et in ómnibus perfécti stare. * State ergo succíncti lumbos vestros in veritáte.

PSALMODIA

Ant. 1 Prope es tu, Dómine, et omnes viæ tuæ véritas.

Psalmus 118 (119), 145-152
XIX (Coph)

¹⁴⁵ Clamávi in toto corde, exáudi me, Dómine; *
         iustificatiónes tuas servábo.
¹⁴⁶ Clamávi ad te, salvum me fac, *
         ut custódiam testimónia tua. –

¹⁴⁷ Prævéni dilúculo et clamávi, *
         in verba tua supersperávi.
¹⁴⁸ Prævenérunt óculi mei vigílias, *
         ut meditárer elóquia tua. –

¹⁴⁹ Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine, *
         secúndum iudícium tuum vivífica me.
¹⁵⁰ Appropinquavérunt persequéntes me in malítia, *
         a lege autem tua longe facti sunt. –

¹⁵¹ Prope es tu, Dómine, *
         et ómnia præcépta tua véritas.
¹⁵² Ab inítio cognóvi de testimóniis tuis, *
         quia in ætérnum fundásti ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Prope es tu, Dómine, et omnes viæ tuæ véritas.

Ant. 2 Mecum sit, Dómine, sapiéntia tua et mecum labóret.

Canticum
Domine, da mihi sapientiam Dabo vobis os et sapientiam, cui non poterunt resistere ... adversarii vestri (Lc 21, 15).

¹ Deus patrum meórum et Dómine misericórdiæ, *
      qui fecísti ómnia verbo tuo
² et sapiéntia tua constituísti hóminem, *
      ut dominarétur creatúris, quæ a te factæ sunt,
³ et dispóneret orbem terrárum in sanctitáte et iustítia *
      et in directióne cordis iudícium iudicáret,
⁴ da mihi sédium tuárum assistrícem sapiéntiam *
      et noli me reprobáre a púeris tuis,
⁵ quóniam servus tuus sum ego et fílius ancíllæ tuæ, †
      homo infírmus et exígui témporis *
      et minor ad intelléctum iudícii et legum. –

⁶ Nam, et si quis erit consummátus inter fílios hóminum, †
      si ab illo abfúerit sapiéntia tua, *
      in níhilum computábitur. –

⁹ Et tecum sapiéntia, quæ novit ópera tua, *
      quæ et áffuit tunc, cum orbem terrárum fáceres,
   et sciébat quid esset plácitum in óculis tuis *
       et quid diréctum in præcéptis tuis –

¹⁰ Emítte illam de cælis sanctis tuis *
       et a sede magnitúdinis tuæ mitte illam,
    ut mecum sit et mecum labóret, *
       ut sciam quid accéptum sit apud te. –

¹¹ Scit enim illa ómnia et intéllegit †
       et dedúcet me in opéribus meis sóbrie *
       et custódiet me in sua glória.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Mecum sit, Dómine, sapiéntia tua et mecum labóret.

Ant. 3 Véritas Dómini manet in ætérnum.

Psalmus 116 (117)
Laus miserentis Domini

Dico ... gentes propter misericordiam glorificare Deum. (Rom 15, 8. 9)

¹ Laudáte Dóminum, omnes gentes, *
      collaudáte eum, omnes pópuli. –

² Quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius, *
      et véritas Dómini manet in ætérnum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Véritas Dómini manet in ætérnum.

LECTIO BREVIS

Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi, Pater misericordiárum et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra, ut possímus et ipsi consolári eos, qui in omni pressúra sunt, per exhortatiónem, qua exhortámur et ipsi a Deo; quóniam, sicut abúndant passiónes Christi in nobis, ita per Christum abúndat et consolátio nostra.

RESPONSORIUM BREVE
V. Iusti autem * in perpétuum vivent.
R. Iusti autem * in perpétuum vivent.
V. Et apud Dóminum est merces eórum.
R. In perpétuum vivent.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Iusti autem * in perpétuum vivent.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Per víscera misericórdiæ suæ Deus visitávit nos Oriens ex alto, et per sanctos mártyres illuminávit eos, qui in ténebris et in umbra mortis sedent.

Vel, præsertim in cantu: Tamquam aurum in fornáce probávit eléctos Dóminus, et quasi holocáusta accépit eos in ætérnum.

De Messia eiusque præcursore

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Per víscera misericórdiæ suæ Deus visitávit nos Oriens ex alto, et per sanctos mártyres illuminávit eos, qui in ténebris et in umbra mortis sedent.

Vel, præsertim in cantu: Tamquam aurum in fornáce probávit eléctos Dóminus, et quasi holocáusta accépit eos in ætérnum.

PRECES
Fratres, Salvatórem nostrum, testem fidélem, per mártyres interféctos propter verbum Dei, celebrémus, clamántes:
     Redemísti nos Deo in sánguine tuo.

Per mártyres tuos, qui líbere mortem in testimónium fídei sunt ampléxi,
— da nobis, Dómine, veram spíritus libertátem.
Per mártyres tuos, qui fidem usque ad sánguinem sunt conféssi,
— da nobis, Dómine, puritátem fideíque constántiam.
Per mártyres tuos, qui, sustinéntes crucem, tua vestígia sunt secúti,
— da nobis, Dómine, ærúmnas vitæ fórtiter sustinére.
Per mártyres tuos, qui stolas suas lavérunt in sánguine Agni,
— da nobis, Dómine, omnes insídias carnis mundíque devíncere.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Maiestátis tuæ cleméntiam supplíciter deprecámur, omnípotens et miséricors Deus ut, sicut Unigéniti tui agnitiónem per Beatórum mártyrum Alphónsi et sociórum prædicatiónem populórum Extrémi Oriéntis córdibus infudísti, ita, eórum intercessióne, fídei stabilitáte firméntur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)